ԱՍՏՈՒԾՈՅ ԽՕՍՔԷՆ ԳԱՆՁԵՐ | Բ. ԿՈՐՆԹԱՑԻՍ 4-6
«Չենք վհատիր»
Երեւակայէ որ երկու ընտանիքներ կ’ապրին նոյն շէնքին մէջ, որ հին է եւ գէշ վիճակի մէջ է։ Մէկ ընտանիքը յուսահատ վիճակի մէջ է, բայց միւսը ուրախ է։ Ինչո՞ւ։ Երկրորդ ընտանիքը գիտէ, որ մօտ ատենէն պիտի փոխադրուի գեղեցիկ նոր տուն մը։
Թէեւ «բոլոր ստեղծուածները մինչեւ հիմա մէկտեղ կը հառաչեն ու ծնանելու ցաւ կը քաշեն», բայց Աստուծոյ ծառաները ունին յոյս մը, որ զօրաւոր կը պահէ զիրենք (Հռով. 8։22)։ Մենք գիտենք որ հիմակուան մեր նեղութիւնները,– նոյնիսկ ատոնք որոնք երկար տարիներէ ի վեր կը քաշենք,– «վայրկենական» եւ «թեթեւ» են, բաղդատած յաւիտենական կեանքին հետ՝ Աստուծոյ նոր աշխարհին մէջ։ Թագաւորութեան ապագայ օրհնութիւններուն վրայ կեդրոնանալը մեզի պիտի օգնէ, որ ուրախ ըլլանք եւ չյանձնուինք։