33 Heyrið aðra dæmisögu: Maður nokkur, landeigandi, plantaði víngarð,+ girti hann af, gróf fyrir vínpressu og reisti turn.+ Hann leigði hann síðan vínyrkjum og fór úr landi.+ 34 Þegar uppskerutíminn hófst sendi hann þræla sína til vínyrkjanna að sækja sinn hluta af uppskerunni. 35 En vínyrkjarnir tóku þrælana, börðu einn, drápu annan og enn einn grýttu þeir.+ 36 Hann sendi aðra þræla, fleiri en í fyrra skiptið, en þeir fóru eins með þá.+ 37 Að lokum sendi hann son sinn til þeirra því að hann hugsaði með sér: ‚Þeir eiga eftir að virða son minn.‘ 38 Þegar vínyrkjarnir sáu soninn sögðu þeir hver við annan: ‚Þetta er erfinginn.+ Komum, drepum hann og náum af honum arfinum.‘ 39 Síðan tóku þeir hann, köstuðu honum út fyrir víngarðinn og drápu hann.+ 40 Hvað gerir nú eigandi víngarðsins við vínyrkjana þegar hann kemur?“ 41 Þeir svöruðu: „Þar sem þeir eru vondir tortímir hann þeim og leigir öðrum vínyrkjum garðinn. Þeir gefa honum síðan ávöxtinn þegar uppskeran er tilbúin.“

9 Síðan sagði hann fólkinu þessa dæmisögu: „Maður plantaði víngarð,+ leigði hann vínyrkjum, fór úr landi og dvaldi erlendis um alllangan tíma.+ 10 Þegar kom að uppskerunni sendi hann þræl til vínyrkjanna til að þeir gæfu honum hluta af uppskeru víngarðsins. En vínyrkjarnir börðu hann og sendu hann burt tómhentan.+ 11 Hann sendi þá annan þræl. Þeir börðu hann einnig, niðurlægðu og sendu burt tómhentan. 12 Hann sendi nú þriðja þrælinn og þeir misþyrmdu honum líka og köstuðu honum út. 13 Þá hugsaði eigandi víngarðsins með sér: ‚Hvað á ég að gera? Ég ætla að senda elskaðan son minn.+ Þeir hljóta að virða hann.‘ 14 Þegar vínyrkjarnir sáu hann báru þeir saman ráð sín og sögðu: ‚Þetta er erfinginn. Drepum hann svo að við getum fengið arfinn.‘ 15 Síðan köstuðu þeir honum út fyrir víngarðinn og drápu hann.+ Hvað gerir eigandi víngarðsins nú við þá? 16 Hann kemur og drepur vínyrkjana og fær öðrum víngarðinn.“

Þegar fólkið heyrði þetta sagði það: „Þetta má aldrei gerast!“