Öðlast þjáðir nokkurn tíma frið?

VILDIR þú sjá enda bundinn á þjáningar, ekki aðeins þínar eigin heldur alls mannkyns? Íhugaðu þessi dæmi:

Sonia hefur fengið meira en sinn skerf af þjáningum.a Fyrst uppgötvaði hún að eiginmaður hennar hefði haldið fram hjá henni í tíu ár. Síðan smitaðist yngsti sonur hennar af alnæmisveirunni og dó. Tveimur árum seinna veiktist annar sonur hennar og lést skömmu síðar, einnig úr alnæmi. „Síðasta stig sjúkdómsins stóð svo lengi yfir,“ segir Sonia. „Hann varð ákaflega þunglyndur, missti hárið og sá illa. Það var mjög sorglegt.“

Fabiana, brasilískur háskólanemandi, var áhyggjufull vegna hins félagslega ranglætis í heiminum. Þá dundu hörmungarnar yfir. Bróðir hennar, sem þjáðist af þunglyndi, framdi sjálfsmorð. Þegar Fabiana missti vinnuna stakk vinkona hennar upp á að hún leitaði til pai-de-santo (galdralæknis), og sagði að fyrst að slík ógæfa henti hana, hlyti einhver að hafa hneppt hana í álög! En galdralæknirinn varð henni ekki til hjálpar heldur kvaldist hún og varð andvaka vegna ógæfu sinnar.

Þjáningarnar hófust mun fyrr í lífi Önu. „Þegar ég var eins árs,“ segir hún, „yfirgaf móðir mín mig og amma mín tók mig að sér.“ En Ana var aðeins þriggja ára gömul þegar amma hennar dó. Ana var send á munaðarleysingjahæli í Rio de Janeiro og þar var hún uns hún varð þrettán ára. „Það var farið illa með okkur þarna og ég varð uppreisnargjörn,“ segir hún. „Þegar ég stækkaði barðist ég gegn hér um bil öllu.“

Þjáningar virðast hlutskipti sérhvers manns á einn eða annan hátt. Daglega fréttum við af einhverri ógæfu — eiginlega í hvert sinn sem við lesum, horfum eða hlustum á fréttirnar. „Það var fyrst á . . . fjölmiðlaöldinni sem það varð nánast ómögulegt að komast undan stöðugri hríð slæmra frétta,“ skrifar Dr. Mary Sykes Wylie. „Styrjaldir, náttúruhamfarir, iðnaðarstórslys, banaslys í umferðinni, glæpir, hryðjuverk, kynferðisleg misnotkun, nauðganir og heimilisofbeldi — áföll af þessu tagi eru hið daglega, ömurlega og endurtekna viðkvæði 20. aldarinnar.“ Kristni postulinn Páll lýsti mannlegri reynslu af raunsæi er hann sagði: „Öll sköpunin stynur líka og hefur fæðingarhríðir.“ — Rómverjabréfið 8:22.

Hvað um þig? Átt þú við þjáningar og raunir að etja? Hvaða hjálpar geturðu vænst? Öðlast þú nokkurn tíma sannan frið? Sonia, Fabiana og Ana fundu ósvikna huggun og mikinn frið! Þú getur lesið um það í næstu grein.

[Neðanmáls]