1
Salam (1-3)
Paulus ngucap syukur merga wong Korintus (4-9)
Naséhat bèn bersatu (10-17)
Kristus kuwi bukti kuwasa lan kawicaksanané Gusti Allah (18-25)
Bangga mung merga Yéhuwah (26-31)
2
Paulus nginjil ing Korintus (1-5)
Kawicaksanané Gusti Allah luwih unggul (6-10)
Bédané manungsa rohani lan manungsa jasmani (11-16)
3
Wong Korintus isih manut karo kepénginané dhéwé (1-4)
Gusti Allah sing nukulké (5-9)
Mbangun nganggo bahan sing tahan geni (10-15)
Kowé kuwi baité Gusti Allah (16, 17)
Kanggoné Gusti Allah, kawicaksanané donya kuwi ora ana gunané (18-23)
4
Pengurus kudu setya (1-5)
Wong Kristen kudu rendah hati (6-13)
Paulus nggatèkké wong-wong sing kaya anak-anaké (14-21)
5
Masalah soal hubungan sèks sing ora pantes (1-5)
Ragi sithik isa nyebar ing kabèh adonan (6-8)
Wong sing jahat kudu disingkirké (9-13)
6
Wong Kristen nuntut seduluré ing pengadilan (1-8)
Wong-wong sing ora bakal nampa warisan Kerajaané Gusti Allah (9-11)
Kowé kudu nggunakké badanmu kanggo ngluhurké Gusti Allah (12-20)
7
Naséhat kanggo sing durung nikah lan sing wis nikah (1-16)
Luwih apik nèk saben wong keadaané tetep kaya pas dhèwèké mulai dadi wong percaya (17-24)
Sing durung nikah lan randha (25-40)
8
9
10
Sinau saka Israèl jaman mbiyèn (1-13)
Aja nyembah brahala (14-22)
Isa bébas milih, ning kudu mikirké wong liya (23-33)
11
12
13
14
Kemampuan kanggo nyampèkké omongané Gusti Allah lan ngomong nganggo basa liya (1-25)
Nèk wong Kristen ngumpul, kudu teratur (26-40)
15
Kristus diuripké manèh (1-11)
Nduwé iman merga wong mati bakal diuripké manèh (12-19)
Jaminan nèk wong mati bakal diuripké manèh (20-34)
Badané manungsa lan badan sing wujudé roh (35-49)
Ora isa mati lan ora isa rusak (50-57)
Sibuk nindakké akèh gawéan kanggo nglayani Gusti (58)
16
Nglumpukké sumbangan kanggo wong Kristen ing Yérusalèm (1-4)
Rencana perjalanané Paulus (5-9)
Rencana kunjungané Timotius lan Apolos (10-12)
Naséhat lan salam (13-24)