14 ”’Nèk ana penduduk asing sing manggon karo kowé, wong kuwi ya kudu nyiapké korban Paskah kanggo Yéhuwah.+ Dhèwèké kudu nyiapké kuwi persis kaya peraturan lan rincian soal Paskah.+ Embuh kowé kuwi wong Israèl asli utawa penduduk asing, peraturané padha.’”+

16 Ning Rut kandha, ”Bu, aja ngongkon aku ninggalké njenengan utawa ngongkon aku ora ngancani njenengan. Merga menyang endi njenengan lunga, aku bakal mèlu. Ing endi njenengan nginep, aku ya bakal nginep ing kono. Bangsané Ibu bakal dadi bangsaku, lan Gusti Allahé Ibu ya dadi Gusti Allahku.+

15 Sakwisé kuwi, dhèwèké bali marang abdiné Gusti Allah sing bener+ karo kabèh rombongané. Terus, dhèwèké ngadeg ing ngarepé Èlisa lan kandha, ”Saiki aku ngerti nèk ing bumi ora ana Gusti Allah liya sakliyané ing Israèl.+ Tulung tampanen hadiah* saka abdimu iki.”

32 ”Nèk wong asing sing dudu bagéan saka umat-Mu Israèl teka saka panggonan sing adoh merga jeneng-Mu sing luhur,*+ kuwasa-Mu sing gedhé lan kekuwatan-Mu, terus wong kuwi teka lan ndonga karo madhep omah iki,+ 33 muga-muga Njenengan ngrungokké saka panggonan-Mu ing swarga lan nindakké kabèh sing dijaluk wong asing kuwi, supaya kabèh bangsa ing bumi ngerti jeneng-Mu+ lan wedi marang Njenengan, kaya umat-Mu Israèl, lan supaya wong-wong kuwi ngerti nèk jeneng-Mu ana ing omah sing wis tak bangun iki.

27 Filipus mangkat lan ing dalan kuwi, dhèwèké ketemu karo pejabat tinggi saka Étiopia. Pejabat kuwi nglayani ratu Kandaké sing mréntah ing Étiopia lan tugasé ngurus kabèh hartané kerajaan. Dhèwèké lunga menyang Yérusalèm kanggo ngibadah+