Առակաց գիրքը կը պարունակէ շատ համարներ որոնք իրարմէ անջատ են հակիրճ ու ազդու խրատական նախադասութիւններ են, բայց Առակաց 27։23–ը, համարներու խումբի մը մաս կը կազմէ, որոնք կ’ըսեն. «Քու ոչխարներուդ վիճակը աղէ՛կ գիտցիր եւ քու հօտերուդ աղէ՛կ նայէ, վասնզի հարստութիւնը միշտ չի մնար ու թագը դարէ դար չի տեւեր։ Կանանչը կը բուսնի, խոտը կ’երեւնայ եւ լեռներուն խոտերը կը հաւաքեն։ Գառները քու հագուստիդ համար են ու նոխազները դաշտերուն գինն են։ Քու կերակուրիդ համար եւ քու տանդ կերակուրին համար ու քու աղախիններուդ ապրուստին համար բաւական այծի կաթ պիտի ունենաս»։—Առակաց 27։23–27

Ծանր աշխատող եւ ուշադիր հովիւի մը օգնութեան աղբիւրն էր, Եհովան որմէ կախեալ էր։ Ինչպէ՞ս։ Այո, Աստուած ինք կը հայթայթէ եղանակները եւ շրջանները որոնց արդիւնքը կ’ըլլայ առատ խոտ, ոչխարները կերակրելու համար։ (Սաղմոս 145։16) Երբ եղանակի փոփոխութեան պատճառով կանաչ խոտը անհետանայ դաշտին մէջ, բարձունքներու վրայ տակաւին կարելի կ’ըլլայ առատ խոտ գտնել, ուստի ուշադիր հովիւ մը իր անասունները այդ շրջանները կը փոխադրէ։