SÖNGUR 114
Verum þolinmóð
1. Svo annt um einstætt nafn sitt
er okkar Guði alla tíð.
Það vandlátur vill verja
gegn vanvirðing og illum níð.
Hann öldum saman sýndi
hvað hann sjálfur gæti þreytt,
og þolinmóður þreyir
og þreytist ekki neitt.
Það er hans helgur vilji
að hólpnir verði alls kyns menn.
Þá aldrei er til einskis
að þolgæði hans stendur enn.
2. Við þolinmæði þurfum
svo þreyjum við á réttri leið.
Hún veitir værð í hjarta
og vernd gegn því að vera reið.
Býst gjarnan við því góða,
miðlar gæsku hér og þar.
Þá hógværð okkar höldum
með heilbrigt hugarfar.
En ásamt öðrum dyggðum,
sem andinn helgi glæðir best,
við getum þóknast Guði
því þolinmæði okkar sést.
(Sjá einnig 2. Mós. 34:14; Jes. 40:28; 1. Kor. 13:4, 7; 1. Tím. 2:4.)