‘Անոր շաւիղներուն հետեւէ’
1. Ի՞նչպէս կրնանք ազդու քարոզիչներ ըլլալ։
1 Յիսուս րաբունական դպրոցներու մէջ ուսում չէր ստացած, այսուհանդերձ, ան պատմութեան մէջ մեծագոյն Քարոզիչն էր։ Բարեբախտաբար, Յիսուսի քարոզչութեան գրաւոր արձանագրութիւնը պահպանուած է յօգուտ մեզի։ Ազդու քարոզիչներ ըլլալու համար, պէտք է ‘իր շաւիղներուն հետեւինք’։—Ա. Պետ. 2։21
2. Ի՞նչ բան մեզի պիտի օգնէ որ մարդոց հանդէպ քրիստոսանման սէր մշակենք։
2 Մարդոց հանդէպ սէր ցուցաբերէ. Մարդոց հանդէպ սէրը Յիսուսի շարժառիթն էր։ (Մար. 6։30-34) Մեր թաղամասին մէջ շատեր «ցաւ կը քաշեն» եւ մեծապէս կարիք ունին ճշմարտութեան։ (Հռով. 8։22) Անոնց ողբալի կացութեան եւ իրենց հանդէպ Եհովայի սիրալիր հետաքրքրութեան վրայ խորհրդածելը մեզ պիտի մղէ որ քարոզելու մէջ յարատեւենք։ (Բ. Պետ. 3։9) Ասկէ զատ, մարդիկ ա՛լ աւելի յօժարութեամբ պիտի ընդառաջեն մեր պատգամին, եթէ գիտակցին թէ իրենցմով անկեղծօրէն հետաքրքրուած ենք։
3. Յիսուս ո՞ր առիթներով ուրիշներուն քարոզեց։
3 Ամէն առիթով խօսէ. Յիսուս ամէն առիթ օգտագործեց բարի լուրը ուրիշներուն քարոզելու։ (Մատ. 4։23. 9։9. Յովհ. 4։7-10) Նմանապէս, կ’ուզենք ճշմարտութեան մասին խօսելու պատրաստ ըլլալ, մինչ մեր առօրեայ գործունէութիւններով կը զբաղինք։ Ոմանք Աստուածաշունչ մը եւ հրատարակութիւն մը ձեռքի տակ կ’ունենան, որպէսզի կարենան վկայել գործատեղը, դպրոցը, երբ կը ճամբորդեն կամ գնում կ’ընեն, եւայլն։
4. Ի՞նչպէս կրնանք Թագաւորութիւնը մեր քարոզչութեան բնաբանը դարձնել։
4 Թագաւորութեան վրայ կեդրոնացիր. Թագաւորութեան բարի լուրը Յիսուսի քարոզչութեան բնաբանն էր։ (Ղուկ. 4։44) Թէեւ մեր ներկայացումը կրնայ անմիջապէս կամ ուղղակիօրէն Թագաւորութեան ակնարկութիւն չընել, սակայն ի մտի կ’ունենանք որ տանտիրոջ օգնենք անոր կարիքը տեսնելու։ Նոյնիսկ երբ աշխարհի վատ վիճակներուն կ’ակնարկենք, որոնք կը նշեն թէ վերջին օրերուն մէջ կ’ապրինք, գլխաւորաբար «բարի բաներու աւետիս» կու տանք։—Հռով. 10։15
5. Որպէսզի մեր ծառայութիւնը ազդու ըլլայ, Աստուածաշունչը ի՞նչ դեր պէտք է խաղայ։
5 Աստուծոյ Խօսքին ապաւինէ. Յիսուս իր ամբողջ քարոզչութեան ընթացքին Սուրբ Գրութիւններուն ապաւինեցաւ։ Ան ինքնիրմէ բան մը չսորվեցուց։ (Յովհ. 7։16, 18) Ան Աստուծոյ Խօսքով կերակրուեցաւ եւ զայն ինքն իր վրայ կիրարկեց, երբ սատանայական յարձակման ենթարկուեցաւ։ (Մատ. 4։1-4) Որպէսզի ուրիշներուն ազդուօրէն սորվեցնենք, պէտք է Աստուածաշունչը ամէն օր կարդանք եւ անձնապէս կիրարկենք։ (Հռով. 2։21) Երբ ծառայութեան մէջ հարցումներու կը պատասխանենք, պէտք է մեր ըսածներուն թիկունք կանգնող Աստուածաշունչի համարներ վկայակոչենք, եւ երբ կարելի է՝ զանոնք ուղղակի Աստուածաշունչէն կարդանք։ Կ’ուզենք որ տանտէրը տեսնէ թէ մեր անձնական կարծիքները չենք տար, այլ՝ Աստուծոյ գաղափարներուն կը կառչինք։
6. Յիսուս ի՞նչ ըրաւ իր ունկնդիրներուն սրտին հասնելու համար։
6 Ուսուցանելու ժամանակ սրտին հասիր. «Երբեք մէ՛կը այդ մարդուն պէս խօսած չէ»։ (Յովհ. 7։46) Այսպէս ըսին սպասաւորները Յիսուսի մասին, երբ աւագ քահանաներն ու Փարիսեցիները անոնց հարցուցին թէ ինչո՛ւ զինք չձերբակալեցին։ Փոխանակ պարզապէս իրողութիւններ հաղորդելու, Յիսուս այնպիսի կերպով մը սորվեցուց որ իր ուսուցանած անհատներուն սրտին հասաւ։ (Ղուկ. 24։32) Ան իրական կեանքէ առնուած օրինակներ գործածեց, իր խօսքերուն մէջ կեանք ներշնչելու համար։ (Մատ. 13։34) Յիսուս իր ունկնդիրները շատ տեղեկութիւններով չողողեց։ (Յովհ. 16։12) Ան ուշադրութիւնը Եհովայի դարձուց քան՝ իր անձին։ Յիսուսի նման, կրնանք հմուտ ուսուցիչներ ըլլալ միայն եթէ ‘մեր վարդապետութեան զգուշութիւն ընենք’։—Ա. Տիմ. 4։16
7. Յիսուս քարոզչութեան մէջ ինչո՞ւ յարատեւեց։
7 Յարատեւէ ի հեճուկս անտարբերութեան ու հակառակութեան. Թէեւ Յիսուս հրաշալի գործեր կատարեց, սակայն շատեր իրեն մտիկ չըրին։ (Ղուկ. 10։13) Նոյնիսկ Յիսուսի ընտանիքի անդամները խորհեցան թէ ան «խելռած է»։ (Մար. 3։21) Այսուհանդերձ, Յիսուս յարատեւեց։ Ան դրական կեցուածք մը պահպանեց, քանի որ ամբողջովին համոզուած էր թէ ինք ունէր այն ճշմարտութիւնը որ կրնար մարդիկը ազատել։ (Յովհ. 8։32) Եհովայի օգնութեամբ, մենք ալ վճռած ենք չհեղգանալ։—Բ. Կոր. 4։1
8, 9. Ի՞նչպէս կրնանք Յիսուսի նման բարի լուրին սիրոյն զոհողութիւններ ընել։
8 Հարկ եղած զոհողութիւնները ըրէ որ լիովին մասնակցիս. Յիսուս հանգստաւէտ կենցաղը զոհեց ծառայութեան սիրոյն։ (Մատ. 8։20) Ան անխոնջօրէն քարոզեց, երբեմն մինչեւ ուշ ատեն։ (Մար. 6։35, 36) Յիսուս գիտէր թէ իր գործը կատարելու համար սահմանափակ ժամանակ ունէր։ Քանի որ «մնացած ժամանակը կարճցած է», մենք ալ պէտք է զոհողութիւններ ընենք մեր ժամանակին, կորովին եւ նիւթական միջոցներուն մէջ, ինչպէս Յիսուս ըրաւ։—Ա. Կոր. 7։29-31, ՆԱ
9 Առաջին դարու Քրիստոնեաները ատակ քարոզիչներ էին, քանի որ Յիսուսէն սորվեցան։ (Գործք 4։13) Մենք ալ կրնանք մեր քարոզչութիւնը լիովին կատարել եթէ պատմութեան մեծագոյն Քարոզիչը ընդօրինակենք։—Բ. Տիմ. 4։5