Îbo Bêqusûrtiya Xwe, Xwey Dike

GELO merî dikarin cêribandinêd gelek giranda Xwedêra amin bimînin, û hela hê wî çaxî jî, heger seva aminiya xwe tiştekî ji Xwedê nastînin? Ev pirs pêşda hat wedê jîyîna Îbo, û ewî caba vê pirsê da.

Çaxê cimeta îsraêlî di Misirêda bû, pismamê Birahîm, Îbo di Erebistanêda dijît. Carekê, milyaket ber Xwedê top bûn û Mîrê-cina jî hate nav wan. Yahowa ber efirînêd xweyî ezmana got ku ew baweriya xwe Îbo tîne. Yahowa usa jî kifş kir ku merîkî mîna Îbo amin, tune. Lê Şeytan Mîrê-cina caba Yahowa da û got, ku Îbo Xwedêra qulix dike, çimkî Xwedê miqatî wî dibe û wî kerem dike. Ev milyaketê miqabil dixwest îzbat kira, ku heger hemû tiştî ji Îbo bistînin, ewê nifira Xwedê bike.

Xwedê îzin da Mîrê-cina, wekî hebûna Îbo temamî lê bistîne, zarêd wî bikuje û bi nexweşîke giran wî nexweş bêxe. Îbo nizanibû ku ev kirêd Mîrê-cina ne, lema jî fem nedikir çira Xwedê cêribandinêd usa giran dide wî. Lê Îbo yeke Xwedêra amin ma, û ewî Xwedê înkar nekir.

Sê hevalêd durû hatibûn cem Îbo. Wana dixwest Îbo bidana bawerkirinê, wekî yan çi Xwedê wî ceza dike, seva gunêd wîye veşartî. Ev xeberdana wane tevî Îbo, di kitêba Îboda hatiye nivîsarê. Wana usa jî dixwest îzbat kin, wekî Xwedê ji qulixkarêd xwe tu car qayîl nîne, û îtbariya xwe jî wana nayne. Îbo dişirmîşbûna wane nerastra razî nîbû. Bi baweriya xweye qayîm ewî got, wekî heta mirinê bêqusûrtiya xwe wê nehêle!

Lê Îbo şaşîk berda. Ewî gele dîna xwe da ser rastiya xwe. Êlîhû kîjan ku ji wana cahiltir bû, çaxê hemû şerê wan bihîst kete nav xeberdana wan. Ewî şîret da Îbo wekî dişirmîşbûna wîye nerast, rast be û wîra eyan kir, ku îzbatkirina serwêrtiya Yahowa hê ferz e, ne ku îzbatkirina rastiya meriva. Şaşiya Îbo hema vê yekêda bû. Êlîhû usa jî hevalêd Îboyî durû, sert şîret kirin.

Paşî vê yekê Yahowa tev Îbo xeber da, wekî dişirmîşbûna wî rast ke. Xwedê dîna Îbo da ser keremetêd tebiyetê û bi vê yekê wî da femkirinê, ku merî himberî Xwedê çiqas biçûk in. Îbo merîkî şikestî bû, ewî şaşiya xweye nerast fem kir. Yahowa Xwedê “gelek dilovan û tije rem e”, ewî Îbo qenc kir û du car zêdetir hebûna wî û zarêd wî zêde kir (Aqûb 5:11, ÎM). Belê, Îbo di nava cêribandinêd giranda jî bêqusûrtiya xwe xwey kir, û bi vê yekê caba pirsa Mîrê-cina da.

Li ser hîmê kitêba Îbo.