ებრაელების მიმართ

1 ღმერთი, რომელიც დიდი ხნის წინათ მრავალჯერ+ და მრავალი სახით ელაპარაკა ჩვენს მამა-პაპას წინასწარმეტყველთა+ მეშვეობით, 2 ამ დღეების დასასრულს+ თავისი ძის მეშვეობით გველაპარაკა,+ რომელიც ყოვლის მემკვიდრედ დააყენა+ და რომლის მეშვეობითაც შექმნა+ ქვეყნიერება*. 3 ის არის მისი დიდების+ ანარეკლი და ზუსტად წარმოგვიდგენს+ მას და მისი ძლიერი სიტყვის წყალობით განაგრძობს არსებობას ყოველივე.+ მას შემდეგ, რაც დაასრულა ჩვენი ცოდვების განწმენდა,+ ის სიდიადის მარჯვნივ დაჯდა+ ზეცაში.+ 4 ის ანგელოზებზე უკეთესი გახდა იმდენად,+ რამდენადაც მათზე აღმატებული სახელი+ დაიმკვიდრა.

5 მაგალითად, რომელი ანგელოზისთვის უთქვამს ღმერთს: „შენ ჩემი ძე ხარ; მე დღეს გავხდი შენი მამა“?+ ან კიდევ: „მე ვიქნები მისი მამა და ის იქნება ჩემი ძე“?+ 6 მაგრამ როცა კვლავ შემოჰყავს თავისი პირმშო+ ქვეყნად, ამბობს: „დაე, ღვთის ყველა ანგელოზმა+ მდაბლად თაყვანი სცეს მას!“+

7 ანგელოზებზე ამბობს: „ის ანგელოზებს სულებად ქმნის და ხალხში წარგზავნილ თავის მსახურებს — ცეცხლის ალად“.+ 8 თავის ძეზე კი ამბობს: „ღმერთია შენი ტახტი სამარადისოდ+ და შენი სამეფოს+ კვერთხი სამართლიანობის კვერთხია.+ 9 შენ სიმართლე შეიყვარე და უკანონობა შეიძულე. ამიტომაც გცხო ღმერთმა,+ შენმა ღმერთმა, დიდი სიხარულის ზეთით შენს მოზიარეებზე მეტად“.+ 10 აგრეთვე: „შენ, უფალო, თავდაპირველად დედამიწა დააფუძნე და ზეცა შენი ნახელავია.+ 11 ისინი დაიღუპებიან, შენ კი სამუდამოდ უნდა დარჩე. ისინი ტანსაცმელივით+ დაძველდებიან 12 და შენ მოსასხამივით, ტანსაცმელივით დაახვევ მათ+ და შეიცვლებიან; შენ კი იგივე ხარ და შენი წლები არასოდეს გაილევა“.+

13 რომელი ანგელოზისთვის უთქვამს: „იჯექი ჩემ მარჯვნივ, სანამ შენს მტრებს შენს ფეხსადგამად არ ვაქცევ“?+ 14 განა ყველანი მომსახურე სულები+ არ არიან, იმათ მოსამსახურებლად+ გაგზავნილნი, ვინც ხსნა უნდა დაიმკვიდროს?+

2 ამიტომ საჭიროა, განსაკუთრებული ყურადღება მივაქციოთ მოსმენილს,+ რათა გზას არ ავცდეთ.+ 2 თუ ანგელოზების პირით ნათქვამი სიტყვა+ მტკიცე იყო და ყოველ დარღვევასა და ურჩობას სამართლიანი საზღაური მოსდევდა,+ 3 ჩვენ როგორ დავაღწევთ თავს,+ თუკი უგულებელვყოფთ+ ასეთ დიად ხსნას,+ რომელზეც თავდაპირველად უფალმა ილაპარაკა+ და რომელიც ჩვენ მისმა მსმენელებმა დაგვიდასტურეს+ 4 და რომელზეც ღმერთმაც დაამოწმა ნიშნებით, საკვირველებებით, სასწაულებითა+ და წმინდა სულის განაწილებით+ თავისი ნებისამებრ?+

5 მას ანგელოზებისთვის არ დაუმორჩილებია მომავალი ქვეყნიერება,+ რომელზეც ჩვენ ვლაპარაკობთ. 6 ერთ მოწმეს სადღაც მტკიცება მოუყვანია და უთქვამს: „რა არის კაცი, რომ გახსოვს?+ ანდა მისი ძე, რომ ზრუნავ მასზე?+ 7 ანგელოზებზე ოდნავ დაბლა დააყენე, დიდებისა და პატივის+ გვირგვინი დაადგი და შენს ნახელავზე დანიშნე.+ 8 ყოველივე დაუმორჩილე ფეხქვეშ“.+ ღმერთმა ყველაფერი მას დაუმორჩილა,+ არაფერი დაუტოვებია, რომ მისთვის არ დაემორჩილებინა.+ თუმცა ჯერ ვერ ვხედავთ, რომ ყველაფერი მას ემორჩილებოდეს,+ 9 ჩვენ ვხედავთ იესოს, რომელსაც ანგელოზებზე ოდნავ დაბალი მდგომარეობა მიეცა+ და სიკვდილის განცდის+ გამო დიდებისა+ და პატივის გვირგვინი მიიღო, რათა ღვთის მიერ გამოვლენილი წყალობით სიკვდილი ეგემა ყველას გულისთვის.+

10 ეს შეჰფეროდა მას, ვისთვისაც+ და ვისი მეშვეობითაც არის ყოველივე და ვისაც მრავალი ძე მიჰყავს დიდებამდე,+ რომ ტანჯვის მეშვეობით+ სრულყოფილი გაეხადა მათი ხსნის მეთაური.+ 11 განმწმენდელიც და განწმენდილნიც+ ყველანი ერთისგან არიან,+ ამიტომაც არ რცხვენია, რომ მათ ძმები უწოდოს,+ 12 როცა ამბობს: „ჩემს ძმებს ვაუწყებ შენს სახელს; კრებულში ქებას გიმღერებ“,+ 13 და კიდევ: „მივენდობი მას“+ და „აი მე და შვილები, რომლებიც იეჰოვამ მომცა“.+

14 ამიტომ, რადგან შვილები სისხლისა და ხორცის მოზიარენი არიან, ისიც მსგავსადვე ეზიარა მათ,+ რათა თავისი სიკვდილით+ ბოლო მოუღოს+ მას, ვინც სიკვდილს იწვევს,+ ესე იგი ეშმაკს,+ 15 და გაათავისუფლოს+ ყოველი, ვინც სიკვდილის შიშით+ მთელი სიცოცხლე მონობაში იყო,+ 16 რადგან ის ანგელოზებს კი არ ეხმარება, არამედ აბრაამის შთამომავლობას.+ 17 მაშასადამე, ის ყველაფერში თავის ძმებს უნდა დამსგავსებოდა,+ რათა გულმოწყალე და ერთგულ მღვდელმთავრად დანიშნულიყო ღვთის საკუთრებაზე,+ რომ შერიგების მსხვერპლი+ შეეწირა ხალხის ცოდვებისთვის.+ 18 რაკი თვითონ იტანჯა, როცა იცდებოდა,+ შეუძლია დაეხმაროს მათაც, ვინც ახლა იცდება.+

3 ამიტომ, წმინდა ძმებო, ზეციური მოწოდების+ მოზიარენო, დაფიქრდით იესოზე, მოციქულსა+ და მღვდელმთავარზე, რომელსაც ჩვენ ვაღიარებთ.+ 2 ის მისი ერთგული+ იყო, ვინც მოციქულად და მღვდელმთავრად დააყენა, როგორც მოსე+ იყო ერთგული ღვთის მთელ სახლში.+ 3 მოსესთან შედარებით მეტი დიდების ღირსად+ ჩაითვალა, როგორც მეტი პატივი აქვს სახლთან+ შედარებით მის+ ამშენებელს. 4 ყოველი სახლი ვიღაცის აშენებულია, ყოველივეს ამშენებელი კი ღმერთია.+ 5 მოსე ერთგული იყო, როგორც მსახური+ მთელ მის სახლში იმის დასამოწმებლად, რაც მოგვიანებით უნდა თქმულიყო,+ 6 ქრისტე კი ერთგული იყო, როგორც ძე,+ მის სახლზე დაყენებული. ჩვენ ღვთის სახლი ვართ,+ თუ ბოლომდე მტკიცენი ვიქნებით სიტყვაში სითამამესა და იმედით კვეხნაში.+

7 ამიტომ, როგორც წმინდა სული+ ამბობს: „დღეს თუ მის ხმას მოისმენთ,+ 8 ნუ გაიჯიუტებთ გულებს, როგორც მაშინ, როცა განმარისხეთ+ უდაბნოში+ გამოცდის+ დღეს, 9 როცა თქვენმა მამა-პაპამ გამომცადა, მიუხედავად იმისა, რომ ორმოც წელს+ ხედავდნენ ჩემს საქმეებს.+ 10 ამიტომაც შევიჯავრე ეს თაობა და ვთქვი, გულით ყოველთვის გზააბნეულნი არიან+ და არ შეუცვნიათ-მეთქი ჩემი გზები.+ 11 დავიფიცე ჩემი რისხვისას, ვერ შემოვლენ-მეთქი+ ისინი ჩემს დასვენებაში“.+

12 გაფრთხილდით, ძმებო, რომ არ ჩამოშორდეთ ცოცხალ ღმერთს და რომელიმე თქვენგანს ბოროტი და ურწმუნო გული არ განუვითარდეს,+ 13 არამედ ყოველდღე შეაგონებდეთ+ ერთმანეთს, სანამ შეიძლება ითქვას „დღეს“,+ რათა რომელიმე თქვენგანი ცოდვის მაცდუნებელმა ძალამ+ არ გააჯიუტოს. 14 ვინაიდან ქრისტეს+ მოზიარენი მხოლოდ იმ შემთხვევაში გავხდებით, თუ ბოლომდე მტკიცენი ვიქნებით იმაში, რაშიც დასაწყისში დავრწმუნდით,+ 15 სანამ ითქმის: „დღეს თუ მის ხმას მოისმენთ,+ ნუ გაიჯიუტებთ გულებს, როგორც მაშინ, როცა განმარისხეთ“.+

16 ვინ იყვნენ ისინი, რომ მოისმინეს, მაგრამ მაინც განარისხეს ღმერთი?+ განა ყველანი არა, ვინც მოსემ ეგვიპტიდან გამოიყვანა?+ 17 ვინ შეიჯავრა ღმერთმა ორმოც წელიწადს?+ განა ისინი არა, ვინც შესცოდეს და ვისი გვამებიც უდაბნოში დაიყარა?+ 18 ვისზე დაიფიცა,+ რომ ვერ შევიდოდნენ მის დასვენებაში, თუ არა ურჩებზე?+ 19 ვხედავთ, რომ ურწმუნოების გამო ვერ შევიდნენ.+

4 რაკი რჩება დანაპირები, რომ მის დასვენებაში შევალთ,+ გვეშინოდეს, როდისმე რომელიმე ჩვენგანი ისეთი არ აღმოჩნდეს, რომ ვერ შევიდეს.+ 2 სასიხარულო ცნობა ჩვენც გვეუწყა,+ როგორც მათ,+ მაგრამ მოსმენილ სიტყვას მათთვის სარგებლობა არ მოუტანია,+ რადგან ისინი არ იყვნენ რწმენით გაერთიანებულნი+ მათთან, ვინც ყურად იღო.+ 3 ჩვენ კი, ვისაც გვწამს, შევდივართ მის დასვენებაში, როგორც მან თქვა: „ჩემი რისხვისას დავიფიცე,+ ვერ შემოვლენ-მეთქი+ ისინი ჩემს დასვენებაში“,+ თუმცა მისი საქმენი დასრულებული+ იყო ქვეყნიერების შექმნიდან.+ 4 ერთგან მან მეშვიდე დღის შესახებ ასე თქვა: „დაისვენა ღმერთმა მეშვიდე დღეს ყოველი საქმისგან“,+ 5 და კვლავ თქვა: „ვერ შემოვლენ ისინი ჩემს დასვენებაში“.+

6 მაშ, რადგან ზოგიერთები ჯერ არ შესულან მასში — ისინი კი, ვისაც პირველად ეუწყათ სასიხარულო ცნობა,+ ურჩობის გამო ვერ შევიდნენ+ — 7 ის კვლავ ნიშნავს დღეს და დიდი ხნის შემდეგ დავითის ფსალმუნში ამბობს „დღეს“; როგორც ზემოთ იყო ნათქვამი: „დღეს, თუ მის ხმას მოისმენთ,+ ნუ გაიჯიუტებთ გულებს“.+ 8 იესო ნავეს ძეს+ რომ შეეყვანა ისინი დასვენებაში,+ ღმერთი ამის შემდეგ აღარაფერს იტყოდა+ სხვა დღეზე. 9 ასე რომ, ღვთის ხალხისთვის რჩება დასვენება შაბათს.+ 10 ვინც ღვთის დასვენებაში+ შევიდა, მან თვითონაც დაისვენა თავისი საქმეებისგან,+ როგორც ღმერთმა თავისისგან.

11 მაშ, ყველანაირად ვეცადოთ ამ დასვენებაში შესვლას, რომ ვინმემ არ მიბაძოს მათი ურჩობის მაგალითს.+ 12 ღვთის სიტყვა+ არის ცოცხალი,+ მოქმედი,+ ნებისმიერ ორლესულ მახვილზე ბასრი+ და აღწევს ხორცისა*+ და სულის*,+ სახსრებისა და ძვლის ტვინის გაყოფის ადგილამდე და არკვევს გულის აზრებსა და ზრახვებს.+ 13 არც ერთი ქმნილება არ არის დაფარული მისგან,+ არამედ ყოველივე გაშიშვლებული და ღიაა მის თვალთა წინაშე, ვისაც ანგარიშს ვაბარებთ.+

14 რაკი ვხედავთ, რომ გვყავს დიდი მღვდელმთავარი იესო, ღვთის ძე,+ რომელმაც ზეცა+ გაიარა, დაუცხრომლად ვაღიაროთ ის,+ 15 ვინაიდან ისეთი მღვდელმთავარი როდი გვყავს, რომ ვერ შეძლოს თანაგვიგრძნოს+ ჩვენს სისუსტეებში, არამედ ვინც ჩვენსავით გამოიცადა ყველაფერში, ოღონდ უცოდველი იყო.+ 16 ამიტომ სიტყვაში+ სითამამით მივუახლოვდეთ+ წყალობის ტახტს, რათა მივიღოთ გულმოწყალება და წყალობა ვპოვოთ დროული დახმარებისთვის.+

5 ადამიანთაგან ამორჩეული ყოველი მღვდელმთავარი ადამიანთა გულისთვის არის ღვთის საკუთრებაზე დანიშნული,+ რათა ძღვენი და მსხვერპლი შესწიროს ცოდვებისთვის.+ 2 მას შეუძლია გაგებით მოეპყროს უცოდინართ და შეცდომის დამშვებთ, რადგან მასაც თავისი სისუსტეები აქვს.+ 3 ამიტომ ვალდებულია, ცოდვების გამო თავისთვისაც შესწიროს შესაწირავი და ხალხისთვისაც.+

4 ამასთანავე, ადამიანი თავისით კი არ იღებს ამ პატივს,+ არამედ, როცა მას ღმერთი მოუწოდებს,+ როგორც აარონს+ მოუწოდა. 5 ქრისტესაც არ განუდიდებია საკუთარი თავი+ იმით, რომ მღვდელმთავარი+ გახდა, არამედ ის მან განადიდა,+ ვინც უთხრა: „შენ ჩემი ძე ხარ; მე დღეს გავხდი შენი მამა“.+ 6 როგორც სხვაგანაც ამბობს: „შენ ხარ მღვდელი მარადიულად მელქისედეკის წესით“.+

7 ხორცში ყოფნისას ქრისტემ ძლიერი ღაღადითა და ცრემლებით შესწირა ვედრება და თხოვნა+ მას, ვისაც სიკვდილისგან მისი ხსნა შეეძლო,+ და შესმენილ იქნა ღვთის შიშის გამო.+ 8 თუმცა ძე იყო, მორჩილება ისწავლა იმით, რაც გადაიტანა,+ 9 და მას შემდეგ, რაც სრულყოფილი გახდა,+ თავის მორჩილთა სამუდამო ხსნაზე+ გახდა პასუხისმგებელი,+ 10 რადგან ღმერთმა სწორედ მას უწოდა მღვდელმთავარი მელქისედეკის წესით.+

11 მის შესახებ ბევრი რამ გვაქვს სათქმელი, რისი ახსნაც ძნელია იმის გამო, რომ ყურმძიმენი გახდით.+ 12 დროის მიხედვით თუ ვიმსჯელებთ, მასწავლებლები უნდა იყოთ,+ მაგრამ თქვენ თვითონ გჭირდებათ ვინმე, რომ თავიდან გასწავლოთ ღვთის წმინდა სიტყვების+ საფუძვლები.+ თქვენ მაგარი საჭმელი კი არა, რძე გჭირდებათ,+ 13 ვინაიდან ყოველი, ვინც რძით იკვებება, არ გასცნობია სიმართლის სიტყვას, რადგან ჩვილია.+ 14 მაგარი საჭმელი კი მოწიფულთათვის არის, რომლებიც იყენებენ აღქმის უნარს+ და გაწაფული აქვთ ის კარგისა და ცუდის გასარჩევად.+

6 ამიტომ, რადგან დავტოვეთ ქრისტეს შესახებ სწავლების+ საწყისები,+ ვისწრაფოთ მოწიფულობისკენ+ და ხელახლა ნუღარ დავიწყებთ საფუძვლის ჩაყრას:+ მკვდარი საქმეების მონანიებას,+ ღვთისადმი რწმენას,+ 2 სწავლებას სხვადასხვა ნათლობის,+ ხელების დადების,+ მკვდრეთით აღდგომისა+ და მარადიული გასამართლების შესახებ.+ 3 ამას გავაკეთებთ, თუკი ღმერთი ნებას მოგვცემს.+

4 შეუძლებელია, რომ ვინც ერთხელ განათლდა,+ ვინც გემო გაუსინჯა ზეციურ უსასყიდლო ძღვენს+ და ეზიარა წმინდა სულს,+ 5 ვინც გემო გაუსინჯა+ ღვთის კარგ სიტყვას და მომავლის* ძლიერებას,+ 6 მაგრამ ჩამოშორდა,+ კვლავ გამოაცოცხლო მოსანანიებლად,+ რადგან ასეთები ღვთის ძეს ხელახლა აკრავენ ბოძზე და სახალხოდ არცხვენენ.+ 7 მაგალითად, მიწა, რომელიც იწოვს მრავალჯერ მოსულ წვიმას და აღმოაცენებს გამოსადეგ მცენარეულობას მათთვის, ვისთვისაც მუშავდება,+ კურთხევას იღებს ღვთისგან. 8 მაგრამ, ეკალსა და ნარს თუ აღმოაცენებს, უვარგისია, ახლოა დაწყევლასთან+ და მისი ბოლო დაწვაა.+

9 თუმცა ასე ვლაპარაკობთ, საყვარელნო, დარწმუნებულნი ვართ, რომ თქვენ ეს არ დაგემართებათ და მიაღწევთ ხსნას, 10 ვინაიდან ღმერთი უმართლო არ არის, რომ დაივიწყოს თქვენი შრომა და სიყვარული, რომელიც მისი სახელისთვის გამოავლინეთ,+ რადგან ემსახურებოდით და კვლავაც ემსახურებით წმინდებს.+ 11 მაგრამ გვსურს, რომ თითოეული თქვენგანი ამავე მონდომებას იჩენდეს, რათა აღსასრულამდე+ სრულად იყოს დარწმუნებული+ იმედში,+ 12 რომ არ გაზარმაცდეთ,+ არამედ მიბაძოთ მათ,+ რომლებიც რწმენითა და მოთმინებით იმკვიდრებენ ყველა დანაპირებს.+

13 როცა ღმერთმა პირობა მისცა აბრაამს,+ საკუთარი თავი დაიფიცა, რადგან თავისზე დიდს ვერავის დაიფიცებდა,+ 14 და თქვა: „ჭეშმარიტად, კურთხევით გაკურთხებ და გამრავლებით გაგამრავლებ“.+ 15 აბრაამმაც მოთმინება გამოავლინა და მიიღო დანაპირები.+ 16 ადამიანები თავიანთზე დიდს იფიცებენ+ და მათი ფიცი, როგორც თავდები, ყოველგვარი დავის დასასრულია.+ 17 მსგავსად ამისა, როცა ღმერთმა განიზრახა, უფრო ნათლად ეჩვენებინა დანაპირების მემკვიდრეთათვის+ თავისი განზრახვის უცვლელობა,+ დაიფიცა კიდეც, 18 რათა ორი უცვლელი რამით, რაშიც შეუძლებელია ღმერთმა იცრუოს,+ ჩვენ, თავშესაფარში გაქცეულები, დიდად გავმხნევდეთ, რომ ჩავეჭიდოთ ჩვენ წინ მდებარე იმედს.+ 19 ეს სანდო+ და მტკიცე იმედი ღუზასავით არის ჩვენი სულისთვის და შედის ფარდის მიღმა,+ 20 სადაც ჩვენი გულისთვის შევიდა წინამორბედი,+ იესო, რომელიც მღვდელმთავარი გახდა მარადიულად მელქისედეკის წესით.+

7 ეს მელქისედეკი, სალემის მეფე, უზენაესი ღვთის მღვდელი,+ რომელიც მეფეების დამარცხების შემდეგ დაბრუნებულ აბრაამს შეეგება და აკურთხა იგი+ 2 და რომელსაც აბრაამმა ყველაფრის მეათედი უწილადა,+ უპირველეს ყოვლისა, როგორც თარგმანი მიუთითებს, „სიმართლის მეფეა“ და ასევე — სალემის მეფე,+ ანუ „მშვიდობის მეფე“. 3 უმამო, უდედო, უგვარტომო, რომელსაც არც დღეთა დასაწყისი+ აქვს და არც სიცოცხლის დასასრული, ღვთის ძის+ მსგავსი გახდა და მარადიულად მღვდლად რჩება.+

4 შეხედეთ, რა დიდებული კაცი ყოფილა, რადგან მამამთავარმა აბრაამმა საუკეთესო ნადავლის მეათედი მისცა.+ 5 ლევის ძეებისთვის,+ რომლებსაც მღვდელმსახურება ეკისრებათ, კანონში მოცემულია მცნება, რომ მეათედი მიიღონ+ ხალხისგან,+ ესე იგი, თავიანთი ძმებისგან, თუმცა ისინიც აბრაამის საზარდულიდან გამოვიდნენ.+ 6 მაგრამ კაცმა, რომელიც მათი გვარიდან არ იყო,+ აბრაამისგან მეათედი+ აიღო და აკურთხა დანაპირების მქონე.+ 7 უდავოდ, მცირე იკურთხება დიდის მიერ.+ 8 ერთ შემთხვევაში მოკვდავი ადამიანები იღებენ მეათედს,+ მეორე შემთხვევაში კი — ის, ვისზეც მოწმობენ, რომ ცოცხალია.+ 9 შეიძლება ითქვას, რომ აბრაამის მეშვეობით თვით ლევიმაც, რომელიც მეათედს იღებს, გადაიხადა მეათედი, 10 რადგან ის ჯერ კიდევ თავისი წინაპრის საზარდულში+ იყო, როცა მელქისედეკი შეეგება.+

11 სრულყოფილება+ რომ ლევიანთა სამღვდელოების+ მეშვეობით მიიღწეოდეს (სამღვდელოება ხალხისთვის მიცემული კანონით იყო გათვალისწინებული),+ რაღა საჭირო იქნებოდა+ სხვა მღვდლის გამოჩენა, რომელზეც ითქვა, რომ მელქისედეკის+ წესით იქნებოდა და არა აარონის წესით? 12 ამიტომ სამღვდელოების შეცვლასთან+ ერთად აუცილებელი ხდება კანონის შეცვლაც.+ 13 კაცი, რომელზეც ლაპარაკია, სხვა ტომიდან არის,+ რომლიდანაც არავის უმსახურია სამსხვერპლოსთან.+ 14 სრულიად ნათელია, რომ ჩვენი უფალი გაჩნდა იუდას ტომიდან,+ რომლის მღვდლობაზეც მოსეს არაფერი უთქვამს.

15 კიდევ უფრო ნათელია, რომ ჩნდება მელქისედეკის+ მსგავსად სხვა მღვდელი,+ 16 რომელიც ხორციელი მცნებებისგან შემდგარი კანონთა კრებულის საფუძველზე კი არ გახდა მღვდელი,+ არამედ მოუსპობელი სიცოცხლის ძალის საფუძველზე,+ 17 რადგან დამოწმებულია: „შენ ხარ მღვდელი მარადიულად მელქისედეკის წესით“.+

18 ამიტომ გაუქმებულია წინამორბედი მცნება თავისი სისუსტისა+ და უსარგებლობის გამო,+ 19 რადგან კანონს არაფერი გაუსრულყოფილებია.+ გასრულყოფილება მოხდა დამატებით მიცემული უკეთესი იმედის+ მეშვეობით, რომელიც ღმერთთან გვაახლოებს.+ 20 იმის გამო, რომ ეს ფიცის გარეშე არ მომხდარა 21 (რადგან არსებობენ ისეთები, რომლებიც ფიცის გარეშე გახდნენ მღვდლები, ეს კი იმის ფიცით გახდა, ვინც მის შესახებ თქვა: «იეჰოვამ დაიფიცა+ (და არ ინანებს), „შენა ხარ მღვდელი მარადიულად“»),+ 22 იესო უკეთესი შეთანხმების თავდები გახდა.+ 23 გარდა ამისა, მრავალს მოუწია მღვდლად გახდომა იმის გამო, რომ წინამორბედებს+ სიკვდილმა+ წაართვა მღვდლობა, 24 მისი მღვდლობა კი უცვლელია, რადგან ის მარადიულად+ ცოცხლობს. 25 ამიტომ მას შეუძლია სრულად იხსნას ისინი, ვინც მისი მეშვეობით უახლოვდებიან ღმერთს, რადგან ის მარად ცოცხალია, რათა უშუამავლოს მათ.+

26 ასეთიც უნდა იყოს ჩვენი მღვდელმთავარი:+ ერთგული,+ უდანაშაულო,+ წაუბილწველი,+ ცოდვილებს ჩამოშორებული+ და ცათა ზემოთ ამაღლებული.+ 27 მას არ სჭირდება იმ მღვდელმთავრების მსგავსად ყოველდღიურად+ ჯერ თავისი ცოდვებისთვის+ შესწიროს მსხვერპლი და შემდეგ ხალხის ცოდვებისთვის+ (რადგან ეს მან ერთხელ გააკეთა,+ სამუდამოდ, როცა საკუთარი თავი შესწირა);+ 28 ვინაიდან კანონი სისუსტეების+ მქონე ადამიანებს ნიშნავს მღვდელმთავრებად,+ ხოლო კანონის შემდეგ მოსული ფიცის სიტყვა+ ნიშნავს ძეს, მარადიულად გასრულყოფილებულს.+

8 ამ მსჯელობის არსი კი ეს არის: ჩვენ სწორედ ასეთი მღვდელმთავარი+ გვყავს და ის სიდიადის ტახტის მარჯვნივ დაჯდა ზეცაში.+ 2 ის ხალხს ემსახურება წმინდა ადგილზე+ და ჭეშმარიტ კარავში, რომელიც ადამიანმა კი არა,+ იეჰოვამ დადგა.+ 3 რაკი ყოველი მღვდელმთავარი ძღვნისა და მსხვერპლის შესაწირავად+ ინიშნება, მისთვისაც აუცილებელი იყო რაიმეს შეწირვა.+ 4 ის რომ დედამიწაზე ყოფილიყო, მღვდელი არ იქნებოდა,+ რადგან არიან სხვა მღვდლები, რომლებიც ძღვენს სწირავენ კანონის თანახმად, 5 მაგრამ ისინი წმინდა მსახურებას ასრულებენ იმ ადგილას, რომელიც ზეციურის სიმბოლო+ და ჩრდილია,+ როგორც ღმერთმა უბრძანა მოსეს,+ როცა ის კარავს+ ამთავრებდა: „ყველაფერი იმ ნიმუშის მიხედვით გააკეთე, რაც მთაზე იხილე“.+ 6 ახლა კი იესო ხალხს უფრო აღმატებული სახით ემსახურება, რადგან ის შუამავალია+ უკეთესი შეთანხმებისა,+ რომელიც კანონიერად ეფუძნება უკეთეს დანაპირებს.+

7 პირველი შეთანხმება რომ უნაკლო ყოფილიყო, მეორისთვის ადგილს აღარ მოძებნიდნენ.+ 8 ამიტომ ღმერთი საყვედურობს თავის ხალხს: «„აი, დადგება დრო, — ამბობს იეჰოვა, — და ახალ შეთანხმებას დავუდებ ისრაელის სახლსა და იუდას სახლს,+ 9 მაგრამ არა ისეთ შეთანხმებას,+ მათ მამა-პაპას რომ დავუდე იმ დღეს, როცა ხელი ჩავკიდე ეგვიპტის მიწიდან გამოსაყვანად;+ ისინი არ დარჩნენ ჩემს შეთანხმებაში,+ ამიტომ შევწყვიტე მათზე ზრუნვა“, — ამბობს იეჰოვა.+

10 „ეს არის შეთანხმება, რომელსაც დავუდებ ისრაელის სახლს იმ დროის შემდეგ, — ამბობს იეჰოვა. — გონებაში ჩავუდებ და გულში+ ჩავუწერ მათ ჩემს კანონებს. მათი ღმერთი ვიქნები+ და ისინი ჩემი ხალხი იქნებიან.+

11 აღარავინ ასწავლის თავის თანამემამულეს ან თავის ძმას და არ ეტყვის, შეიცანიო იეჰოვა!+ რადგან ყოველ მათგანს, დიდიან-პატარიანად, შეცნობილი ვეყოლები.+ 12 გულმოწყალებით ვაპატიებ მათ უმართლობებს და მათ ცოდვებს+ აღარ გავიხსენებ“».+

13 „ახალი შეთანხმება“ რომ ახსენა, ამით აჩვენა, რომ წინანდელმა თავისი დრო მოჭამა;+ ხოლო რაც დრომოჭმული და ძველია, ახლოსაა მოსპობასთან.+

9 თავის მხრივ, პირველ შეთანხმებასაც ჰქონდა დადგენილებები წმინდა მსახურების+ შესახებ და თავისი წმინდა ადგილი+ დედამიწაზე. 2 მოწყობილი იყო კარვის პირველი განყოფილება,+ რომელშიც იყო სალამპრე,+ მაგიდა+ და წარსადგენი პური;+ მას წმინდა ეწოდება.+ 3 მეორე ფარდის+ მიღმა კი იყო კარვის განყოფილება, წმინდათაწმინდად+ წოდებული. 4 იქ იყო ოქროს სასაკმევლე+ და მთლიანად ოქროთი მოვარაყებული+ შეთანხმების კიდობანი,+ რომელშიც ეწყო ოქროს ჭურჭელი მანანით,+ აარონის კვერთხი, კვირტები რომ გამოიღო,+ და შეთანხმების ფილები.+ 5 მათ ზემოთ შერიგების საფარს ჩრდილით ფარავდნენ+ დიდებული ქერუბიმები.+ მაგრამ ახლა ამ საკითხებზე დაწვრილებით ლაპარაკის დრო არ არის.

6 მას შემდეგ, რაც ყოველივე ამგვარად იქნა მოწყობილი, მღვდლები მუდამ შედიან კარვის პირველ განყოფილებაში+ წმინდა მსახურების შესასრულებლად;+ 7 მეორე განყოფილებაში კი მხოლოდ მღვდელმთავარი შედის წელიწადში ერთხელ+ და ისიც სისხლით,+ რომელსაც სწირავს თავისთვის+ და ხალხის უცოდინარობით ჩადენილი ცოდვებისთვის.+ 8 ამით წმინდა სული მიუთითებს, რომ სანამ პირველი კარავი იდგა,+ ჯერ კიდევ არ იყო გამოჩენილი წმინდაში შესასვლელი გზა.+ 9 ეს კარავი იმ დანიშნული დროის სიმბოლოა,+ რომელიც უკვე დადგა,+ და დღემდე სწირავენ ძღვენსაც და მსხვერპლსაც.+ მაგრამ მათ არ შეუძლიათ სრულყოფილი გახადონ წმინდა მსახურების+ შემსრულებლის სინდისი,+ 10 რადგან ეს არის მხოლოდ საჭმელი,+ სასმელი,+ სხვადასხვაგვარი განბანა+ და მეტი არაფერი. ამასთანავე, ეს დადგენილებები ხორცს ეხებოდა+ და დაწესებული იყო გამოსწორებისთვის დანიშნულ დრომდე.+

11 როცა ქრისტე მოვიდა, როგორც ამჟამინდელ კურთხევათა მღვდელმთავარი,+ უფრო დიდი და უფრო სრულყოფილი კარვით, რომელიც ხელთქმნილი არ არის, ანუ სხვაგვარადაა შექმნილი,+ 12 ის თხებისა და მოზვრების სისხლით კი არა,+ საკუთარი სისხლით+ მხოლოდ ერთხელ შევიდა წმინდა ადგილას და მარადიული ხსნა მოგვიპოვა.+ 13 თუ თხებისა+ და ხარების სისხლის+ შესხურება და დეკეულთა ფერფლის+ მიფრქვევა შებილწულებს+ ისე განწმენდს, რომ ხორცი გაუსუფთავდეთ,+ 14 განა ქრისტეს სისხლი+ უფრო არ განწმენდს ჩვენს სინდისს+ მკვდარი საქმეებისგან,+ რათა წმინდა მსახურება+ შევუსრულოთ ცოცხალ ღმერთს? ქრისტემ ხომ მარადიული სულის მეშვეობით უზადოდ შესწირა+ მსხვერპლად საკუთარი თავი ღმერთს.

15 ამიტომაც არის ის ახალი შეთანხმების შუამავალი,+ რათა მისი სიკვდილის საშუალებით, რამაც პირველი შეთანხმების+ დარღვევებისგან გამოსასყიდით გაგვათავისუფლა,+ მოწოდებულებმა მიიღონ მარადიული მემკვიდრეობის დანაპირები.+ 16 სადაც შეთანხმებაა*,+ საჭიროა შეთანხმების დამდები ადამიანის სიკვდილი, 17 ვინაიდან შეთანხმება ძალაში სიკვდილის შემთხვევაში შედის; შეთანხმების დამდები ადამიანის სიცოცხლეში ის ძალაში არ არის. 18 ამიტომ არც პირველი შეთანხმება+ შესულა ძალაში უსისხლოდ,+ 19 რადგან როცა მოსემ ყველა მცნება წარმოთქვა მთელი ხალხის წინაშე კანონის მიხედვით,+ მან აიღო მოზვრებისა და თხების სისხლი წყალთან, ალისფერ შალთან და უსუპთან+ ერთად, შეასხურა თვით წიგნსა და მთელ ხალხს 20 და თქვა: „ეს არის სისხლი შეთანხმებისა, რომელიც ღმერთმა დაგიდოთ“.+ 21 მან კარავსაც+ და ხალხის მსახურებისთვის განკუთვნილ ჭურჭელსაც ასხურა სისხლი.+ 22 კანონის თანახმად, თითქმის ყველაფერი სისხლით წმინდავდება+ და სისხლის დაუღვრელად+ პატიება არ ხდება.+

23 ამიტომ აუცილებელი იყო, რომ ზეციურის სიმბოლო+ ამგვარად განწმენდილიყო,+ მაგრამ თვითონ ზეციური — ამაზე უკეთესი მსხვერპლით. 24 ქრისტე შევიდა არა ხელთქმნილ წმინდა ადგილას,+ რომელიც ჭეშმარიტის ანარეკლია,+ არამედ თვით ზეცაში,+ რათა ახლა ჩვენი გულისთვის ღვთის სახის წინაშე წარდგეს.+ 25 არა იმისთვის, რომ მრავალჯერ შესწიროს თავი, როგორც მღვდელმთავარი შედის ყოველწლიურად+ წმინდა ადგილას+ არა საკუთარი სისხლით. 26 სხვაგვარად მას მრავალჯერ მოუწევდა ტანჯვა ქვეყნიერების შექმნიდან+ მოყოლებული. ახლა კი ერთხელ+ გამოცხადდა+ ქვეყნიერების* დასასრულს,+ რათა საკუთარი თავის შეწირვით მოეშორებინა ცოდვა.+ 27 და როგორც ადამიანები+ კვდებიან ერთხელ, შემდეგ კი სასამართლოა,+ 28 ასევე ქრისტეც მხოლოდ ერთხელ შეეწირა,+ რათა მრავალთა ცოდვები ეტვირთა,+ მეორედ+ რომ გამოჩნდება+ მათთვის, ვინც მოუთმენლად ელის ხსნას+ მისგან, ეს ცოდვის გამო აღარ იქნება.+

10 კანონი მომავალ კურთხევათა ჩრდილია+ და არა თვით ეს კურთხევა და ამიტომ შეუძლებელია იგივე მსხვერპლმა, რომელსაც ყოველწლიურად გამუდმებით სწირავენ, სრულყოფილი გახადოს მასთან მისულები.+ 2 სხვაგვარად, განა არ შეწყდებოდა მსხვერპლის შეწირვა, თუ წმინდა მსახურების შემსრულებელნი ერთხელ და სამუდამოდ განიწმინდებოდნენ და ცოდვის შეგნება აღარ ექნებოდათ?+ 3 მაგრამ ეს მსხვერპლი ცოდვების ყოველწლიური შეხსენებაა,+ 4 რადგან ხარებისა და თხების სისხლით შეუძლებელია ცოდვების წაშლა.+

5 ამიტომ ქვეყნიერებაში მოსვლისას ის ამბობს: «„მსხვერპლი და შესაწირავი არ ისურვე,+ მაგრამ სხეული გამიმზადე.+ 6 არ მოიწონე მთლიანად დასაწვავი შესაწირავი და ცოდვის შესაწირავი“.+ 7 მაშინ მე ვთქვი: „აი, მოვედი (ჩემ შესახებ გრაგნილზე წერია)+ შენი ნების შესასრულებლად, ღმერთო“».+ 8 ზემოთ თქვა: „არ ისურვე და არ მოიწონე მსხვერპლი, შესაწირავი, მთლიანად დასაწვავი შესაწირავი და ცოდვის შესაწირავი“,+ რომლებსაც კანონის თანახმად სწირავენ.+ 9 შემდეგ კი ამბობს: „აი, მოვედი შენი ნების შესასრულებლად“.+ ის აუქმებს პირველს, რათა დაამტკიცოს მეორე.+ 10 ამ ნებით+ ვართ განწმენდილნი+ იესო ქრისტეს სხეულის მხოლოდ ერთხელ+ შეწირვით.+

11 ყოველი მღვდელი ყოველდღე+ თავის ადგილას დგას,+ რომ ხალხს ემსახუროს და მრავალჯერ შესწიროს იგივე მსხვერპლი, რადგან ისინი სრულად ვერასოდეს წაშლიან ცოდვებს.+ 12 მან კი სამუდამოდ+ შესწირა ერთი მსხვერპლი ცოდვებისთვის და ღვთის მარჯვნივ დაჯდა.+ 13 მას შემდეგ ელის იმ დროს, როცა მისი მტრები მის ფეხსადგამად იქცევიან.+ 14 მან ერთი შესაწირავით+ სამუდამოდ სრულყოფილი გახადა+ ისინი, ვინც წმინდავდებიან. 15 გარდა ამისა, წმინდა სულიც+ გვიმოწმებს, რადგან ამის შემდეგ ამბობს: 16 „ეს არის შეთანხმება, რომელსაც დავუდებ მათ იმ დროის შემდეგ, — ამბობს იეჰოვა, — ჩემს კანონებს გულებში ჩავუდებ და გონებაში ჩავუწერ“.+ 17 შემდეგ კი ამბობს: „აღარ გავიხსენებ მათ ცოდვებსა და უკანონობას“.+ 18 სადაც ცოდვების მიტევებაა,+ იქ საჭირო აღარ არის ცოდვის შესაწირავი.+

19 ამიტომ, ძმებო, რადგან გამბედაობა გვაქვს იესოს სისხლის მეშვეობით წმინდა ადგილზე+ შესასვლელად+ 20 ახალი და ცოცხალი გზით, რომელიც მან გაგვიხსნა ფარდით,+ ანუ თავისი ხორცით,+ 21 და რადგან გვყავს დიდი მღვდელი ღვთის სახლზე,+ 22 მივუახლოვდეთ წრფელი გულით და სრული რწმენით, სხურებით გულგაწმენდილნი ბოროტი სინდისისგან+ და სუფთა წყლით სხეულგანბანილნი.+ 23 მტკიცედ და უყოყმანოდ+ განვაგრძოთ ჩვენი იმედის+ სახალხოდ გაცხადება, რადგან ერთგულია+ ის, ვინც დაგვპირდა. 24 ყურადღებიანები ვიყოთ, რათა წავახალისოთ+ ერთმანეთი სიყვარულისა და კარგი საქმეებისთვის.+ 25 ნუ მივატოვებთ ჩვენს შესაკრებელს,+ როგორც ზოგიერთებს სჩვევიათ, არამედ გავამხნეოთ+ ერთმანეთი და მით უფრო მეტად, რაც უფრო ვხედავთ იმ დღის მოახლოებას.+

26 თუ ჭეშმარიტების საფუძვლიანი ცოდნის+ მიღების შემდეგ კვლავ შეგნებულად+ ვცოდავთ, აღარ რჩება მსხვერპლი ცოდვებისთვის,+ 27 არამედ სასამართლოს შიშის+ მომგვრელი მოლოდინი და რისხვის ცეცხლი, რომელიც მზად არის მოწინააღმდეგეების გასანადგურებლად.+ 28 ვინც არაფრად აგდებს მოსეს კანონს, დაუნდობლად ისჯება სიკვდილით, როცა ორი ან სამი კაცი მოწმობს მის წინააღმდეგ.+ 29 როგორ ფიქრობთ, რამდენად უფრო მკაცრ სასჯელს დაიმსახურებს ის,+ ვინც გათელა+ ღვთის ძე და სათანადოდ არ დააფასა შეთანხმების სისხლი,+ რომლითაც განიწმინდა, და ვინც ზიზღით შეურაცხყო წყალობის სული?+ 30 ჩვენ ვიცნობთ მას, ვინც თქვა: „ჩემია შურისძიება, მე მივუზღავ“.+ და კიდევ: „იეჰოვა გაასამართლებს თავის ხალხს“.+ 31 საშინელებაა ცოცხალი ღვთის ხელში ჩავარდნა.+

32 გახსოვდეთ წინანდელი დღეები: მას შემდეგ, რაც განათლდით,+ დიდ ბრძოლას გაუძელით, როცა მრავალი ტანჯვა გამოიარეთ;+ 33 ხან საყვედურებსა და გასაჭირში იყავით როგორც სანახაობა+ სხვებისთვის, ხანაც მათ ედექით მხარში, ვინც ეს გადაიტანა.+ 34 პატიმრებსაც თანაუგრძნობდით და თქვენი ქონების დატაცებასაც+ სიხარულით იტანდით, რადგან იცოდით, რომ უკეთესი და უხრწნელი საკუთრება გაქვთ.+

35 ამიტომ, ნუ შეწყვეტთ თამამად ლაპარაკს,+ რასაც დიდი ჯილდო+ მოაქვს. 36 მოთმინება გჭირდებათ,+ რომ შეასრულოთ ღვთის ნება+ და მიიღოთ დანაპირები,+ 37 რადგან „სულ ცოტაც“+ და „მოვა ის, ვინც მოდის, არ დააყოვნებს“.+ 38 „ხოლო მართალი რწმენით იცოცხლებს“+ და „თუ უკან დაიხევს, ჩემი სული* არ მოიწონებს მას“.+ 39 ჩვენ იმათ არ ვგავართ, ვინც უკან იხევს დასაღუპავად,+ არამედ რწმენა გვაქვს სულის ცოცხლად შესანარჩუნებლად.+

11 რწმენა+ იმის საფუძვლიანი მოლოდინია, რასაც ვიმედოვნებთ,+ და აშკარა მტკიცებაა უხილავი სინამდვილისა.+ 2 მისით მიიღეს დამოწმება ძველ დროს მცხოვრებმა ადამიანებმა.+

3 რწმენით ვხვდებით, რომ ქვეყნიერება*+ ღვთის სიტყვით+ იქნა მოწყობილი, ესე იგი, ხილული უხილავისგან წარმოიშვა.+

4 რწმენით აბელმა ღმერთს კაენისაზე უკეთესი მსხვერპლი შესწირა+ და რწმენითვე მიიღო დამოწმება, რომ მართალი იყო; ღმერთმა დაამოწმა+ მის ძღვენზე. თუმცა მოკვდა, კვლავაც მეტყველებს რწმენის მეშვეობით.+

5 რწმენით ენოქი+ გადაყვანილ იქნა, რათა სიკვდილი არ ენახა, და აღარსად იყო, რადგან ღმერთმა გადაიყვანა.+ გადაყვანამდე მან დამოწმება მიიღო, რომ ღმერთს ასიამოვნა.+ 6 რწმენის გარეშე+ შეუძლებელია ასიამოვნო ღმერთს,+ რადგან ვინც ღმერთთან მიდის, უნდა სწამდეს, რომ ის არსებობს+ და აჯილდოებს+ თავის გულმოდგინედ მძებნელს.+

7 რწმენით ნოემ,+ როდესაც ღმერთმა გააფრთხილა იმის შესახებ, რაც ჯერ არ იყო ხილული,+ ღვთისადმი შიში გამოავლინა და თავისი ოჯახის გადასარჩენად კიდობანი+ ააგო. რწმენით მან მსჯავრი დასდო ქვეყნიერებას+ და სიმართლის+ მემკვიდრე გახდა რწმენის წყალობით.

8 რწმენით აბრაამი+ დაემორჩილა მოწოდებას, წასულიყო ადგილას, რომელიც მემკვიდრეობად უნდა მიეღო, და წავიდა, თუმცა არ იცოდა, სად მიდიოდა.+ 9 რწმენით ის ხიზნად ცხოვრობდა დაპირებულ ქვეყანაში, ისე როგორც უცხო ქვეყანაში.+ კარვებში+ ცხოვრობდა ისაკსა+ და იაკობთან+ — იმავე დანაპირების თანამემკვიდრეებთან,+ 10 რადგან ელოდა ჭეშმარიტი საძირკვლის მქონე ქალაქს,+ რომლის მშენებელი და შემოქმედიც ღმერთია.+

11 რწმენით სარამ,+ თუმცა ხანგადასული იყო, ძალა მიიღო თესლის გასანაყოფიერებლად,+ რადგან ერთგულად მიაჩნდა ის, ვინც დაჰპირდა.+ 12 მაშასადამე, ერთ კაცს,+ და ისიც თითქმის მკვდარს,+ შეეძინა შვილები — ცის ვარსკვლავებივით ურიცხვი და ზღვის ქვიშასავით უთვალავი.+

13 ესენი ყველანი რწმენაში დაიხოცნენ+ და, თუმცა არ მიუღიათ დანაპირები,+ შორიდან ხედავდნენ+ მას, ხარობდნენ და სახალხოდ აღიარებდნენ, რომ უცხონი და დროებით მცხოვრებნი იყვნენ იმ ქვეყანაში.+ 14 ისინი, ვინც ასე ლაპარაკობს, აჩვენებენ, რომ გულმოდგინედ ეძებენ თავიანთ ადგილს.+ 15 და თუ ეხსომებოდათ, საიდან გამოვიდნენ,+ ექნებოდათ უკან დაბრუნების შესაძლებლობა,+ 16 მაგრამ ისინი უკეთესი ადგილისკენ ისწრაფვიან, ზეციურისკენ.+ ამიტომ ღმერთს არ რცხვენია, რომ მათ ღმერთად იწოდებოდეს,+ რადგან ქალაქი+ მოუმზადა მათ.

17 რწმენით აბრაამი, როცა გამოიცადა,+ ისაკს სწირავდა. კაცი, რომელმაც სიხარულით მიიღო დანაპირები, მხოლოდშობილ ძეს სწირავდა,+ 18 თუმცა ღმერთს მისთვის ნათქვამი ჰქონდა: „ის, ვისაც შენი შთამომავალი ეწოდება, ისაკისგან წარმოიშობა“.+ 19 მას მიაჩნდა, რომ ღმერთს შეეძლო მკვდრეთითაც კი აღედგინა იგი და დაიბრუნა კიდეც სიკვდილიდან+ და ამას სიმბოლური მნიშვნელობა ჰქონდა.+

20 რწმენით ისაკმა იაკობი+ და ესავი+ მომავლისთვის აკურთხა.

21 რწმენით სიკვდილის+ პირას მყოფმა იაკობმა იოსების ვაჟები სათითაოდ აკურთხა+ და ხელჯოხზე დაყრდნობილმა თაყვანი სცა ღმერთს.+

22 რწმენით იოსებმა სიკვდილის წინ ისრაელის ძეების გამოსვლა+ ახსენა და ბრძანება გასცა თავისი ძვლების შესახებ.+

23 რწმენით მშობლები დაბადებიდან სამ თვეს მალავდნენ მოსეს,+ რადგან ხედავდნენ, რომ ბავშვი ლამაზი იყო,+ და მეფის ბრძანების+ არ ეშინოდათ. 24 რწმენით მოსემ, როცა წამოიზარდა,+ უარი თქვა, რომ ფარაონის ასულის ძედ წოდებულიყო,+ 25 და არჩია, ღვთის ხალხთან ერთად მასაც სასტიკად მოპყრობოდნენ, ვიდრე დროებითი ცოდვიანი განცხრომა ჰქონოდა. 26 ეგვიპტის განძზე მეტ სიმდიდრედ ცხებულობის გამო შეურაცხყოფა+ მიაჩნდა, რადგან ჯილდოს+ ხედავდა. 27 რწმენით მან ეგვიპტე დატოვა,+ მაგრამ არა იმიტომ, რომ მეფის რისხვას შეუშინდა;+ ის მტკიცე იყო, თითქოს ხედავდა მას, ვინც უხილავია.+ 28 რწმენით მან პასექი+ და სისხლის პკურება მოაწყო,+ რათა შემმუსვრელი მათ პირმშოებს არ შეხებოდა.+

29 რწმენით მათ წითელი ზღვა ხმელეთივით გადაკვეთეს;+ ეგვიპტელებმაც დააპირეს, მაგრამ შთაინთქნენ.+

30 რწმენით იერიხონის გალავანი შვიდდღიანი გარშემოვლის შემდეგ დაინგრა.+ 31 რწმენით რახაბი,+ მეძავი, არ დაიღუპა ურჩებთან ერთად, რადგან მშვიდობიანად მიიღო მზვერავები.+

32 კიდევ რა ვთქვა? დრო არ მეყოფა, რომ მოვყვე გედეონის,+ ბარაკის,+ სამსონის,+ იფთახის,+ დავითის,+ სამუელისა+ და სხვა წინასწარმეტყველთა შესახებ,+ 33 რომლებიც რწმენით ამარცხებდნენ სამეფოებს,+ სიმართლეს+ იქმოდნენ, დანაპირებს იღებდნენ,+ ლომებს პირს უკრავდნენ,+ 34 ცეცხლის ძალას უძლებდნენ,+ მახვილის პირს თავს აღწევდნენ,+ უძლურები ძლიერდებოდნენ,+ ომში მამაცები ხდებოდნენ,+ უცხოელთა ჯარებს დევნიდნენ.+ 35 ქალებს თავიანთი მკვდრები აღმდგარნი უბრუნდებოდნენ.+ ზოგს აწამებდნენ, რადგან უარს ამბობდნენ ნებისმიერი გამოსასყიდით გათავისუფლებაზე, რათა უკეთესი აღდგომისთვის მიეღწიათ. 36 სხვები კი გამოიცადნენ დაცინვითა და გაშოლტვით და უფრო მეტიც — ბორკილებითა+ და საპყრობილეებით.+ 37 მათ ქოლავდნენ,+ სცდიდნენ,+ ხერხავდნენ, მახვილით ხოცავდნენ.+ ისინი ცხვრისა და თხის ტყავებით შემოსილნი+ დადიოდნენ, რადგან გაჭირვებასა+ და შევიწროებაში+ იყვნენ და სასტიკ მოპყრობას+ იტანდნენ. 38 ქვეყნიერება არ იყო მათი ღირსი. ისინი დადიოდნენ უკაცრიელ ადგილებში, მთებში, გამოქვაბულებსა+ და დედამიწის ხევებში.

39 თუმცა თავიანთი რწმენით მიეცათ დამოწმება, არც ერთ მათგანს არ მიუღია დანაპირები,+ 40 რადგან ღმერთმა უკეთესი+ გაითვალისწინა ჩვენთვის,+ რათა ისინი+ უჩვენოდ+ არ გასრულყოფილებულიყვნენ.+

12 მაშ, რადგან ჩვენ გარშემო მოწმეთა ასეთი დიდი ღრუბელია,+ მოვიშოროთ ყველაფერი,+ რაც გვამძიმებს, და ცოდვა, რომელიც ადვილად გვაქცევს თავის მარწუხებში,+ მოთმინებით გავირბინოთ+ ჩვენ წინ მდებარე+ მანძილი+ 2 და დავაკვირდეთ ჩვენი რწმენის მეთაურსა+ და გამასრულყოფილებელს,+ იესოს. სიხარულისთვის, რომელიც მოელოდა, მან სირცხვილი არაფრად ჩააგდო+ და ბოძზე* წამებას გაუძლო, შემდეგ კი ღვთის ტახტის მარჯვნივ დაჯდა.+ 3 ამიტომ, რომ არ დაიღალოთ და არ დაკარგოთ სულის სიმხნევე,+ დაფიქრდით მასზე, ვინც სიტყვიერი შეურაცხყოფა+ მოითმინა ცოდვილთაგან, რომლებიც ამით თავიანთივე თავს აყენებდნენ ზიანს.

4 ამ ცოდვის წინააღმდეგ იბრძვით, მაგრამ ჯერ კიდევ სისხლამდე არ შეწინააღმდეგებიხართ მას+ 5 და სულ დაივიწყეთ თქვენთვის, როგორც შვილებისთვის ნათქვამი შეგონება:+ „შვილო, იეჰოვასგან აღზრდას უმნიშვნელოდ ნუ ჩათვლი და გულს ნუ გაიტეხ, როცა ის შეცდომაზე მოგითითებს,+ 6 რადგან იეჰოვა იმის აღზრდაზე ზრუნავს, ვინც უყვარს, და შოლტით სცემს ყველას, ვისაც შვილად იღებს“.+

7 იმისთვის ითმენთ, რომ აღიზარდოთ.+ ღმერთი შვილებივით გეპყრობათ,+ რადგან ის რა შვილია, რომლის აღზრდაზეც მამა არ ზრუნავს?+ 8 მაგრამ თუ მამა არ აღგზრდით, როგორც ყველა შვილს, უკანონო შვილები ყოფილხართ+ და არა ძეები. 9 ჩვენ პატივს ვცემდით ჩვენს ხორციელ მამებს, რომლებმაც აღგვზარდეს.+ ამიტომ განა უფრო მეტად არ უნდა დავემორჩილოთ ჩვენი სულიერი ცხოვრების მამას და ვიცოცხლოთ?+ 10 ისინი მცირე ხანს ზრუნავდნენ ჩვენს აღზრდაზე ისე, როგორც თვითონ მიაჩნდათ სწორად,+ ის კი ამას ჩვენ სასარგებლოდ აკეთებს, რათა მის სიწმინდეს ვეზიაროთ.+ 11 მართალია, ახლა ნებისმიერი აღმზრდელობითი ზომა სიხარულად კი არ გვეჩვენება, არამედ მწუხარებად,+ მაგრამ ვინც ამით გაიწაფება, შემდგომში მშვიდობიან ნაყოფს+ იმკის — სიმართლეს.+

12 მაშ, გამართეთ ჩამოშვებული ხელები+ და დასუსტებული მუხლები+ 13 და გაასწორეთ თქვენი ფეხის სავალი,+ რათა კოჭლმა ფეხი არ იღრძოს და განიკურნოს.+ 14 ისწრაფეთ, რომ ყველასთან მშვიდობიანი ურთიერთობა გქონდეთ+ და განიწმინდოთ,+ რის გარეშეც ვერავინ იხილავს უფალს,+ 15 და გაფრთხილდით, რომ რომელიმე თქვენგანს არ წაერთვას ღვთის წყალობა,+ რომ არანაირმა შხამიანმა ფესვმა+ არ ამოიყაროს და ზიანი არ მოიტანოს და არ წაიბილწოს მისით მრავალი,+ 16 რათა არ იყოს არც მეძავი და არც ისეთი, ვინც არ აფასებს წმინდას — ესავის+ მსგავსი, რომელმაც თავისი პირმშოობა ერთ კერძზე გაცვალა.+ 17 ვინაიდან იცით, რომ მოგვიანებით, როცა კურთხევის დამკვიდრება მოისურვა,+ უარყოფილ იქნა;+ და მიუხედავად იმისა, რომ ცრემლებით ითხოვდა გადაწყვეტილების შეცვლას,+ ეს უკვე შეუძლებელი იყო.+

18 თქვენ არ მიახლოებიხართ არც ხელშესახებს+ და ცეცხლმოკიდებულს,+ არც შავ ღრუბელს, არც წყვდიადს და არც ქარიშხალს,+ 19 არც საყვირის ხმას+ და არც სიტყვების ხმას,+ რომლის მოსმენისას ხალხი იხვეწებოდა, რომ აღარაფერი თქმულიყო მათ მიმართ.+ 20 მათთვის აუტანელი იყო ბრძანება: „თუ ცხოველი გაეკარება მთას, უნდა ჩაიქოლოს“.+ 21 ეს სანახაობა ისეთი შიშის მომგვრელი იყო, რომ მოსემ თქვა: „მეშინია და ვკანკალებ“.+ 22 თქვენ კი მიუახლოვდით სიონის მთას+ და ცოცხალი ღვთის ქალაქს+ — ზეციერ იერუსალიმს;+ მიუახლოვდით უთვალავ ანგელოზს,+ 23 ერთად შეკრებილებს,+ და ზეცაში ჩაწერილ+ პირმშოთა+ კრებას, ღმერთს — ყველას მოსამართლეს,+ და გასრულყოფილებული+ მართლების სულიერ ცხოვრებას;+ 24 მიუახლოვდით იესოს — ახალი შეთანხმების+ შუამავალს,+ და შესასხურებელ სისხლს,+ რომელიც აბელის სისხლზე უკეთ მეტყველებს.+

25 ფრთხილად იყავით, რომ არ ეურჩოთ მოლაპარაკეს,+ ვინაიდან, თუ ისინი არ გადარჩნენ, ვინც ეურჩა ღვთის გაფრთხილების მაუწყებელს დედამიწაზე,+ მით უმეტეს ჩვენ არ გადავრჩებით, თუკი ზურგს შევაქცევთ ზეციდან მოლაპარაკეს.+ 26 მაშინ მისმა ხმამ დედამიწა შეარყია,+ ახლა კი გვპირდება: „კიდევ ერთხელ შევძრავ არა მხოლოდ დედამიწას, არამედ ცასაც“.+ 27 სიტყვები „კიდევ ერთხელ“ მიანიშნებს შერყეულის, როგორც შექმნილის მოშორებაზე,+ რათა დარჩეს ის, რაც შეურყეველია.+ 28 მაშ, რადგან ვხედავთ, რომ მივიღებთ სამეფოს, რომელიც არ შეირყევა,+ კვლავაც ვიქონიოთ წყალობა, რისი მეშვეობითაც შევძლებთ, ღვთისთვის მოსაწონად შევასრულოთ წმინდა მსახურება, ღვთის შიშითა და მოკრძალებით,+ 29 ვინაიდან ჩვენი ღმერთი შთამნთქმელი ცეცხლია.+

13 ძმათმოყვარეობა შეინარჩუნეთ.+ 2 ნუ დაივიწყებთ სტუმართმოყვარეობას,+ რადგან ზოგიერთები ანგელოზებს გამასპინძლებიან და არ სცოდნიათ.+ 3 გახსოვდეთ საპყრობილეში ბორკილებში მყოფნი,+ თითქოს თქვენც მათთან ერთად ყოფილიყოთ შებორკილნი,+ და ისინი, ვისაც სასტიკად ეპყრობიან,+ რადგან თქვენც ჯერ კიდევ სხეულში იმყოფებით. 4 ყველას ცოლქმრობა იყოს ღირსეული და ცოლქმრული სარეცელი შეუბილწავი,+ რადგან მეძავებსა და მრუშებს ღმერთი გაასამართლებს.+ 5 იცხოვრეთ ფულის სიყვარულის გარეშე+ და დასჯერდით იმას,+ რაც გაქვთ,+ რადგან მან თქვა: „არ დაგტოვებ და არ მიგატოვებ“.+ 6 ეს გვამხნევებს+ და შეგვიძლია ვთქვათ: „იეჰოვაა ჩემი შემწე, არ შემეშინდება. რას მიზამს კაცი?“+

7 გახსოვდეთ ისინი, ვისაც თქვენ შორის ხელმძღვანელობა აკისრია+ და ვინც ღვთის სიტყვას გადმოგცემთ. დაუკვირდით მათი საქციელის შედეგებს და მათ მიბაძეთ+ რწმენაში.+

8 იესო ქრისტე იგივეა გუშინ, დღეს და მარადიულად.+

9 ნუ გაგიტაცებთ სხვადასხვა, უცხო სწავლება,+ რადგან კარგია, წყალობით+ განიმტკიცოთ გული და არა საჭმელებით,+ რაც არაფერს რგებს მათზე გადაყოლილებს.

10 ჩვენ გვაქვს სამსხვერპლო, რომლიდანაც ჭამის უფლება არა აქვთ კარავში წმინდა მსახურების შემსრულებლებს.+ 11 იმ ცხოველებს, რომელთა სისხლიც წმინდა ადგილას შეაქვს მღვდელმთავარს ცოდვისთვის, ბანაკის გარეთ წვავენ.+ 12 ამიტომ იესოც კარიბჭის გარეთ+ იტანჯა, რათა საკუთარი სისხლით+ განეწმინდა ხალხი.+ 13 მაშ, გავიდეთ მასთან ბანაკის გარეთ და ვიტვირთოთ მისი შეურაცხყოფა,+ 14 რადგან აქ არა გვაქვს მუდმივი ქალაქი,+ არამედ გულმოდგინედ ვეძებთ იმ ქალაქს, რომელიც იქნება.+ 15 ყოველთვის ვწირავდეთ ღმერთს მისი მეშვეობით ქების მსხვერპლს,+ ანუ ბაგეთა ნაყოფს,+ რითაც სახალხოდ ვაღიარებთ მის სახელს.+ 16 გარდა ამისა, ნუ დაივიწყებთ კარგის კეთებასა+ და გაზიარებას, რადგან ღმერთს სიამოვნებს ასეთი მსხვერპლი.+

17 გაუგონეთ მათ, ვისაც თქვენ შორის ხელმძღვანელობა აკისრია+ და დაემორჩილეთ,+ რადგან ისინი ფხიზლობენ თქვენს სულებზე, როგორც ანგარიშვალდებულნი,+ რათა ამას სიხარულით აკეთებდნენ და არა ოხვრით, ვინაიდან ეს საზიანო იქნებოდა თქვენთვის.+

18 ილოცეთ+ ჩვენთვის, რადგან დარწმუნებულნი ვართ, რომ სუფთა სინდისი გვაქვს და გვსურს, ყველაფერში პატიოსნად მოვიქცეთ,+ 19 მაგრამ უფრო მეტად შეგაგონებთ, ეს იმისთვის გააკეთოთ, რომ მალე დაგიბრუნდეთ.+

20 მშვიდობის ღმერთმა,+ რომელმაც მარადიული შეთანხმების სისხლით+ მკვდრეთით აღადგინა+ ცხვრის+ დიდებული მწყემსი,+ ჩვენი უფალი იესო, 21 აღგჭურვოთ ყოველივე კარგით თავისი ნების შესასრულებლად — იესო ქრისტეს მეშვეობით ჩვენში ის გააკეთოს, რაც მოსაწონია მისთვის;+ მას დიდება მარადიულად.+ ამინ.

22 შეგაგონებთ, ძმებო, მოთმინებით მიიღოთ ეს გამხნევების სიტყვა, რადგან ბევრი არაფერი მომიწერია თქვენთვის.+ 23 იცოდეთ, რომ ძმა ტიმოთე+ გათავისუფლებულია და, თუ მალე მოვა, მასთან ერთად გინახულებთ.

24 მომიკითხეთ ყველა, ვისაც ხელმძღვანელობა აკისრია+ თქვენ შორის, და ყველა წმინდა. მოკითხვას გითვლიან იტალიელები.+

25 წყალობა+ ყველა თქვენგანს.