Երուսաղէմը ‘ձեր գլխաւոր ուրախութենէն աւելի մեծ կը համարէ՞ք’
«Թո՛ղ իմ լեզուս իմ քիմքիս փակչի, . . . եթէ Երուսաղէմը իմ գլխաւոր ուրախութենէս աւելի մեծ չհամարեմ»։—ՍԱՂՄՈՍ 137։6
1. Հրեայ բազմաթիւ աքսորեալներ ի՞նչ կեցուածք ունեցան Աստուծոյ ընտրած քաղաքին հանդէպ։
ՄՕՏԱՒՈՐԱՊԷՍ եօթը տասնամեակներ անցած էին Հ.Դ.Ա. 537–ին աքսորեալ առաջին Հրեաներուն Երուսաղէմ վերադառնալէն ի վեր։ Աստուծոյ տաճարը կառուցուած էր, բայց քաղաքը տակաւին աւերուած վիճակի մէջ էր։ Մինչ այդ, գերութեան մէջ նոր սերունդ մը յառաջ եկած էր։ Անկասկած անոնցմէ շատեր սաղմոսերգուին զգացումը կը բաժնէին, որ երգեց. «Ո՛վ Երուսաղէմ, եթէ քեզ մոռնամ, թո՛ղ իմ աջ ձեռքս իր պաշտօնը մոռնայ»։ (Սաղմոս 137։5) Ոմանք Երուսաղէմը պարզապէս յիշելէն աւելին ըրին. անոնք իրենց արարքներով ապացուցանեցին որ անիկա իրենց ‘գլխաւոր ուրախութենէն աւելի մեծ համարած էին’։—Սաղմոս 137։6
2. Ո՞վ էր Եզրաս եւ ան ի՛նչպէս օրհնուեցաւ։
2 Նկատի առէք, զոր օրինակ, Եզրաս քահանան։ Ան իր հայրենիքը վերադառնալէն առաջ իսկ Երուսաղէմի մէջ մաքուր պաշտամունքի շահերուն ծառայած էր։ (Եզրասայ 7։6, 10) Ասոր փոխարէն Եզրաս մեծապէս օրհնուեցաւ։ Եհովա Աստուած Պարսիկ թագաւորին սիրտը դրդեց, որպէսզի վերադարձող Հրեաներու երկրորդ խումբ մը Երուսաղէմ առաջնորդելու առանձնաշնորհումը շնորհէ Եզրասի։ Ասկէ զատ, թագաւորը «երկնքի Աստուծոյն տանը համար» ոսկիի ու արծաթի մեծ նուիրատուութիւն մը ըրաւ։—Եզրասայ 7։21-27
3. Նէեմիա ի՞նչպէս ապացուցանեց որ իր գլխաւոր հետաքրքրութիւնը Երուսաղէմն էր։
3 12 տարի ետք, ուրիշ Հրեայ մը՝ Նէեմիա՝ վճռական քայլ մը առաւ։ Ան պարսկական Շուշան պալատին մէջ կը ծառայէր։ Արտաշէս Թագաւորին մատրուակը ըլլալու պատուարժան դիրքը ունէր, բայց Նէեմիայի ‘գլխաւոր ուրախութիւնը’ ասիկա չէր։ Այլ, ան երթալու եւ Երուսաղէմը շինելու կարօտէն կը տառապէր։ Ամիսներ շարունակ Նէեմիա ասոր համար աղօթեց եւ Եհովա Աստուած օրհնեց զինք որ այս բանը ընէ։ Պարսիկ թագաւորը երբ իմացաւ Նէեմիայի մտահոգութիւնը, անոր ընկերակցող զինուորներ եւ Երուսաղէմը վերաշինելու արտօնութիւն տուող նամակներ տուաւ։—Նէեմեայ 1։1–2։9
4. Ի՞նչպէս կրնանք ցոյց տալ որ Եհովայի պաշտամունքը ուրիշ որեւէ ուրախութենէ գերիվեր է։
4 Եզրաս, Նէեմիա եւ անոնց հետ համագործակցող շատ մը ուրիշ Հրեաներ ամէն կասկածէ վեր ապացուցանեցին որ Երուսաղէմի մէջ կեդրոնացած Եհովայի պաշտամունքը, իրենց համար որեւէ բանէ աւելի կարեւոր էր. անիկա իրենց «գլխաւոր ուրախութենէն աւելի մեծ», ուրիշ խօսքով, իրենց ուրախութիւն տուող ուրիշ որեւէ բանէ աւելի մեծ էր։ Այսպիսի անհատներ ի՜նչ քաջալերութիւն մըն են ամէն մէկու համար, որ ներկայիս Եհովան, իր պաշտամունքը եւ հոգիէն առաջնորդուած իր կազմակերպութիւնը նոյն կերպով կը դիտէ։ Ձեր պարագան ալ ա՞յս է արդեօք։ Աստուծոյ գործերուն մէջ ձեր համբերատար ընթացքով ցոյց կու տա՞ք որ ուրախութեան ձեր գլխաւոր պատճառը, իր նուիրուած ժողովուրդին հետ Եհովան պաշտելու առանձնաշնորհումն է։ (Բ. Պետրոս 3։11) Այս մարզին մէջ յաւելեալ քաջալերութիւն ստանալու համար, Եզրասի ճամբորդութեան հետեւանքներուն վրայ աչք մը նետենք։
Օրհնութիւններ եւ Առանձնաշնորհումներ
5. Եզրասի օրերուն Յուդայի բնակիչներուն վրայ ի՞նչ օրհնութիւններ եկան։
5 Եզրասի հետ վերադարձող շուրջ 6,000 աքսորեալները Եհովայի տաճարին համար իրենց հետ ոսկիի ու արծաթի նուիրատուութիւններ բերին։ Ասիկա ներկայ դրամանիշով 35 միլիոն ամերիկեան տոլարի հաւասար է։ Առաջին աքսորեալներուն բերածին շուրջ եօթը անգամն էր ասիկա։ Երուսաղէմի ու Յուդայի բնակիչները որքա՜ն շնորհապարտ եղած ըլլալու էին, մարդկային ու նիւթական այս օգնութեան համար։ Բայց, Աստուծմէ եկած ճոխ օրհնութիւնները պատասխանատուութիւն ալ կը բերեն։—Ղուկաս 12։48
6. Եզրաս ի՞նչ նկատեց իր հայրենիքին մէջ եւ ի՛նչպէս հակազդեց։
6 Եզրաս անմիջապէս անդրադարձաւ որ շատ մը Հրեաներ, մէջը ըլլալով կարգ մը քահանաներ եւ երէցներ, հեթանոս կիներու հետ ամուսնանալով Աստուծոյ Օրէնքը ոտնակոխած էին։ (Բ. Օրինաց 7։3, 4) Աստուծոյ Օրէնքի ուխտին այս բռնաբարումը տեղին ըլլալով մեծապէս տխրեցուցած էր զինք։ «Այս բանը լսածիս պէս հանդերձս ու վերարկուս պատռեցի . . . ու ապշած նստեցայ»։ (Եզրասայ 9։3) Ապա, նոյն մտահոգութիւնը բաժնող Իսրայելացիներու ներկայութեան, Եզրաս աղօթքով իր սիրտը թափեց Եհովայի։ Բոլորին կողմէ լսելի կերպով մը, Եզրաս վերաքաղ ըրաւ Իսրայէլի անցեալի անհնազանդութիւնները եւ այն ազդարարութիւնները զորս Աստուած տուած էր, որոնք պիտի պատահէին եթէ երկրին հեթանոս բնակիչներուն հետ ամուսնանային։ Ան եզրափակեց ըսելով. «Ո՛վ Տէր Աստուած Իսրայէլի, դուն արդար ես, ատոր համար մենք մինչեւ այսօր ազատ մնացինք. ահա մենք մեր յանցանքովը քու առջեւդ ենք, թէպէտեւ այս պատճառով քու առջեւդ համարձակ չենք կրնար կենալ»։—Եզրասայ 9։14, 15
7. (ա) Յանցանքներ ձեռք առնելու մէջ, Եզրաս ի՞նչպէս լաւ օրինակ հանդիսացաւ։ (բ) Եզրասի օրերուն, յանցաւորները ի՞նչ հակազդեցութիւն ունեցան։
7 Եզրաս «մենք» արտայայտութիւնը գործածեց։ Այո, ան ինքզինքն ալ պարփակեց անոր մէջ, հակառակ անոր որ անձնապէս ինք յանցաւոր չէր։ Եզրասի խորապէս ընկճուածութիւնը եւ իր խոնարհ աղօթքը ժողովուրդին սրտին դպաւ եւ զայն մղեց որ զղջումի արժանի գործեր ընէ։ Անոնք շատ ցաւալի դարման մը կատարելու յօժարեցան. բոլոր անոնք որոնք Աստուծոյ Օրէնքը բռնաբարած էին, օտար կիները իրենց հայրենիքը պիտի վերադարձնէին, անոնցմէ ծնած զաւակներուն հետ։ Եզրաս համաձայն գտնուեցաւ այս որոշումին, եւ քաջալերեց որ յանցաւոր անհատները ասոր ենթարկուին։ Պարսիկ թագաւորին կողմէ իրեն յանձնուած հեղինակութեամբ, Եզրաս իրաւունք ունէր բոլոր օրինազանցները սպաննելու կամ զանոնք վտարելու Երուսաղէմէն եւ Յուդայէն։ (Եզրասայ 7։12, 26) Բայց այնպէս կը թուի որ ան այսպիսի քայլի մը չդիմեց։ «Բոլոր ժողովուրդը» ըսաւ. «Մեր պարտքն է, որ քու ըսածիդ պէս ընենք»։ Հետագային անոնք խոստովանեցան. «Շատերնիս այս բանին մէջ յանցաւոր ենք»։ (Եզրասայ 10։11-13) Եզրասայ 10–րդ գլուխը 111 տղամարդոց անունները կու տայ, որոնք հնազանդելով այս որոշումին, իրենց օտար կիներն ու անոնցմէ ծնած երախաները իրենց հայրենիքը ղրկեցին։
8. Իրենց օտար կիները ետ ղրկելու այս վիթխարի քայլը ինչո՞ւ ամբողջ մարդկութեան շահուն համար էր։
8 Այս արարքը միայն Իսրայէլի համար օգտակար չէր, հապա ամբողջ մարդկութեան համար ալ։ Եթէ հարցերը ուղղելու համար բան մը չկատարուէր, Իսրայելացիները շրջակայ ազգերուն մէջ պիտի ձուլուէին։ Այդ պարագային, ամբողջ մարդկութիւնը օրհնելու համար Խոստացեալ Սերունդին շառաւիղը աղաւաղուած պիտի ըլլար։ (Ծննդոց 3։15. 22։18) Խոստացեալ Սերունդին Յուդայի ցեղէն ու Դաւիթ Թագաւորի շառաւիղէն ըլլալը հաստատելը դժուար պիտի ըլլար։ Շուրջ 12 տարիներ ետք, անգամ մը եւս այս կենսական հարցին վրայ ուշադրութիւն դարձուեցաւ, երբ «Իսրայէլի որդիները բոլոր օտարազգիներէն զատուեցան»։—Նէեմեայ 9։1, 2. 10։29, 30
9. Անհաւատներու հետ ամուսնացած Քրիստոնեաներուն Աստուածաշունչը ի՞նչ լաւ խրատ կու տայ։
9 Եհովայի այժմու ծառաները ի՞նչ կը սորվին այս պատմութենէն։ Այո, Քրիստոնեաները Օրէնքի ուխտին ներքեւ չեն։ (Բ. Կորնթացիս 3։14) Բայց կը հետեւին «Քրիստոսին օրէնք»ին։ (Գաղատացիս 6։2) Ուստի, անհաւատի մը հետ ամուսնացած Քրիստոնեայ մը կ’ենթարկուի Պօղոսի խրատին. «Եթէ եղբայր մը անհաւատ կին ունենայ ու անոր հաճելի ըլլայ իրեն հետ բնակիլ, թող չձգէ զանիկա»։ (Ա. Կորնթացիս 7։12) Ասկէ զատ, անհաւատներու հետ ամուսնացած Քրիստոնեաները իրենց ամուսնութիւնը յաջողակ դարձնելու համար պէտք է աշխատանք թափեն։ (Ա. Պետրոս 3։1, 2) Այս լաւ խրատին հնազանդելու արդիւնքը յաճախ օրհնութիւն մը եղած է եւ անհաւատ կողակիցներ ճշմարիտ պաշտամունքի հանդէպ իրենց կեցուածքը փոխած են։ Անոնցմէ ոմանք նոյնիսկ հաւատարիմ մկրտուած Քրիստոնեաներ եղած են։—Ա. Կորնթացիս 7։16
10. Քրիստոնեաները ի՞նչ դաս կրնան սորվիլ 111 Իսրայելացի տղամարդոցմէ, որոնք իրենց օտար կիները ետ ղրկեցին։
10 Սակայն, իրենց օտար կիները ետ ղրկող Իսրայելացիները սքանչելի օրինակ մը կը հանդիսանան ամուրի Քրիստոնեաներուն։ Անոնք հակառակ սեռի պատկանող անհաւատներու հետ դարպասելու պէտք չէ ձեռնարկեն։ Այսպիսի յարաբերութենէ մը խուսափիլը կրնայ դժուար, նոյնիսկ ցաւալի ըլլալ, բայց անիկա լաւագոյն ընթացքն է Աստուծոյ օրհնութիւնը ունենալու համար։ Քրիստոնեաներուն հետեւեալ պատուէրը տրուած է. «Անհաւատներուն հետ օտարախառն լծակից մի՛ ըլլաք»։ (Բ. Կորնթացիս 6։14) Ոեւէ ամուրի Քրիստոնեայ որ կը փափաքի ամուսնանալ, պէտք է ծրագրէ անկեղծ հաւատակիցի մը հետ ամուսնանալ։—Ա. Կորնթացիս 7։39
11. Իսրայելացի տղամարդոց նման, մենք ալ մեզ ուրախացնող հարցերով ի՞նչպէս կրնանք փորձուիլ։
11 Ուրիշ շատ մը մարզերու մէջ ալ Քրիստոնեաները վերաճշդումներ ըրած են, երբ իրենց ուշադրութեան յանձնուած է որ սուրբ գրային չեղող ընթացքի մը մէջ են։ (Գաղատացիս 6։1) Ժամանակ առ ժամանակ, այս պարբերաթերթը կը խօսի սուրբ գրային չեղող վարմունքի մասին, որու պատճառաւ անհատ մը որակելի չըլլար Աստուծոյ կազմակերպութեան մէջ մնալու։ 1973–ին, զոր օրինակ, Եհովայի ծառաները լիովին հասկցան թէ թմրեցուցիչի ու ծխախոտի գործածութիւնը լուրջ մեղքեր են։ Աստուածապաշտ ընթացքի մը հետեւելու համար, պէտք է «մեր անձերը մարմնի ու հոգիի ամէն կերպ պղծութենէ մաքրենք»։ (Բ. Կորնթացիս 7։1) Մեծ թիւով անհատներ Աստուածաշունչի այս խրատը լուրջի առին. անոնք նախընտրեցին անկէ հրաժարելէն առթած տառապանքը քաշել, որպէսզի Աստուծոյ մաքուր ժողովուրդին մէջ մնան։ Սուրբ գրային յստակ ուղղութիւններ ալ տրուած են սեռային հարցերու, հագուստի, յարդարանքի, ու գործի, զբօսանքի եւ երաժշտութեան իմաստուն ընտրութեան մասին։ Սուրբ գրային ի՛նչ սկզբունքներ ալ բերուին մեր ուշադրութեան, թող որ պատրաստակամութիւն ցոյց տանք «վերաճշդումներ ընելու», Իսրայելացի 111 տղամարդոց նման։ (Բ. Կորնթացիս 13։11, ՆԱ) Այս կերպով ցոյց պիտի տանք որ իր սուրբ ժողովուրդին հետ Եհովան պաշտելու առանձնաշնորհումը ‘մեր գլխաւոր ուրախութիւնն է’։
12. Հ.Դ.Ա. 455–ին ի՞նչ տեղի ունեցաւ։
12 Օտար կիներու դրուագը յիշելէ ետք, Աստուածաշունչը չ’ըսեր թէ յաջորդ 12 տարիներու ընթացքին ի՛նչ տեղի ունեցաւ Երուսաղէմի մէջ։ Անկասկած, շատ մը ամուսնութիւններ անվաւեր դարձուելէն ետք, Իսրայէլի դրացի ազգերը աւելի թշնամական գտնուեցան։ Հ.Դ.Ա. 455–ին, Նէեմիա զինուորական պահակախումբով մը Երուսաղէմ հասաւ։ Ան Յուդայի կառավարիչ նշանակուած էր եւ քաղաքը վերակառուցանելու արտօնութեան համար Պարսիկ թագաւորէն նամակներ բերած էր։—Նէեմեայ 2։9, 10. 5։14
Նախանձ Դրացիներու Կողմէ Հակառակութիւն
13. Սուտ կրօնքի հետեւող՝ Հրեաներու դրացի ազգերը ի՞նչ կեցուածք բռնեցին, եւ Նէեմիա ի՞նչպէս հակազդեց։
13 Սուտ կրօնքի պատկանող դրացի ազգեր Նէեմիայի նախաձեռնութեան ընդդիմացան։ Անոնց առաջնորդները սպառնացին Հրեաներուն, ըսելով. «Միթէ դուք թագաւորէն ապստամբի՞լ կ’ուզէք»։ Եհովայի վրայ իր հաւատքը ցուցաբերելով, Նէեմիա պատասխանեց. «Երկնքի Աստուածը ինք մեզի յաջողութիւն պիտի տայ ու մենք, որ անոր ծառաներն ենք, պիտի ելլենք ու շինենք, բայց դուք Երուսաղէմի մէջ բաժին, իրաւունք ու յիշատակ չունիք»։ (Նէեմեայ 2։19, 20) Երբ պարսպին վերանորոգումը սկսաւ, նոյն թշնամիները ծաղրանքով ըսին. ‘Այս տկար Հրեաները ի՞նչ կը շինեն։ Միթէ այրուած քարերը փոշիի դէզերէն պիտի կենդանացնե՞ն։ Եթէ աղուէս մըն ալ ելլէ անոնց շինածին վրայ, անոնց քարէ պարիսպը պիտի փլցնէ’։ Փոխանակ անոնց ակնարկութիւններուն պատասխան տալու, Նէեմիա աղօթեց. «Ո՛վ մեր Աստուածը, լսէ՛, վասն զի նախատուեցանք ու անոնց նախատինքը իրենց գլուխը դարձուր»։ (Նէեմեայ 4։2-4) Շարունակաբար Եհովայի դիմելու մէջ լաւ օրինակ մը թողուց մեզի Նէեմիա։—Նէեմեայ 6։14. 13։14
14, 15. (ա) Թշնամիներու բռնութեան սպառնալիքը ի՞նչպէս ձեռք առաւ Նէեմիա։ (բ) Վայրագ հակառակութեան դիմաց, Եհովայի Վկաները ի՞նչպէս կրցած են շարունակել հոգեւոր շինարարութեան իրենց գործը։
14 Քարոզելու իրենց կարեւոր նշանակումը կատարելու համար, արդի Եհովայի Վկաներն ալ Աստուծոյ կ’ապաւինին։ Հակառակորդներ իրենց ծաղրանքներով կը ջանան այս գործը կասեցնել։ Երբեմն Թագաւորութեան պատգամով հետաքրքրուած անհատներ ծաղրանքին չկարենալով տոկալ, տեղի կու տան։ Երբ իրենց ծաղրանքները չյաջողին, հակառակորդները բարկանալով վայրագ սպառնալիքներու կը դիմեն. ինչ որ դիմագրաւեցին Երուսաղէմի պարիսպը շինողները։ Բայց Նէեմիա չվախցաւ։ Ընդհակառակը, ան թշնամիներու յարձակման դիմաց շինարարները զինեց եւ անոնց հաւատքը զօրացուց, ըսելով. «Անոնց երեսէն մի՛ վախնաք. յիշեցէ՛ք Տէրը, որ մեծ ու ահեղ է եւ ձեր եղբայրներուն, տղաքներուն, աղջիկներուն, կիներուն ու տուներուն համար պատերազմեցէ՛ք»։—Նէեմեայ 4։13, 14
15 Նէեմիայի օրերուն նման, Եհովայի Վկաները լաւ կերպով զինուած են բուռն հակառակութեան դիմաց իրենց հոգեւոր շինարարութիւնը շարունակելու համար։ «Հաւատարիմ ու իմաստուն ծառան» հաւատք զօրացնող հոգեւոր սնունդ կը հայթայթէ, որու շնորհիւ Աստուծոյ ծառաները պտղաբեր կ’ըլլան, նոյնիսկ գործը արգելքի տակ գտնուող շրջաններու մէջ։ (Մատթէոս 24։45) Որպէս հետեւանք, Եհովա կը շարունակէ օրհնել իր ժողովուրդը, համայն աշխարհի մէջ յաւելումներ պատճառելով։—Եսայեայ 60։22
Ներքին Խնդիրներ
16. Ներքին ի՞նչ խնդիրներ, Երուսաղէմի պարիսպները շինողներու տրամադրութեան կը սպառնային։
16 Մինչ Երուսաղէմի պարիսպին շինարարութիւնը կը յառաջանար եւ պատը կը բարձրանար, գործը աւելի կը դժուարանար։ Ասիկա եղաւ, երբ խնդիր մը ծագեցաւ, որ պայքարող շինարարներուն ցուցաբերած տրամադրութեան սպառնաց։ Ուտելիքի նեղութիւն ըլլալով, կարգ մը Հրեաներ իրենց ընտանիքներուն համար ուտելիք ճարելու ու պարսկական կառավարութեան իրենց հարկերը վճարելու դժուարութիւն ունէին։ Աւելի հարուստ Հրեաներ անոնց ուտելիք եւ դրամ փոխ տուին։ Սակայն, աղքատ Իսրայելացիները իրենց հողերն ու զաւակները գրաւ պէտք էր դնէին, դրամը տոկոսովը վերադարձնելու որպէս ապահովութիւն, ինչ որ Աստուծոյ Օրէնքին հակառակ էր։ (Ելից 22։25. Ղեւտացւոց 25։35-37. Նէեմեայ 4։6, 10. 5։1-5) Արդ, վարկատուները կը սպառնային անոնց հողերը ծախել եւ անոնց կը ստիպէին որ իրենց զաւակները որպէս ծառաներ ծախեն։ Այս անսիրալիր, նիւթապաշտական կեցուածքը տեսնելով, Նէեմիա զայրացաւ։ Ան շուտով գործի լծուեցաւ, Երուսաղէմի պարիսպը վերաշինելու գործին վրայ Եհովայի շարունակական օրհնութիւնը ապահովելու համար։
17. Նէեմիա ի՞նչ ըրաւ շինարարութեան վրայ Եհովայի օրհնութիւնը ապահովելու համար, եւ ի՛նչ արդիւնքով։
17 «Մեծ ժողով» գումարելով, Նէեմիա յստակօրէն ցոյց տուաւ հարուստ Իսրայելացիներուն թէ իրենց ըրածը հաճելի չէր Եհովայի։ Ապա ան յանցաւորներուն՝ կարգ մը քահանաներ ալ ներառեալ՝ կոչ ըրաւ որ իրենց առած ամբողջ տոկոսը, ինչպէս նաեւ, տոկոս վճարելու կարող չեղողներէն անօրէն կերպով իրենց առած հողերը, վերադարձնեն։ Գովելիօրէն, այդ յանցաւորները ըսին. «Ետ պիտի դարձնենք ու անոնցմէ բա՛ն մը պիտի չպահանջենք։ Ինչպէս ըսիր՝ այնպէս պիտի ընենք»։ Ասոնք փուճ խօսքեր չէին, քանի որ Աստուածաշունչը կը տեղեկագրէ որ «ժողովուրդը ըսուածը կատարեց» ու ամբողջ ժողովքը Եհովան օրհնեց։—Նէեմեայ 5։7-13
18. Եհովայի Վկաները ի՞նչ հռչակ կը վայելեն։
18 Ի՞նչ կրնայ ըսուիլ մեր օրերուն մասին։ Փոխանակ շահագործողներ ըլլալու, Եհովայի Վկաները ամէնուրեք ծանօթ են իրենց հաւատակիցներուն ու աղէտներու հանդիպած մարդոց հանդէպ իրենց առատաձեռնութեամբ։ Նէեմիայի օրերուն նման, ասիկա երախտագիտական արտայայտութիւններով Եհովան փառաբանելու առիթ մը եղած է։ Սակայն միեւնոյն ժամանակ, «հաւատարիմ ու իմաստուն ծառան» անհրաժեշտ նկատած է առեւտրական հարցերու եւ ագահութեամբ ուրիշները շահագործելու մասին սուրբ գրային խրատներ տալու։ Կարգ մը երկիրներու մէջ սովորական է չափէ դուրս հարսնեգին պահանջել, բայց Աստուածաշունչը որոշ կերպով կ’ազդարարէ թէ ագահներն ու յափշտակողները Աստուծոյ Թագաւորութիւնը պիտի չժառանգեն։ (Ա. Կորնթացիս 6։9, 10) Այսպիսի խրատներու հանդէպ շատ մը Քրիստոնեաներու ընդառաջումը մեզի կը յիշեցնէ այն Հրեաները որոնք հասկցան թէ իրենց աղքատ եղբայրները շահագործելը մեղք մըն էր։
Երուսաղէմի Պարիսպին Ամբողջացումը
19, 20. (ա) Երուսաղէմի պարիսպին ամբողջացումը ի՞նչ ազդեցութիւն ձգեց կրօնական հակառակորդներուն վրայ։ (բ) Շատ մը երկիրներու մէջ, Եհովայի Վկաները ի՞նչ յաղթանակներ տարած են։
19 Այսքան հակառակութեան դիմաց, Երուսաղէմի պարիսպին շինութիւնը ամբողջացաւ 52 օրուան մէջ։ Ասիկա ի՞նչ ազդեցութիւն ունեցաւ հակառակորդներուն վրայ։ Նէեմիա կ’ըսէ. «Երբ մեր բոլոր թշնամիները լսեցին, մեր շուրջի բոլոր ազգերը վախցան ու շատ ամչցան ու իմացան որ այս գործը մեր Աստուծոյն օգնութիւնովը կատարուեցաւ»։—Նէեմեայ 6։16
20 Ներկայիս ալ Աստուծոյ գործին վրայ հակառակութիւնը տարբեր կերպերով եւ տարբեր վայրերու մէջ կը շարունակուի։ Սակայն, միլիոնաւոր անհատներ տեսած են որ Եհովայի Վկաներուն հակառակիլը ապարդիւն է։ Նկատի առէք, զոր օրինակ, Նացի Գերմանիոյ, Արեւելեան Եւրոպայի եւ ափրիկեան շատ մը երկիրներու մէջ քարոզչութեան վերջ դնելու ջանքերը։ Այդ բոլոր ջանքերը ի դերեւ ելան, իսկ շատեր անդրադարձան որ ‘մեր գործը Աստուծոյ կողմէ կը կատարուի’։ Ասիկա ի՜նչ մեծ վարձատրութիւն մը եղած է հնամենի հաւատարիմներուն համար, որոնք այսպիսի երկիրներու մէջ Եհովայի պաշտամունքը ‘իրենց գլխաւոր ուրախութիւնը’ դարձուցած են։
21. Յատկանշական ի՞նչ դէպքեր նկատի պիտի առնենք յաջորդ յօդուածին մէջ։
21 Յաջորդ յօդուածին մէջ Երուսաղէմի վերաշինուած պարիսպին ուրախ նաւակատիքին առաջնորդող դէպքերը աչքէ պիտի անցընենք։ Նաեւ նկատի պիտի առնենք թէ ամբողջ մարդկութեան օգտին ծառայող աւելի մեծ քաղաքի մը ամբողջացումը ի՛նչպէս կը մօտենայ։
Կը Յիշէ՞ք
◻ Եզրաս եւ ուրիշներ ի՞նչպէս ուրախացան Երուսաղէմի համար։
◻ Եզրաս եւ Նէեմիա օգնեցին որ շատ մը Հրեաներ ի՞նչ սխալներ սրբագրեն։
◻ Եզրասի ու Նէեմիայի պատմութիւններէն ի՞նչ դասեր կրնաք առնել։
[Նկար՝ էջ 15]
Նէեմիայի գլխաւոր մտահոգութիւնը Երուսաղէմն էր եւ ո՛չ թէ Շուշանի մէջ իր ունեցած պատուաբեր գործը