Er heimsendir raunverulega í nánd?

TÍMARITIÐ Detroit Free Press Magazine sagði hinn 6. febrúar 1994: „Heimsendishugmyndirnar urðu að þráhyggju þegar kjarnorkuöldin rann upp. Eftir eyðingu Hírósíma hinn 6. ágúst 1945 var öllum ljóst að heimurinn gat virkilega liðið undir lok!“

Í desember 1994 sagði Charles B. Strozier, sálkönnuður í New York og prófessor í sagnfræði: „Við þurfum ekki lengur skáldin til að segja okkur að allt geti farist í einum stórum hvelli, eða að við líðum hljóðlega burt eða deyjum í ægilegum alnæmiskvölum.“ Hann bætir við: „Það þarf mjög auðugt ímyndunarafl núna til að hugsa ekki um endalok mannsins.“

Þar eð Jesús Kristur kenndi að heimurinn myndi líða undir lok, getum við þá gengið úr skugga um það út frá kenningum hans að endirinn sé virkilega í nánd?

Hvenær kemur endirinn?

Lærisveinar Jesú báðu hann um „tákn“ þannig að þeir gætu séð hvenær þessi heimur eða heimskerfi liði undir lok. „Hvenær verður þetta? Og hvert mun tákn komu þinnar og endaloka veraldar?“ (Matteus 24:3) Þú getur lesið um ‚táknið,‘ sem Jesús tiltók til svars við spurningunni, í Matteusi 24. kafla, Markúsi 13. kafla og Lúkasi 21. kafla í Biblíunni. Nokkrir helstu atburðirnir, sem mynda táknið, eru sem hér segir:

STÓRSTYRJALDIR: „Þjóð mun rísa gegn þjóð og ríki gegn ríki.“ (Matteus 24:7) Við höfum vissulega séð þennan hluta táknsins rætast. „Fyrri heimsstyrjöldin [sem hófst 1914] var fyrsta allsherjarstyrjöldin,“ skrifaði sagnfræðingur. Síðari heimsstyrjöldin var þó enn hrikalegri því að um 50 milljónir manna féllu í henni. Og stríð halda áfram að herja á jörðina.

HUNGURSNEYÐ: „Þá verður hungur.“ (Matteus 24:7) Víðtæk hungursneyð kom í kjölfar fyrri heimsstyrjaldarinnar og hallæri hafa verið geysimikil og útbreidd víða um heim upp frá því. Jafnvel meðal auðugari ríkja heims er hungur og vannæring útbreidd.

JARÐSKJÁLFTAR: „Þá verða landskjálftar miklir.“ (Lúkas 21:11) Nefnum nokkra af þeim helstu: 200.000 létust í Kína árið 1920, 143.000 í Japan árið 1923, 66.800 í Perú árið 1970 og 240.000 (sumir segja 800.000) í Kína árið 1976. Sérfræðingur í gerð jarðskjálftaheldra bygginga kallaði skjálftann í Kína árið 1976 „mestu jarðskjálftahamfarir í sögu mannkyns.“

SJÚKDÓMAR: „Drepsóttir . . . á ýmsum stöðum.“ (Lúkas 21:11) Um 21 milljón manna lést af völdum spænsku veikinnar rétt eftir fyrri heimsstyrjöldina. Tímaritið Science Digest segir: „Aldrei fyrr í sögunni hafði dauðinn heimsótt jafnmiskunnarlaust og jafnskyndilega.“ Síðan þá hafa hjartasjúkdómar, krabbamein, alnæmi og margar aðrar plágur drepið hundruð milljóna manna.

GLÆPIR: „Lögleysi magnast.“ (Matteus 24:12) Víða um lönd eru glæpir orðnir óviðráðanlegir. Morð, rán, nauðganir, hryðjuverk, spilling — við heyrum daglega um slíka glæpi eða verðum sjálf fyrir barðinu á þeim.

Aðrir biblíuspádómar boðuðu einnig það ástand sem verða myndi á hinum síðustu dögum. Til dæmis segir Opinberunarbókin frá sýn þar sem lýst er yfirreið fjögurra riddara. (Opinberunarbókin 6:1-8) Fyrsti riddarinn táknar Jesú sjálfan sem sigursælan konung. Hinir riddararnir og reiðskjótar þeirra tákna atburði hér á jörð sem marka upphafið að stjórn Jesú: stríð, hungursneyð og ótímabæran dauða af ýmsum orsökum.

Enn aðrir biblíuspádómar lýsa viðhorfum og aðstæðum sem yrðu áberandi á „síðustu dögum.“ Lítum á það sem einn postula Jesú skrifaði. Spyrðu þig um leið og þú lest spádóminn: Er þetta ekki nákvæm lýsing á heiminum eins og hann er núna?

„Á síðustu dögum,“ skrifaði postulinn, „munu koma örðugar tíðir. Mennirnir verða sérgóðir, fégjarnir, raupsamir, hrokafullir, lastmælendur, foreldrum óhlýðnir, vanþakklátir, vanheilagir, kærleikslausir, ósáttfúsir, rógberandi, taumlausir, grimmir, ekki elskandi það sem gott er, sviksamir, framhleypnir, ofmetnaðarfullir, elskandi munaðarlífið meira en Guð. Þeir hafa á sér yfirskin guðhræðslunnar, en afneita krafti hennar.“ — 2. Tímóteusarbréf 3:1-5.

Í öðrum mikilvægum spádómi um endalok heimsins er því heitið að Guð muni „eyða þeim, sem jörðina eyða.“ (Opinberunarbókin 11:18) Fyrri kynslóðir hafa ekki ráðið yfir tækni til að eyða jörðina. Núna er tæknin fyrir hendi. Tækninýjungar nútímans eiga stóran þátt í mengun umhverfisins. Í nóvember 1992 gat að líta blaðafyrirsagnir í þessum dúr: „Vísindamenn í fremstu röð vara við eyðingu jarðar.“

Taktu mark á sönnum spádómum

Á því leikur enginn vafi að allt sem Biblían spáði að gerast myndi „á síðustu dögum“ eða við ‚endalok heimskerfisins‘ er að gerast núna. Við sjáum sanna spádóma vera að uppfyllast og okkur er því lífsnauðsyn að taka mark á þeim. Jesús sýndi fram á það er hann lýsti ástandinu á dögum Nóa, „prédikara réttlætisins,“ skömmu fyrir endalok þess heims sem þá var. — 2. Pétursbréf 2:5.

Jesús sagði: „Dagana fyrir flóðið átu menn og drukku, kvæntust og giftust allt til þess dags, er Nói gekk í örkina. Og þeir vissu ekki [„gáfu engan gaum að,“ NW], fyrr en flóðið kom og hreif þá alla burt. Eins verður við komu Mannssonarins.“ (Matteus 24:38, 39) Þegar menn taka ekki mark á sönnum spádómum eru afleiðingarnar skelfilegar.

Þú segir kannski: ‚Já, ég trúi á þessa biblíuspádóma; endirinn kemur einhvern tíma, en það er nú samt nokkuð langt í það.‘ En ertu svo viss um það? Ættirðu ekki að taka mark á viðvöruninni núna?

Viðvaranir sem taka ætti mark á

Ljóst er að sumar viðvaranir eru tilhæfulausar og það væri heimskulegt að taka mark á þeim. En aðrar eru marktækar. Það eitt að margir, þeirra á meðal áhrifamenn í þjóðfélaginu, gera lítið úr viðvörun er engin ástæða til að taka ekki mark á henni. Tökum dæmi.

Það var í mars 1902 að eldfjallið Pelée á hinni fögru ey Martiník í Karíbahafi vaknaði af dvala. Í apríl var fjallið farið að spúa grjóthnullungum, reyk og ösku svo sveið í vitin. Íbúar St. Pierre, í um 8 kílómetra fjarlægð, gerðust uggandi. „Borgin er þakin ösku,“ skrifaði einn borgarbúi. „Margir verða að ganga með rakan vasaklút fyrir vitum sér til að verjast sterkum gufunum.“

Snemma í maí jókst virknin í fjallinu. Bæjarblaðið sagði: „Öskuregninu linnir ekki . . . Nú heyrist ekki lengur í vögnum á götunum. Askan kæfir skröltið í hjólunum.“ Hitinn var kæfandi.

Hinn 5. maí sendi eldfjallið frá sér sjóðheitt gosefni sem drap tugi manna er fyrir urðu. En hvað sögðu forystumenn borgarinnar?

Sykurreyruppskeran nálgaðist og kaupsýslumenn fullvissuðu fólk um að hættan væri ekki svo mikil. Stjórnmálamennirnir vildu ekki heldur að fólkið forðaði sér þar eð kosningar voru á döfinni hinn 10. maí. Þeir reyndu því líka að sefa ótta fólks. Og klerkarnir tóku undir með kaupsýslumönnunum og stjórnmálamönnunum og töldu sóknarbörnin á að fara hvergi.

En þá gerðist það. Hinn 8. maí, skömmu fyrir kl. 8:00 að morgni, sprakk Pelée-fjall með ærandi dunum. Gríðarmikið, sjóðheitt, svart ský æddi með ótrúlegum hraða niður fjallshlíðina í átt til St. Pierre. Heitt gasið drap þúsundir manna á augabragði. Nálega allir íbúar St. Pierre létust — um 30.000 eða fleiri. Sá eini, sem lifði af, var ungur fangi innilokaður í fangelsiskjallaranum.

Núverandi staða

Hið sama er uppi á teningnum núna — margir gera lítið úr sönnunargögnunum fyrir því að spádómar Biblíunnar séu að rætast. Þeir neita að taka mark á vitnisburði sem ætti að sannfæra sérhvern skynsaman mann um að endir þessa heimskerfis sé í nánd. En Biblían spáði líka hvernig þeir myndu hugsa og sagði: „Á hinum síðustu dögum munu koma spottarar er stjórnast af eigin girndum og segja með spotti: ‚Hvað verður úr fyrirheitinu um komu hans? Því að frá því feðurnir sofnuðu stendur allt við sama eins og frá upphafi veraldar.‘“ — 2. Pétursbréf 3:3, 4.

En spottarar nútímans eru á villigötum. Staðreyndin er sú að ástandið hefur breyst. Biblíuspádómarnir eru að uppfyllast. Sönnunargögnin fyrir því að endirinn sé í nánd eru óyggjandi.

Það er því viturlegt að fresta ekki að gera nauðsynlegar ráðstafanir til björgunar. En hvað þarftu að gera?

[Myndir á blaðsíðu 10]

Þjóðskjalasafn Bandaríkjanna

WHO/E. Hooper

[Myndir á blaðsíðu 11]

WHO/W. Cutting