Pêşem, 14 Tebaxê
Dest bi lêgerîna Xwedê kir û . . . Xwedê karê wî serfiraz kir (2 Dîr. 26:5).
Ûziya Padşa cahiltiya xweda milûk bû. Ewî “Xudan digeriya”. Ewî 68 sal emir kir, û heçî zef ji temamiya emirê xwe, ewî keremên Yehowa didît (2 Dîrok 26:1-4). Ûziya himberî gelek dijminên miletê Xwedê serket û parastina Orşelîmê diha qewî kir (2 Dîrok 26:6-15). Bê şik, Ûziya şêkirdar bû ku ew bi saya alîkariya Xwedê pêşdaçûyî bû (Waîz 3:12, 13). Ûziya Padşa bû, lema jî bona wî tiştekî normal bû ku fermana bide kesên din. Û diqewime ew difikirî ku ew çi bixwaze dikare hema usa jî bike. Rojekê, Ûziya usa qure babax bû, ku çû paristgehê û xwest bixûrê ser qurbangehê bişewitîne. Lê padşara îzin nehatibû dayînê vê yekê bikin (2 Dîrok 26:16-18). Kahînê Mezin, Azarya, xwest riya wî bigire, lê Ûziya gelek hêrs ket. Ûziya amin nema û Yehowa ew bi kotîbûnê ceza kir (2 Dîrok 26:19-21). Hergê ew milûk bima, ewê neketa halekî usa! w23.09 10 ¶9-10
Înî, 15 Tebaxê
Ewî xwe dida alîkî û vedikişiya, ji tirsa ewên ku digotin, gerekê necihû bêne sinetkirinê (Galt. 2:12).
Çaxê Petrûsê şandî bû xizmetkarê Xwedê yê bijartî, hingê jî ewî himberî kêmasiyên xwe şer dikir. Sala 36 D.M.-da, Xwedê Petrûs şande cem Kornêlyo, yê ku ne Cihû bû. Wêderê, Xwedê Kornêlyo bi ruhê xweyî pîroz bijart. Bi vê yekê Petrûs fem kir, ku merivên ji hemû mileta ber çevê Xwedê yek in, û ewana jî dikarin bibine para civata Mesîhîtî (Karên Şandiya 10:34, 44, 45). Paşî vê yekê, Petrûs tevî merivên ji miletên din jî xwarin dixwar. Lê pêşiya vê yekê, Petrûs wê tiştekî usa qe nekira. Wî çaxî, hine Mesîhiyên Cihû difikirîn, wekî xûşk-birên Cihû û yên ji miletên din, gerekê tevayî xwarinê nexwin. Gava hine ji wan Cihûya hatine Entakyayê, Petrûs îda tevî xûşk-birên ku ne Cihû bûn, xwarin nedixwar, çimkî nedixwest dilê Mesîhiyên Cihû bêşîne. Pawlosê şandî ev durûtiya wî dît û ber hemû meriva şîret da wî (Galatî 2:13, 14). Paşî vî şaşiyê jî, Petrûs berdewam dikir bi xîret xizmet ke. w23.09 22 ¶8
Şemî, 16 Tebaxê
[Ewê we] xweyîbingeh ke (1 Pet. 5:10).
Hergê te xwe cêribandiye, diqewime te çend kêmasiyên xwe dîtiye, lê dîsa jî dilteng nebe. Bîr neke, ku Padşê me Îsa Mesîh yekî dilovan e û ewê alî te bike, wekî tu pêşda herî (1 Petrûs 2:3). Petrûsê şandî dibêje, ku Xwedê “wê xwexa we . . . bişidîne”. Carekê, Petrûs xwe hêja hesab nekir ku kêleka Kurê Xwedê be (Lûqa 5:8). Lê bi alîkariya Yehowa û Îsa Mesîh, Petrûs berdewam dikir bi aminî pey Îsa here. Axiriyêda Yehowa îzin da Petrûs, wekî ew bikeve “Padşatiya heta-hetayêye Xudan û Xilazkirê me Îsa Mesîh” (2 Petrûs 1:11). Çi xelateke mezin e! Mîna Petrûs, hergê tu berdewam kî xîret bî û îzin bidî Yehowa ku te hîn ke, tuyê jî emirê heta-hetayê bistînî. Paşê tê bigihîjî nêta baweriya xwe, dêmek bêyî xilazkirinê (1 Petrûs 1:9). w23.09 31 ¶16-17