Fyrsta Mósebók
39 Jósef var fluttur til Egyptalands+ þar sem Pótífar,+ egypskur hirðmaður faraós og lífvarðarforingi, keypti hann af Ísmaelítunum+ sem komu með hann þangað. 2 En Jehóva var með Jósef+ þannig að honum vegnaði vel og hann var settur yfir hús hins egypska húsbónda síns. 3 Húsbóndi hans sá að Jehóva var með honum og að Jehóva lét allt sem hann tók sér fyrir hendur ganga vel.
4 Pótífar var mjög ánægður með Jósef og gerði hann að aðstoðarmanni sínum. Hann setti hann yfir hús sitt og trúði honum fyrir öllu sem hann átti. 5 Upp frá því blessaði Jehóva hús Egyptans vegna Jósefs. Blessun Jehóva var yfir öllu sem hann átti, innan húss sem utan.+ 6 Pótífar fól Jósef að sjá um allt sem hann átti og þurfti ekki að hugsa um neitt annað en matinn sem hann borðaði. Jósef var vel vaxinn og myndarlegur.
7 Nú bar svo til að eiginkona Pótífars fékk augastað á Jósef og sagði: „Leggstu með mér.“ 8 En hann lét ekki undan. Hann svaraði konu húsbónda síns: „Húsbóndi minn skiptir sér ekki af neinu sem ég geri í húsinu og hann hefur falið mér umsjón með öllu sem hann á. 9 Enginn fer með meira vald í þessu húsi en ég og hann hefur ekki neitað mér um neitt nema þig þar sem þú ert konan hans. Hvernig gæti ég þá brotið svo gróflega af mér og syndgað gegn Guði?“+
10 Hún reyndi að tala Jósef til dag eftir dag en hann lét ekki tilleiðast að sofa hjá henni og vera með henni. 11 Dag einn þegar hann fór inn í húsið til að sinna störfum sínum var ekkert af þjónustufólkinu þar inni. 12 Hún greip þá í föt hans og sagði: „Leggstu með mér!“ En hann skildi flíkina eftir í hendi hennar og forðaði sér út. 13 Þegar hún sá að hann hafði skilið flíkina eftir í hendi hennar og var flúinn út 14 kallaði hún á þjóna sína og sagði: „Sjáið, þessi Hebrei sem hann færði okkur vill hafa okkur að fíflum. Hann kom til mín og vildi leggjast með mér en ég æpti eins hátt og ég gat. 15 Þegar hann heyrði mig hrópa skildi hann flík sína eftir hjá mér og flúði.“ 16 Hún geymdi flíkina hjá sér þangað til húsbóndi hans kom heim.
17 Síðan sagði hún honum sömu söguna: „Hebreski þjónninn sem þú færðir okkur kom inn til mín til að hafa mig að fífli. 18 En þegar ég hrópaði og kallaði skildi hann flík sína eftir hjá mér og flúði.“ 19 Þegar húsbóndi hans heyrði konu sína segja frá því hvernig þjónn hans hefði komið fram við hana varð hann ævareiður. 20 Hann lét handtaka Jósef og setja hann í fangelsi þar sem fangar konungs voru vistaðir, og þar var hann látinn dúsa.+
21 En Jehóva yfirgaf ekki Jósef. Hann sýndi honum tryggan kærleika og sá til þess að fangelsisstjórinn kynni vel við hann.+ 22 Fangelsisstjórinn setti Jósef yfir alla hina fangana í fangelsinu, og Jósef bar ábyrgð á allri vinnunni sem fór fram þar.+ 23 Fangelsisstjórinn þurfti ekki að skipta sér af neinu sem Jósef sá um því að Jehóva var með Jósef. Jehóva lét allt sem hann tók sér fyrir hendur ganga vel.+