Օրհնութիւն՝ կամ անէծք—Օրինակներ մեզի համար

«Այս բոլոր բաները իբրեւ օրինակ կը պատահէին անոնց. իսկ մեզի՝ քանի որ դարերուն վերջը հասաւ՝ խրատ ըլլալու համար գրուեցան»։—Ա. ԿՈՐՆԹԱՑԻՍ 10։11

1. Ինչպէս որ անհատ մը գործիք մը կը քննէ, մենք ալ ինչպի՞սի քննութիւն մը պէտք է կատարենք։

ՆԵՐԿԻ խաւի մը ներքեւ, առանց նկատուելու, ժանգը կրնայ ուտել երկաթէ գործիք մը։ Թերեւս որոշ ժամանակ տեւէ, մինչեւ որ ժանգը մակերեսը ելլելով տեսանելի ըլլայ։ Նոյնպէս ալ անհատի մը կեցուածքը եւ սրտին ցանկութիւնները կը սկսին զինք փճացնել, անիկա լուրջ հետեւանքներ ունենալէ, կամ ուրիշներու կողմէ նկատուելէ շա՜տ առաջ։ Ինչպէս որ իմաստութիւն է քննել որ գործիք մը սկսա՞ծ է ժանգոտիլ թէ ոչ, նոյնպէս ալ մեր սիրտը զննելով եւ հարկ եղած կերպով խնամելով, կրնանք մեր Քրիստոնէական ուղղամտութիւնը պահպանել։ Ուրիշ խօսքով, կրնանք Աստուծոյ օրհնութիւնները ստանալ, խուսափելով անոր անէծքներէն։ Ոմանք կրնան խորհիլ որ վաղեմի Իսրայէլի վրայ արտասանուած օրհնութիւններն ու անէծքները շատ մեծ կարեւորութիւն չունին ներկայ իրերու դրութեան վախճանը դիմագրաւողներուն համար։ (Յեսուայ 8։34, 35. Մատթէոս 13։49, 50. 24։3) Անոնք կը սխալին։ Կրնանք մեծապէս օգտուիլ Իսրայէլի տրուած ազդարարական օրինակէն, ինչպէս նշուած է Ա. Կորնթացիս 10–րդ գլուխին մէջ։

2. Ա. Կորնթացիս 10։5, 6–ը ի՞նչ կ’ըսէ անապատին մէջ Իսրայէլի ունեցած փորձառութեան մասին։

² Պօղոս առաքեալ Մովսէսի առաջնորդութեան ներքեւ եղած Իսրայելացիները կը համեմատէ Քրիստոսի առաջնորդութեան ներքեւ եղող Քրիստոնեաներուն հետ։ (Ա. Կորնթացիս 10։1–4) Թէեւ Իսրայելացիները Աւետեաց Երկիրը կրնային մտնել, «բայց անոնցմէ շատերուն չհաւնեցաւ Աստուած, անոր համար անապատին մէջ փռուած ինկան»։ Հետեւաբար, Պօղոս իր Քրիստոնեայ ընկերներուն գրեց. «Այն բաները մեզի օրինակ եղան, որպէսզի չար բաներու չցանկանանք, ինչպէս անոնք ցանկացին»։ (Ա. Կորնթացիս 10։5, 6) Ցանկութիւնը սրտին մէջ կը սնուցանուի, ուստի պէտք է Պօղոսի յիշած ազդարարական օրինակներուն ուշադրութիւն ընծայենք։

Կռապաշտութեան Դէմ Կանխազգուշացում

3. Իսրայելացիները ոսկիէ հորթին կապակցաբար ինչպէ՞ս մեղանչեցին։

³ Առաջին հերթին Պօղոս կը զգուշացնէ. «Ոչ ալ կռապաշտ ըլլանք, ինչպէս անոնցմէ ոմանք եղան։ Ինչպէս գրուած է. ‘Ժողովուրդը նստաւ ուտելու եւ խմելու ու ելան խաղալու’»։ (Ա. Կորնթացիս 10։7) Հոս օրինակ կը տրուի Իսրայելացիները, որոնք Եգիպտական բարքերուն վերադարձան եւ որպէս կուռք ոսկիէ հորթ մը շինեցին։ (Ելից, գլուխ 32) Ստեփանոս աշակերտը մատը խնդրին վրայ դրաւ. «Որուն [Աստուծոյ ներկայացուցիչը՝ Մովսէսին] մեր հայրերը չուզեցին հնազանդիլ, հապա մերժեցին եւ իրենց սրտերովը Եգիպտոս դարձան եւ ըսին Ահարոնին. ‘Մեզի աստուածներ շինէ, որպէսզի մեր առջեւէն երթան. քանզի այն Մովսէսը, որ մեզ Եգիպտոսի երկրէն հանեց, չենք գիտեր թէ ի՞նչ եղաւ’։ Այն օրերը հորթ մը շինեցին ու անոր զոհ մատուցանեցին եւ իրենց ձեռքերուն գործերովը կը զուարճանային»։ (Գործք 7։39–41) Նկատի առէք որ մոլորած Իսրայելացիները «իրենց սրտեր»ուն մէջ սխալ ցանկութիւններ ունէին, որոնք զիրենք կռապաշտութեան առաջնորդեցին։ «Հորթ մը շինեցին ու անոր զոհ մատուցանեցին»։ Մանաւանդ, «Իրենց ձեռքերուն գործերովը կը զուարճանային»։ Երաժշտութիւն, երգ, պար, կերուխում կար։ Բացայայտօրէն, կռապաշտութիւնը հռապուրիչ ու զուարճալի էր։

4, 5. Կռապաշտական ո՞ր սովորութիւններէն պէտք է խուսափինք։

⁴ Հակատիպ Եգիպտոսը՝ Սատանայի աշխարհը՝ ուղղակիօրէն կը պաշտէ զբօսանքը։ (Ա. Յովհաննու 5։19. Յայտնութիւն 11։8) Անիկա կուռքի կը վերածէ դերասանները, երգիչները եւ մարզանքի աստղերը, ինչպէս նաեւ անոնց պարերը, երաժշտութիւնը, կերուխումի ու հաճոյքի անոնց տեսութիւնը։ Շատեր Եհովան պաշտել դաւանելով հանդերձ, փորձուած են զբօսանքի անձնատուր ըլլալ։ Երբ Քրիստոնեայ մը սխալ ընթացքի համար յանդիմանութիւն ստանայ, յաճախ իր հոգեւոր տկարացած վիճակը արդիւնքը կ’ըլլայ ըմպելիներու գործածութեան, պարելու եւ կռապաշտութեան աստիճանի հասնող, լաւ ժամանակ մը անցընելու ցանկութեան։ (Ելից 32։5, 6, 17, 18) Կարգ մը զբօսանքներ օգտակար եւ հաճելի են։ Սակայն, ներկայիս աշխարհային երաժշտութեան, պարերուն, շարժապատկերներուն եւ պատկերիզներուն մեծամասնութիւնը մարմնի ապականիչ ցանկութիւններ կը հրամցնէ։

⁵ Ճշմարիտ Քրիստոնեաները կուռքերու պաշտամունք չեն մատուցաներ։ (Բ. Կորնթացիս 6։16. Ա. Յովհաննու 5։21) Սակայն թող որ իւրաքանչիւրս ուշադիր ըլլանք որ կռապաշտական զբօսանքներու մոլին չդառնանք եւ աշխարհային առումով լաւ ժամանակ անցընելով տարուելով, մենք մեզի վնաս չհասցնենք։ Երբ մենք մեզ ենթարկենք աշխարհային ազդեցութիւններու, վնասակար ցանկութիւններ եւ կեցուածքներ գրեթէ աննշմարելի կերպով տեղ կրնան գրաւել մեր մտքին ու սրտին մէջ։ Երբ անոնք չսրբագրուին, անոնց պատճառաւ կրնանք վերջապէս Սատանայի դրութեան ‘անապատին մէջ իյնալ’։

6. Զբօսանքի նկատմամբ դրական ի՞նչ քայլեր պէտք է առնենք։

⁶ Ինչպէս Մովսէս ոսկիէ հորթի միջադէպին ժամանակ ըսաւ, այսօր ալ «հաւատարիմ եւ իմաստուան ծառան» կ’ըսէ. «Ով որ [Եհովայի] կողմէն է, թող ինծի գայ»։ Երբ մեր դրական քայլերով կ’ապացուցանենք որ ճշմարիտ պաշտամունքին կառչած ենք, ասիկա կեանք կը փրկէ։ Մովսէսի ցեղէն եղողները, Ղեւտացիները, անյապաղ գործի լծուեցան նուաստացուցիչ ազդեցութիւնները մաքրելու համար։ (Մատթէոս 24։45–47. Ելից 32։26–28) Ուստի, ուշադիր կերպով քննեցէք ձեր ընտրած զբօսանքները, երաժշտութիւնը, պատկերիզները եւ նման բաներ։ Եթէ անոնք կերպով մը ապականիչ ազդեցութիւն մը ունին, Եհովայի կողմը դիրք բռնեցէք։ Աղօթքով Աստուծոյ ապաւինելով, զբօսանքի եւ երաժշտութեան ձեր ընտրութեան մէջ փոփոխութիւններ մտցուցէք, իսկ ինչպէս Մովսէս ոսկիէ հորթը կոտրեց, դուք ալ փճացուցէք հոգեւոր գետնի վրայ վնասակար իրերը։—Ելից 32։20. Բ. Օրինաց 9։21

7. Այլաբանական սիրտը ի՞նչպէս կրնանք պահպանել։

⁷ Արդ, եթէ մեր սիրտը մաշուած է, ի՞նչ է դարմանը։ Աստուծոյ Խօսքը ջանադրութեամբ ուսումնասիրելով, թոյլ տանք որ անոր ճշմարտութիւնը մեր մտքին ու սրտին թափանցէ։ (Հռովմայեցիս 12։1, 2) Անշուշտ, պէտք է կանոնաւորաբար յաճախենք Քրիստնէական ժողովներուն։ (Եբրայեցիս 10։24, 25) Ժողովներուն կրաւորական կերպով յաճախելը, ժանգին վրայ ներկ մը անցընելուն կը նմանի։ Անիկա կրնայ մեզ ժամանակ մը փայլեցնել, բայց ներքեւի խնդիրը չի լուծեր։ Սակայն, ժողովներուն համար նախապատրաստուելով, անոնց մասին խորհելով եւ անոնց աշխոյժ կերպով մասնակցելով, կրնանք մեր այլաբանական սրտին խոռոչներուն մէջ տեղ գրաւած մաշեցնող տարրերը վանել։ Ասիկա մեզի պիտի օգնէ որ Աստուծոյ Խօսքին կառչինք եւ մեզ պիտի զօրացնէ որ հաւատքի փորձերուն տոկանք եւ ‘ամէն կերպով խոհեմ ըլլանք’։—Յակոբու 1։3, 4, ՆԱ. Առակաց 15։28

Պոռնկութեան Դէմ Կանխազգուշացում

8-10. (ա) Ա. Կորնթացիս 10։8–ի մէջ ազդարարական ի՞նչ օրինակ կը գտնենք։ (բ) Մատթէոս 5։27, 28––ի մէջ արձանագրուած Յիսուսի խօսքերը ինչպէ՞ս կարելի է օգտակար կերպով կիրարկել։

⁸ Պօղոս յաջորդիւ հետեւեալ խրատը կու տայ. «Պոռնկութիւն չընենք, ինչպէս անոնցմէ ոմանք պոռնկացան ու մէկ օրուան մէջ քսանըերեք հազար հոգի ինկան»։a (Ա. Կորնթացիս 10։8) Առաքեալը կ’ակնարկէր այն ժամանակին, երբ Իսրայելացիները երկրպագութիւն ըրին կեղծ աստուածներու եւ «Մովաբի աղջիկներուն հետ սկսա[ն] պոռնկութիւն ընել»։ (Թուոց 25։1–9) Սեռային անբարոյութիւնը մահացո՛ւ է։ Անզուսպ կերպով անբարոյ խորհուրդներ եւ ցանկութիւններ մշակելը կը նմանի թոյլ տալու որ մեր սիրտը «ժանգոտի»։ Յիսուս նշեց. «Լսեր էք որ ըսուեցաւ, ‘Շնութիւն մի ըներ’, բայց ես ձեզի կ’ըսեմ. ‘Ով որ կին մարդու կը նայի անոր ցանկալու համար, ալ անիկա իր սրտին մէջ շնութիւն ըրաւ անոր հետ»։—Մատթէոս 5։27, 28

⁹ Ջրհեղեղէն առաջ, անհնազանդ հրեշտակներու ստորին խորհուրդները, ‘կին մարդու ցանկալով նայելուն’ հետեւանքներն էին։ (Ծննդոց 6։1, 2) Յիշեցէք նաեւ, որ Դաւիթ Թագաւորի կեանքին ամենէն եղեռական դէպքերէն մէկը, կնոջ մը վրայ անպատշաճ նայուածք ունենալէն ծնունդ առաւ։ (Բ. Թագաւորաց 11։1–4) Անոր հակառակը, ամուսնացած արդար մարդը՝ Յոբ՝ ‘իր աչքերուն հետ ուխտ ըրած էր, որ կոյսի վրայ չմտածէ’, անբարոյութենէ խուսափելու եւ ուղղամիտ մնալու համար։ (Յոբ 31։1–3, 6–11) Աչքերը կարելի է նմանցնել սրտի պատուհաններուն։ Իսկ ապականած սրտէ մը չար բաներ դուրս կու գան։—Մարկոս 7։20–23

¹⁰ Եթէ Յիսուսի խօսքերը գործադրենք, սխալ խորհուրդներու ազատ թռիչք պիտի չտանք, պոռնկագրական նիւթեր դիտելով կամ Քրիստոնեայ ընկերակիցի մը, գործակիցի մը կամ ոեւէ մէկուն հանդէպ անբարոյ խորհուրդներ սնուցանելով։ Մաշուած տեղը միայն խոզանակով շփելով ժանգը չհանուիր։ Հետեւաբար, անբարոյ գաղափարներն ու հակումները թեթեւօրէն չաւլենք, զանոնք մեծ կարեւորութիւն չունեցող բաներ նկատելով։ Անբարոյ հակումներէն դուք ձեզ ձերբազատելու համար ուժգին քայլեր առէք։ (Տես՝ Մատթէոս 5։28, 29։) Պօղոս իր հաւատակիցները յորդորեց, ըելով. «Ուստի ձեր երկրաւոր անդամները սպաննեցէք. պոռնկութիւնը, պղծութիւնը, անսանձ կիրքը, չար ցանկութիւնը եւ ագահութիւնը, որ կռապաշտութիւն է. որոնց համար Աստուծոյ բարկութիւնը անհնազանդութեան որդիներուն վրայ կու գայ»։ Այո, սեռային անբարոյութեան նման բաներուն պատճառաւ, «Աստուծոյ բարկութիւնը ... կու գայ», իր անէծքը արտայայտելով։ Ուստի, այս բաներու առնչութեամբ մեր մարմնի անդամները պէտք է ‘սպաննենք’։—Կողոսացիս 3։5, 6

Ըմբոստ Գանգատներու Դէմ Կանխազգուշացում

11, 12. (ա) Ա. Կորնթացիս 10։9–ի մէջ ի՞նչ ազդարարութիւն տրուած է եւ ո՛ր դէպքին կապակցաբար։ (բ) Պօղոսի տուած ազդարարութիւնը ի՞նչ ազդեցութիւն պէտք է ունենայ մեր վրայ։

¹¹ Ապա, Պօղոս զգուշացուց. «Քրիստոսը [Եհովան, ՆԱ] չփորձենք, ինչպէս անոնցմէ ոմանք փորձեցին ու օձերէն խայթուելով մեռան»։ (Ա. Կորնթացիս 10։9) Մինչ Եդովմի սահմանին մօտ անապատին մէջ կը թափառէին, Իսրայելացիները «Աստուծոյ դէմ ու Մովսէսին դէմ խօսեցան՝ ըսելով. ‘Ինչո՞ւ մեզ Եգիպտոսէն հանեցիք, որ անապատին մէջ մեռնինք, քանզի հաց չկայ, ջուր չկայ եւ այս չնչին հացէն [հրաշքով հայթայթուած մանանայէն] մեր սիրտը զզուեր է»։ (Թուոց 21։4, 5) Պահ մը երեւակայեցէ՛ք. այդ Իսրայելացիները ‘Աստուծոյ դէմ խօսեցան’, անոր հայթայթած բանը արհամարհելով։

¹² Իսրայելացիները իրենց տրտունջներով Եհովայի համբերութիւնը փորձի ենթարկեցին։ Անոնք անպատիժ չմնացին, քանի որ Եհովա թունաւոր օձեր ղրկեց, որոնց խայթոցներէն շատեր մահացան։ Ժողովուրդը զղջալէ եւ Մովսէս անոնց համար բարեխօսելէ ետք, պատուհասը դադրեցաւ։ (Թուոց 21։6–9) Վստահաբար այս միջադէպը մեզի որպէս ազդարարութիւն պէտք է ծառայէ, որպէսզի ըմբոստ, կամ գանգատի հոգի մը չցուցաբերենք, մա՛նաւանդ Աստուծոյ եւ իր աստուածպետական կարգադրութիւններուն հանդէպ։

Տրտունջի դէմ Կանխազգուշացում

13. Ա. Կորնթացիս 10։10–ն ի՞նչ բանի դէմ կը զգուշացնէ մեզ եւ Պօղոս ո՞ր ըմբոստութիւնը ունէր իր մտքին մէջ։

¹³ Անապատին մէջ Իսրայելացիներուն կապակցաբար վերջին օրինակ մը յիշելով, Պօղոս կը գրէ. «Մի՛ տրտնջէք, ինչպէս անոնցմէ ոմանք տրտնջեցին ու սատակիչէն ջարդուեցան»։ (Ա. Կորնթացիս 10։10) Երբ Կորխ, Դաթան եւ Աբիրոն եւ անոնց ընկերակիցները աստուածպետականօրէն չվարուեցան եւ Մովսէսի ու Ահարոնի հեղինակութիւնը հարցի տակ դրին, ըմբոստութիւն յառաջացաւ։ (Թուոց 16։1–3) Ըմբոստները բնաջնջուելէ ետք, Իսրայելացիները սկսան տրտնջալ, քանի որ այս պատիժը անիրաւ գտան։ Թուոց 16։41–ը կ’ըսէ. «Հետեւեալ օրը Իսրայէլի որդիներուն բոլոր ժողովուրդը Մովսէսին դէմ ու Ահարոնին դէմ տրտունջ ըրին՝ ըսելով. ‘Դուք Տէրոջը ժողովուրդը մեռցուցիք’»։ Քանի որ այս առթիւ արդարութեան գործադրութիւնը քննադատեցին, 14,700 Իսրայելացիներ կործանեցան աստուածային պատուհասով։—Թուոց 16։49

14, 15. (ա) Ժողովքին մէջ սպրդած «ամբարիշտներ»ուն մեղքերէն մէկը ի՞նչ էր։ (բ) Կորխի հետ առնչուած դէպքէն ի՞նչ կը սորվինք։

¹⁴ Հ.Դ. առաջին դարուն, Քրիստոնէական ժողովքին մէջ սպրդած «ամբարիշտներ»ը ապացուցանեցին որ կեղծ ուսուցիչներ եւ տրտնջացողներ են։ Անոնք ‘տէրութիւնը կ’անարգէին եւ հոյհոյութիւն կ’ընէին մեծափառներուն’՝ օծեալներուն՝ դէմ, որոնց յանձնուած էր ժողովքի վերատեսչութիւնը։ Այս ամբարիշտ հաւատուրացներուն մասին, Յուդա աշակերտ ըսաւ նաեւ. «Ասոնք տրտնջացողներ ու քրթմնջողներ են, որոնք իրենց ցանկութիւններուն համեմատ կ’երթան»։ (Յուդա 3, 4, 8, 16) Այսօր ալ կարգ մը անհատներ տրտնջացողներ կ’ըլլան, քանի որ թոյլ կու տան որ հոգեւորապէս զիրենք մաշեցնող կեցուածք մը զարգանայ իրենց սրտին մէջ։ Անոնք յաճախ ժողովքին վերատեսչութիւն ընողներուն անկատարութիւններուն վրայ կը սեւեռեն իրենց աչքերը եւ կը սկսին անոնց դէմ տրտնջալ։ Անոնք տրտունջի եւ գանգատի մէջ առաջ երթալով, կը սկսին քննադատել ‘հաւատարիմ ծառային’ հրատարակութիւնները։

¹⁵ Անպատեհ չէ սուրբ գրային նիւթի մը մասին հարցումներ հարցնել։ Բայց երբ ժխտական կեցուածք մը որդեգրենք եւ զայն յայտնենք մեր անմիջական շրջանակին մէջ քննադատական խօսակցութիւններ կատարելով, այս պարագային ի՞նչ։ Եթէ այս է պարագան, լաւ կ’ընենք մենք մեզի հարցնելով. ‘Ասոր վերջը ի՞նչ պիտի ըլլայ։ Շատ աւելի լաւ պիտի չըլլա՞ր տրտունջը դադրեցնել եւ խոնարհութեամբ իմաստութիւն խնդրել՝ աղօթքով’։ (Յակոբու 1։5–8. Յուդա 17–21) Երբ Կորխ եւ անոր նեցուկ կանգնողները Մովսէսի ու Ահարոնի հեղինակութեան դէմ ըմբոստացան, թերեւս ա՛յնքան համոզուած էին իրենց տեսակէտներուն վաւերական ըլլալուն, որ իրենց շարժառիթները չքննեցին։ Այսուհանդերձ, անոնք բոլորովին կը սխալէին։ Կորխի եւ միւս ըմբոստներուն կործանման համար տրտնջացողներուն պարագան ալ նոյնն էր։ Որքա՜ն իմաստութիւն է թոյլ տալ որ այս օրինակները մեզ մղեն որ մեր շարժառիթները քննենք, տրտունջը կամ գանգատը վանենք եւ թոյլ տանք որ Եհովա մեզ զտէ։—Սաղմոս 17։1–3

Դաս Առնենք եւ Օրհնութիւնները Վայելենք

16. Ա. Կորնթացիս 10։11, 12–ի յորդորին միտքը ի՞նչ է։

¹⁶ Աստուածային ներշնչման ներքեւ, Պօղոս ազդարարական պատգամներու ցանկը կ’եզրափակէ հետեւեալ յորդորով. «Այս բոլոր բաները իբրեւ օրինակ կը պատահէին անոնց. իսկ մեզի՝ քանի որ դարերուն վերջը հասաւ՝ խրատ ըլլալու համար գրուեցան։ Ուստի ան որ կը սեպէ թէ հաստատուն կեցած է, թող զգուշանայ որ չըլլայ թէ իյնայ»։ (Ա. Կորնթացիս 10։11, 12) Քրիստոնէական ժողովքին մէջ մեր դիրքը թեթեւի չառնենք։

17. Եթէ մեր սրտին մէջ անպատշաճ շարժառիթ մը զգանք, ի՞նչ պէտք է ընենք։

¹⁷ Ինչպէս որ երկաթը ժանգոտելու հակամէտ է, նմանապէս Ադամի մեղաւոր սերունդը ըլլալով մենք ալ չարութեան բնածին հակում մը ունինք։ (Ծննդոց 8։21. Հռովմայեցիս 5։12) Հետեւաբար, երբ մեր սրտին մէջ անպատշաճ շարժառիթ մը զգանք, պէտք չէ յուսահատինք։ Ընդհակառակը, վճռական քայլեր առնենք։ Երկաթը խոնաւ օդի կամ կիզիչ մթնոլորտի մէջ աւելի արագ կը մաշի։ Մենք ալ պէտք է խուսափինք Սատանայի աշխարհի «օդի»ն հետ շփման մէջ գալէ, որ յատկանշուած է վատահամբաւ զբօսանքով, լայնատարած անբարոյութեամբ եւ բացասական մտավիճակով։—Եփեսացիս 2։1, 2

18. Մարդկութեան սխալ հակումներուն առնչութեամբ Եհովա ի՞նչ ըրած է։

¹⁸ Իրենց ժառանգած սխալ հակումները չէզոքացնելու համար, Եհովա մարդոց միջոց մը հայթայթած է։ Ան իր միածին Որդին տուաւ, որպէսզի անոր հաւատք ընծայողները յաւիտենական կեանք ունենան։ (Յովհաննու 3։16) Եթէ Յիսուսի քայլերուն մօտէն հետեւինք եւ Քրիստոսանման անձնաւորութիւն ցուցաբերենք, ուրիշներու համար օրհնութիւն մը պիտի ըլլանք։ (Ա. Պետրոս 2։21) Միեւնոյն ատեն ո՛չ թէ անէծք, այլ, աստուածային օրհնութիւններ պիտի ստանանք։

19. Սուրբ գրային օրինակները նկատի առնելը ի՞նչ օգտակարութիւն կրնան ունենալ։

¹⁹ Թէեւ վաղեմի Իսրայելացիներուն նման մենք ալ այսօր սխալ գործելու հակամէտ ենք, սակայն Աստուծոյ գրաւոր Խօսքը ամբողջութեամբ ունինք մեր ձեռքերուն մէջ, որ կրնայ մեզի ուղղութիւն տալ։ Անկէ կը սորվինք թէ Եհովա ի՛նչպէս վարուած է մարդկութեան հետ, ինչպէս նաեւ՝ իր յատկութիւնները կը ճանչնանք, որոնք արտացոլացուց Յիսուս, որ «իր փառքին լոյսն է եւ իր էութեան՝ բուն պատկերը»։ (Եբրայեցիս 1։1–3. Յովհաննու 14։9, 10) Աղօթելով եւ Աստուածաշունչը ջանադրութեամբ ուսումնասիրելով, կրնանք «Քրիստոսին միտքը» ունենալ։ (Ա. Կորնթացիս 2։16) Երբ փորձութիւններու հանդիպինք, կամ մեր հաւատքը կերպով մը փորձուի, վաղեմի սուրբ գրային օրինակներէն, մանաւանդ Յիսուս Քրիստոսի գերադրական օրինակէն կրնանք օգտուիլ։ Այսպէս ընելով, աստուածային անէծքէն կը խնայուինք։ Փոխարէն, հիմա Եհովայի հաճութեան, իսկ յաւիտեան՝ իր օրհնութիւններուն, կ’արժանանանք։

[Ստորանիշ]

Ինչպէ՞ս պիտի պատասխանէիք

◻ Կռապաշտ չըլլալու Պօղոսի խրատը ի՞նչպէս կրնանք կիրարկել։

◻ Պոռնկութեան դէմ առաքեալին ազդարարութեան ուշադրութիւն ընծայելու համար ի՞նչ պէտք է ընենք։

◻ Ինչո՞ւ տրտնջալէ եւ գանգատելէ պէտք է խուսափինք։

◻ Ինչպէ՞ս կրնանք աստուածային օրհնութիւններ ստանալ, փոխանակ անէծքներու։

[Նկար՝ էջ 23]

Եթէ կը փափաքինք աստուածային օրհնութիւններ ստանալ, կռապաշտութենէ պէտք է խուսափինք

[Նկարներ՝ էջ 27]

Ինչպէս որ ժանգը պէտք է հանուի, մենք ալ մեր սրտին մէջէն անպատշաճ ցանկութիւնները հանելու համար դրական քայլեր առնենք