Ի՞նչ Կրնանք Ըսել Մեր Ազգականներուն Մասին
1 Մեզմէ շատեր ճշմարտութեան մէջ չեղող ազգականներ ունին։ Որքա՜ն կը տենչանք որ այս սիրելիները կեանքի տանող ճամբուն մէջ մեզի միանան։ Անոնց յաւիտենական ապագային նկատմամբ մեր մտահոգութիւնը աւելի մեծ կրնայ ըլլալ, երբ անոնք մեր ընտանիքին անդամներն են։ Թէեւ տարինե՜ր փորձեցինք որ ճշմարտութեան հանդէպ անոնց հետաքրքրութիւնը արթնցնենք, սակայն պէտք չէ եզրակացնենք որ պարագան անյոյս է։
2 Երբ Յիսուս իր քարոզչութիւնը կը կատարէր, «իր եղբայրներն ալ չէին հաւատար իրեն»։ (Յովհ. 7։5) Ժամանակ մը, անոր ազգականները խորհեցան որ ան խելագար էր։ (Մար. 3։21) Բայց եւ այնպէս, Յիսուս յոյսը չկտրեց իրենցմէ։ Հետագային, իր եղբայրները ճշմարտութիւնը ընդունեցին։ (Գործք 1։14) Անոր կէս–եղբայրը՝ Յակոբոս, քրիստոնէական ժողովքին մէջ սիւն մը դարձաւ։ (Գաղ. 1։18, 19. 2։9) Եթէ կը փափաքիք ձեր ազգականները ճշմարտութեան մէջ տեսնելու ուրախութիւնը ունենալ, Թագաւորութեան բարի լուրը անոնց հասցնելու ձեր փորձերը մի դադրեցնէք։
3 Թարմացուցիչ Եղէ՛ք եւ Ոչ՝ Ծայրայեղական. Երբ Յիսուս ուրիշներուն կը քարոզէր, իր ունկնդիրները կը թարմացնէր եւ ոչ թէ՝ կ’այպանէր։ (Մատթ. 11։28, 29) Ան զանոնք չողողեց ուսուցումներով, զորս չէին կրնար ըմբռնել։ Ձեր ազգականները ճշմարտութեան ջուրերով թարմացնելու համար, ամէն անգամ միայն մէկ գաւաթ տուէք եւ ոչ թէ լեցուն դոյլ մը։ Ճամբորդող տեսուչ մը դիտել տուաւ. «Լաւագոյն արդիւնքները ձեռք կը ձգուին անոնց կողմէ, որոնք իրենց ազգականներուն մէջ հետաքրքրութիւն կ’արթնցնեն, չափաւոր կերպով վկայելով»։ Այս կերպով, նոյնիսկ հակառակորդներ թերեւս սկսին հարցումներ հարցնել եւ ի վերջոյ ճշմարտութեան հանդէպ ծարաւ մը զարգացնել։—Ա. Պետ. 2։2. բաղդատել՝ Ա. Կորնթացիս 3։1, 2։
4 Բազմաթիւ ամուսնացած Քրիստոնեաներ իրենց անհաւատ կողակիցներուն ազդուօրէն վկայած են, գրականութիւն մը բաց ձգելով զանոնք հետաքրքրող նիւթի մը վրայ։ Քոյր մը որ ասիկա կ’ընէր, միեւնոյն ժամանակ իր զաւակներուն հետ ուսումնասիրութիւն մը կը վարէր, իր ամուսնոյն լսելի դարձնելով, բացատրութիւններ տալով, որոնք անոր կրնային օգտակար ըլլալ։ Երբեմն ան իր ամուսնոյն կը հարցնէր. «Այսօր իմ ուսումնասիրութենէս այսինչ բանը սորվեցայ։ Ի՞նչ է քու կարծիքդ այս մասին»։ Ի վերջոյ անոր ամուսինը ճշմարտութիւնը ընդունեց։
5 Յարգալից Եղէ՛ք եւ Ոչ՝ Անհամբեր. Հրատարակիչ մը ըսաւ թէ, «ազգականներն ալ իրաւունքը ունին իրենց անհատական տեսակէտները եւ կարծիքները ունենալու»։ Ուստի, պէտք է յարգանք ցուցաբերենք երբ անոնք իրենց գաղափարները կ’արտայայտեն, կամ երբ յատկապէս կը խնդրեն մեզմէ որ ճշմարտութեան մասին չխօսինք իրենց։ (Ժող. 3։7. Ա. Պետ. 3։15) Համբերող, սիրալիր ու լաւ մտիկ ընողներ ըլլալով, կրնանք նրբամիտ վկայութիւն մը տալու յարմար պատեհութիւններ փնտռել։ Այսպիսի համբերութիւն կրնայ վարձահատոյց ըլլալ, ինչպէս կը տեսնուի Քրիստոնեայ ամուսինի մը պարագայով, որ 20 տարի իր անհաւատ կնոջ պատճառած նեղութիւններուն տոկաց։ Երբ կինը սկսաւ փոխուիլ, ան ըսաւ. «Որքա՜ն երախտապարտ եմ Եհովային որ ինծի օգնեց երկայնամտութիւն մշակելու, քանի որ հի՛մա կը տեսնեմ անոր արդիւնքը։ Կինս սկսաւ կեանքի ճամբուն մէջ քալել»։
6 Ի՞նչ կարելի է ըսել ձեր ազգականներուն մասին։ Կրնայ ըլլալ որ քրիստոնէական ձեր լաւ վարքով ու անոնց ի նպաստ ձեր ըրած աղօթքներով, ‘թերեւս զանոնք Եհովայի կողմը շահիք’։—Ա. Պետ. 3։1, 2, ՆԱ, ստորանիշ։