FIKIRÊN QÎMET JI XEBERA XWEDÊ | METTA 14-15
Bi Destê Hineka, Geleka Têr Dikin
Pêşiya Cejina Derbazbûnê di sala 32-da D.M., Îsa keremetek kir, derheqa kîjanî ku çar nivîskarên Încîlê nivîsî ne.
Bi saya vê keremetê, Îsa tişteke usa kir, çi ku heta roja îroyîn berdewam dibe.
Îsa rêberiyê dabû şagirtên xwe ku elaletê têr kin. Cem wana tenê pênc nan û du mesî hebûn
Îsa nan û mesî hildan, dua kir, û destpêkir ew bide şagirta, seva ku ewana elaletêra bela kin
Bi saya vê keremetê epêce xwarin bona herkesa hebû, û hela hê vê zêdetir jî. Îsa bi destê çend şagirtên xwe, bi hezara meriva têr kirin
Îsa pêxembertî kir, ku rojên paşinda, ewê komekê kifş ke, yê ku “wextda xwarina” ruhanî bide (Mt. 24:45).
Di sala 1919-da, Îsa li ser “mala xwe”, kifş kir “xulamê amin û serwaxt”, dêmek komeke biçûk ya birên bi ruh kifşkirî, ku xwarina ruhanî bidin
Bi saya vê koma biçûk ya birên bi ruh kifşkirî, Îsa wek qirna yekêda û îro jî ewî şixulî dike
Çawa ez dikarim nîşan kim, ku qedir-siyaneta vê komê digirim, ya ku Îsa dide xebatê, wekî ruhanîda meriya têr ke?