Վերահաստատուած ‘երկրի’ մը մէջ միասնաբար բնակողներ
«Դուք Տէրոջը՝ քահանաներ, մեր Աստուծոյն պաշտօնեաներ պիտի կոչուիք»։—ԵՍԱՅԵԱՅ 61։6
1, 2. (ա) Իսրայէլի մէջ նորահաւատներու վիճակը ի՞նչ էր։ (բ) Արդի ժամանակներուն, ‘մեծ բազմութեան’ անդամները ի՞նչ մտավիճակ ցուցաբերած են։
ԱՆՑԵԱԼԻՆ, երբ հաւատարիմ էր, Իսրայէլ աշխարհի թատերաբեմին վրայ կը ծառայէր որպէս վկայ մը Եհովայի փառքին համար։ (Եսայեայ 41։8, 9. 43։10) Շատ մը օտարականներ կ’ընդառաջէին եւ Եհովան պաշտելու կու գային Իր ընտրեալ ժողովուրդին ընկերակցելով։ Իրականութեան մէջ, անոնք Իսրայէլին կ’ըսէին ինչ որ Հռութ Նոեմիին ըսած էր. «Քու ժողովուրդդ իմ ժողովուրդս պիտի ըլլայ ու քու Աստուածդ իմ Աստուածս պիտի ըլլայ»։ (Հռութայ 1։16) Անոնք Օրէնքի ուխտին պայմաններուն կը հպատակէին, այր մարդիկը թլփատուելով։ (Ելից 12։43–48) Կիներէն ոմանք Իսրայելացիներուն հետ ամուսնացան։ Երիքովի Ռախաբը եւ Մովաբացի Հռութը Յիսուս Քրիստոսի նախամայրեր եղան։ (Մատթէոս 1։5) Այս նորահաւատները Իսրայէլի ժողովքին մաս կը կազմէին։—Բ. Օրինաց 23։7, 8
2 Այսօր, Իսրայէլի մէջ նորահաւատներուն նման, «մեծ բազմութիւն»ը օծեալ մնացորդին ըսած է. «Ձեզի հետ [պիտի] երթանք, քանզի լսեցինք թէ Աստուած ձեզի հետ է»։ (Յայտնութիւն 7։9. Զաքարեայ 8։23) Անոր անդամները կը գիտակցին որ այս օծեալ Քրիստոնեաները Եհովայի «հաւատարիմ ու իմաստուն ծառան» են եւ անոնց հետ այնքան սերտօրէն կը գործեն որ օծեալներն ու «ուրիշ ոչխարներ»ը «մէկ հօտ ու մէկ հովիւ» են։ (Մատթէոս 24։45–47. Յովհաննու 10։16) Մեծ բազմութեան անդամներուն ի՞նչ պիտի պատահի, երբ անոնց բոլոր օծեալ եղբայրները իրենց երկնային վարձատրութիւնը ստանան։ Անոնք վախնալու պէտք չունին։ Այս «վերջին օրեր»ու տեւողութեան, Եհովա պատրաստութիւն տեսած է այդ ժամանակին համար։—Բ. Տիմոթէոս 3։1
Հոգեւոր «Երկիր» մը
3. Պետրոսի մարգարէացած ‘նոր երկինք’ը ի՞նչ է, եւ անիկա ե՞րբ հաստատուեցաւ։
3 Պետրոս առաքեալ մարգարէացաւ երկնքէն իշխելու կարգադրութեան մասին, որու մաս պիտի կազմեն 144,000 օծեալ Քրիստոնեաները։ Ան ըսաւ. «Իր խոստումին համեմատ, նոր երկնքի ու նոր երկրի մը կը սպասենք, որոնց մէջ արդարութիւնը կը բնակի»։ (Բ. Պետրոս 3։13) Այս ‘նոր երկինք’ը 1914–ին հաստատուեցաւ, երբ Քրիստոս երկնային Թագաւորութեան մէջ գահակալուեցաւ որպէս Թագաւոր։ Բայց ի՞նչ կրնանք ըսել «նոր երկրի»ն մասին։
4. (ա) 1919–ին, անսպասելի ի՞նչ դէպք պատահեցաւ։ (բ) ‘Մէկ անգամէն ծնած ազգը’ ո՞վ էր, եւ ‘ծնած երկիր’ը ի՞նչ էր։
4 1919–ին, Եհովա օծեալ մնացորդը Մեծն Բաբելոնի գերութենէն դուրս հանեց։ (Յայտնութիւն 18։4) Քրիստոնեայ Աշխարհի առաջնորդներուն համար, այս արտակարգ դէպքը բոլորովին անսպասելի էր։ Այս մասին, Աստուածաշունչը կ’ըսէ. «Ո՞վ լսեց այսպիսի բան մը, ո՞վ տեսաւ նման բան։ Միթէ երկիր մէկ օրուան մէ՞ջ կը ծնի, կամ ազգ մը մէկ անգամէ՞ն ծնաւ»։ (Եսայեայ 66։8) Երբ օծեալ ժողովքը ազգերուն առջեւ յանկարծ երեւան եկաւ որպէս ազատագրուած ժողովուրդ մը, անիկա արդարեւ ‘մէկ անգամէն ծնած’ ազգ մըն էր։ Բայց «երկիր»ը ի՞նչ էր։ Առումով մը, անիկա վաղեմի Իսրայէլի երկրին հոգեւոր համարժէքն էր։ Անիկա նորածին «ազգ»ին շնորհուած գործունէութեան ծիրն էր, վայր մը ուր Դրախտին վերաբերեալ Եսայեայ գրքին մարգարէութիւնները արդի, հոգեւոր կատարում մը կ’ունենան։ (Եսայեայ 32։16–20. 35։1–7. բաղդատել Եբրայեցիս 12։12–14։) Ֆիզիքապէս ուր որ ալ գտնուի, Քրիստոնեան այս ‘երկրին’ մէջ է։
5. 1919–ին, ի՞նչ կորիզ գոյութիւն ունեցաւ։ Բացատրեցէք։
5 Ասիկա ի՞նչ կապ ունէր Պետրոսի մարգարէացած «նոր երկրի»ն հետ։ Վերահաստատուած ‘երկրի’ մը մէջ 1919–ին ծնած այդ նոր «ազգ»ը Եհովայի օծեալ եւ ոչ–օծեալ փառաբանողներէ բաղկացած երկրածաւալ կազմակերպութիւն մը պէտք էր դառնար։ Այս կազմակերպութիւնը Արմագեդոնէն պիտի վերապրի եւ Աստուծոյ նոր աշխարհը պիտի մտնէ։ Այս կերպով, կարելի էր այդ ազգը նկատել որպէս մարդկային արդար ընկերութեան՝ նոր երկրին՝ կորիզը, նոր երկիր մը որ Սատանայի աշխարհին կործանումէն ետք գոյութիւն պիտի ունենայ։a 1930–ական թուականներու կիսուն, օծեալները, որպէս խումբ մը, վերահաստատուած երկրին մէջ հաւաքուած էին։ Անկէ ի վեր, շեշտը դրուած է ուրիշ ոչխարներու մեծ բազմութիւնը հաւաքելուն վրայ, որ այսօր գրեթէ հինգ միլիոնի կը հասնի։ (Յայտնութիւն 14։15, 16) «Երկիր»ը գերբնակուա՞ծ է։ Ոչ, անոր սահմանները կարելի է ընդարձակել պէտք եղած տարածութեամբ։ (Եսայեայ 26։15) Արդարեւ, խայտալի է տեսնել անոր բնակչութեան աճը, մինչ օծեալ մնացորդը «երկիր»ը կը լեցնէ «պտուղով»՝ կազդուրիչ ու գօտեպնդիչ հոգեւոր կերակուրով։ (Եսայեայ 27։6) Բայց Աստուծոյ ծառաներու վերահաստատուած ‘երկրին’ մէջ այս ուրիշ ոչխարներուն դիրքը ի՞նչ է։
‘Երկրին’ մէջ Օտարականներ Գործի Լծուած
6. Աստուծոյ ծառաներու ‘երկրին’ մէջ օտարականներ ինչպէ՞ս գործի լծուած են։
6 Ճիշդ ինչպէս որ Իսրայէլի երկրին մէջ նորահաւատները Մովսիսական Օրէնքին կը հպատակէին, ներկայիս վերահաստատուած ‘երկրին’ մէջ մեծ բազմութիւնը Եհովայի պատուիրաններուն կը հնազանդի։ Իրենց օծեալ եղբայրներուն կողմէ դաստիարակուած, անոնք սուտ պաշտամունքի բոլոր ձեւերէն հեռու կը կենան եւ արեան սրբութիւնը կը պահեն։ (Գործք 15։19, 20. Գաղատացիս 5։19, 20. Կողոսացիս 3։5) Անոնք Եհովան կը սիրեն իրենց բոլոր սրտովը, մտքովը, անձովն ու զօրութիւնովը եւ իրենց դրացին կը սիրեն իրենց անձին պէս։ (Մատթէոս 22։37. Յակոբու 2։8) Վաղեմի Իսրայէլի մէջ, նորահաւատներ Սողոմոնի տաճարին կառուցման օգնեցին եւ ճշմարիտ պաշտամունքի վերահաստատումներուն զօրավիգ կանգնեցան։ (Ա. Մնացորդաց 22։2. Բ. Մնացորդաց 15։8–14. 30։25) Այսօր, մեծ բազմութիւնն ալ կառուցման ծրագիրներու կը մասնակցի։ Օրինակի համար, անոնք ժողովքներ ու շրջաններ կազմելու մէջ կ’օգնեն, առանց յիշելու նիւթական շինարարութեան ծրագիրներու մասնակցիլը, ինչպէս Թագաւորութեան Սրահներ, Համաժողովի Սրահներ եւ մասնաճիւղի համալիրներ։
7. Յետ–աքսորական Երուսաղէմի մէջ ի՞նչ պատահեցաւ, երբ բաւարար Ղեւտացիներ չգտնուեցան տաճարի սպասարկութիւնը կատարելու համար։
7 Հ.Դ.Ա. 537–ին, երբ Բաբելոնի աքսորէն վերադարձան, Իսրայելացիները սկսան տաճարի վայրին վրայ ծառայութիւնը կազմակերպել։ Սակայն, վերադարձած Ղեւտացիները շատուոր չէին։ Հետեւաբար, տաճարի սպասարկութեան մէջ յաւելեալ առանձնաշնորհումներ տրուեցան Նաթանայիմներուն՝ նախապէս Ղեւտացիներուն օգնականներ եղած թլփատուած պանդուխտներուն։ Բայց անոնք Ահարոնական օծեալ քահանաներուն հաւասար չէին։b—Եզրասայ 7։24. 8։15–20. Նէեմեայ 3։22–26
8, 9. Վերջին օրերուն ընթացքին, սրբազան ծառայութիւն մատուցանելու գործին մէջ ուրիշ ոչխարները ինչպէ՞ս յաւելեալ մասնակցութիւն մը ստանձնած են։
8 Ներկայիս օծեալ Քրիստոնեաները այդ օրինակին հետեւած են։ Մինչ «վերջին ժամանակը» յառաջացած է, օծեալներուն մնացորդը երթալով թիւով կը նուազի Աստուծոյ ծառաներու ‘երկրին’ մէջ։ (Դանիէլ 12։9. Յայտնութիւն 12։17) Այս իրողութեան ի տես, ներկայիս մեծ բազմութիւնը կը կատարէ «սրբազան ծառայութիւն (ՆԱ)» մատուցանելու գործին մեծ մասը։ (Յայտնութիւն 7։15) Իրենց օծեալ եղբայրներուն առաջնորդութեան հետեւելով, անոնք ‘Աստուծոյ օրհնութեան պատարագ կը մատուցանեն, այսինքն իրենց շրթունքներուն պտուղը, որոնք իր անունը կը դաւանին [իր անուանը հանրային յայտարարութիւն կ’ընեն (ՆԱ)]’։ Անոնք ‘բարերարութիւնը ու կարօտեալներուն ողորմութիւնը չեն մոռնար’, գիտնալով որ «Աստուած այնպիսի պատարագներու կը հաւնի»։—Եբրայեցիս 13։15, 16
9 Ասկէ զատ, քանի որ մեծ բազմութիւնը ամէն տարի հարիւր հազարներով կ’աւելնայ, վերատեսչութեան աւելի մեծ կարիք մը կայ։ Ատեն մը այս պարտականութիւնը մի՛միայն օծեալ Քրիստոնեաներու կողմէ կը կատարուէր։ Այժմ, անհրաժեշտութեան ի տես, ուրիշ ոչխարներուն վստահուած է ժողովքներու մեծամասնութեան, ինչպէս նաեւ շրջաններու, նահանգներու եւ մասնաճիւղերու վերատեսչութիւնը։ 1992–ին, անոնցմէ քանի մը հոգիին առանձնաշնորհում տրուեցաւ Կառավարիչ Մարմինին յանձնախումբերու ժողովներուն ներկայ գտնուելու եւ ծառայելու որպէս ոչ–քուէարկու օգնականներ։ Այսուհանդերձ, ուրիշ ոչխարները հաւատարիմ կը մնան իրենց օծեալ Քրիստոնեայ ընկերակիցներուն եւ անոնց աջակցիլը առանձնաշնորհում կը սեպեն որպէս Եհովայի հաւատարիմ ու իմաստուն ծառան։—Մատթէոս 25։34–40
«Իշխանի մը Պէս»
10, 11. Կարգ մը Փղշտացիներու օրինակին հետեւելով, Աստուծոյ ժողովուրդին նախկին թշնամիներէն ոմանք ինչպէ՞ս իրենց սիրտը փոխած են։ Ի՞նչ արդիւնքով։
10 Ուրիշ ոչխարները պատասխանատու դիրքերու մէջ հաւատարիմ ու իմաստուն ծառային գործածած կերպը Զաքարեայ 9։6, 7–ին մէջ մարգարէացուած է։ Հոն կը կարդանք. «Փղշտացիներու հպարտութիւնը պիտի ջնջեմ. անոնց արիւնը՝ իրենց բերնէն եւ անոնց պղծութիւնները իրենց ակռաներուն մէջէն պիտի վերցնեմ ու մնացորդը՝ անիկա ալ մեր Աստուծոյն պիտի ըլլայ։ Յուդայի մէջ՝ հազարապետի [իշխանի մը (ՆԱ)] պէս, Ակկարոն Յեբուսացիի պէս պիտի ըլլայ»։c Փղշտացիները Եհովայի ժողովուրդին ոխերիմ թշնամիներն էին, ինչպէս Սատանայի աշխարհը այսօր։ (Ա. Յովհաննու 5։19) Ճիշդ ինչպէս որ Փղշտացիները վերջապէս ժողովուրդ մը ըլլալէ բնաջնջուեցան, նոյնպէս այս աշխարհը, իր կրօնական, քաղաքական եւ առեւտրական տարրերով, շուտով Եհովայի կործանարար բարկութեան պիտի ենթարկուի։—Յայտնութիւն 18։21. 19։19–21
11 Սակայն, ըստ Զաքարիայի խօսքերուն, Փղշտացիներէն ոմանք իրենց սիրտը փոխեցին եւ ասիկա կը նախապատկերացնէր որ ներկայիս կարգ մը աշխարհայիններ Եհովային հետ թշնամութեան մէջ պիտի չմնային։ Անոնք զզուելի արարողութիւններով ու պիղծ զոհերով կրօնական կռապաշտութենէն պիտի հրաժարէին եւ Եհովայի աչքին պիտի մաքրուէին։ Մեր օրերուն, այսպիսի բարեփոխուած «Փղշտացիներ» մեծ բազմութեան մէջ կը գտնուին։
12. Արդի ժամանակներուն, «Ակկարոն» ինչպէ՞ս «Յեբուսացիի պէս» եղած է։
12 Ըստ մարգարէութեան, Ակկարոն, Փղշտացիներուն գլխաւոր քաղաքը, «Յեբուսացիի պէս» պիտի ըլլար։ Յեբուսացիներն ալ ատեն մը Իսրայէլի թշնամիներ էին։ Երուսաղէմը անոնց ձեռքն էր մինչեւ Դաւիթ զայն նուաճելը։ Այսուհանդերձ, Իսրայէլին դէմ մղուած պատերազմներէն վերապրած անհատներէն ոմանք բացայայտօրէն նորահաւատներ դարձան։ Անոնք Իսրայէլի երկրին մէջ ծառայեցին որպէս ստրուկներ եւ նոյնիսկ տաճարին կառուցման վրայ աշխատելու առանձնաշնորհումը ունեցան։ (Բ. Թագաւորաց 5։4–9. Բ. Մնացորդաց 8։1–18) Այսօր ալ, Եհովան պաշտելու սկսող «Ակկարոնացիներ»ը հաւատարիմ ու իմաստուն ծառային վերատեսչութեան ներքեւ եղող ‘երկրին’ մէջ ծառայութեան առանձնաշնորհումներ ունին։
13. Վաղեմի աշխարհին մէջ իշխանները որո՞նք էին։
13 Զաքարիա կ’ըսէ որ Փղշտացին Յուդայի մէջ իշխանի մը պէս պիտի ըլլար։ Երբ «իշխան» թարգմանուած է, Եբրայերէն ալլուֆ բառը կը նշանակէ «հազարի գլուխ» (կամ՝ «գնդապետ»)։ Անիկա շատ բարձր դիրք մըն էր։ Եդովմի նախկին ազգը երեւութապէս միայն 13 իշխաններ ունէր։ (Ծննդոց 36։15–19) Երբ Իսրայէլին առնչուած է, «իշխան» բառը յաճախ չի գործածուիր, բայց «հազարապետ» արտայայտութիւնը շատ յաճախ կ’երեւնայ։ Երբ Իսրայէլ ազգին ներկայացուցիչները հրաւիրեց, Մովսէս «Իսրայէլի հազարապետները» կանչել տուաւ։d Անոնք 12 հոգի էին, որոնք բացայայտօրէն Մովսէսէն ստորադաս էին։ (Թուոց 1։4–16) Նոյնպէս, բանակին կազմութեան մէջ, հազարապետները զօրավարէն կամ թագաւորէն ետք կու գային։—Բ. Թագաւորաց 18։1, 2. Բ. Մնացորդաց 25։5
14. «Փղշտացին» ներկայիս ինչպէ՞ս իշխանի մը պէս եղած է։
14 Զաքարիա չմարգարէացաւ որ զղջացած Փղշտացին Իսրայէլի մէջ իրապէս իշխան մը պիտի ըլլար։ Ատիկա պատշաճ պիտի չըլլար, որովհետեւ ան ծնունդով Իսրայելացի մը չէր։ Բայց ան իշխանի մը պէս պիտի ըլլար, իշխանի մը հաւասար հեղինակաւոր դիրք մը գրաւելով։ Իսկ ասիկա կատարուեցաւ։ Մինչ օծեալ Քրիստոնեաներուն մնացորդը թիւով կը նուազի եւ ողջ յառաջացած տարիքի պատճառաւ սահմանափակ է, լաւ մարզուած ուրիշ ոչխարներ որպէս թէ օգնութեան ձեռք կ’երկարեն։ Անոնք չեն ուզեր իրենց օծեալ եղբայրներուն տեղը առնել։ Բայց հաւատարիմ ու իմաստուն ծառան ‘երկրին’ մէջ պէտք եղած հեղինակութիւնը կու տայ անոնց, որպէսզի Աստուծոյ կազմակերպութիւնը կարենայ շարունակ կազմակերպուած կերպով յառաջանալ։ Այսպիսի յառաջընթաց մը տակաւին ուրիշ մարգարէութեան մը մէջ կը տեսնուի։
Քահանաներ եւ Երկրագործներ
15. (ա) Եսայեայ 61։5, 6–ին առ ի կատարում, «Տէրոջը քահանաներ»ը որո՞նք են, եւ անոնք ե՞րբ այս հանգամանքով լման առումով պիտի ծառայեն։ (բ) Իսրայէլի երկրագործութիւն ընող «օտարականներ»ը որո՞նք են, եւ հոգեւոր առումով այս գործը ի՞նչ բանի հետ կապ ունի։
15 Եսայեայ 61։5, 6–ին մէջ կը կարդանք. «Օտարականները պիտի գան ու ձեր հօտերը պիտի հովուեն։ Օտարներուն որդիները ձեր երկրագործները եւ այգեգործները պիտի ըլլան։ Բայց դուք Տէրոջը՝ քահանաներ, մեր Աստուծոյն պաշտօնեաներ պիտի կոչուիք։ Ազգերուն հարստութիւնը պիտի ուտէք ու անոնց փառքովը պիտի փառաւորուիք»։ Այսօր, «Տէրոջը քահանաներ»ը օծեալ Քրիստոնեաներն են։ Վերջնական ու լման առումով մը, անոնք երկնային Թագաւորութեան մէջ պիտի ծառայեն որպէս «Տէրոջը քահանաներ, մեր Աստուծոյն պաշտօնեաներ»։ (Յայտնութիւն 4։9, 10) երկրագործութեան պատասխանատու «օտարականներ»ը որո՞նք են։ Ասոնք ուրիշ ոչխարներն են, որոնք Աստուծոյ Իսրայէլի ‘երկրին’ մէջ կը բնակին։ Անոնց վստահուած հովուութիւնը, երկրագործութիւնը եւ այգեգործութիւնը ի՞նչ են։ Հոգեւոր կարեւոր առումով, այդ գործերը կապ ունին մարդոց օգնելուն, զանոնք սնուցանելուն եւ հնձելուն հետ։—Եսայեայ 5։7. Մատթէոս 9։37, 38. Ա. Կորնթացիս 3։9. Ա. Պետրոս 5։2
16. Աստուծոյ ծառաներու ‘երկրին’ մէջ, ամբողջ գործը վերջապէս որո՞նք ձեռք պիտի առնեն։
16 Ներկայիս, հոգեւոր հովուութեան, երկրագործութեան եւ այգեգործութեան մասնակցող քիչ թիւով հոգեւոր Իսրայելացիներ կը գտնուին երկրի վրայ։ Երբ օծեալ ժողովքը իր ամբողջութեամբ վերջապէս Քրիստոսին միանայ, այս ամբողջ գործը ուրիշ ոչխարներուն պիտի ձգուի։ Այն ատեն նոյնիսկ ‘երկրին’ մարդկային վերատեսչութիւնը որակելի ուրիշ ոչխարներուն ձեռքը պիտի ըլլայ, որոնք Եզեկիէլի գրքին մէջ նշուած են որպէս իշխանի դասակարգ։—Եզեկիէլ գլուխներ՝ 45, 46։e
«Երկիր»ը կը Գոյատեւէ
17. Այս վերջին օրերու տեւողութեան, Եհովա ի՞նչ պատրաստութիւններ տեսած է։
17 Այո, մեծ բազմութիւնը վախնալու պէտք չունի։ Եհովա բազմազան պատրաստութիւններ տեսած է անոր ի նպաստ։ Այս վերջին օրերուն ընթացքին, շատ կարեւոր քայլ մը եղած է երկրի վրայ օծեալներու հաւաքումն ու կնքումը։ (Յայտնութիւն 7։3) Սակայն, ասիկա կատարուած շրջանին, Եհովա ուրիշ ոչխարները անոնց հետ շփման մէջ բերած է վերահաստատուած հոգեւոր երկրի մը մէջ։ Հոն, անոնք հոգեւորապէս կերակրուած եւ Քրիստոնէական կենցաղով մարզուած են։ Ասկէ զատ, անոնք սրբազան ծառայութեան, ինչպէս նաեւ վերատեսչութեան համար լաւ կերպով զինուած են։ Ասոր համար, անոնք Եհովայի եւ իրենց օծեալ եղբայրներուն խորապէս երախտապարտ են։
18. Ուրիշ ոչխարները ո՞ր դէպքերուն ընթացքին հոգեւոր Իսրայէլի ‘երկրին’ մէջ հաւատարիմ պիտի մնան։
18 Երբ Մագոգի Գոգը իր վերջին յարձակումը կատարէ Աստուծոյ ժողովուրդին վրայ, ուրիշ ոչխարները օծեալ մնացորդին հետ անխախտ պիտի մնան ‘անպարիսպ գիւղերուն երկրին’ մէջ։ Ուրիշ ոչխարները տակաւին այդ ‘երկրին’ մէջ պիտի ըլլան, երբ ազգերուն կործանումէն վերապրին ու Աստուծոյ նոր աշխարհը մտնեն։ (Եզեկիէլ 38։11. 39։12, 13. Դանիէլ 12։1. Յայտնութիւն 7։9, 14) Շարունակ հաւատարիմ մնալով, անոնք բնաւ պիտի չստիպուին այդ հաճելի վայրը ձգելու։—Եսայեայ 11։9
19, 20. (ա) Նոր աշխարհին մէջ, ‘երկրին’ բնակիչները ի՞նչ հոյակապ վերատեսչութիւն պիտի վայելեն։ (բ) Մեծ ակնկալութեամբ ի՞նչ բանի կը սպասենք։
19 Վաղեմի Իսրայէլը մարդկային թագաւորներու կողմէ կը կառավարուէր եւ Ղեւտական քահանաներ ունէր։ Նոր աշխարհին մէջ, Քրիստոնեաները շատ աւելի հոյակապ վերատեսչութիւն պիտի ունենան։ Եհովա Աստուծոյ իշխանութեան ներքեւ, անոնք մեծ Քահանայապետին եւ Թագաւորին՝ Յիսուս Քրիստոսին, ու 144,000 ընկերակից քահանաներուն եւ թագաւորներուն հպատակները պիտի ըլլան, որոնցմէ ոմանց անոնք նախապէս կը ճանչնային որպէս իրենց Քրիստոնեայ եղբայրներն ու քոյրերը երկրի վրայ։ (Յայտնութիւն 21։1) Հոգեւոր երկրին հաւատարիմ բնակիչները բառացի դրախտի մը վերածուած երկրի մը վրայ պիտի ապրին, Նոր Երուսաղէմին միջոցաւ իրենց վրայ տեղացուելիք բուժիչ օրհնութիւններէն ուրախանալով։—Եսայեայ 32։1. Յայտնութիւն 21։2. 22։1, 2
20 Մինչ Եհովայի երկնային մեծ կառքը անկասելիօրէն առաջ կ’ընթանայ Իր նպատակները իրագործելու համար, բոլորս ալ մեր նշանակուած բաժինը կատարելու մեծ ակնկալութեամբ կը սպասենք։ (Եզեկիէլ 1։1–28) Երբ այդ նպատակները վերջապէս իրագործուին, երեւակայեցէք թէ Եհովայի յաղթական սրբացումը ի՜նչ ուրախութեամբ պիտի տօնենք։ Այն ատեն բոլոր ստեղծագործութիւնը պիտի թնթացնէ Յայտնութիւն 5։13–ին մէջ արձանագրուած հզօր երգեցողութիւնը. «Աթոռին վրայ նստողին եւ Գառնուկին օրհնութիւն ու պատիւ եւ փառք ու զօրութիւն յաւիտեանս յաւիտենից»։ Մեր տեղը ըլլա՛յ երկնքի մէջ թէ երկրի վրայ, փառաբանութեան այդ հոյակապ երգչախումբին մեր ձայները միացնելու կարօտը չե՞նք քաշեր։
[Ստորանիշ էջ 18]
a Տես ‘Նոր Երկինք ու Նոր Երկիր մը’ խորագրով գիրքը, հրատարակուած՝ 1953–ին, Նիւ Եորքի Դիտարանի, Սուրբ Գրոց եւ Թերթիկի Ընկերութեան կողմէ, էջ 322–3, Անգլերէնով։
[Ստորանիշ էջ 19]
b Լման բացատրութեան մը համար, տես «Եհովայի Կարգադրութիւնը՝ ‘Տրուած’ները» խորագրով յօդուածը, Դիտարան Յուլիս 1, 1992–ի թիւին մէջ։
[Ստորանիշ էջ 19]
c Տես Մարդկութեան Համար Վերահաստատուած Դրախտը՝ Աստուածպետութեան Շնորհիւ խորագրով գիրքը, հրատարակուած՝ 1972–ին, Նիւ Եորքի Դիտարանի, Սուրբ Գրոց եւ Թերթիկի Ընկերութեան կողմէ, էջ 264–9, Անգլերէնով։
[Ստորանիշ էջ 20]
d Եբրայերէն րաշէ ալֆա Իսրաէլ արտայայտութիւնը Եօթանասնիցին մէջ թարգմանուած է քիլիարքոյի Իսրաէլ «Իսրայէլի հազարապետներ»։
[Ստորանիշ էջ 21]
e Տես «Ազգերը Պիտի Գիտնան թէ Ես Եմ Եհովան»—Ինչպէ՞ս խորագրով գիրքը, հրատարակուած՝ 1971–ին, Նիւ Եորքի Դիտարանի, Սուրբ Գրոց եւ Թերթիկի Ընկերութեան կողմէ, էջ 401–7, Անգլերէնով։
Ինչպէ՞ս կը Պատասխանէք
◻ 1919–ին, ի՞նչ «երկիր» վերահաստատուեցաւ, եւ անիկա ինչպէ՞ս բնակիչներով լեցուեցաւ։
◻ Աստուծոյ վերահաստատուած ծառաներու ‘երկրին ’ մէջ ուրիշ ոչխարներուն յաւելեալ ի՞նչ պատասխանատուութիւններ տրուած են։
◻ Մեծ բազմութեան անդամները ի՞նչ առումով «Յեբուսացիի պէս» են։ Անոնք ի՞նչ առումով ‘Յուդայի մէջ իշխանի մը պէս ’ են։
◻ Հաւատարիմ ուրիշ ոչխարները որքա՞ն ատեն ‘երկրին ’ մէջ պիտի մնան։
[Նկարներ՝ էջ 18]
Օծեալները եւ ուրիշ ոչխարները հոգեւոր երկրին մէջ միասնաբար կը ծառայեն