Գաղտնիք մը՝ որ քրիստոնեաները պէտք չէ պահեն
«Ես աշխարհին յայտնի խօսեցայ. . . . ծածուկ բան մը չխօսեցայ»։—ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ 18։20
1, 2. Աստուածաշունչին մէջ գործածուած Յունարէն մի·սթերի·ոն բառին իմաստը ի՞նչ է։
ՍՈՒՐԲ Գրութիւններու Նոր Աշխարհի Թարգմանութիւն–ը Յունարէն մի·սթերի·ոն բառը 25 անգամ որպէս «սրբազան գաղտնիք» թարգմանած է եւ երեք անգամ որպէս՝ «խորհուրդ»։ Սրբազան կոչուած գաղտնիք մը, արդարեւ կարեւոր ըլլալու է։ Այսպիսի գաղտնիք մը գիտնալու մենաշնորհը ունեցող ոեւէ անհատ, մեծապէս պատուուած պէտք է զգայ, քանի որ արժանի սեպուած է տիեզերքի Գերագոյն Աստուծոյն հետ գաղտնիք մը բաժնեկցելու։
2 Վայնի Հին եւ Նոր Կտակարանի Բառերուն Բացատրական Բառարան–ը (Անգլերէն) կը հաստատէ թէ շատ մը պարագաներուն, «սրբազան գաղտնիք» արտայայտութիւնը աւելի պատշաճ է քան՝ «խորհուրդ»ը։ Իսկ մի·սթերի·ոն բառին նկատմամբ, ան կ’ըսէ. «[Քրիստոնէական Յունարէն Գրութիւններուն] մէջ, անիկա՝ Անգլերէն ‘միսթըրի’ բառին չ’ակնարկեր, այլ՝ մարդոց ըմբռնելու բնական կարողութենէն վեր եղող բանի մը, որ միայն աստուածային յայտնութեամբ կրնայ գիտցուիլ, Աստուծոյ որոշած կերպովն ու ժամանակին, եւ միայն Իր Հոգիով լուսաւորուած անհատներուն։ Խորհուրդ բառին սովորական իմաստն է՝ արգիլուած գիտութիւն. իսկ սուրբ գրային իմաստը՝ յայտնուած ճշմարտութիւն։ Հետեւաբար, անոր յատկապէս առնչակից արտայայտութիւններ են՝ ‘ճանչցուած’, ‘ցոյց տրուած’, ‘յայտնուած’, ‘քարոզուած’, ‘հասկնալ’, ‘բաշխում’»։
3. Առաջին դարու քրիստոնէական ժողովքը ի՞նչպէս տարբեր էր խորհրդաւոր կարգ մը կրօնական խումբերէն։
3 Այս բացատրութիւնը ցոյց կու տայ, առաջին դարուն ուռճացող խորհրդաւոր կրօնական խումբերու եւ նորակազմ քրիստոնէական ժողովքին միջեւ գլխաւոր տարբերութիւն մը։ Մինչ գաղտնի աղանդներու անդամակցողները, կրօնական ուսուցումներ գաղտնի պահելու համար, յաճախ լռութեան ուխտով մը կապուած էին, սակայն Քրիստոնեաներուն վրայ այսպիսի պարտադրանք մը չէր դրուած։ Ճիշդ է որ Պօղոս առաքեալ խօսեցաւ ‘խորհրդով եղած Աստուծոյ իմաստութեան’ մասին, զայն ‘ծածուկ իմաստութիւն’ կոչելով, այսինքն, անիկա ծածուկ էր «այս աշխարհի իշխաններէն»։ Անիկա ծածուկ չէր Քրիստոնեաներէն, որոնց յայտնուած էր Աստուծոյ հոգիին միջոցաւ, որպէսզի զանիկա հանրապէս գիտցնէին։—Ա. Կորնթացիս 2։7-12. բաղդատել՝ Առակաց 1։20։
«Սրբազան Գաղտնիք»ը Բնորոշուած
4. «Սրբազան գաղտնիք»ը որո՞ւ վրայ կը կեդրոնանայ եւ ի՛նչպէս։
4 Եհովայի «սրբազան գաղտնիք»ին առանցքը կը կազմէ Յիսուս Քրիստոս։ Պօղոս գրեց. «[Եհովա] մեզի [յայտնեց] իր կամքին խորհուրդը՝ իր հաճութեանը պէս, որ իր մէջ նախասահմաներ էր. որպէս զի ժամանակներուն լրանալուն տնտեսութեանը մէջ ամէն բան բովանդակէ Քրիստոսով, ինչ որ երկինքը ու ինչ որ երկրի վրայ կայ»։ (Եփեսացիս 1։9, 10) Պօղոս աւելի մասնաւորեց «սրբազան գաղտնիք»ի բնոյթը, երբ «Քրիստոսի նկատմամբ եղած Աստուծոյ սրբազան գաղտնիքին մասին՝ ճշգրիտ գիտութեան» կարիքը ցոյց տուաւ։—Կողոսացիս 2։2, ՆԱ։
5. «Սրբազան գաղտնիք»ին մէջ ի՞նչ պարփակուած է։
5 Սակայն, ասկէ աւելին պարփակուած է, քանի որ «սրբազան գաղտնիք»ը բազմաթիւ երեսակներ ունեցող գաղտնիք մըն է։ Անիկա միմիայն Յիսուսը որպէս խոստացեալ Սերունդը կամ Մեսիան ճանչնալ չէ, այլ՝ կը պարփակէ Աստուծոյ նպատակին մէջ անոր նշանակուած խաղալիք դերը։ Անիկա կ’ընդգրկէ երկնային կառավարութիւն մը՝ Աստուծոյ մեսիական Թագաւորութիւնը, ինչպէս Յիսուս յստակօրէն բացատրեց, երբ իր աշակերտներուն ըսաւ. «Ձեզի տրուած է գիտնալ երկնքի թագաւորութեան խորհուրդները [«սրբազան գաղտնիքները», ՆԱ], բայց անոնց տրուած չէ»։—Մատթէոս 13։11
6. (ա) Ինչո՞ւ շիտակ է ըսել թէ «սրբազան գաղտնիք»ը ‘յաւիտենական ատեններէն ի վեր ծածկուած էր’։ (բ) Անիկա ի՞նչպէս աստիճանաբար յայտնուեցաւ։
6 Երկար ժամանակամիջոց մը պիտի անցնէր, մեսիական Թագաւորութեան հիմ մը հայթայթելու Աստուծոյ նպատակին առաջին անգամ յիշուելուն՝ եւ «սրբազան գաղտնիքը . . . կատարումի մը» յանգեցնելու միջեւ։ (Յայտնութիւն 10։7, ՆԱ. Ծննդոց 3։15) Յայտնութիւն 10։7 եւ 11։15–ը բաղդատելով, կը բացայայտուի որ սրբազան գաղտնիքին կատարումը տեղի պիտի ունենար Թագաւորութեան հաստատումով։ Իրականութեան մէջ, շուրջ 4,000 տարիներ անցան, Եդեմի մէջ Թագաւորութեան առաջին խոստումը տրուելէն մինչեւ Նշանակուած–Թագաւորին յայտնուիլը՝ Հ.Դ. 29–ին։ Ուրիշ 1,885 տարի ալ անցաւ մինչեւ որ Թագաւորութիւնը երկնքի մէջ հաստատուեցաւ 1914–ին։ Հետեւաբար, «սրբազան գաղտնիք»ը աստիճանաբար յայտնուեցաւ աւելի քան 6,000 տարիներու ընթացքին։ (Տես՝ էջ 18։) Արդարեւ, Պօղոս տեղին ըլլալով խօսեցաւ ‘այն խորհուրդին յայտնուելուն մասին, որ յաւիտենական ատեններէն ի վեր ծածկուած էր, սակայն հիմա յայտնուեցաւ ու ճանչցուեցաւ’։—Հռովմայեցիս 16։25-27. Եփեսացիս 3։4-11
7. Ինչո՞ւ կրնանք մեծապէս վստահութիւն ունենալ հաւատարիմ ու իմաստուն ծառայ դասակարգին վրայ։
7 Մարդոց հակառակը, որոնց կեանքի տեւողութիւնը սահմանափակ է, Եհովա ժամանակի հետ կապուած չէ որ իր գաղտնիքները կանխահասօրէն յայտնելու կարիքը զգայ։ Այս իրողութիւնը մեզ ետ պիտի պահէ անհամբեր դառնալէ, երբ Աստուածաշունչի կարգ մը հարցումներ մեզ գոհացնելու աստիճան չեն բացատրուիր ներկայիս։ Քրիստոնեաներուն ատենին կերակուր հայթայթելու յանձնարարութիւնը ունեցող հաւատարիմ ու իմաստուն ծառայ դասակարգին համեստութիւնը, զինք ետ կը պահէ որ յանդգնութեամբ առաջ անցնելով ենթադրութիւններ չընէ տակաւին յստակ չեղող հարցերու շուրջ։ Ծառայ դասակարգը կը ջանայ խուսափիլ վճռական ըլլալէ։ Անիկա բաւարար խոնարհ է ընդունելու, թէ ներկայիս չի կրնար ամէն հարցումներուն պատասխանել, յստակ կերպով ի մտի ունենալով Առակաց 4։18–ն։ Սակայն, որքան խայտալի է գիտնալ թէ Եհովա, իր յարմար ժամանակին եւ իր յարմար կերպով, պիտի շարունակէ իր նպատակներուն վերաբերեալ գաղտնիքները յայտնել։ Երբե՛ք Եհովայի կարգադրութեան նկատմամբ անհամբեր պէտք չէ ըլլանք, անխոհեմօրէն փորձելով գաղտնիքներ Յայտնողէն առաջ անցնիլ։ Որքա՜ն քաջալերական է գիտնալ թէ ներկայիս Եհովայի գործածած խողովակը այդպէս չի վարուիր։ Ան թէ՛ հաւատարիմ է եւ թէ՝ իմաստուն։—Մատթէոս 24։45. Ա. Կորնթացիս 4։6
Յայտնուած Գաղտնիքը Պէտք Է Պատմուի
8. Ի՞նչպէս գիտենք որ «սրբազան գաղտնիք»ը պէտք է ճանչցուի։
8 Եհովա իր «սրբազան գաղտնիք»ը Քրիստոնեաներուն չյայտնեց, որպէսզի զայն ծածկուած պահեն։ Անիկա պէ՛տք է գիտցուի, ներդաշնակ ըլլալով իր բոլոր հետեւորդներուն՝ եւ ոչ թէ միայն քանի մը կղերներու՝ տուած Յիսուսի սկզբունքին հետ. «Դուք էք աշխարհի լոյսը. քաղաք մը որ լերան վրայ կեցած է, չի կրնար պահուիլ։ Ու ճրագը չեն վառեր եւ դներ գրուանի տակ, հապա աշտանակի վրայ որ լոյս տայ բոլոր տանը մէջ եղողներուն։ Այնպէս թող լուսաւորուի ձեր լոյսը մարդոց առջեւ, որ տեսնեն ձեր բարի գործերը ու փառաւորեն ձեր Հայրը որ երկինքն է»։—Մատթէոս 5։14-16. Մատթէոս 28։19, 20
9. Ի՞նչ բան կը փաստէ թէ Յիսուս յեղափոխական մը չէր, ինչպէս ոմանք կը դաւանին։
9 Յիսուս յեղափոխական ձգտումներու տէր անհատ մը չէր, որ վճռած էր հետեւորդներու ստորերկրեայ կազմակերպութիւն մը հաստատել, գաղտնի նպատակներ հետապնդելու համար։ Ռոպըրթ Մ. Կրէնթ՝ Նախկին Քրիստոնէութիւնը եւ Ընկերութիւնը խորագրով գրքին մէջ, երկրորդ դարու ջատագով Յուստինոս Նահատակին՝ նախկին Քրիստոնեաները պաշտպանող մէկ արտայայտութեան մասին գրեց. «Եթէ Քրիստոնեաները յեղափոխականներ ըլլային, իրենց նպատակին հասնելու համար թաքստոցը պիտի մնային»։ Սակայն Քրիստոնեաները ի՞նչպէս կրնային ‘թաքստոցը մնալ’ եւ միեւնոյն ժամանակ ըլլալ՝ «քաղաք մը որ լերան վրայ կեցած է»։ Անոնք չէին կրնար իրենց լոյսը գրուանի մը տակ դնել։ Հետեւաբար, կառավարութիւնը իրենց գործունէութենէն վախնալու պատճառ չունէր։ Այս հեղինակը զանոնք նկարագրեց որպէս «խաղաղութեան եւ կարգապահութեան դատին մէջ՝ Կայսրին լաւագոյն դաշնակիցները»։
10. Քրիստոնեաները իրենց ինքնութիւնը ինչո՞ւ գաղտնի պէտք չէ պահեն։
10 Յիսուս չուզեց որ իր աշակերտները իրենց ինքնութիւնը գաղտնի պահէին, որպէս կրօնական աղանդի մը անդամները։ (Գործք 24։14. 28։22) Եթէ հիմա մեր լոյսը չփայլեցնենք, Քրիստոսը եւ իր Հայրը՝ գաղտնիքներ Յայտնողը՝ տհաճեցուցած կ’ըլլանք եւ ուրախ չենք ըլլար։
11, 12. (ա) Եհովա ինչո՞ւ կը փափաքի որ Քրիստոնէութիւնը ճանչցուի։ (բ) Յիսուս ի՞նչպէս պատշաճ օրինակ հանդիսացաւ։
11 Եհովա «չուզեր որ մէ՛կը կորսուի, հապա որ ամէնքը ապաշխարեն»։ (Բ. Պետրոս 3։9. Եզեկիէլ 18։23. 33։11. Գործք 17։30) Զղջացած մարդոց մեղքերուն թողութեան հիմը, Յիսուս Քրիստոսի զոհագործութեան հաւատք ընծայել է, որ իր անձը բոլորին՝ եւ ոչ թէ քանի մը հոգիներու՝ համար փրկանք տուաւ, որպէսզի «ամէն ո՛վ որ անոր հաւատայ՝ չկորսուի, հապա յաւիտենական կեանք ունենայ»։ (Յովհաննու 3։16) Կենսական է մարդոց օգնել, որ անհրաժեշտ քայլերը առնեն, որպէսզի գալիք դատաստանի ընթացքին որակուին որպէս ոչխարներ եւ ոչ թէ՝ այծեր։—Մատթէոս 25։31-46
12 Ճշմարիտ Քրիստոնէութիւնը պէտք չէ ծածկուի. անիկա պէտք է ճանչցուի բոլոր պատշաճ կերպերով։ Յիսուս անձամբ օրինակ հանդիսացաւ։ Երբ քահանայապետը հարցուց անոր իր աշակերտներուն եւ ուսուցման վրայով, ան ըսաւ. «Ես աշխարհին յայտնի խօսեցայ. ես ամէն ատեն ժողովարաններուն մէջ ու տաճարին մէջ սորվեցուցի, ուր բոլոր Հրեաները կը հաւաքուէին ու ծածուկ բան մը չխօսեցայ»։ (Յովհաննու 18։19, 20) Այս նախընթացին հետեւելով, աստուածավախ ո՞ր անհատը կը համարձակի գաղտնի պահել այն պատգամը, որ Աստուած ըսած է, թէ պէտք է հրապարակաւ հռչակուի։ Ո՞վ կը համարձակի յաւիտենական կեանքի առաջնորդող «գիտութեան բանալին» պահել։ Այնպէս վարուելով, ան առաջին դարու կրօնական կեղծաւորներուն պիտի նմանէր։—Ղուկաս 11։52. Յովհաննու 17։3
13. Ինչո՞ւ ամէն առիթով պէտք է քարոզենք։
13 Թող որ ո՛չ ոք կարող ըլլայ ըսելու թէ մենք՝ Եհովայի Վկաներս՝ Աստուծոյ Թագաւորութեան պատգամը գաղտնի պահեցինք։ Պատգամը ընդունուի թէ մերժուի, մարդիկ պէտք է գիտնան թէ անիկա քարոզուեցաւ։ (Բաղդատել՝ Եզեկիէլ 2։5. 33։33։) Ուստի, ամէն պատեհութիւն օգտագործենք, ճշմարտութեան պատգամը բոլորին խօսելու, ո՛ւր որ հանդիպինք անոնց։
Սատանայի Կզակներուն Կարթեր Անցընել
14. Ինչո՞ւ մեր պաշտամունքը յայտնապէս մատուցանելու պէտք չէ երկմտինք։
14 Շատ մը երկիրներու մէջ, Եհովայի Վկաները երթալով լրատուական սպասարկութեանց ուշադրութեան կեդրոնը կը դառնան։ Ինչպէս որ պատահեցաւ նախկին Քրիստոնեաներուն, անոնք յաճախ սխալ կերպով կը ներկայացուին եւ կրօնական կասկածելի աղանդներու ու գաղտնի կազմակերպութիւններու շարքին կը դասուին։ (Գործք 28։22) Կրնա՞յ ըլլալ որ մեր յայտնապէս քարոզելը մեզ աւելի ենթակայ կը դարձնէ յարձակումներու։ Անկասկած իմաստութիւն պիտի չըլլայ, ու Յիսուսի խրատին հետեւած պիտի չըլլանք, եթէ անհարկի հակաճառութիւններու մէջ նետուինք։ (Առակաց 26։17. Մատթէոս 10։16) Այսուհանդերձ, Թագաւորութեան քարոզչութեան եւ իրենց կեանքերը բարելաւելու համար մարդոց օգնելու օգտակար գործը պէտք չէ ծածկուի։ Անիկա Եհովան կը փառաբանէ, զինք կը մեծարէ, ուշադրութիւնը իր եւ հաստատուած Թագաւորութեան վրայ հրաւիրելով։ Վերջերս, Արեւելեան Եւրոպայի ու Ափրիկէի կարգ մը մասերուն մէջ Աստուածաշունչի ճշմարտութեան հանդէպ եղած հաճելի ընդառաջումին պատճառը, մասամբ այն է, որ ներկայիս ճշմարտութիւնը հոն աւելի յայտնապէս կը քարոզուի։
15, 16. (ա) Մեր յայտնապէս գործելը եւ հոգեւոր բարգաւաճութիւնը ի՞նչ բաներու կը ծառայեն, սակայն ասիկա մտահոգուելու պատճա՞ռ մըն է։ (բ) Եհովա ինչո՞ւ Սատանայի կզակներուն կարթեր կ’անցընէ։
15 Շիտակ է որ Եհովայի Վկաներուն բացայայտ քարոզչութիւնը, անոնց վայելած հոգեւոր դրախտը, եւ բարգաւաճութիւնը՝ մարդկային ուժերն ու նիւթական ստացուածքը՝ աննշմար չեն մնար։ Մինչ պարկեշտ սիրտ ունեցողները ասով կը հրապուրուին, սակայն այս ազդակները կրնան հակառակորդները խորշեցնել։ (Բ. Կորնթացիս 2։14-17) Իրականութեան մէջ, ասիկա կրնայ ի վերջոյ Սատանայի զօրքերը հրապուրելու ծառայել, որպէսզի Աստուծոյ ժողովուրդին վրայ յարձակին։
16 Ասիկա պէ՞տք է մտահոգէ մեզ։ Ո՛չ, ըստ Եզեկիէլ 38–րդ գլուխին մէջ գտնուող Եհովայի մարգարէութեան։ Հոն կը նախագուշակէ թէ Մագոգի Գոգը՝ 1914–ին Թագաւորութեան հաստատումէն յետոյ երկրի շրջակայքը նետուած Բանսարկու Սատանայի նուաստացած վիճակին նկարագրականն է, Աստուծոյ ժողովուրդին վրայ պիտի յարձակի։ (Յայտնութիւն 12։7-9) Եհովա Գոգի կ’ըսէ. «Պիտի ըսես. ‘Անպարիսպ գիւղերուն երկիրը ելլեմ, հանգստութեան մէջ եղողներուն, ապահովութեամբ բնակողներուն վրայ երթամ. անոնք անպարիսպ տեղեր կը բնակին եւ նիգեր ու դռներ չունին’, որպէս զի իբր աւար յափշտակես եւ կողոպտես եւ քու ձեռքդ բնակուած եւ աւերուած տեղերու վրայ ու ազգերէն հաւաքուած եւ խաշինք ու ապրանք ստացած ու երկրին բարձր տեղերը բնակող ժողովուրդին վրայ դարձնես»։ (Եզեկիէլ 38։11, 12) Սակայն, 4–րդ համարը ցոյց կու տայ թէ Աստուծոյ ժողովուրդը այս յարձակումէն պէտք չէ վախնայ, քանի որ անիկա Եհովայի արարքն է։ Բայց Աստուած ինչո՞ւ պիտի արտօնէ, նոյնիսկ դրդէ, որ իր ժողովուրդին վրայ ընդհանուր յարձակում մը կատարուի։ 23–րդ համարին մէջ կը կարդանք Եհովայի պատասխանը. «Շատ ազգերու առջեւ պիտի փառաւորուիմ ու սրբուիմ եւ ճանչցուիմ ու պիտի գիտնան թէ՝ ե՛ս եմ Տէրը»։
17. Գոգի մօտալուտ յարձակումը ի՞նչպէս պէտք է նկատենք։
17 Ուստի, փոխանակ Գոգի յարձակման սարսափով ապրելու, Եհովայի ժողովուրդը ակնկալութեամբ կը սպասէ Աստուածաշունչի այս մարգարէութեան յառաջիկայ յաւելեալ կատարումը։ Որքա՜ն խայտալի է գիտնալ, որ իր տեսանելի կազմակերպութիւնը բարգաւաճեցնելով եւ օրհնելով, Եհովա Սատանայի կզակներուն կարթեր կ’անցընէ ու կը քաշէ զինք եւ իր զօրքերը դէպի իրենց նուաճումը։—Եզեկիէլ 38։4
Հիմա՝ Նախկինէն Շա՛տ Աւելի
18. (ա) Բազմաթիւ անհատներ ի՞նչ բան կը նկատեն եւ ինչո՛ւ։ (բ) Թագաւորութեան քարոզչութեան հանդէպ ընդառաջումը ի՞նչպէս կը ծառայէ որպէս զօրաւոր մղում մը։
18 Արդի ժամանակներուն, Եհովայի Վկաները իրենց սուրբ գրային գաղափարները յայտնապէս արտայայտած են, հակառակ անոր որ ասիկա ժողովրդականութիւն չէ գտած։ Տասնամեակներէ ի վեր անոնք զգուշացուցած են ծխախոտի եւ թմրեցուցիչի գործածութեան վտանգին, զաւակներուն հանդէպ թոյլատու գտնուելու անխոհեմութեան, անօրէն սեռով եւ բռնութեամբ լեցուած զբօսանքին գէշ ազդեցութեան եւ արեան ներարկումներուն վտանգներուն դէմ։ Անոնք նաեւ ուշադրութիւն հրաւիրած են բարեշրջութեան վարկածին հակասութիւններուն վրայ։ Հետզհետէ, ներկայիս շատեր կ’ըսեն, «Ի վերջոյ Եհովայի Վկաները սխալ չեն»։ Եթէ մեր տեսակէտները այսքան բացայայտ չընէինք, անոնք այս կերպով պիտի չհակազդէին։ Նաեւ թեթեւի մի՛ առնէք այն իրողութիւնը թէ այսպէս արտայայտուելով, անոնք քայլ մը առջեւ կ’երթան, ըսելով. «Սատանա՛ դուն ստախօս մըն ես. ի վերջոյ Եհովան իրաւունք ունէր»։ Ասիկա ի՜նչ զօրաւոր մղում մըն է որ շարունակենք Յիսուսի օրինակին հետեւիլ, ճշմարտութեան խօսքը հանրապէս խօսելով։—Առակաց 27։11
19, 20. (ա) 1922–ին, Եհովայի ժողովուրդը ի՞նչ վճռակամութիւն յայտնեց, եւ այս խօսքերը տակաւին ի զօրո՞ւ են։ (բ) Եհովայի «սրբազան գաղտնիք»ը ի՞նչ աչքով պէտք է դիտենք։
19 Այս առնչութեամբ, Եհովայի ժողովուրդը շատոնց հասկցած է իր պարտականութիւնը։ 1922–ին տեղի ունեցած յատկանշական նահանգային համաժողովի մը ընթացքին, Դիտարանի Ընկերութեան այն ատենուան նախագահը՝ Ժ. Ֆ. Ռատըրֆորտ՝ ներկաները ոգեւորեց, ըսելով. «Զգաստ եղէք, արթուն եղէք, գործունեայ եղէք, քաջասիրտ եղէք։ Տիրոջ համար հաւատարիմ ու ճշմարիտ վկաներ եղէք։ Պայքարը շարունակեցէք մինչեւ Բաբելոնի ամէն հետք չքանայ։ Ամէնուրեք ծանուցանեցէք պատգամը։ Աշխարհ պէ՛տք է գիտնայ թէ Եհովա է Աստուած եւ թէ Յիսուս Քրիստոս՝ թագաւորներուն Թագաւորը եւ տէրերուն Տէրն է։ Ասիկա կարեւորագոյն օրն է։ Ահաւասիկ, Թագաւորը կ’իշխէ։ Դուք անոր մունետիկներն էք։ Հետեւաբար, ծանուցանեցէ՛ք, ծանուցանեցէ՛ք, ծանուցանեցէ՛ք Թագաւորը եւ իր Թագաւորութիւնը»։
20 Եթէ այս խօսքերը կարեւոր էին 1922–ին, հապա որքան աւելի 75 տարիներ ետք, երբ որպէս Դատաւոր եւ Վրիժառու Քրիստոսի յայտնուիլը շա՜տ աւելի մօտ է։ Եհովայի հաստատուած Թագաւորութեան եւ Աստուծոյ ժողովուրդին վայելած հոգեւոր դրախտին պատգամը, «սրբազան գաղտնիք» մըն է, որ չենք կրնար մենք մեզի պահել։ Ինչպէս Յիսուս յստակօրէն ըսաւ, Եհովայի յաւիտենական նպատակին մէջ իր ունեցած բանալի դերին առնչութեամբ, իր աշակերտները, սուրբ հոգիին օգնութեամբ, պէտք էր վկաներ ըլլային «մինչեւ երկրին ծայրերը»։ (Գործք 1։8. Եփեսացիս 3։8-12) Արդարեւ, գաղտնիքներ յայտնող Աստուծոյն՝ Եհովայի՝ ծառաներ ըլլալով, այս գաղտնիքը պէտք չէ պահենք։
Ի՞նչպէս պիտի պատասխանէիք
◻ Ի՞նչ է «սրբազան գաղտնիք»ը։
◻ Ի՞նչպէս գիտենք թէ անիկա պէտք է հանրապէս ծանուցանուի։
◻ Ի՞նչ բան կը մղէ որ Գոգ Եհովայի ժողովուրդին վրայ յարձակի, եւ ասիկա ի՞նչպէս պէտք է նկատենք։
◻ Իւրաքանչիւրս ի՞նչ ընել պէտք է վճռենք։
[Շրջանակ՝ էջ 16]
Աստիճանաբար յայտնուած «սրբազան գաղտնիք» մը
◻ Հ.Դ.Ա. 4026–էն ետք. Աստուած կը խոստանայ Սերունդ մը հանել Սատանան կործանելու համար։—Ծննդոց 3։15
◻ Հ.Դ.Ա. 1943–ին. Աբրահամական ուխտը վաւերական կը դառնայ, խոստանալով որ Սերունդը Աբրահամի միջոցաւ պիտի գայ։—Ծննդոց 12։1-7
◻ Հ.Դ.Ա. 1918–ին. Իսահակի ծնունդը, որպէս ուխտին ժառանգորդը։—Ծննդոց 17։19. 21։1-5
◻ Հ.Դ.Ա. շուրջ 1781–ին. Եհովա կը հաստատէ թէ Սերունդը Իսահակի որդւոյն՝ Յակոբի միջոցաւ պիտի գայ։—Ծննդոց 28։10-15
◻ Հ.Դ.Ա. 1711–ին. Յակոբ կը նշէ թէ Սերունդը իր որդիէն՝ Յուդայէն պիտի գայ։—Ծննդոց 49։10
◻ Հ.Դ.Ա. 1070-1038. Դաւիթ Թագաւոր կը գիտնայ թէ Սերունդը իր շառաւիղէն պիտի գայ ու որպէս Թագաւոր յաւիտեան պիտի իշխէ։—Բ. Թագաւորաց 7։13-16. Սաղմոս 89։35, 36
◻ Հ.Դ. 29-33. Յիսուս կը բնորոշուի որպէս՝ Սերունդը, Մեսիան, ապագայ դատաւորը եւ Նշանակուած Թագաւորը։—Յովհաննու 1։17. 4։25, 26. Գործք 10։42, 43. Բ. Կորնթացիս 1։20. Ա. Տիմոթէոս 3։16
◻ Յիսուս կը յայտնէ թէ իշխանակիցներ ու ընկերակից դատաւորներ պիտի ունենայ, թէ երկնային Թագաւորութիւնը երկրային հպատակներ պիտի ունենայ, եւ թէ իր բոլոր հետեւորդները Թագաւորութեան քարոզիչներ պիտի ըլլան։—Մատթէոս 5։3-5. Մատթէոս 6։10. 28։19, 20. Ղուկաս 10։1-9. Ղուկաս 12։32. Ղուկաս 22։29, 30. Յովհաննու 10։16. 14։2, 3
◻ Յիսուս կը յայտնէ թէ Թագաւորութիւնը պիտի հաստատուի համաշխարհային դէպքերով նշուող որոշուած ժամանակին։—Մատթէոս 24։3-22. Ղուկաս 21։24
◻ Հ.Դ. 36–ին. Պետրոս կը գիտնայ որ Հրեայ չեղող անհատներ ալ Թագաւորութեան ժառանգակիցներ պիտի ըլլան։—Գործք 10։30-48
◻ Հ.Դ. 55–ին. Պօղոս կը բացատրէ թէ Թագաւորութեան ժառանգակիցները՝ Քրիստոսի ներկայութեան ընթացքին անմահութեան եւ անապականութեան պիտի յարուցանուին։—Ա. Կորնթացիս 15։51-54
◻ Հ.Դ. 96–ին. Յիսուս, որ իր օծեալ հետեւորդներուն վրայ արդէն կ’իշխէր, կը յայտնէ թէ անոնց վերջնական թիւը 144,000 պիտի ըլլայ։—Եփեսացիս 5։32. Կողոսացիս 1։13-20. Յայտնութիւն 1։1. 14։1-3
◻ Հ.Դ. 1879–ին. Սիօնի Դիտարանը 1914–ը կը մատնանշէ որպէս Աստուծոյ «սրբազան գաղտնիք»ին իրագործման մէջ մեծ նշանակութիւն ունեցող տարի մը։
◻ Հ.Դ. 1925–ին. Դիտարան–ը կը բացատրէ որ Թագաւորութիւնը 1914–ին ծնած էր. թէ Թագաւորութեան մասին «սրբազան գաղտնիք»ը պէտք է ծանուցանուի։—Յայտնութիւն 12։1-5, 10, 17
[Նկարներ՝ էջ 15]
Իրենց Առաջնորդին՝ Յիսուսի՝ նման, Եհովայի Վկաները հանրապէս Եհովայի Թագաւորութիւնը կը հռչակեն