“Maatasɩɣ-ɩ naʋ ɖɩɣa!”
Wiɖiyi ŋtɛm nɔɔyʋ yɔɔ tɔm yɔɔdʋʋ mbʋ? Pɩtɩla ŋpɩsɩ ɛyʋ ɛnʋ ɛ-cɔlɔ tam sakɩyɛ, ɛlɛ ŋtɩpɩzɩ nɛ ŋmɩzɩ lɩm toovenim piye nɖɩ ŋɖuwa yɔ. (1 Kɔr. 3:6) Nabʋyʋ taa lɛ, tɔm susuyaa mba pɛwɛ niye yɔ, pamaɣ takayɩsɩ ɛyaa mba paatasɩɣ-wɛ naʋ pa-ɖɩsɩ taa yɔ, yaa pamaɣ tɔm takayɩsɩ nasɩyɩ yɔɔ nɛ pasʋzʋʋ-sɩ po-kuduyuŋ nɔnɔsɩ tɛɛ. Tɔm susuyaa nabɛyɛ ñɔpɔzʋʋ ɛyaa kajalaɣ ɖeɖe se paha-wɛ pa-kaŋgalaafu masɩ se pɩɩsɩnɩ-wɛ ye paatasɩɣ-wɛ naʋ ɖɩsɩ yɔ. Pɔpɔzʋʋ-wɛ kɛlɛʋ yem se: “Ŋwɛnɩ pɔrtaabɩlɩ mayaɣ na?” Ye ŋpɩsaa nɛ ŋwolo nɔɔyʋ cɔlɔ, yaa ŋma-ɩ takayaɣ, yaa ŋtɩŋnɩ intɛrnɛɛtɩ yɔɔ nɛ ŋtiyini-i message, yaa ŋsʋzɩ takayaɣ nakɛyɛ e-kuduyuu nɔnɔɔ tɛɛ yaa ŋya-ɩ kaŋgalaafu yɔɔ yɔ, ŋpɩzɩɣ nɛ ŋkalɩ-ɩ se ɛkɛ pɩsɩ nɛ ŋna-ɩ. Paa ŋŋnaɣ ɛyʋ ɛnʋ ɖɩɣa ɖoŋ ɖoŋ yɔ, ŋpɩzɩɣ nɛ ŋmɩzɩ lɩm toovenim piye nɖɩ ŋɖu ɛ-laŋɩyɛ taa yɔ.