Manndráp í nafni Guðs

Eftir fréttaritara Vaknið! í Frakklandi

„Í nafni Guðs drepum við og höldum áfram að drepa“

DAGBLAÐIÐ International Herald Tribune sagði undir fyrirsögninni hér að ofan: „Þessi öld, sem einstaka bjartsýnismaður vill kalla upplýsingaröld, hefur ekkert síður en aðrar aldir einkennst af hinni hræðilegu tilhneigingu manna til að drepa hver annan í nafni Guðs.“

Greinarhöfundur tilfærir nokkur dæmi um trúarleg fjöldamorð fyrri alda. Síðan bendir hann á fjöldamorð, sem hafa verið framin á 20. öldinni, og segir: „Við sjáum hér skelfilegt framhald grimmilegs umburðarleysis liðinna alda. Trúin er áfram notuð sem afsökun fyrir pólitísku ofbeldi og landvinningum.“

Sumir reyna að réttlæta trúarstríð nútímans með því að Guð hafi lagt blessun sína yfir það að Ísraelsmenn til forna dræpu Kanverja. En það er engin réttlæting fyrir stríðsrekstri þeirra sem játa kristna trú nú á tímum. Hvers vegna? Vegna þess að Ísraelsmenn fengu beina skipun frá Guði um að fullnægja réttlátum dómi hans á djöfladýrkendum sem stunduðu gróft siðleysi og barnafórnir í tengslum við tilbeiðslu sína. — 5. Mósebók 7:1-5; 2. Kroníkubók 28:3.

Hinn yfirnáttúrlegi þáttur í þeim sigrum, sem Guð veitti Forn-Ísraelsmönnum, sýnir að styrjaldir þeirra voru engin venjuleg átök. Til dæmis var þeim einu sinni fyrirskipað að nota lúðra, krúsir og blys — sem eru varla hefðbundin stríðsvopn! Öðru sinni voru söngvarar látnir ganga á undan ísraelskum her sem átti við ofurefli að etja — sameinaðan her nokkurra þjóða. — Dómarabókin 7:17-22; 2. Kroníkubók 20:10-26.

Og þegar fyrir kom að Ísraelsmenn háðu stríð, sem Guð hafði ekki fyrirskipað þeim, þá nutu þeir ekki blessunar hans og biðu ósigur. (5. Mósebók 28:15, 25; Dómarabókin 2:11-14; 1. Samúelsbók 4:1-3, 10, 11) Það er því ekki hægt að nota hernað Ísraels til að réttlæta styrjaldir kristna heimsins.

Hindúar hafa barist gegn múslímum og síkum í nafni trúarinnar; síta-múslímar hafa átt í átökum við súnní-múslíma, og á Srí Lanka hafa búddhatrúarmenn og hindúar stráfellt hvorir aðra.

Stríð, sem voru háð í Frakklandi á 16. öld, eru dæmigerð fyrir manndráp í nafni Guðs. Þessi stríð eru einhverjir blóðugustu kaflarnir í sögu rómversk-kaþólskrar trúar og mótmælendatrúar í Evrópu. Við skulum kynna okkur þessi stríð og sjá hvað við getum lært af þeim.

[Mynd á blaðsíðu 3]

Ljósmynd: U.S. Army