INTINÉ BUKU

1

• Salam (1-7)

• Paulus péngin mara ing Roma (8-15)

• Wong sing bener bakal tetep urip merga nduwé iman (16, 17)

• Wong-wong sing ora manut ora isa alesan manèh (18-32)

  • Sipat-sipaté Gusti Allah isa dipahami saka kabèh ciptaané (20)

2

• Gusti Allah ngadili wong Yahudi lan wong Yunani (1-16)

  • Manfaaté hati nurani (14, 15)

• Wong Yahudi lan Hukum Musa (17-24)

• Tandha ing ati (25-29)

3

• ”Gusti Allah mesthi ngomongké apa sing bener” (1-8)

• Wong Yahudi lan wong Yunani padha-padha nduwé dosa (9-20)

• Dianggep bener merga nduwé iman (21-31)

  • Ora isa niru sipat-sipaté Gusti Allah sing mulya (23)

4

• Abraham dianggep bener merga nduwé iman (1-12)

  • Abraham kuwi bapaké kabèh wong sing nduwé iman (11)

• Nampa janji merga nduwé iman (13-25)

5

• Nduwé hubungan sing apik karo Gusti Allah liwat Kristus (1-11)

• Mati merga Adam, urip merga Kristus (12-21)

  • Dosa lan kematian nyebar marang kabèh wong (12)

  • Tumindak bener siji sing nggawé kabèh wong isa dianggep bener (18)

6

• Urip sing anyar merga dibaptis lan bersatu karo Kristus (1-11)

• Aja nganti dosa nguwasani kowé (12-14)

• Saka budhaké dosa dadi budhaké Gusti Allah (15-23)

  • Upahé dosa kuwi kematian, ning hadiahé Gusti Allah kuwi urip saklawasé (23)

7

• Bébas saka Hukum Musa (1-6)

• Ngerti soal dosa saka Hukum Musa (7-12)

• Berjuang nglawan dosa (13-25)

8

• Isa urip lan éntuk kebébasan merga roh suci (1-11)

• Roh suci nggawé yakin nèk awaké dhéwé anaké Gusti Allah (12-17)

• Kabèh ciptaan ngentèni dibébaské kaya anak-anaké Gusti Allah (18-25)

• ’Roh suci sing bakal nyampèkké kanggo awaké dhéwé’ (26, 27)

• Wong-wong sing ditentokké Gusti Allah kèt awal (28-30)

• Isa menang merga rasa sayangé Gusti Allah (31-39)

9

• Paulus sedhih merga wong Israèl (1-5)

• Wong-wong sing bener-bener keturunané Abraham (6-13)

• Pilihané Gusti Allah ora isa disalahké (14-26)

  • Wong-wong sing pantes disingkirké lan wong-wong sing pantes dimesakké (22, 23)

• Mung sisané sing bakal dislametké (27-29)

• Israèl kesandhung (30-33)

10

• Carané bèn dianggep bener karo Gusti Allah (1-15)

  • Nyritakké iman marang wong liya (10)

  • Sing nyebut jeneng Yéhuwah bakal dislametké (13)

  • Seneng banget ndelok wong sing martakké kabar apik (15)

• Kabar apik ditolak (16-21)

11

• Ora kabèh wong Israèl ditolak (1-16)

• Perumpamaan soal wit zaitun (17-32)

• Kawicaksanané Gusti Allah luar biasa (33-36)

12

• Wènèhna badan lan uripmu kaya mènèhké korban sing suci (1, 2)

• Kemampuan sing béda-béda tapi badan siji (3-8)

• Naséhat soal uripé wong Kristen (9-21)

13

• Manut karo pamréntah (1-7)

  • Mbayar pajeg (6, 7)

• Wong sing nduwé katresnan kuwi wis nindakké hukum (8-10)

• Njaga tumindak kaya nèk isih padhang (11-14)

14

• Aja ngadili wong liya (1-12)

• Aja nggawé imané wong liya dadi lemah (13-18)

• Kudu seneng rukun lan bersatu (19-23)

15

• Ramah lan apikan kaya Kristus (1-13)

• Paulus kuwi abdi kanggo bangsa-bangsa (14-21)

• Rencana perjalanané Paulus (22-33)

16

• Paulus ngenalké Fébé, sedulur wédok sing nglayani ing jemaat (1, 2)

• Salam kanggo wong Kristen ing Roma (3-16)

• Kudu ngati-ati karo wong sing nggawé ora rukun (17-20)

• Salam saka kanca-kancané Paulus (21-24)

• Rahasia suci saiki wis diduduhké (25-27)