ՔՐԻՍՏՈՆԷԱՎԱՅԵԼ ԱՊՐԵԼԱԿԵՐՊ
«Տուէ՛ք»
Յիսուս ըսաւ որ առատաձեռնութիւնը փոխանցիկ է (Ղուկ. 6։38)։ Երբ տալը սովորութիւն դարձնես, եղբայրներն ու քոյրերը կը քաջալերես, որ ազնիւ եւ առատաձեռն ըլլան։
Ուրախ սրտով տալը մեր պաշտամունքին մէկ մասն է։ Եհովան կը նկատէ առատաձեռն անհատները եւ անոնք՝ որոնք իրենց հաւատակիցներուն կ’օգնեն, եւ կը խոստանայ զանոնք վարձատրել (Առ. 19։17)։
ԴԻՏԷ ՁԵՐ ԱՌԱՏԱՁԵՌՆՈՒԹԵԱՆ ՀԱՄԱՐ ՇՆՈՐՀԱԿԱԼ ԵՆՔ ՎԻՏԷՈՆ, ԵՒ ԵՏՔԸ ՊԱՏԱՍԽԱՆԷ ԱՅՍ ՀԱՐՑՈՒՄՆԵՐՈՒՆ.
Մեր նուիրատուութիւնները ինչպէ՞ս գործածուած են մեր եղբայրներուն ու քոյրերուն օգնելու։
Ինչո՞ւ պէտք է շարունակենք տալ, նոյնիսկ եթէ մեր տուածը չնչին բան մըն է (տե՛ս «Աւելին կը լրացնէ պակասը» յօդուածը jw.org կայքին վրայ)։