Անգամ Մը Եւս Չկրկնուելիք Գործին Մէջ Բաժին Բերենք
1 Մարդկային պատմութեան մէջ տարբեր ժամանակներ, Եհովա անհրաժեշտ տեսաւ իր թշնամիներուն վրայ դատաստան ի գործ դնել։ Սակայն, իր գթութեան պատճառաւ, պարկեշտ սիրտ ունեցողներուն փրկութեան պատեհութիւն մը հայթայթեց։ (Սաղմ. 103։13) Աստուծոյ գթութեան հանդէպ անոնց ընդառաջումը կ’որոշէր անոնց վախճանը։
2 Օրինակի համար, Ջրհեղեղէն առաջ, Հ.Դ.Ա. 2370–ին, Նոյ «արդարութեան քարոզիչ» մըն էր։ Ջրհեղեղով բնաջնջուողները աստուածային ազդարարութիւնը անտեսողներն էին։ (Բ. Պետ. 2։5. Եբր. 11։7) Հ.Դ. 70–ին Երուսաղէմի կործանումէն առաջ, Յիսուս յստակօրէն բացատրեց ա՛յն քայլերը զորս անհատներ պէտք էր առնէին, քաղաքին վերահաս կործանումէն ազատուելու համար։ Անոր ազդարարական պատգամը բոլոր մերժողները, ահռելի հետեւանքները կրեցին։ (Ղուկ. 21։20–24) Այսպիսի աստուածային ազդարարութիւններ ու դատաստաններ պատմութեան ընթացքին բազմաթիւ անգամներ կրկնուած են։
3 Ազդարարական Արդի Գործ մը. Եհովա շատոնց յայտարարեց որ իր բարկութիւնը պիտի թափէ ներկայ ամբարիշտ դրութեան վրայ եւ թէ միայն հեզերը պիտի վերապրին։ (Սոփ. 2։2, 3. 3։8) Այս ազդարարական պատգամը քարոզելու ժամանակը շուտով լրանալու վրայ է։ «Մեծ նեղութիւն»ը մեր դիմացն է ու հիմա հեզերը կը հաւաքուին։ Արդարեւ, «արտեր»ը «ճերմկած ու հնձուելու պատրաստ» են։ Հետեւաբար, կարեւորութեան ու ստիպողականութեան կողմէ ոչ մէկ գործ կրնայ բաղդատուիլ ասոր հետ։—Մատթ. 24։14, 21, 22. Յովհ. 4։35
4 Արդի ազդարարութիւնը ուրիշներուն յայտարարելու մէջ մեր մասնակցութիւնը պէտք է բերենք, «անոնք թէ՛ լսեն եւ թէ՛ զանց ընեն»։ Ասիկա աստուածատուր նշանակում մըն է, որ պէտք չէ զանց ընենք։ (Եզեկ. 2։4, 5. 3։17, 18) Այս գործին մէջ մեր լման մասնակցութիւնը համոզիչ կերպով ցոյց կու տայ Աստուծոյ հանդէպ մեր ունեցած խոր սէրը, մեր դրացիներուն հանդէպ մեր անկեղծ հետաքրքրութիւնն ու մեր Փրկչին՝ Յիսուս Քրիստոսի՝ վրայ մեր անխախտ հաւատքը։
5 Հիմա՛ Է Ժամանակը Գործի Լծուելու. Անցեալին, Եհովայի դատաստաններուն գործադրումէն ետք, ամբարշտութիւնը կրկին ծաղկեցաւ, քանի որ Սատանան ու իր դեւերը տակաւին գործունեայ էին։ Սակայն, այս անգամ պարագան տարբեր պիտի ըլլայ։ Սատանայական ազդեցութիւնը պիտի ջնջուի։ Անգամ մը եւս կարիքը պիտի չըլլայ վերահաս ‘մեծ նեղութեան’ մը մասին երկրածաւալ ազդարարութիւն մը տալու։ (Յայտ. 7։14. Հռովմ. 16։20) Յատուկ առանձնաշնորհումը ունինք անգամ մը եւս չկրկնուող գործի մը մէջ մեր մասնակցութիւնը բերելու։ Հիմա՛ է ժամանակը որ այս պատեհութենէն լիովին օգտուինք։
6 Պօղոս առաքեալ քարոզելու իր գործունէութեան մասին մեծ համոզումով խօսեցաւ, ըսելով. «Ես անպարտ եմ ամենուն արիւնէն»։ (Գործք 20։26) Ազդարարութիւնը տալու մէջ չթերանալուն պատճառով, ան բնաւ արիւնապարտ չզգաց։ Ինչո՞ւ։ Քանի որ ան իր ծառայութեան մասին կրնար ըսել. «Որուն համար ես ալ կ’աշխատիմ, ջանք ընելով»։ (Կող. 1։29) Թող որ անգամ մը եւս չկրկնուող գործին մէջ, կարելի եղածին չափ լման կերպով մասնակցելով, միեւնոյն գոհունակութիւնը վայելենք։—Բ. Տիմ. 2։15