Þróun lífsins er ekki staðreynd

Kannanir sýna að margir Bandaríkjamenn trúa að fyrsti maðurinn hafi verið skapaður beint af Guði en hafi ekki þróast af frumstæðum lífverum. En af hverju halda svona margir bandarískir kennarar í raunvísindum fram að lífið hafi þróast af blindri tilviljun? Ein ástæðan er sú að „darwinskir bókstafstrúarmenn . . . stjórna raunvísindadeildum margra háskóla,“ segir Phillip E. Johnson, lagaprófessor við Kaliforníuháskóla í Berkeley.

Johnson segir: „Í sumum tilvikum hefur líffræðiprófessorum verið bannað að segja nemendum að nokkur ástæða sé til að véfengja þá staðhæfingu að blind efnaferli hafi getað skapað undur líffræðinnar.“

Vísindamaðurinn og verkfræðingurinn Murphy O’Dean segir: „Í stað þess að hafna kenningu, sem stenst ekki, er stefna ‚þróunarvísindanna‘ orðin að þeirri trúarjátningu að ‚þróun hljóti að vera staðreynd.‘“ Þegar gögn stangast á eða hreinlega vantar er annaðhvort horft fram hjá því eða málinu drepið á dreif.

Hvers vegna? Michael Behe, sem er sameindalíffræðingur, segir í bókinni Darwin’s Black Box: „Margir, þeirra á meðal margir virtir og viðurkenndir vísindamenn, vilja hreinlega ekki að neitt sé til handan náttúrunnar. Þeir vilja ekki að yfirnáttúrleg vera hafi áhrif á náttúruna.“ En sönn vísindi hunsa ekki gögn eða vísbendingar sem stangast á við uppáhaldshugmyndir manna. Og það trúa ekki allir vísindamenn þróunarkenningunni.

Brasilíska tímaritið Veja spurði nóbelsverðlaunahafann í eðlisfræði, Carlo Rubbia, hvort hann tryði á Guð. Þótt hann kvæðist ekki trúa á persónulegan Guð viðurkenndi hann: „Því meir sem maður virðir fyrir sér náttúruna, þeim mun sterkar skynjar maður hve gríðarlegt skipulag er alls staðar. Það búa svo miklir vitsmunir að baki að ég þarf ekki annað en að virða fyrir mér náttúrufyrirbæri til að komast að þeirri niðurstöðu að til sé skapari.“

Orð hans minna okkur á orð Páls postula um Guð: „Hið ósýnilega eðli hans, bæði hans eilífi kraftur og guðdómleiki, er sýnilegt frá sköpun heimsins, með því að það verður skilið af verkum hans.“ — Rómverjabréfið 1:20.