1
2
Salomo mikirké hasil kerja kerasé (1-11)
Gunané kawicaksanan ana batesé (12-16)
Kerja keras kuwi ora ana gunané (17-23)
Mangan, ngombé, lan ngrasakké hasil kerja keras (24-26)
3
Kabèh ana wektuné (1-8)
Ngrasakké seneng ing urip kuwi hadiah saka Gusti Allah (9-15)
Gusti Allah adil wektu ngadili (16, 17)
Manungsa lan kéwan akhiré bakal mati (18-22)
4
Luwih apik mati timbang ditindhes (1-3)
Kudu seimbang wektu kerja (4-6)
Gunané kanca (7-12)
Uripé raja isa dadi ora ana gunané (13-16)
5
Wedi marang Gusti Allah merga alesan sing bener (1-7)
Wong cilik diawasi karo wong sing luwih dhuwur jabatané (8, 9)
Harta sing akèh kuwi ora ana gunané (10-20)
6
7
Jeneng sing apik lan dina matiné wong (1-4)
Naséhaté wong wicaksana (5-7)
Luwih apik akhir timbang awal (8-10)
Gunané kawicaksanan (11, 12)
Dina sing apik lan dina sing susah (13-15)
Aja nganti kebangeten (16-22)
Sang pengkhotbah ngamati (23-29)
8
9
Kabèh akhiré bakal ngalami sing padha (1-3)
Ngrasakké seneng ing urip senajan bakal mati (4-12)
Wong mati ora ngerti apa-apa (5)
Ora ana kegiatan ing Kuburan (10)
Wektu lan kedadéan sing ora disangka-sangka (11)
Kawicaksanané wong ora mesthi diajèni (13-18)
10
Tumindak bodho sithik isa ngrusak kawicaksanan (1)
Bahayané nèk ora nduwé kawicaksanan (2-11)
Wong bodho kuwi sengsara (12-15)
Para pejabat sing bodho (16-20)
11
12