3. Hvers vegna þjáist gott fólk?

Hvers vegna er mikilvægt að vita það?

Að gott fólk skuli þjást stríðir gegn réttlætiskennd okkar. Það gefur einnig í skyn að það borgi sig varla að vera góður.

Til umhugsunar

Sumir trúa að mennirnir upplifi hringrás endurfæðinga. Þeir segja að þeir sem gerðu gott fæðist á ný inn í hagstæðar aðstæður en að þeir sem gerðu illt fæðist aftur á móti inn í erfiðar aðstæður. Samkvæmt þeirri trú getur jafnvel gott fólk þjáðst ef það gerði eitthvað slæmt í „fyrra lífi“. En við getum spurt okkur eftirfarandi spurninga:

• Hvaða tilgangi myndu slíkar þjáningar þjóna þar sem einstaklingurinn, sem talið er að sé endurfæddur, man ekki einu sinni eftir sínu fyrra lífi?

• Hvers vegna leggjum við okkur fram um að lifa heilbrigðu lífi og forðast slys ef velferð okkar er að mestu leyti ákveðin út frá því sem við gerðum í fyrra lífi?

  VILTU VITA MEIRA?

  Horfðu á myndbandið Af hverju leyfir Guð þjáningar? á jw.org.

Hvað segir Biblían?

Þjáningar eru ekki refsing frá Guði.

Stór hluti þjáninga okkar er öllu heldur vegna tilviljana – oft vegna þess að við erum á röngum stað á röngum tíma.

„Hinir fótfráu ráða ekki hlaupinu, né hetjurnar stríðinu, né eiga spekingarnir brauðið víst, né hinir hyggnu auðinn, né hinir vitru vinsældir því að tími og tilviljun hittir þá alla fyrir.“ – PRÉDIKARINN 9:11.

Syndugt eðli okkar hefur þjáningar í för með sér.

Fólk notar oft orðið „synd“ um það þegar einhver gerir eitthvað rangt. En Biblían notar það einnig til að lýsa ástandi sem allir menn hafa erft – hvort sem þeir eru góðir eða slæmir.

„Sekur er ég fæddur, syndugur er móðir mín ól mig.“ – SÁLMUR 51:7.

Syndin hefur haft hræðilegar afleiðingar fyrir allt mannkyn.

Hún hefur ekki aðeins skaðað samband okkar við skaparann heldur hefur hún líka skaðað tengsl okkar við allt annað í sköpunarverki Guðs. Það hefur valdið gríðarlegum þjáningum, bæði fyrir einstaklinga og fyrir mannkynið í heild.

„Þegar ég vil gera það sem er rétt hef ég tilhneigingu til að gera það sem er illt.“ – RÓMVERJABRÉFIÐ 7:21.

„Öll sköpunin stynur stöðugt og er kvalin.“ – RÓMVERJABRÉFIÐ 8:22.