Թշուառութեան օրերը չեկած՝ Եհովային ծառայենք

1, 2. ա) Ներշնչման ներքեւ, Սողոմոն ի՞նչ խրատ տուաւ երիտասարդներուն։ բ) Սողոմոնի խրատը ինչո՞ւ նաեւ կը հետաքրքրէ 50 տարեկանէն վեր եղող քրիստոնեաները։

ՍՈՂՈՄՈՆ թագաւոր ներշնչման ներքեւ երիտասարդներուն ըսաւ. «Քու Ստեղծիչդ երիտասարդութեանդ օրերուն մէջ յիշէ, դեռ թշուառութեան օրերը չեկած»։ «Թշուառութեան օրերը» ի՞նչ են։ Սողոմոն բանաստեղծական ոճով նկարագրեց ծերութեան աղէտալի օրերը,– դողդղացող ձեռքեր, թոյլ ոտքեր, թափած ակռաներ, աղօտ տեսողութիւն, տկար լսողութիւն, ճերմակ մազեր եւ կուզութիւն։ Զարմանալի չէ որ Սողոմոն ըսաւ որ մեր Մեծ Ստեղծիչը յիշենք մինչ երիտասարդ ենք (կարդա՛ Ժողովող 12։1-5)։

² Բազմաթիւ քրիստոնեաներ, որոնք 50–ական տարիքին մէջ են եւ աւելի, տակաւի՛ն մեծ կորով ունին։ Անոնք թերեւս սպիտակախառն մազեր ունենան, բայց դեռ Սողոմոնի նկարագրած վատ առողջութիւնը չունին։ Անոնք կրնա՞ն օգտուիլ երիտասարդներուն ուղղուած ներշնչեալ խրատէն. ‘Քու Ստեղծիչդ յիշէ’։ Այս խրատը ի՞նչ նշանակութիւն ունի։

3. Մեր Ստեղծիչը յիշելը ի՞նչ կը պարփակէ։

³ Նոյնիսկ եթէ տարիներէ ի վեր Եհովային կը ծառայենք, լաւ է որ ատեն–ատեն կանգ առնենք եւ գնահատութեամբ մտածենք Ստեղծիչին մեծութեան մասին։ Կեանքը ինքնին երկիւղ կը ներշնչէ։ Ատոր ծրագրման բարդութիւնը մարդկային ըմբռնողութենէն գերիվեր է։ Եհովայի առատ ու բազմազան հայթայթումներուն շնորհիւ, կրնանք կեանքը զանազան կերպերով վայելել։ Եհովայի ստեղծագործութեան վրայ խոկալով՝ իր սիրոյն, իմաստութեան եւ զօրութեան հանդէպ մեր գնահատութիւնը կը վերանորոգենք (Սաղ. 143։5)։ Բայց մեր Ստեղծիչը յիշելը կը պարփակէ նաեւ մտածել, թէ ան մեզմէ ի՛նչ կը պահանջէ։ Այսպէս կը մղուինք մեր երախտապարտութիւնը ցոյց տալու, Աստուծոյ ծառայութեան մէջ մեր ամէ՛ն կարելին ընելով մեր ամբողջ կեանքին ընթացքին (Ժող. 12։13)։

ԻՒՐԱՅԱՏՈՒԿ ՊԱՏԵՀՈՒԹԻՒՆՆԵՐ

4. Երկար փորձառութիւն ունեցող քրիստոնեաները իրենք իրենց ի՞նչ կրնան հարցնել եւ ինչո՞ւ։

⁴ Եթէ երկար տարիներու փորձառութիւն ունիս, դուն քեզի հարց տուր. ‘Տակաւին որոշ չափով կորով եւ զօրութիւն ունենալով, կեանքս ի՞նչ կերպով պիտի գործածեմ’։ Որպէս փորձառու քրիստոնեայ՝ բացառիկ պատեհութիւններ ունիս։ Երիտասարդներուն կրնաս փոխանցել այն ինչ որ Եհովան քեզի սորվեցուցած է։ Կրնաս ուրիշները զօրացնել, դաշտի ծառայութեան փորձառութիւններդ պատմելով։ Դաւիթ թագաւոր աղօթեց, որ ասիկա ընելու պատեհութիւններ ունենայ։ Ան գրեց. «Ո՛վ Աստուած, մանկութենէս ի վեր սորվեցուցիր ինծի. . . ու հիմա մինչեւ ծերութեան ու ալեւորութեան ատենս զիս մի՛ ձգեր, ո՛վ Աստուած. որպէս զի պատմեմ քու կարողութիւնդ գալու ազգին եւ քու զօրութիւնդ՝ այն ամենուն, որոնք պիտի գան» (Սաղ. 71։17, 18)։

5. Միջահասակ քրիստոնեաները ինչպէ՞ս կրնան իրենց սորվածները ուրիշներուն հետ բաժնել։

⁵ Տարիներու ընթացքին ձեռք ձգած իմաստութիւնդ ինչպէ՞ս կրնաս բաժնել։ Շինիչ ընկերակցութեան համար, կրնա՞ս երիտասարդները տունդ հրաւիրել։ Կրնա՞ս անոնց հետ ծառայութեան ժամադրութիւն առնել, թոյլ տալով որ Եհովային ծառայելու ուրախութիւնդ տեսնեն։ Եղիուս ըսաւ. «Երկար կեանքը թող խօսի ու տարիներուն շատութիւնը թող իմաստութիւնը գիտցնէ» (Յոբ 32։7)։ Իսկ Պօղոս առաքեալ փորձառու քրիստոնեայ կիներուն յորդոր տուաւ, որ ուրիշները խօսքով եւ օրինակով քաջալերեն. ան գրեց որ ‘պառաւները բարի խրատ տուող’ ըլլան (Տիտ. 2։3)։

ԻՆՉ ՈՐ ԿՐՆԱՍ ԸՆԵԼ ՈՒՐԻՇՆԵՐՈՒՆ ՕԳՆԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ

6. Ինչո՞ւ տասնամեակներու փորձառութիւն ունեցող քրիստոնեաները իրենց հնարաւորութիւնը պէտք չէ թեթեւի առնեն։

⁶ Եթէ փորձառու քրիստոնեայ մըն ես, մեծ հնարաւորութիւն ունիս։ Նկատի առ թէ հիմա հասկացողութիւնդ որքա՜ն խոր է, քան՝ 30 կամ 40 տարի առաջ։ Անկասկած, հմտութեամբ կրնաս Աստուածաշունչի սկզբունքները կեանքի մէջ կիրարկել, ինչպէս նաեւ ճշմարտութիւնը ուրիշներուն սրտին հասցնել։ Եթէ երէց մըն ես, գիտես ինչպէ՛ս օգնել այն եղբայրներուն, որոնք սխալ քայլ կ’առնեն (Գաղ. 6։1)։ Թերեւս սորված ես ինչպէ՛ս վերահսկել ժողովքային գործունէութիւններուն, համաժողովի բաժանմունքներուն եւ Թագաւորութեան սրահի կառուցման վրայ։ Կրնայ ըլլալ որ գիտես ինչպէ՛ս վիրաբոյժները քաջալերել, որ արիւն չպահանջող մեթոտներ գործածեն։ Նոյնիսկ եթէ վերջերս ճշմարտութիւնը սորված ես, կեանքի արժէքաւոր փորձառութիւն ունիս։ Օրինակ, եթէ պզտիկներ մեծցուցած ես, ուրեմն գործնական իմաստութիւն ձեռք ձգած ես։ Միջահասակ քրիստոնեաները կրնա՛ն Եհովայի ժողովուրդին համար քաջալերութեան զօրաւոր աղբիւր ըլլալ, եղբայրներուն ու քոյրերուն ուսուցանելով, առաջնորդելով եւ ամրացնելով (կարդա՛ Յոբ 12։12)։

7. Միջահասակ քրիստոնեաները ի՞նչ գործնական մարզում կրնան երիտասարդներուն տալ։

⁷ Հնարաւորութիւնդ ինչպէ՞ս կրնաս աւելի լիովին գործածել։ Թերեւս երիտասարդներուն կրնաս ցոյց տալ ինչպէ՛ս Աստուածաշունչի ուսումնասիրութիւններ սկսիլ եւ վարել։ Եթէ քոյր ես, կրնա՞ս երիտասարդ մայրերու ցոյց տալ ինչպէ՛ս հոգեւոր գործունէութիւններու հետ քայլ պահել, մինչ իրենց մանուկներուն հոգ կը տանին։ Եթէ եղբայր ես, կրնա՞ս երիտասարդ եղբայրներուն սորվեցնել ինչպէ՛ս խանդավառ դասախօսութիւններ տալ եւ բարի լուրի ազդու քարոզիչներ ըլլալ։ Կրնա՞ս անոնց ցոյց տալ ինչպէ՛ս տարեցներուն այցելել եւ զիրենք հոգեւորապէս քաջալերել։ Նոյնիսկ եթէ առաջուան ֆիզիքական ուժդ չունիս, երիտասարդները մարզելու հոյակապ պատեհութիւններ ունիս։ Աստուծոյ Խօսքը կ’ըսէ. «Երիտասարդներուն զարդը անոնց ոյժն է եւ ծերերուն փառքը ճերմակ մազն է» (Առ. 20։29)։

ԾԱՌԱՅԵԼ ՀՈՆ՝ ՈՒՐ ԱՒԵԼԻ ՄԵԾ ԿԱՐԻՔ ԿԱՅ

8. Իր կեանքի աշնան, Պօղոս ի՞նչ ըրաւ։

⁸ Իր կեանքի աշնան, Պօղոս առաքեալ իր ամէն հնարաւորութիւնը գործածեց Աստուծոյ ծառայելու։ Ք.Ե. 61–ին, երբ Հռոմի մէջ բանտէն ազատ արձակուեցաւ, ան արդէն որպէս միսիոնար ծանր աշխատած էր եւ բազմաթիւ փորձութիւններու տոկացած էր, եւ կրնար աւելի դիւրին կեանք ընտրել՝ Հռոմի մէջ քարոզելով (Բ. Կոր. 11։23-27)։ Հռոմի եղբայրները անկասկած պիտի արժեւորէին իր շարունակական աջակցութիւնը։ Բայց Պօղոս նկատեց թէ ուրիշ երկիրներու մէջ աւելի մեծ կարիք կար։ Տիմոթէոսի եւ Տիտոսի հետ ան վերսկսաւ իր միսիոնարական գործունէութիւնը, ճամբորդելով Եփեսոս ապա Կրետէ եւ հաւանաբար Մակեդոնիա (Ա. Տիմ. 1։3. Տիտ. 1։5)։ Ան մտադրեց Սպանիա ճամբորդել, բայց չենք գիտեր եթէ այս մէկը կրցաւ ընել (Հռով. 15։24, 28)։

9. Պետրոս ե՞րբ փոխադրուեցաւ հոն՝ ուր քարոզչութեան աւելի մեծ կարիք կար (տե՛ս բացման պատկերը)։

⁹ Պետրոս առաքեալ 50 տարեկանէն վեր ըլլալու էր, երբ փոխադրուեցաւ հոն՝ ուր քարոզչութեան աւելի մեծ կարիք կար։ Ինչպէ՞ս գիտենք։ Եթէ ան Յիսուսին տարեկից էր կամ քիչ մը մեծ, ուրեմն շուրջ 50 տարեկան էր երբ Ք.Ե. 49–ին, Երուսաղէմի մէջ միւս առաքեալներուն հետ ժողվուեցաւ (Գործք 15։7)։ Այդ հանդիպումէն որոշ ժամանակ մը ետք, Պետրոս փոխադրուեցաւ Բաբելոն, անկասկած որպէսզի քարոզէր հոն բնակող բազմաթիւ հրեաներուն (Գաղ. 2։9)։ Ան Բաբելոն կ’ապրէր, երբ շուրջ Ք.Ե. 62–ին իր առաջին ներշնչեալ նամակը գրեց (Ա. Պետ. 5։13)։ Օտար երկրի մէջ հաստատուիլը կրնայ մարտահրաւէր ըլլալ, բայց Պետրոս թոյլ չտուաւ որ տարիքով մեծնալը արգելք հանդիսանայ ուրախութեամբ ու լիովին Եհովայի ծառայելու։

10, 11. Պատմէ Ռապըրթին եւ իր կնոջ փորձառութիւնը։

¹⁰ Ներկայիս բազմաթիւ քրիստոնեաներ, որոնք իրենց 50–ական տարիքին մէջ են, կը նկատեն թէ իրենց պարագաները փոխուած են եւ թէ կարող են նոր կերպերով Եհովային ծառայել։ Ոմանք փոխադրուած են հոն՝ ուր քարոզիչներու աւելի մեծ կարիք կայ։ Օրինակ, Ռապըրթ կը գրէ. «Կինս եւ ես մեր 50–ական տարիքին մէջ էինք, երբ գիտակցեցանք թէ մեր առջեւ շատ մը պատեհութիւններ կան։ Մեր միածին տղան տունը ձգած էր, մեր ծնողները ննջած էին եւ փոքր ժառանգ ստացած էինք։ Հաշիւներ ըրի թէ մեր տունը ծախելը կալուածագրաւին գումարը պիտի հանէր եւ մեր պէտքերը պիտի գոհացնէր, մինչեւ որ սկսէի հանգստեան թոշակս ստանալ։ Լսեցի թէ Պոլիվիոյ մէջ, Աստուածաշունչի ուսումնասիրութիւններ ընդունողներուն թիւը մեծ էր եւ ապրուստը աժան էր։ Ուստի որոշեցինք փոխադրուիլ։ Նոր միջավայրին յարմարիլը դիւրին չէր։ Ամէն բան շատ կը տարբերէր մեր վարժուած բաներէն Հիւսիսային Ամերիկայի մէջ։ Բայց եւ այնպէս վարձատրուեցանք»։

¹¹ Ռապըրթ կ’աւելցնէ. «Այժմ ժողովքային գործունէութիւնները մեր ամբողջ կեանքին առանցքն են։ Մեր աշակերտներէն ոմանք մկրտուեցան։ Ընտանիք մը, որուն հետ Աստուածաշունչը սերտեցինք, աղքատիկ վիճակ ունին եւ կ’ապրին հեռաւոր գիւղի մը մէջ։ Բայց իւրաքանչիւր շաբաթ ընտանիքի անդամները այդ դժուար ճամբորդութիւնը կ’ընեն, քաղաքին մէջ ժողովներուն ներկայ գտնուելու համար։ Կրնա՞ք երեւակայել մեր ուրախութիւնը, տեսնելով այս ընտանիքին յառաջդիմութիւնը եւ անոնց երիցագոյն տղուն ռահվիրայական ծառայութեան ձեռնարկելը»։

ԿԱՐԻՔ՝ ՕՏԱՐԱԽՕՍ ԴԱՇՏԻՆ ՄԷՋ

12, 13. Պատմէ փորձառութիւն մը քրիստոնեայի մը մասին, որ հանգստեան կոչուելէ ետք սկսաւ նոր կերպերով Եհովային ծառայել։

¹² Օտարախօս ժողովքները եւ խումբերը կրնան մեծապէս օգտուիլ տարեց եղբայրներու եւ քոյրերու օրինակէն։ Նաեւ, այսպիսի թաղամասի մէջ ծառայելը հաճելի է։ Օրինակ, Պրայըն կը գրէ. «Իմ ու կնոջս կեանքը անհամ դարձաւ, երբ Անգլիոյ մէջ 65 տարեկանիս հանգստեան կոչուեցայ։ Մեր երկու զաւակները տունը ձգած էին, եւ շատ քիչ կը պատահէր որ անհատի մը հետ Աստուածաշունչի ուսումնասիրութիւն վարէինք։ Օր մը, չինացի երիտասարդի մը ծանօթացայ, որ տեղական համալսարանին մէջ հետազօտիչ էր։ Ան ընդունեց մեր ժողովներէն մէկուն ներկայ գտնուելու հրաւէրը եւ սկսայ իրեն հետ Աստուածաշունչը ուսումնասիրել։ Քանի մը շաբաթ ետք, ան սկսաւ չինացի պաշտօնակից մը իրեն հետ բերել։ Երկու շաբաթ ետք, ան երրորդ մը եւ ապա չորրորդ մը բերաւ։

¹³ «Երբ հինգերորդ չինացի հետազօտիչը Աստուածաշունչի ուսումնասիրութիւն խնդրեց, մտածեցի. ‘65 տարեկան ըլլալս չի՛ նշանակեր Եհովայի ծառայութենէն հանգստեան կոչուիլ’։ Ուստի կնոջս հարցուցի, որ ինձմէ երկու տարի պզտիկ է, եթէ կ’ուզէր չինարէն սորվիլ։ Ձայնագրուած լեզուական դասընթացքի հետեւեցանք։ Ասիկա 10 տարի առաջ էր։ Օտարախօս դաշտին մէջ քարոզելով՝ զգացինք թէ դարձեալ երիտասարդներ եղանք։ Մինչեւ հիմա, 112 չինացիներու հետ Աստուածաշունչը սերտած ենք։ Անոնց մեծամասնութիւնը ժողովներու ներկայ գտնուած է եւ անոնցմէ մէկը՝ կին մը՝ որպէս ռահվիրայ կը ծառայէ»։

ԻՐԱԳՈՐԾԱԾ ԲԱՆԵՐՈՎԴ ՈՒՐԱԽԱՑԻՐ

14. Միջահասակ քրիստոնեաները ի՞նչ բան պէտք չէ մոռնան, եւ Պօղոսի օրինակը ինչպէ՞ս զիրենք կը քաջալերէ։

¹⁴ 50–ական տարիքին մէջ եղող բոլոր քրիստոնեաներուն պարագաները չեն ներեր որ Եհովայի ծառայութեան մէջ նոր բաներ ընեն։ Ոմանք տկար առողջութիւն ունին, իսկ ուրիշներ տարեց ծնողներու կամ զաւակներու հոգատարութեամբ զբաղած են։ Կրնա՛ս ուրախ ըլլալ՝ գիտնալով որ Եհովան կը գնահատէ ամէն ինչ որ կ’ընես իր ծառայութեան մէջ։ Ուստի, թէեւ ատեններ ընկճուիս որ կարող չես որոշ բաներ ընել, ուրախացիր որ կարող ես ա՛յլ բաներ իրագործել։ Նկատի առ Պօղոս առաքեալի օրինակը։ Ան տարիներ տնային կալանքի ենթարկուած էր եւ անկարող էր իր միսիոնարական ճամբորդութիւնները շարունակելու։ Բայց երբոր մարդիկ իրեն այցելէին, Պօղոս Սուրբ Գրութիւններէն կը խօսէր եւ անոնց հաւատքը կ’ամրացնէր (Գործք 28։16, 30, 31)։

15. Տարեցները ինչո՞ւ արժէքաւոր են։

¹⁵ Եհովան տարեցներուն իրագործումներն ալ կը գնահատէ։ Սողոմոն կը խոստովանի թէ «թշուառութեան օրեր»ը Եհովային ծառայելու լաւագոյն օրերը չեն, բայց Աստուածաշունչը նաեւ մեզի կը յիշեցնէ, թէ Եհովան կը նկատէ զինք փառաբանելու տարեցներուն թափած ջանքերը (Ղուկ. 21։2-4)։ Ժողովքի անդամներն ալ տարեցներուն հաւատքն ու համբերատարութիւնը կը գնահատեն։

16. Տարեց Աննան հաւանաբար ի՞նչ առանձնաշնորհումներ չվայելեց, բայց Աստուած պաշտելու համար ի՞նչ կրցաւ ընել։

¹⁶ Աստուածաշունչը ցոյց կու տայ, թէ Աննա անունով տարեց կին մը հաւատարմօրէն շարունակեց Եհովան փառաբանել իր յառաջացած տարիքին մէջ։ Երբ Յիսուս ծնաւ, ան 84 տարեկան որբեւայրի էր։ Հաւանաբար, ան բաւական երկար չապրեցաւ Յիսուսի մէկ հետեւորդը դառնալու, սուրբ հոգիով օծուելու կամ Թագաւորութեան բարի լուրը քարոզելու։ Ասով հանդերձ, Աննայի իրագործած բաները զինք ուրախացուցին։ Օրինակ, իւրաքանչիւր առտու եւ երեկոյ, մինչ քահանան Եհովային խունկ կը մատուցանէր, ան տաճարին գաւիթը կ’երթար եւ շուրջ կէս ժամ լռելեայն աղօթք կ’ընէր։ Աստուածաշունչը կ’ըսէ, թէ «տաճարէն չէր զատուեր, հապա. . . Աստուծոյ ծառայութիւն կ’ընէր գիշեր ու ցորեկ» (Ղուկ. 2։36, 37)։ Երբ մանուկ Յիսուսը տեսաւ, ան սկսաւ ‘անոր վրայով խօսիլ այն ամենուն՝ որոնք Երուսաղէմի մէջ փրկութեան կը սպասէին’ (Ղուկ. 2։38)։

17. Ինչպէ՞ս կրնանք տարեցներուն եւ անկարողներուն օգնել, որ ճշմարիտ պաշտամունքին մէջ բաժին բերեն։

¹⁷ Ներկայիս, պէտք է միշտ կերպեր փնտռենք մեր տարեց կամ անկարող եղբայրներուն եւ քոյրերուն օգնելու։ Ոմանք, որոնք շա՛տ կը փափաքին ժողովներու եւ համաժողովներու ներկայ գտնուիլ, չեն կրնար այս մէկը ընել։ Կարգ մը շրջաններու մէջ, ժողովքները կարգադրութիւններ կ’ընեն որ այսպիսիներ կարենան հեռաձայնով ժողովները ունկնդրել։ Բայց ուրիշ շրջաններու մէջ, այս կարելիութիւնը չկայ։ Ասով հանդերձ, այն քրիստոնեաները՝ որոնք չեն կրնար ժողովներուն ներկայ գտնուիլ, կրնան ճշմարիտ պաշտամունքին աջակցելու մէջ բաժին բերել։ Օրինակ, անոնց աղօթքները քրիստոնէական ժողովքի յաջողութեան կը նպաստեն (կարդա՛ Սաղմոս 92։13, 14)։

18, 19. ա) Ինչո՞ւ կրնայ ըլլալ որ տարեցները չգիտակցին թէ որքա՜ն ուրիշները կը քաջալերեն։ բ) ‘Ստեղծիչդ յիշէ’ խրատը որո՞նք կրնան կիրարկել։

¹⁸ Տարեցները թերեւս չգիտակցին, թէ որքա՜ն ուրիշները կը քաջալերեն։ Օրինակ, թէեւ Աննան տարիներ տաճար երթալով հաւատարիմ մնաց, բայց հաւանաբար չգիտակցեցաւ թէ դարեր ետք իր օրինակը տակաւի՛ն ուրիշները պիտի քաջալերէր։ Եհովայի հանդէպ Աննայի սէրը արձանագրուեցաւ Սուրբ Գրութիւններուն մէջ։ Անկասկած, Աստուծոյ հանդէպ սէրդ արձանագրուած է հաւատակիցներուդ սրտին մէջ։ Զարմանալի չէ որ Աստուծոյ Խօսքը կ’ըսէ. «Մազի ճերմկութիւնը փառաց պսակ է, եթէ անիկա արդարութեան ճամբուն մէջ գտնուի» (Առ. 16։31)։

¹⁹ Եհովայի ծառայութեան մէջ բոլորս մեր սահմանափակումները ունինք։ Բայց ա՛յնքան ատեն որ որոշ ոյժ եւ կորով ունինք, վճռենք ‘մեր Ստեղծիչը յիշել, դեռ թշուառութեան օրերը չեկած’ (Ժող. 12։1)։