29 Wektu ninggalké kutha Yérikho, Yésus lan murid-muridé dietutké karo akèh wong. 30 Ing pinggir dalan, ana wong wuta loro sing lagi lungguh lan krungu nèk Yésus lagi liwat. Wong loro kuwi mbengok, ”Gusti, Anaké Daud, tulung mesakké aku.”+ 31 Akèh wong nyenèni wong loro kuwi lan ngongkon bèn wong loro kuwi meneng. Ning, wong loro kuwi malah mbengok saya banter, ”Gusti, Anaké Daud, tulung mesakké aku.” 32 Yésus mandheg, ngundang* wong loro kuwi, lan kandha, ”Kowé péngin njaluk apa?” 33 Wong loro kuwi njawab, ”Gusti, tulung, aku péngin isa ndelok.” 34 Merga mesakké, Yésus ndemèk mripaté wong loro kuwi.+ Wong loro kuwi langsung isa ndelok. Terus, wong loro kuwi ngetutké Yésus.

46 Yésus lan murid-muridé tekan ing kutha Yérikho. Wektu Yésus lan murid-muridé metu saka Yérikho bareng karo akèh wong, ana pengemis sing wuta lagi lungguh ing pinggir dalan.+ Wong kuwi jenengé Bartiméus (anaké Timéus). 47 Pengemis kuwi krungu nèk sing lagi liwat kono kuwi Yésus wong Nazarèt. Mula dhèwèké mbengok, ”Yésus, Anaké Daud,+ tulung mesakké aku.”+ 48 Wong-wong nyenèni dhèwèké lan ngongkon bèn dhèwèké meneng. Ning, dhèwèké malah mbengok saya banter, ”Anaké Daud, tulung mesakké aku.” 49 Terus, Yésus mandheg lan kandha, ”Undangen* wong kuwi mréné.” Wong-wong marani wong wuta kuwi lan kandha marang dhèwèké, ”Aja wedi. Ndang ngadega. Kowé diundang kaé lho.” 50 Wong wuta kuwi cepet-cepet ngadeg lan nguncalké klambi njabané, terus marani Yésus. 51 Yésus nakoni wong kuwi, ”Kowé péngin njaluk apa?” Wong wuta kuwi njawab, ”Guru,* aku péngin isa ndelok manèh.” 52 Terus, Yésus kandha marang wong kuwi, ”Muliha. Imanmu wis nggawé kowé mari.”+ Wong wuta kuwi langsung isa ndelok+ lan mulai ngetutké Yésus.