Jeremía
17 „Synd Júdamanna er skráð með járngriffli.
Með demantsoddi er hún grafin í töflur hjartna þeirra
og á altarishorn þeirra.
2 Synir þeirra muna eftir ölturum þeirra og helgistólpum*+
hjá laufmiklum trjám, á háu hæðunum,+
3 á fjöllunum úti á landi.
Verðmæti þín, alla fjársjóði þína, gef ég að herfangi,+
já, fórnarhæðir þínar vegna þeirrar syndar sem þú hefur drýgt um öll héruð þín.+
4 Þú munt láta af hendi erfðalandið sem ég gaf þér.+
Og ég læt þig þjóna óvinum þínum í landi sem þú þekkir ekki+
því að þú hefur tendrað reiði mína eins og eld*+
og hún brennur um alla eilífð.“
5 Jehóva segir:
„Bölvaður er sá maður* sem setur traust sitt á menn,+
reiðir sig á mannlegan mátt+
og snýr hjarta sínu frá Jehóva.
6 Hann verður eins og stakt tré í eyðimörkinni.
Hann upplifir aldrei neitt gott
heldur býr á skrælnuðum svæðum í óbyggðunum,
í söltu og ólífvænlegu landi.
8 Hann verður eins og tré gróðursett hjá vatni
og teygir rætur sínar að læknum.
Hann finnur ekki fyrir hitanum þegar hann kemur
og blöð hans eru sígræn.+
Í þurru árferði er hann áhyggjulaus
og ber ávöxt án afláts.
9 Hjartað er svikulla en nokkuð annað og örvæntingarfullt.*+
Hver skilur það?
10 Ég, Jehóva, rannsaka hjartað,+
kanna innstu hugsanir mannsins,*
til að launa hverjum og einum eftir breytni hans,
eftir ávexti verka hans.+
11 Sá sem aflar illa fengins auðs+
er eins og akurhæna sem liggur á eggjum sem hún hefur ekki verpt.
Hann glatar honum á miðri ævi
og að lokum stendur hann uppi sem heimskingi.“
12 Hið dýrlega hásæti, hátt upp hafið frá upphafi,
er staður helgidóms okkar.+
13 Jehóva, von Ísraels,
allir sem yfirgefa þig verða sér til skammar.
Þeir sem snúa baki við þér* verða skráðir í duftið+
því að þeir hafa yfirgefið Jehóva, uppsprettu lifandi vatns.+
14 Læknaðu mig, Jehóva, svo að ég verði heill heilsu.
Hjálpaðu mér svo að ég bjargist+
því að þú ert sá sem ég lofa.
15 Fólk segir við mig:
„Hvað varð um orð Jehóva?+
Á það ekki að rætast?“
16 En ég hljópst ekki undan því að vera hirðir og fylgja þér
né þráði ég hörmungadaginn.
Þú veist hvað varir mínar hafa sagt,
ég sagði það allt fyrir augliti þínu.
17 Skelfdu mig ekki.
Þú ert athvarf mitt á ógæfudeginum.
18 Láttu þá sem ofsækja mig skammast sín+
en láttu mig ekki þurfa að skammast mín.
Láttu þá skelfast
en láttu mig ekki skelfast.
19 Jehóva sagði við mig: „Farðu og taktu þér stöðu í hliði þjóðarinnar sem Júdakonungar fara inn og út um, og í öllum borgarhliðum Jerúsalem.+ 20 Segðu við þá sem þar eru: ‚Heyrið orð Jehóva, þið Júdakonungar, allir Júdamenn og allir Jerúsalembúar sem gangið inn um þessi hlið. 21 Þetta segir Jehóva: „Gætið ykkar. Berið engar byrðar á hvíldardegi og komið ekki með þær inn um hlið Jerúsalem.+ 22 Þið megið ekki bera neinar byrðar út úr húsum ykkar á hvíldardegi og þið megið ekkert vinna.+ Haldið hvíldardaginn heilagan eins og ég fyrirskipaði forfeðrum ykkar.+ 23 En þeir lokuðu eyrunum og hlustuðu ekki. Þeir þrjóskuðust við og vildu hvorki hlýða né láta sér segjast.“‘+
24 ‚„En ef þið hlýðið mér í einu og öllu,“ segir Jehóva, „og berið engar byrðar inn um borgarhliðin á hvíldardegi heldur haldið hvíldardaginn heilagan með því að vinna ekkert þann dag+ 25 þá munu konungar og höfðingjar sem sitja í hásæti Davíðs+ koma inn um hlið þessarar borgar, akandi í vögnum og ríðandi á hestum, þeir og höfðingjar þeirra, Júdamenn og Jerúsalembúar.+ Og þessi borg verður byggð um alla eilífð. 26 Fólk mun koma úr borgum Júda, úr nágrenni Jerúsalem, frá Benjamínslandi,+ af láglendinu,+ frá fjalllendinu og frá Negeb.* Það mun koma með brennifórnir,+ sláturfórnir,+ kornfórnir,+ reykelsi og þakkarfórnir til húss Jehóva.+
27 En ef þið hlýðið ekki fyrirmælum mínum um að halda hvíldardaginn heilagan og berið byrðar inn um hlið Jerúsalem á hvíldardegi þá kveiki ég í hliðum hennar og eldurinn mun gleypa virkisturna Jerúsalem+ og ekki slokkna.“‘“+