HOSÉA INTINÉ BUKU 1 Bojoné Hoséa lan anak-anak sing dilairké (1-9) Yizréèl (4), Lo-ruhama (6), lan Lo-ami (9) Harapan kanggo dipulihké lan bersatu (10, 11) 2 Israèl sing ora setya dihukum (1-13) Yéhuwah dadi bojoné Israèl manèh (14-23) ”Kowé bakal nyebut Aku bojomu” (16) 3 Hoséa nebus bojoné sing laku jina (1-3) Israèl bakal mertobat marang Yéhuwah (4, 5) 4 Yéhuwah nduwé kasus hukum karo Israèl (1-8) Umaté Gusti Allah ora nganggep nèk Gusti Allah kuwi ana (1) Wong Israèl nyembah brahala lan nindakké hubungan sèks karo akèh wong (9-19) Ora manut Gusti Allah merga péngin melacur (12) 5 Éfraim lan Yéhuda diadili (1-15) 6 Dikongkon mertobat marang Yéhuwah (1-3) Wong-wong ngrèmèhké katresnan sing langgeng (4-6) Katresnan sing langgeng luwih apik timbang korban (6) Tumindaké bangsa kuwi sing ngisin-isini (7-11) 7 Kejahatané Éfraim diduduhké (1-16) Ora bakal isa lolos saka jaringé Gusti Allah (12) 8 Ngrasakké akibat merga nyembah brahala (1-14) Nyebar angin, manèn badai (7) Israèl nglalèkké Sing Nyiptakké wong-wong kuwi (14) 9 Éfraim ditolak Gusti Allah merga dosané (1-17) Ngabdi marang brahala sing ora ana gunané (10) 10 Israèl, wit anggur sing saya èlèk mutuné, bakal dihancurké (1-15) Nyebar lan manèn (12, 13) 11 Gusti Allah sayang karo Israèl kèt Israèl isih cilik (1-12) ”Saka Mesir Aku ngundang anak-Ku” (1) 12 Éfraim kudu mertobat marang Yéhuwah (1-14) Yakub gelut karo Gusti Allah (3) Yakub nangis bèn diberkahi Gusti Allah (4) 13 Éfraim sing seneng nyembah brahala nglalèkké Yéhuwah (1-16) ”Kematian, ing endi kekuwatanmu sing nggawé sengsara?” (14) 14 Israèl dikongkon mertobat marang Yéhuwah (1-3) Muji nganggo lambé (2) Israèl bakal ditambani bèn setya manèh (4-9)