Spurningar frá lesendum

Hebreabréfið 9:16 segir að sá sem sáttmála gerir verði að deyja til að sáttmáli taki gildi. Nú var það Guð sem gerði nýja sáttmálann og hann deyr ekki. Hvernig ber okkur þá að skilja þetta vers?

Við lesum í Hebreabréfinu 9:15-17: „Þess vegna er hann [Kristur] meðalgangari nýs sáttmála. Hann dó og bætti að fullu fyrir afbrotin undir fyrri sáttmálanum, til þess að hinir kölluð mættu öðlast hina eilífu arfleifð, sem heitið var. Arfleiðsluskrá [„sáttmáli,“ NW] tekur ekki gildi fyrr en sá [maður] er dáinn, er hana gjörði. Hún er óhagganleg, þegar um látna er að ræða, en er í engu gildi meðan arfleiðandi [maður] lifir.a

Jehóva er í raun sá sem gerir nýja sáttmálann. Í Jeremía 31:31-34 sagði Guð sérstaklega fyrir að hann myndi sjálfur gera nýjan sáttmála við þjóna sína. Páll postuli vitnar í þennan ritningarstað í Hebreabréfinu 8:8-13 sem sýnir að Páll gerði sér ljóst að í strangasta skilningi væri Guð frumkvöðull þessa sáttmála. Í 9. kafla Hebreabréfsins fjallar Páll hins vegar um hin ýmsu hlutverk sem Jesús gegndi í sambandi við nýja sáttmálann. Kristur kom sem æðsti prestur þessa nýja sáttmála. Frá öðrum sjónarhóli var Jesús fórn nýja sáttmálans; einungis „blóð Krists“ getur ‚hreinsað samvisku vora frá dauðum verkum.‘ Kristur var líka meðalgangari þessa sáttmála eins og Móse hafði verið meðalgangari lagasáttmálans. — Hebreabréfið 9:11-15.

Páll gat þess að dauði væri nauðsynlegur til að fullgilda sáttmála milli Guðs og manna. Lagasáttmálinn er dæmi um það. Móse var meðalgangari hans, hann var sá sem kom á þessum samningi milli Guðs og Ísraels að holdinu. Móse gegndi þannig þýðingarmiklu hlutverki og var sá maður sem átti samskipti við Ísraelsmenn þegar þeir voru að eignast aðild að sáttmálanum. Þannig mátti líta á Móse sem þann er gerði lagasáttmálann sem Guð var höfundur að. En þurfti Móse að úthella lífsblóði sínu fyrir lagasáttmálann til að hann tæki gildi? Nei, þess í stað var fórnað dýrum og blóð þeirra kom í stað blóðs Móse. — Hebreabréfið 9:18-22.

Hvað um sáttmálann milli Jehóva og hinnar andlegu Ísraelsþjóðar? Jesús Kristur fór með það dýrlega hlutverk að vera milligöngumaður milli Jehóva og hins andlega Ísraels. Enda þótt Jehóva væri frumkvöðull þessa sáttmála hvíldi hann á Jesú Kristi. Auk þess að vera meðalgangari hans átti Jesús bein samskipti í holdi sínu við þá sem yrði fyrst veitt aðild að þessum sáttmála. (Lúkas 22:20, 28, 29) Enn fremur var hann til þess hæfur að færa þá fórn sem þurfti til að fullgilda sáttmálann. Þar var ekki fórnað dýrum heldur fullkomnu mannslífi. Páll gat því talað um Krist sem hinn mennska aðila er gerði nýja sáttmálann. Eftir að „Kristur gekk . . . inn í sjálfan himininn, til þess nú að birtast fyrir augliti Guðs vor vegna“ tók nýi sáttmálinn gildi. — Hebreabréfið 9:12-14, 24.

Er Páll talaði um Móse og Jesú sem mennska sáttmálsgerendur var hann ekki að gefa í skyn að þeir væru höfundar sáttmálanna sem voru í raun gerðir af Guði. Þessir tveir menn tengdust sáttmálunum náið með því að vera meðalgangarar þeirra. Og í báðum tilvikum þurfti dauða — dýra í stað Móse og Jesú sem fórnaði lífsblóði sínu fyrir þá sem eiga aðild að nýja sáttmálanum.

[Neðanmáls]