Թոյլ մի՛ տաք որ առանձնութիւնը խորտակէ ձեր կեանքը
ԱՌԱՆՁՆՈՒԹԻՒՆԸ կրնայ թէ՛ տարեցներուն եւ թէ երիտասարդներուն կեանքը խորտակել։ Գրող Ճուտիթ Վիորսթ հետեւեալը կ’ըսէ պարբերաթերթի մը մէջ (Redbook). «Առանձնութիւնը սրտին վրայ քարի մը պէս կը կենայ։ ... Առանձնութիւնը պարապութեան զգացում մը կու տայ ու յուսահատ կը ձգէ մեզ։ Առանձնութիւնը առանց մօր զաւկի մը, շատ ընդարձակ եւ անհոգածու աշխարհի մը մէջ մոլորած գառնուկի մը զգացումը կը յառաջացնէ մեր մէջ»։—Սեպտեմբեր 1991։
Շատ բաներ առանձնութեան զգացում կը զարգացնեն մեր մէջ. բարեկամներէ զատուիլը, անծանօթ միջավայր մը, ամուսնալուծումը, սիրելիի մը մահը, կամ հաղորդակցութեան խզումը։ Շատեր, նոյնիսկ երբ ուրիշներով շրջապատուած ըլլան, անհունօրէն առանձին կը զգան։
Ի՞նչ Կրնաք Ընել
Եթէ առանձնութիւնը ձեզ ալ հարուածէ, պարզապէս ձեռնթա՞ք պէտք է ըլլաք։ Կրնա՞ք բան մը ընել, որպէսզի առանձնութիւնը աստիճանաբար ձեզ չկործանէ, կամ ապրելու ձեր ախորժակը չխլէ։ Անշո՛ւշտ կրնաք։ Ասոր նպաստող բազմաթիւ խրատներ կան եւ անոնցմէ շատերը կը գտնուին Աստուծոյ ներշնչուած Խօսքին՝ Աստուածաշունչին՝ մէջ։ Թերեւս ճիշդ այս յորդորներուն պէտք ունիք առանձնութեան դէմ պայքարելու համար։—Մատթէոս 11։28, 29
Հաւանաբար քաջալերական կրնայ ըլլալ Հռութին մասին կարդալ, որ Միջին Արեւելքի մէջ կ’ապրէր շուրջ 3,000 տարիներ առաջ։ Ան առանձնութենէ տառապելու շատ պատճառներ ունէր։ Երբ իր ամուսինը մահացաւ, ան իր կեսրոջը հետ Իսրայէլ՝ իրեն համար անծանօթ վայր մը՝ գնաց հոն բնակելու համար։ (Հռութայ 2։11) Աստուածաշունչը ոչ մէկ տեղ կը յիշէ որ ան առանձնութեան մէջ թաղուեցաւ, հակառակ անոր որ ան իր ընտանիքէն ու բարեկամներէն զրկուած էր եւ օտար երկրի մը մէջ կը գտնուէր։ Կրնաք իր պատմութիւնը կարդալ Աստուածաշունչին Հռութայ գրքին մէջ։
Հռութին նման, դուք ալ դրական տեսակէտ մը պէտք է որդեգրէք։ Խնդիրներու եւ իրադարձութիւններու մասին ձեր մտածած կերպը կրնայ առանձնութեան զգացում զարգացնել ձեր մէջ։ Էնը, որ չորս տարի անկարող դարձնող հիւանդութենէ մը տառապած իր հօրը խնամեց, կը հաստատէ ասիկա։ Երբ իր հայրը մահացաւ, ան չափազանց առանձին զգաց։ «Պարապութեան ու բոլորովին անարժէք ըլլալու զգացումը ունեցայ. կարծես թէ այլեւս ո՛չ մէկը ինծի պէտք ունէր», կ’ըսէ ան։ «Բայց ընդունեցի այն իրողութիւնը թէ այլեւս կեանքս փոխուած էր եւ անդրադարձայ որ առանձնութեան դէմ պայքարելու համար ներկայ պարագաներէն լաւագոյնս պէտք էր օգտուէի»։ Երբեմն, չէք կրնար ձեր պարագաները փոխել, բայց շատ հաւանաբար կրնաք անոնց հանդէպ ձեր կեցուածքը փոխել։
Առանձնութեան դէմ պայքարելու համար չի բաւեր միմիայն վարձահատոյց գործունէութիւն մը ունենալ, թէեւ անիկա կ’օգնէ։ Իրէնը, որ ամուսնութենէն միայն վեց ամիս ետք այրի մնաց, տեսաւ որ իր պարագային ասիկա ճիշդ էր։ «Նկատեցի որ առանձնութիւնը աւելի կը հարուածէ, երբ նուազ զբաղած եմ», կ’ըսէ ան։ «Ուստի, միտքս դրի ուրիշներով զբաղիլ եւ իրենց օգնել որ իրենց խնդիրներուն հետ գլուխ ելլեն»։ Ուրիշներուն օգնելը ուրախութիւն կը բերէ եւ առանձին եղող Քրիստոնեաներ կրնան շատ ընելիք գտնել Տէրոջը գործին մէջ։—Գործք 20։35. Ա. Կորնթացիս 15։58
Բարեկամներու Օգնութիւնը Ընդունեցէք
Պարբերաթերթ մը (The New York Times) առանձին մնացած զաւակները կը նկարագրէ որպէս «բարեկամութեան պակասի վէրքով» վիրաւորուածներ։ (28 Ապրիլ 1991) Առանձին եղող անհատներէն շատեր, ըլլան՝ երիտասարդներ թէ տարեցներ, ընկերներու պակասը կը զգան։ Հետեւաբար մեծ առաւելութիւն մըն է Քրիստոնէական հոգածու ժողովքին հայթայթած բարեկամութիւնը։ Ծանր աշխատեցէք, որպէսզի ժողովքին մէջ ձեր ընկերներու շրջանակը մեծցնէք եւ ընդունեցէք անոնց տուած որեւէ օգնութիւն։ Ընկերները նեղութեան ժամանակ նեցուկներ են։—Առակաց 17։17. 18։24
Սակայն, զգոյշ եղէք. ձեր զգացական ցաւին պատճառաւ, կրնաք բարեկամներու ձեզի մատուցած օգնութիւնը դժուարացնել։ Ինչպէ՞ս։ Գրող մը, Տէֆրէ Եանկ, կը բացատրէ. «Առանձին եղող կարգ մը անհատներ ... հաւանական բարեկամները կը փախցնեն, կա՛մ խօսակցութեան տիրելով եւ կամ անախորժ ու անտեղի բաներ խօսելով։ Առանձին եղող անհատներ միշտ կերպով մը կը վնասեն մտերիմ յարաբերութիւններու»։—U.S.News & World Report, 17 Սեպտեմբեր 1984
Երբեմն, ուրիշներէն մեկուսանալով, իրերը աւելի կը դժուարացնէք։ Բիթըր, 50–ամեայ մարդ մը այդպէս ըրաւ։ Իր կնոջ մահէն ետք, ան սկսաւ ուրիշներէն մեկուսանալ, հակառակ անոր որ ան, իր սրտին խորքէն, անոնց օգնութեան կարիքը կը զգար։ Ան կ’ըսէ. «Կարգ մը ժամանակներ, ուրիշներու ընկերակցութիւնը չէի հանդուրժեր եւ ժամանակի ընթացքին, մարդոցմէ հեռացայ»։ Ասիկա կրնայ վտանգաւոր ըլլալ։ Մինչ երբեմն առանձնանալը օգտակար է, սակայն մեկուսանալը վնասակար է։ (Առակաց 18։1) Բիթըր ասոր գիտակցեցաւ։ Ան կ’ըսէ. «Վերջապէս, ասոր յաղթահարեցի, վիճակս ընդունեցի եւ բարեկամներուս օգնութեամբ, կեանքս անգամ մը եւս շինեցի»։
Սակայն, մի՛ կարծէք որ ուրիշները ստիպուած են օգնել ձեզի։ Մի՛ փորձէք պահանջկոտ ըլլալ։ Ձեզի հանդէպ յայտնաբերուած որեւէ ազնիւ արարք ուրախութեամբ ընդունեցէք եւ անոր համար երախտագիտութիւն յայտնեցէք։ Բայց մի՛ մոռնաք նաեւ Առակաց 25։17–ի լաւ խրատը. «Քու ոտքդ դրացիիդ տունը թող չյաճախէ, չըլլայ որ քեզմէ ձանձրանայ ու քեզ ատէ»։ Ֆրանսիս, որ 35 տարուան ամուսնութենէ մը ետք իր ամուսինը կորսնցուց, կը խորհի որ այս նախազգուշացումը կարեւոր է։ Ան կ’ըսէ. «Ձեր ակնկալութիւններուն մէջ տրամաբանական եղէք եւ ուրիշներէն շատ բան մի՛ պահանջէք։ Միշտ մէկու մը դուռը մի՛ զարնէք օգնութեան համար»։
Եհովա կը Հոգայ
Նոյնիսկ երբ ձեր ընկերները երբեմն յուսախաբ ընեն ձեզ, տակաւին կրնաք Եհովան ունենալ որպէս Բարեկամ։ Վստահ եղէք որ ան հոգ կը տանի ձեզի։ Անոր վրայ ձեր վստահութիւնը զօրաւոր պահեցէք եւ յարատեւաբար իր պաշտպանութեան ապաւինեցէք։ (Սաղմոս 27։10. 91։1, 2. Առակաց 3։5, 6) Մովաբացի Հռութ ասիկա ըրաւ եւ առատօրէն օրհնուեցաւ։ Այո, ան նոյնիսկ Յիսուս Քրիստոսի նախամայրերէն մէկը եղաւ։—Հռութայ 2։12. 4։17. Մատթէոս 1։5, 16
Անդադար Եհովայի աղօթեցէք։ (Սաղմոս 34։4. 62։7, 8) Մարկարէթ անդրադարձաւ որ առանձնութեան հետ գլուխ ելլելու համար, աղօթքը ոյժի աղբիւր մըն էր իրեն։ Ան իր ամուսնոյն հետ լիաժամ ծառայութեան մասնակցեցաւ, մինչեւ անոր մահը՝ երիտասարդ տարիքի մէջ։ «Բարձրաձայն աղօթելը եւ ամէն բան՝ բոլոր վախերս ու մտահոգութիւններս՝ Եհովայի ըսելը զիս կը հանգստացնէին», կ’ըսէ ան։ «Երբ առանձնութիւնը հարուածէր զիս, անոնք կ’օգնէին ինծի որ լաւատես ըլլամ։ Իսկ վստահութիւնս կ’աւելնար, երբ կը տեսնէի որ Եհովա կը պատասխանէր այդ աղօթքներուն»։ Ան մեծապէս օգտուեցաւ, Պետրոս առաքեալի սա խրատին հետեւելով. «Աստուծոյ հզօր ձեռքին տակ խոնարհեցէ՛ք, որպէսզի ձեզ ժամանակին բարձրացնէ։ Ձեր ամէն հոգը անոր վրայ ձգեցէ՛ք, վասնզի անիկա ձեզի համար կը հոգայ»։—Ա. Պետրոս 5։6, 7. Սաղմոս 55։22
Եհովային հետ լաւ յարաբերութիւն մը պիտի օգնէ ձեզի որ յաճախ առանձին եղող անհատներուն կորսնցուցած բանը՝ արժանապատուութիւնը՝ վերագտնէք։ Իր ամուսինը քաղցկեղէ մահանալէ ետք, լրագրող Ճէնէթ Գաբֆըրմէն գրեց «արժանապատուութիւնը կորսնցնելու եւ անարժէք ըլլալու զգացումներ»ուն մասին։ Ան ըսաւ. «Անարժէք ըլլալու այս զգացումն է, որ կը մղէ այրիներուն որ անձնասպան ըլլալու աստիճան ընկճուած զգան»։
Մի՛ մոռնաք որ դուք Եհովայի աչքին մեծ արժէք ունիք։ Ան չխորհիր որ դուք անարժէք էք։ (Յովհաննու 3։16) Ինչպէս Աստուած իր վաղեմի ժողովուրդին՝ Իսրայելացիներուն՝ թիկունք կանգնեցաւ, ան ձեզի համար ալ նոյնը պիտի ընէ։ Աստուած անոնց ըսաւ. «Քեզ ... չմերժեցի։ Մի՛ վախնար, քանզի ես հիմա քեզի հետ եմ. մի՛ զարհուրիր, վասնզի ես քու Աստուածդ եմ. քեզ պիտի զօրացնեմ ու քեզի օգնութիւն պիտի ընեմ ու իմ արդարութեանս աջովը քեզ պիտի բռնեմ»։—Եսայեայ 41։9, 10
Աստուած Մի՛ Այպանէք
Ամէն բանէ վեր, Աստուած մի՛ այպանէք ձեր առանձնութեանը համար։ Եհովա յանցաւոր չէ։ Թէ՛ ձեզի եւ թէ ամբողջ մարդկութեան համար անոր նպատակը միշտ եղած է որ դուք հաճելի, գոհացուցիչ ընկերակցութիւն մը վայելէք։ Երբ Ադամը ստեղծեց, Աստուած ըսաւ. «Աղէկ չէ որ Ադամ մինակ ըլլայ. անոր օգնական մը ընեմ իրեն յարմար»։ (Ծննդոց 2։18) Ճիշդ ա՛յս է որ Աստուած ըրաւ, Եւան՝ առաջին կինը՝ ստեղծելով։ Եթէ սատանայական ըմբոստութիւնը չըլլար, մարդն ու կինը եւ անոնց յառաջ բերած ընտանիքները առանձնութեան զգացումը բնաւ ունեցած պիտի չըլլային։
Անշուշտ, չարութեան ժամանակաւոր թոյլատրումով, Եհովա թոյլ տուաւ որ առանձնութեան զգացումը եւ ուրիշ տառապանքներ գոյական։ Բայց ձեր մտքին մէջ յստակ թող ըլլայ որ ասիկա ժամանակաւոր է։ Առանձնութեան փորձութիւնները նուազ դժուար կը նկատենք, երբ ի մտի ունենանք ինչ որ Աստուած պիտի ընէ մեզի ի նպաստ իր նոր աշխարհին մէջ։ Մինչ այդ, ան թիկունք պիտի կանգնի մեզի ու մխիթարէ մեզ։—Սաղմոս 18։2. Փիլիպպեցիս 4։6, 7
Ասիկա գիտնալը կրնայ ձեզի ոյժ տալ։ Երբ վերոյիշեալ Ֆրանսիսը այրի մնաց, ան մեծ մխիթարութիւն գտաւ Սաղմոս 4։8–ի խօսքերուն մէջ, մանաւանդ գիշերները. «Խաղաղութեամբ պիտի պառկիմ ու քնանամ, վասնզի դո՛ւն միայն, ո՛վ Տէր, զիս ապահովութեամբ կը բնակեցնես»։ Խոկացէք այնպիսի զգացումներուն մասին, զորս կը գտնենք Սաղմոսաց գրքին մէջ։ Խորհեցէք թէ Աստուած ի՛նչպէս հոգ կը տանի ձեզի, ինչպէս արտայայտուած է Սաղմոս 23։1–3–ին մէջ։
Ինչպէ՞ս Կարելի Է Օգնել Առանձին Եղողներուն
Առանձին եղողներուն օգնելու գլխաւոր կերպն է անոնց հանդէպ սէր ցուցաբերել։ Աստուածաշունչը կրկին անգամ կը յորդորէ Աստուծոյ ժողովուրդը որ իրար հանդէպ սէր ցուցաբերեն, մասնաւորաբար փորձութեան ժամանակներուն։ «Եղբայրսիրութեան մէջ իրարու գորովալից եղէ՛ք», գրեց Պօղոս առաքեալ։ (Հռովմայեցիս 12։10) Արդարեւ, Աստուծոյ ներշնչուած Խօսքը կ’ըսէ. «Սէրը բնա՛ւ չիյնար»։ (Ա. Կորնթացիս 13։8) Ինչպէ՞ս կրնաք առանձին եղողներուն հանդէպ սէր ցուցաբերել։
Փոխանակ առանձին եղող անհատները մերժելու կամ զանոնք անտեսելու, հոգածու անհատներ կրնան անոնց հանդէպ գորովալից ըլլալ, անոնց համբերութեամբ օգնելով, երբ անոնք կարիքը ունենան։ Անոնք Յոբին նման կրնան ըլլալ, որ ըսաւ. «Ես աղաղակող աղքատը եւ որբն ու օգնութիւն չունեցողը կ’ազատէի։ ... Ու որբեւարիին սիրտը կ’ուրախացնէի»։ (Յոբ 29։12, 13) Քրիստոնէական ժողովքին մէջ նշանակուած երէցներն ու կարեկից բարեկամները կրնան նոյնքան փափկանկատ կերպով մարդկային հիմնական կարիքները հայթայթել, որոնք են հասկացողութիւն, ջերմութիւն եւ մխիթարութիւն։ Անոնք կրնան կարեկցութիւն ցուցաբերել եւ երբեմն սրտակից խօսակցութեան մը կարիքը լեցնել։—Ա. Պետրոս 3։8
Առանձին եղող անհատներուն համար յաճախ կենսական կարեւորութիւն ունի բարեկամներուն ըրած փոքր բաները։ Օրինակի համար, երբ հաւատակից մը սիրելի մը կորսընցնէ, բարեկամական անկեղծ եւ ազնիւ արարքները կրնան մեծապէս օգտակար ըլլալ։ Մի՛ անտեսէք փոքր նկատուող ազնիւ արարքները. ճաշի հրաւիրել, կարեկցութեամբ մտիկ ընել, կամ քաջալերական խօսակցութիւն մը ունենալ։ Այս բաները շատ ազդու են առանձնութեան հետ պայքարող անձի մը համար։—Եբրայեցիս 13։16
Շատ հաւանաբար բոլորս ալ երբեմն կրնանք առանձնութեան զգացում մը ունենալ։ Սակայն, առանձնութիւնը պատուհաս մը պէտք չէ նկատէք։ Ձեր կեանքը լեցուցէք իմաստալից, կերտիչ գործունէութիւններով։ Մի՛ մերժէք բարեկամներու օգնութիւնը, երբ մատչելի է։ Եհովա Աստուծոյ վրայ վստահութիւն ունեցէք։ Միշտ ձեր մտքին մէջ պահեցէք Սաղմոս 34։19–ին մէջ արձանագրուած խոստումը. «Արդարին նեղութիւնները շատ են, բայց Տէրը բոլորէն կը փրկէ զանիկա»։ Օգնութեան համար, Եհովային դարձէք եւ թոյլ մի՛ տաք որ առանձնութիւնը խորտակէ ձեր կեանքը։
[Շրջանակ՝ էջ 30]
ԱՌԱՆՁՆՈՒԹԵԱՆ ԴԷՄ ՊԱՅՔԱՐԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ ԿԱՐԳ ՄԸ ԿԵՐՊԵՐ
▪ Եհովայի կառչած մնացէք
▪ Աստուածաշունչը կարդալով մխիթարութիւն փնտռեցէք
▪ Քրիստոնէական դրական տեսակէտ մը պահեցէք
▪ Իմաստալից գործունէութիւնով զբաղած մնացէք
▪ Ձեր բարեկամներու շրջանակը ընդլայնեցէք
▪ Բարեկամներու օգնութիւն տալը դիւրացուցէք
▪ Մի՛ մեկուսանաք, այլ նախաքայլ առնող սէր մշակեցէք
▪ Վստահ եղէք որ Եհովա հոգ կը տանի ձեզի
[Շրջանակ՝ էջ 30]
Ի՛ՆՉՊԷՍ ԿՐՆԱՔ ԱՌԱՆՁԻՆ ԵՂՈՂՆԵՐՈՒՆ ՕԳՆԵԼ
▪ Հասկացողութիւն, ջերմութիւն եւ մխիթարութիւն հայթայթելով
▪ Սրտակից խօսակցութեան մը կարիքը լեցնելով
▪ Յարատեւաբար օգտակար եղող պզտիկ բաներ ընելով
[Նկար՝ էջ 31]
Իր դժուար պարագաներուն հանդերձ, ոչ մէկ ցուցմունք կայ թէ Հռութ թոյլ տուաւ որ առանձնութիւնը խորտակէ իր կեանքը