1 Samuèl
21 Terus, Daud lunga menyang Nob+ marani Imam Ahimèlèkh. Pas ketemu Daud, Ahimèlèkh wedi lan kandha, ”Ngapa kok kowé mréné dhèwèkan lan ora ana kancané?”+ 2 Daud njawab Imam Ahimèlèkh, ”Aku dikèki tugas saka Raja, ning Raja kandha, ’Aja nganti ana sing ngerti soal tugas iki lan soal préntah sing tak kèkké kowé.’ Mula, aku janjian karo anak buahku arep ketemuan ing salah siji panggonan. 3 Nèk njenengan nduwé roti lima utawa panganan liyané, tulung kèkna aku.” 4 Ning imam kuwi njawab, ”Anané mung roti suci,+ nèk roti biasa ora ana. Roti kuwi mung éntuk dipangan nèk anak buahmu wis ngedoh saka wong wédok.”*+ 5 Daud njawab, ”Aku lan anak buahku pancèn wis ngedoh saka wong wédok, kaya biasané nèk aku arep perang.+ Nèk tugas biasa kaya ngono waé anak buahku njaga badané tetep suci, apa manèh dina iki.” 6 Terus, imam kuwi mènèhi roti suci+ marang Daud, merga ora ana roti liyané kecuali roti persembahan. Roti kuwi bar dijupuk saka ngarepé Yéhuwah, merga dina kuwi rotiné arep diganti karo roti sing anyar.
7 Wektu kuwi, salah siji abdiné Saul ana ing kana. Wong kuwi lagi ditahan* ing ngarepé Yéhuwah. Jenengé Doèg,+ wong Édom,+ pemimpin para gembalané Saul.
8 Daud takon marang Ahimèlèkh, ”Apa ing kéné ana tombak utawa pedhang sing isa tak enggo? Aku ora nggawa pedhang utawa senjata merga tugas saka Raja iki dadakan.” 9 Imam kuwi njawab, ”Pedhangé Goliat+ wong Filistin kuwi, sing mbok patèni ing Lembah Èlah+ ana ing kéné. Pedhang kuwi isih kebungkus kain ing mburiné éfod.*+ Nèk kowé gelem, jupuken, merga anané ya mung kuwi.” Daud njawab, ”Ora ana pedhang sing kaya ngono kuwi. Wènèhna pedhang kuwi kanggo aku.”
10 Dina kuwi, Daud lunga manèh arep mlayu+ saka Saul. Daud akhiré marani Akhis raja Gat.+ 11 Para abdiné Akhis kandha, ”Kuwi Daud, raja sing mréntah ing tanahé. Dhèwèké kuwi wong sing dimaksud pas wong-wong padha nari lan nyanyi,
’Saul matèni éwonan,
Ning Daud matèni puluhan èwu.’”+
12 Daud mikirké omongané wong-wong kuwi lan dadi kewedèn+ karo Akhis raja Gat. 13 Mula, Daud éthok-éthok édan+ ing ngarepé wong-wong kuwi. Pas bareng karo wong-wong kuwi, tumindaké Daud kaya wong édan. Daud nyorèti lawang-lawang gerbang, lan ileré dlèwèran ing jénggoté. 14 Akhiré, Akhis kandha marang para pembantuné, ”Kowé ndelok dhéwé nèk wong iki édan. Ngapa kok ndadak mbok gawa mréné? 15 Apa aku kekurangan wong édan, nganti kowé nggawa wong édan siji ing kéné? Apa wong iki pantes mlebu ing omahku?”