ເສີມຄວາມເຊື່ອໃຫ້ເຂັ້ມແຂງໃນສິ່ງທີ່ເຈົ້າຫວັງໄວ້
“ຄວາມເຊື່ອຄືຄວາມໝັ້ນໃຈເພາະມີເຫດຜົນໜັກແໜ້ນວ່າສິ່ງທີ່ຫວັງໄວ້ຈະເກີດຂຶ້ນ.”—ເຫບເລີ 11:1, ລ.ມ.
ເພງ: 81, 134
1, 2. (ກ) ສິ່ງທີ່ເຮົາຫວັງໄວ້ແຕກຕ່າງແນວໃດຈາກຜູ້ຄົນໃນໂລກນີ້? (ຂ) ເຮົາຈະພິຈາລະນາເລື່ອງຫຍັງໃນບົດຄວາມນີ້?
ພະເຢໂຫວາໃຫ້ເຮົາມີຄວາມຫວັງໃນສິ່ງຕ່າງໆທີ່ດີເລີດ. ພະອົງສັນຍາວ່າຈະເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະອົງເປັນທີ່ນັບຖືອັນບໍລິສຸດ ແລະໃຫ້ຈຸດປະສົງຂອງພະອົງສຳເລັດຢູ່ໃນສະຫວັນແລະໃນໂລກນີ້. (ມັດທາຍ 6:9, 10) ສອງເລື່ອງນີ້ຈຶ່ງເປັນສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດທີ່ເຮົາຄອຍຖ້າ. ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັນຍາວ່າຈະມອບລາງວັນໃຫ້ແກ່ເຮົາເຊິ່ງກໍຄືການມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປບໍ່ວ່າຈະຢູ່ໃນສະຫວັນຫຼືໃນໂລກນີ້. ນັ້ນຈະເປັນສິ່ງທີ່ວິເສດແທ້ໆ! (ໂຢຮັນ 10:16; 2 ເປໂຕ 3:13) ເຮົາຍັງກໍຄອຍຖ້າທີ່ຈະເຫັນວິທີທີ່ພະເຢໂຫວາຈະຊີ້ນຳແລະສະໜັບສະໜູນປະຊາຊົນຂອງພະອົງຕໍ່ໄປໃນສະໄໝສຸດທ້າຍນີ້.
2 ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ ຄວາມເຊື່ອຄື “ຄວາມໝັ້ນໃຈ” ໃນສິ່ງທີ່ເຮົາຫວັງໄວ້. ເລື່ອງນີ້ໝາຍຄວາມວ່າຄົນທີ່ມີຄວາມເຊື່ອຈະໝັ້ນໃຈໄດ້ແທ້ໆວ່າສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາສັນຍາໄວ້ຈະກາຍເປັນຈິງ. (ເຫບເລີ 11:1, ລ.ມ.) ຫຼາຍຄົນໃນທຸກມື້ນີ້ຫວັງແລະປາຖະໜາໃນວັດຖຸສິ່ງຂອງ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າບໍ່ສາມາດໝັ້ນໃຈວ່າຈະໄດ້ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ຫຼືບໍ່. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ບາງຄົນຫວັງວ່າຢາກຖືກເລກ ແຕ່ກໍບໍ່ສາມາດໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າຈະຖືກແທ້ໆ. ໃນບົດຄວາມນີ້ ເຮົາຈະເບິ່ງວ່າເຮົາສາມາດເຮັດຫຍັງໄດ້ແດ່ເພື່ອເສີມຄວາມເຊື່ອໃນຄຳສັນຍາຂອງພະເຢໂຫວາ. ເຮົາຍັງຈະເບິ່ງວ່າຄວາມເຊື່ອທີ່ເຂັ້ມແຂງຈະຊ່ວຍເຮົາໄດ້ແນວໃດໃນຕອນນີ້.
3. ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງເຊື່ອວ່າຄຳສັນຍາຂອງພະເຢໂຫວາຈະກາຍເປັນຈິງ?
3 ເຮົາທຸກຄົນບໍ່ໄດ້ມີຄວາມເຊື່ອຕັ້ງແຕ່ເກີດມາ. ເພື່ອຈະມີຄວາມເຊື່ອ ເຮົາຕ້ອງຍອມໃຫ້ພະລັງບໍລິສຸດຂອງພະເຈົ້າຊີ້ນຳຫົວໃຈເຮົາ. (ຄາລາຊີ 5:22) ພະລັງນີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາ. ເມື່ອເຂົ້າໃຈວ່າພະອົງມີລິດເດດຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດແລະມີສະຕິປັນຍາ ເຮົາກໍໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະອົງມີຄວາມສາມາດທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ຄຳສັນຍາທຸກຢ່າງສຳເລັດໄດ້. ພະເຢໂຫວາໝັ້ນໃຈຫຼາຍໃນຄວາມສຳເລັດຂອງຄຳສັນຍານັ້ນຈົນຄືກັບວ່າມັນໄດ້ເປັນຈິງແລ້ວ ດ້ວຍເຫດນັ້ນພະອົງຈຶ່ງເວົ້າວ່າ: “ສິ່ງທັງຫຼາຍທີ່ເປັນເມື່ອກ່ອນນັ້ນກໍລ່ວງໄປແລ້ວ.” (ອ່ານຄຳປາກົດ 21:3-6) ເຮົາຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາເຮັດຕາມຄຳສັນຍາສະເໝີ ເພາະພະອົງເປັນ “ພະເຈົ້າອົງສັດຊື່ທີ່ຖືຮັກສາຄຳສັນຍາ.” ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາສາມາດເຊື່ອໃນທຸກສິ່ງທີ່ພະອົງບອກກ່ຽວກັບອະນາຄົດ.—ພະບັນຍັດ 7:9
ຜູ້ຮັບໃຊ້ໃນອະດີດມີຄວາມເຊື່ອທີ່ເຂັ້ມແຂງ
4. ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຈົ້າໃນອະດີດມີຄວາມເຊື່ອໃນເລື່ອງໃດ?
4 ເຫບເລີບົດ 11 ເວົ້າເຖິງຊາຍຍິງ 16 ຄົນເຊິ່ງມີຄວາມເຊື່ອທີ່ເຂັ້ມແຂງໃນຄຳສັນຍາຂອງພະເຢໂຫວາ. ເຫບເລີບົດນີ້ຍັງເວົ້າເຖິງຄົນອື່ນໆທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈເພາະເຂົາເຈົ້າມີ “ຄວາມເຊື່ອ.” (ເຫບເລີ 11:39) ຄົນເຫຼົ່ານີ້ກຳລັງຄອຍຖ້າ “ເຊື້ອສາຍ” ທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັນຍາໄວ້ ເພາະເຂົາເຈົ້າຮູ້ວ່າ “ເຊື້ອສາຍ” ນີ້ຈະທຳລາຍສັດຕູຂອງພະອົງ ແລະຈະເຮັດໃຫ້ໂລກນີ້ກາຍເປັນອຸທິຍານອີກຄັ້ງໜຶ່ງ. (ຕົ້ນເດີມ 3:15) ເຂົາເຈົ້າຍັງມີຄວາມເຊື່ອທີ່ເຂັ້ມແຂງວ່າພະເຢໂຫວາຈະໃຫ້ເຂົາເຈົ້າກັບມາມີຊີວິດອີກ. ແນ່ນອນວ່າເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຄອຍຖ້າທີ່ຈະຟື້ນຄືນມາເພື່ອມີຊີວິດໃນສະຫວັນ ເພາະພະເຍຊູບໍ່ທັນເຮັດໃຫ້ຄຳສັນຍາເລື່ອງນີ້ເປັນໄປໄດ້ກັບເຂົາເຈົ້າ. (ຄາລາຊີ 3:16) ແຕ່ເຂົາເຈົ້າຄອຍຖ້າການມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປໃນໂລກທີ່ເປັນອຸທິຍານທີ່ສວຍງາມ.—ຄຳເພງ 37:11; ເອຊາອີ 26:19; ໂອເຊ 13:14
5, 6. ອັບລາຫາມແລະຄອບຄົວຄອຍຖ້າຫຍັງ? ເຂົາເຈົ້າຮັກສາຄວາມເຊື່ອໃຫ້ເຂັ້ມແຂງໄດ້ໂດຍວິທີໃດ? (ເບິ່ງຮູບໜ້າທຳອິດ)
5 ເຫບເລີ 11:13 (ລ.ມ.) ເວົ້າເຖິງຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ເຫຼົ່ານີ້ວ່າ: ‘ຄົນທັງໝົດນີ້ຕາຍໄປຕອນທີ່ມີຄວາມເຊື່ອ ເຖິງວ່າຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບສິ່ງທີ່ພະເຈົ້າສັນຍາໄວ້ ແຕ່ພວກເຂົາກໍເບິ່ງເຫັນແຕ່ໄກແລະຄອຍຖ້າດ້ວຍຄວາມຍິນດີ.’ ເຂົາເຈົ້າຄອຍຖ້າໂລກໃໝ່ແລະນຶກພາບວ່າໄດ້ອາໄສຢູ່ທີ່ນັ້ນ. ອັບລາຫາມເປັນຄົນໜຶ່ງໃນນັ້ນ. ພະເຍຊູເວົ້າວ່າ ອັບລາຫາມ ‘ຍິນດີທີ່ຈະເຫັນວັນນັ້ນ.’ (ໂຢຮັນ 8:56) ຊາລາ ອີຊາກ ຢາໂຄບ ແລະຄົນອື່ນໆຍັງຄອຍຖ້າໃຫ້ເຖິງເວລາທີ່ລາຊະອານາຈັກເຊິ່ງ ‘ພະເຈົ້າເປັນຜູ້ອອກແບບແລະກໍ່ສ້າງຂຶ້ນ’ ຈະປົກຄອງທົ່ວໂລກນີ້.—ເຫບເລີ 11:8-11
6 ອັບລາຫາມແລະຄອບຄົວຮັກສາຄວາມເຊື່ອໃຫ້ເຂັ້ມແຂງໄດ້ໂດຍວິທີໃດ? ເຂົາເຈົ້າຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາຕໍ່ໆໄປ. ບາງຄັ້ງ ພະອົງເວົ້າກັບເຂົາເຈົ້າໂດຍທາງທູດສະຫວັນ ທາງນິມິດ ຫຼືທາງຄວາມຝັນ. ບາງທີເຂົາເຈົ້າອາດຮຽນຮູ້ຈາກຜູ້ເຖົ້າຜູ້ແກ່ທີ່ສັດຊື່ ຫຼືຈາກໜັງສືທີ່ເກົ່າແກ່. ອັບລາຫາມແລະຄອບຄົວບໍ່ເຄີຍລືມຄຳສັນຍາຂອງພະເຢໂຫວາ ແລະເຂົາເຈົ້າມັກຄຶດຕຶກຕອງເຖິງສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນ. ຜົນກໍຄື ເຂົາເຈົ້າສາມາດໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາຈະຮັກສາຄຳສັນຍາຂອງພະອົງ. ດ້ວຍເຫດນີ້ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງຮັກສາຄວາມພັກດີຕໍ່ພະອົງໄວ້ໄດ້ເຖິງວ່າປະສົບກັບຄວາມຍາກລຳບາກຫຼືການຂົ່ມເຫງ.
7. ພະເຢໂຫວາຈັດໃຫ້ມີສິ່ງໃດເພື່ອເສີມຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ ແລະເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງ?
7 ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮັກສາຄວາມເຊື່ອໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ? ພະເຢໂຫວາຈັດໃຫ້ມີຄຳພີໄບເບິນເພື່ອສອນເຮົາໃນເລື່ອງຄຳສັນຍາຂອງພະອົງກ່ຽວກັບອະນາຄົດ. ໃນຄຳພີໄບເບິນ ພະອົງບອກໃຫ້ເຮົາຮູ້ເຖິງສິ່ງທີ່ເຮົາຕ້ອງເຮັດເພື່ອຈະມີຄວາມສຸກ. ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງເປັນສິ່ງທີ່ດີທີ່ເຮົາຈະອ່ານຄຳພີໄບເບິນທຸກມື້ແລະເຮັດຕາມຄຳແນະນຳນັ້ນ. (ຄຳເພງ 1:1-3; ອ່ານກິດຈະການ 17:11) ໂດຍທາງ “ຂ້າໃຊ້ຜູ້ສັດຊື່ແລະສະຫຼາດ [“ສຸຂຸມ”, ລ.ມ.]” ພະເຢໂຫວາຍັງຈັດໃຫ້ມີ ‘ອາຫານໃນເວລາກຳນົດ.’ (ມັດທາຍ 24:45) ຄືກັບຜູ້ຮັບໃຊ້ໃນອະດີດ ເຮົາຕ້ອງອ່ານກ່ຽວກັບຄຳສັນຍາຂອງພະເຢໂຫວາເປັນປະຈຳແລະຄຶດຕຶກຕອງຢ່າງເລິກເຊິ່ງໃນສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນ. ການເຮັດແບບນີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮັກສາຄວາມພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາ ແລະຄອຍຖ້າຕໍ່ໄປໃຫ້ເຖິງເວລາທີ່ລາຊະອານາຈັກຂອງພະອົງຈະປົກຄອງຢູ່ເໜືອໂລກນີ້ທັງໝົດ.
ເມື່ອເຫັນວິທີທີ່ພະເຢໂຫວາຕອບຄຳອະທິດຖານຂອງເຮົາ ຄວາມເຊື່ອທີ່ເຮົາມີຕໍ່ພະອົງກໍຈະເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ
8. ການອະທິດຖານເສີມຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາໄດ້ແນວໃດ?
8 ມີຫຍັງອີກທີ່ຊ່ວຍຜູ້ຮັບໃຊ້ໃນອະດີດໃຫ້ຮັກສາຄວາມເຊື່ອໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ? ເຂົາເຈົ້າອະທິດຖານຂໍຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກພະເຢໂຫວາ ແລະເມື່ອເຫັນວ່າພະອົງຕອບຄຳອະທິດຖານ ສິ່ງນີ້ເຮັດໃຫ້ຄວາມເຊື່ອຂອງເຂົາເຈົ້າເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ. (ເນເຫມີ 1:4, 11; ຄຳເພງ 34:4, 15, 17; ດານຽນ 9:19-21) ຄ້າຍຄືກັນ ເມື່ອເຮົາເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ຍິນຄຳອະທິດຖານຂອງເຮົາແລະພະອົງຈັດໃຫ້ມີສິ່ງທີ່ເຮົາຕ້ອງການແທ້ໆໃນເວລາທີ່ເໝາະສົມ ຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາກໍຈະເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ. (ອ່ານ 1 ໂຢຮັນ 5:14, 15) ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງຕ້ອງ “ຂໍ [ຕໍ່ໆໄປ]” ທີ່ຈະໃຫ້ພະອົງປະທານພະລັງບໍລິສຸດໃຫ້ແກ່ເຮົາເພື່ອເຮົາຈະມີຄວາມເຊື່ອຫຼາຍຂຶ້ນ.—ລືກາ 11:9, 13
9. ເຮົາຄວນອະທິດຖານກ່ຽວກັບເລື່ອງໃດແດ່?
9 ເມື່ອອະທິດຖານ ເຮົາບໍ່ຄວນຂໍສະເພາະສິ່ງທີ່ເຮົາຕ້ອງການເທົ່ານັ້ນ. ເຮົາຄວນຂອບໃຈແລະສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາທຸກມື້ເຊັ່ນກັນ ເພາະພະອົງໄດ້ເຮັດສິ່ງທີ່ດີເລີດຫຼາຍຢ່າງແທ້ໆ. (ຄຳເພງ 40:5) ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາຍັງອະທິດຖານເພື່ອພີ່ນ້ອງຮ່ວມຄວາມເຊື່ອຢູ່ທົ່ວໂລກ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເຮົາ “ຄິດເຖິງຄົນທີ່ຖືກກັກຂັງຢູ່” ແລະເຮົາຍັງອະທິດຖານສຳລັບ ‘ຄົນທີ່ນຳໜ້າໃນໝູ່ພວກເຮົາ.’ ເມື່ອເຫັນວິທີທີ່ພະເຢໂຫວາຕອບຄຳອະທິດຖານຂອງເຮົາ ຄວາມເຊື່ອທີ່ເຮົາມີຕໍ່ພະອົງກໍຈະເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນແລະເຮົາຈະໃກ້ຊິດພະອົງຫຼາຍຂຶ້ນ.—ເຫບເລີ 13:3, 7, ລ.ມ.
ເຂົາເຈົ້າພັກດີຕໍ່ໆໄປ
10. ສິ່ງໃດທີ່ຊ່ວຍຫຼາຍຄົນໃຫ້ກ້າຫານແລະຮັກສາຄວາມພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາ?
10 ໃນເຫບເລີບົດ 11 ໂປໂລເວົ້າວ່າ: ‘ພວກຜູ້ຍິງກໍຮັບຄົນຂອງພວກເຂົາກັບມາເພາະຖືກປຸກໃຫ້ຟື້ນຂຶ້ນຈາກຕາຍ ສ່ວນຄົນອື່ນໆບາງຄົນຍອມຖືກທໍລະມານເພາະບໍ່ຍອມອະລຸ້ມອະລ່ວຍເພື່ອແລກກັບການປ່ອຍຕົວ ພວກເຂົາຈະໄດ້ຮັບການປຸກໃຫ້ຟື້ນຂຶ້ນຈາກຕາຍແບບທີ່ດີກວ່າ.’ (ເຫບເລີ 11:35, ລ.ມ.) ຫຼາຍຄົນໄດ້ອົດທົນກັບການທົດລອງຕ່າງໆແລະຮັກສາຄວາມພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາເພາະເຂົາເຈົ້າມີຄວາມເຊື່ອທີ່ເຂັ້ມແຂງໃນເລື່ອງການຟື້ນຄືນມາຈາກຕາຍທີ່ພະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້. ຄົນເຫຼົ່ານີ້ຮູ້ວ່າໃນອະນາຄົດ ພະເຢໂຫວາຈະໃຫ້ເຂົາເຈົ້າກັບຄືນມາອີກແລະມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປໃນໂລກນີ້. ຂໍໃຫ້ຄິດເຖິງນາບອດແລະຊາກາລີ ເນື່ອງຈາກວ່າເຊື່ອຟັງພະເຈົ້າ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງຕາຍຍ້ອນຖືກກ້ອນຫີນແກວ່ງໃສ່. (1 ກະສັດ 21:3, 15, 2 ຂ່າວຄາວ 24:20, 21) ດານຽນຖືກຖິ້ມລົງໃນຂຸມທີ່ມີໂຕສິງທີ່ຫິວໂຫຍ ແລະພວກໝູ່ຂອງລາວກໍຖືກຖິ້ມລົງໃນເຕົາໄຟທີ່ຮ້ອນກ້າ. ເຂົາເຈົ້າພ້ອມທີ່ຈະຕາຍແທນທີ່ຈະບໍ່ສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາ. ຄົນເຫຼົ່ານີ້ມີຄວາມເຊື່ອທີ່ເຂັ້ມແຂງວ່າພະເຢໂຫວາຈະໃຫ້ພະລັງບໍລິສຸດແກ່ເຂົາເຈົ້າ ແລະພະອົງຈະຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ອົດທົນກັບຄວາມຍາກລຳບາກ.—ດານຽນ 3:16-18, 20, 28; 6:13, 16, 21-23; ເຫບເລີ 11:33, 34
ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາຮັກສາຄວາມພັກດີຕໍ່ພະອົງເພາະເຂົາເຈົ້າມີຄວາມເຊື່ອທີ່ເຂັ້ມແຂງໃນເລື່ອງການຟື້ນຄືນມາຈາກຕາຍທີ່ພະອົງໄດ້ສັນຍາໄວ້
11. ຍ້ອນຄວາມເຊື່ອ ຜູ້ພະຍາກອນບາງຄົນໄດ້ອົດທົນກັບການທົດລອງແບບໃດ?
11 ຜູ້ພະຍາກອນຫຼາຍຄົນ ເຊັ່ນ: ມີກາຢາແລະເຢເຣມີຖືກເຍາະເຍີ້ຍແລະຖືກຂັງຄຸກ. ຄົນອື່ນໆເຊັ່ນ: ເອລີຢາໄດ້ ‘ຊັດເຊພະເນຈອນໄປຕາມຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານແລະຕາມພູຜາ ອາໄສຢູ່ໃນຖ້ຳແລະໃນຂຸມໃຕ້ດິນ, ທ.ປ.’ ເຂົາເຈົ້າອົດທົນຕໍ່ການທົດລອງແລະຮັກສາຄວາມພັກດີຕໍ່ພະເຈົ້າເພາະ “ມີເຫດຜົນໜັກແໜ້ນວ່າສິ່ງທີ່ຫວັງໄວ້ຈະເກີດຂຶ້ນ, ລ.ມ.”—ເຫບເລີ 11:1, 36-38; 1 ກະສັດ 18:13; 22:24-27; ເຢເຣມີ 20:1, 2; 28:10, 11; 32:2
12. ໃຜເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີທີ່ສຸດທີ່ເຮົາຈະຮຽນແບບໄດ້? ສິ່ງໃດທີ່ຊ່ວຍພະອົງໃຫ້ອົດທົນກັບການທົດລອງ?
12 ພະເຍຊູຄລິດອົດທົນກັບການທົດລອງທີ່ຍາກທີ່ສຸດແລະໄດ້ຮັກສາຄວາມພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາ. ສິ່ງໃດຊ່ວຍພະອົງໃຫ້ອົດທົນໄດ້? ໂປໂລເວົ້າວ່າ: “ພະອົງໄດ້ທົນຕໍ່ໄມ້ກາງແຂນ [“ເສົາທໍລະມານ,” ລ.ມ.] ໂດຍບໍ່ໄດ້ຖືວ່າຄວາມຕາຍນັ້ນເປັນຄວາມອັບອາຍ ຍ້ອນຄວາມຊົມຊື່ນຍິນດີທີ່ລໍຄອຍພະອົງຢູ່ ແລະບັດນີ້ພະອົງກໍນັ່ງທີ່ກ້ຳຂວາບັນລັງຂອງພະເຈົ້າ.” (ເຫບເລີ 12:2, ທ.ປ.) ຈາກນັ້ນ ໂປໂລໄດ້ກະຕຸ້ນຄລິດສະຕຽນໃຫ້ “ຄຶດເຖິງ” ຕົວຢ່າງຂອງພະເຍຊູ. (ອ່ານເຫບເລີ 12:3) ຄືກັບພະເຍຊູ ຄລິດສະຕຽນຫຼາຍຄົນໃນສະຕະວັດທຳອິດກໍຕາຍຍ້ອນສະແດງຄວາມພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາ. ອັນຕິປາກໍເປັນຄົນໜຶ່ງໃນນັ້ນ. (ຄຳປາກົດ 2:13) ຄລິດສະຕຽນເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ຮັບລາງວັນຂອງຕົນແລ້ວ ສ່ວນຜູ້ຮັບໃຊ້ຄົນອື່ນໆທີ່ມີຊີວິດຢູ່ກ່ອນເຂົາເຈົ້າໄດ້ຄອຍຖ້າທີ່ຈະມີຊີວິດຢູ່ໃນໂລກນີ້. (ເຫບເລີ 11:35) ຫຼັງຈາກທີ່ພະເຍຊູເປັນກະສັດໄດ້ໄລຍະໜຶ່ງໃນປີ 1914 ຄລິດສະຕຽນຜູ້ຖືກເຈີມທີ່ຕາຍໄປກໍຖືກປຸກໃຫ້ຟື້ນຄືນມາເພື່ອມີຊີວິດເປັນອະມະຕະໃນສະຫວັນ ແລະເຂົາເຈົ້າຈະປົກຄອງມະນຸດຮ່ວມກັບພະເຍຊູ.—ຄຳປາກົດ 20:4
ຜູ້ຮັບໃຊ້ໃນປັດຈຸບັນມີຄວາມເຊື່ອທີ່ເຂັ້ມແຂງ
13, 14. ພີ່ນ້ອງຣູດອບ ໄກຣເຄນໄດ້ອົດທົນກັບການທົດລອງອັນໃດແດ່ ແລະສິ່ງໃດຊ່ວຍລາວໃຫ້ຮັກສາຄວາມພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາຕໍ່ໆໄປ?
13 ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາຫຼາຍລ້ານຄົນກຳລັງເຮັດຕາມຕົວຢ່າງຂອງພະເຍຊູ. ເຂົາເຈົ້າຄຶດຕຶກຕອງເລື່ອງຄຳສັນຍາຂອງພະເຢໂຫວາແລະຮັກສາຄວາມພັກດີຕໍ່ພະອົງໃນລະຫວ່າງທີ່ຖືກທົດລອງ. ຂໍໃຫ້ເບິ່ງເລື່ອງຂອງພີ່ນ້ອງຣູດອບ ໄກຣເຄນ. ລາວເກີດຢູ່ເຢຍລະມັນໃນປີ 1925. ຕອນລາວຍັງນ້ອຍ ພໍ່ແມ່ໄດ້ຫ້ອຍຮູບພາບກ່ຽວກັບເລື່ອງໃນຄຳພີໄບເບິນໄວ້ໃນເຮືອນ. ພີ່ນ້ອງຣູດອບເວົ້າວ່າ: “ຮູບໜຶ່ງເປັນຮູບໝາປ່າກັບແກະ ເດັກນ້ອຍກັບເສືອດາວ ງົວກັບສິງ. ສັດທຸກຕົວຢູ່ນຳກັນຢ່າງສະຫງົບສຸກ ແລະເດັກນ້ອຍຜູ້ຊາຍຫຼິ້ນນຳພວກມັນ.” (ເອຊາອີ 11:6-9) ຮູບພາບນີ້ຊ່ວຍລາວໃຫ້ຄິດເຖິງອຸທິຍານທີ່ຢູ່ໃນໂລກນີ້ແລະເສີມຄວາມເຊື່ອຂອງລາວໃນສິ່ງນີ້. ຜົນກໍຄື ລາວຮັກສາຄວາມພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາຕໍ່ໆໄປເຖິງວ່າຖືກຂົ່ມເຫງຢ່າງໂຫດຮ້າຍເປັນເວລາຫຼາຍປີໂດຍພວກນາຊີ ເກດສະຕາໂປ ແລະຕໍ່ມາກໍໂດຍພວກຄອມມູນິດສະຕາຊີຂອງເຢຍລະມັນຕາເວັນອອກ.
14 ພີ່ນ້ອງຣູດອບໄດ້ອົດທົນກັບການທົດລອງອື່ນໆອີກ. ແມ່ລາວຕາຍໃນຄ້າຍກັກຂັງຣາແຟນບຶກ ຍ້ອນເປັນໄຂ້ໄທຟັດ (typhus). ພໍ່ລາວຍອມເຊັນເອກະສານທີ່ບອກວ່າບໍ່ໄດ້ເປັນພະຍານອີກຕໍ່ໄປ. ແຕ່ພີ່ນ້ອງຮູດອບຮັກສາຄວາມເຊື່ອໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ. ເມື່ອອອກຈາກຄຸກ ລາວກໍຮັບໃຊ້ເປັນຜູ້ດູແລໝວດ. ຕໍ່ມາລາວຖືກເຊີນໃຫ້ເຂົ້າໂຮງຮຽນກິລຽດແລະຖືກມອບໝາຍໃຫ້ໄປຮັບໃຊ້ຢູ່ຈີເລເຊິ່ງລາວຮັບໃຊ້ເປັນຜູ້ດູແລໝວດອີກຄັ້ງໜຶ່ງ. ລາວແຕ່ງດອງກັບພີ່ນ້ອງແພັດຊີທີ່ເປັນມິດຊັນນາລີຢູ່ຫັ້ນ. ແຕ່ໜ້າເສົ້າໃຈ ໜຶ່ງປີຕໍ່ມາລູກສາວຂອງເຂົາເຈົ້າທີ່ຍັງເປັນແອນ້ອຍຢູ່ກໍຕາຍ. ໄລຍະໜຶ່ງຕໍ່ມາພີ່ນ້ອງແພັດຊີກໍຕາຍເຊິ່ງອາຍຸໄດ້ 43 ປີເທົ່ານັ້ນ. ເຖິງວ່າປະສົບກັບທົດລອງເຫຼົ່ານີ້ ພີ່ນ້ອງຣູດອບຍັງຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຕໍ່ໄປ. ແມ່ນແຕ່ເມື່ອເຖົ້າແລ້ວແລະສຸຂະພາບກໍບໍ່ດີ ລາວຍັງຮັບໃຊ້ເປັນໄພໂອເນຍປະຈຳແລະເປັນຜູ້ເຖົ້າແກ່. ເຮົາສາມາດອ່ານເລື່ອງຊີວິດຈິງຂອງລາວໃນຫໍສັງເກດການ 1 ສິງຫາ 1997 ໜ້າ 20-25.[1] (ເບິ່ງຂໍ້ຄວາມທ້າຍບົດ)
15. ໃຫ້ເລົ່າເຖິງຕົວຢ່າງຂອງພີ່ນ້ອງຊາຍຍິງບາງຄົນໃນປັດຈຸບັນນີ້ທີ່ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາດ້ວຍຄວາມຍິນດີເຖິງວ່າຈະຖືກຂົ່ມເຫງກໍຕາມ.
15 ໃນທຸກມື້ນີ້ ພີ່ນ້ອງຊາຍຍິງຫຼາຍຄົນຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາດ້ວຍຄວາມຍິນດີເຖິງວ່າຖືກການຂົ່ມເຫງຢ່າງໂຫດຮ້າຍກໍຕາມ. ໃນເອຣີເຕຣ ສິງກະໂປ ແລະເກົາຫຼີໃຕ້ ພີ່ນ້ອງຫຼາຍຮ້ອຍຄົນຖືກຂັງຄຸກຍ້ອນວ່າບໍ່ ‘ໃຊ້ດາບ.’ (ມັດທາຍ 26:52) ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເປັນເວລາຫຼາຍກວ່າ 20 ປີແລ້ວທີ່ພີ່ນ້ອງໄອແຊັກ ພີ່ນ້ອງເນເຈເດ ແລະພີ່ນ້ອງເປົາໂລຖືກຂັງຄຸກຢູ່ເອຣີເຕຣ! ທັງສາມຖືກປະຕິບັດຢ່າງໂຫດຮ້າຍຢູ່ທີ່ນັ້ນ. ໃນໄລຍະທີ່ຖືກຂັງ ເຂົາເຈົ້າບໍ່ສາມາດແຕ່ງດອງຫຼືເບິ່ງແຍງພໍ່ແມ່ໄດ້ເລີຍ. ແຕ່ກໍຍັງພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາແລະຄວາມເຊື່ອຂອງເຂົາເຈົ້າກໍເຂັ້ມແຂງ. ໃນຕອນນີ້ ແມ່ນແຕ່ຄົນຍາມຄຸກກໍນັບຖືເຂົາເຈົ້າ. ໃນເວັບໄຊ jw.org. ມີຮູບຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະເຖິງວ່າກຳລັງປະສົບກັບຄວາມຍາກລຳບາກແຕ່ເຂົາເຈົ້າກໍຍັງຍິ້ມໄດ້.
ໂດຍວິທີໃດທີ່ພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມຂອງເຈົ້າຮັກສາຄວາມເຊື່ອໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ? (ເບິ່ງຂໍ້ 15,16)
16. ຄວາມເຊື່ອທີ່ເຂັ້ມແຂງຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ເຮັດຫຍັງແດ່?
16 ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາສ່ວນຫຼາຍບໍ່ໄດ້ຖືກຂັງຄຸກຫຼືບໍ່ໄດ້ຖືກປະຕິບັດຢ່າງໂຫດຮ້າຍຄືກັບພີ່ນ້ອງທີ່ເຮົາຫາກໍກ່າວເຖິງ. ແຕ່ຫຼາຍຄົນກໍປະສົບກັບຄວາມຍາກລຳບາກຍ້ອນຄວາມອຶດຢາກ ໄພທຳມະຊາດ ຫຼືສົງຄາມກາງເມືອງ. ບາງຄົນກໍໄດ້ເຮັດຕາມຕົວຢ່າງຂອງອັບລາຫາມ ອີຊາກ ຢາໂຄບ ແລະໂມເຊໂດຍປະຖິ້ມຊື່ສຽງຫຼືຄວາມຮັ່ງມີເພື່ອຈົດຈໍ່ໃນການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ. ສິ່ງໃດຊ່ວຍພີ່ນ້ອງຂອງເຮົາໃຫ້ຮັກສາຄວາມຍິນດີໃນການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ? ຄວາມຮັກແລະຄວາມເຊື່ອທີ່ເຂັ້ມແຂງໃນຄຳສັນຍາຂອງພະອົງໄດ້ຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າ. ຄົນເຫຼົ່ານີ້ຮູ້ວ່າພະອົງຈະໃຫ້ລາງວັນແກ່ຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ໂດຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປໃນໂລກໃໝ່ ເຊິ່ງຢູ່ທີ່ນັ້ນຈະມີແຕ່ຄວາມຍຸຕິທຳ.—ອ່ານຄຳເພງ 37:5, 7, 9, 29
17. ເຈົ້າຈະຮັກສາຄວາມເຊື່ອໃຫ້ເຂັ້ມແຂງໄດ້ແນວໃດ ແລະໃນບົດຄວາມຕໍ່ໄປເຮົາຈະພິຈາລະນາເລື່ອງຫຍັງ?
17 ໃນບົດຄວາມນີ້ ເຮົາໄດ້ເຫັນວ່າຄວາມເຊື່ອ “ຄືຄວາມໝັ້ນໃຈເພາະມີເຫດຜົນໜັກແໜ້ນວ່າສິ່ງທີ່ຫວັງໄວ້ຈະເກີດຂຶ້ນ.” ເພື່ອຈະມີຄວາມເຊື່ອແບບນີ້ ເຮົາຕ້ອງອະທິດຖານເຖິງພະເຢໂຫວາແລະຄຶດຕຶກຕອງຕໍ່ໄປໃນຄຳສັນຍາຂອງພະອົງ. ເມື່ອເຮັດເຊັ່ນນີ້ ເຮົາກໍຈະສາມາດອົດທົນກັບການທົດລອງຕ່າງໆໄດ້. ໃນບົດຄວາມຕໍ່ໄປເຮົາຈະພິຈາລະນາເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບຄວາມໝາຍຂອງຄວາມເຊື່ອ.
^ [1] (ຂໍ້ 14) ຂໍໃຫ້ເບິ່ງເລື່ອງຊີວິດຈິງຂອງພີ່ນ້ອງອັນເດ ຮັນອັກ ຈາກສະໂລວາກີ ໃນບົດຄວາມ “ເຖິງວ່າປະເຊີນການທົດລອງ ຄວາມຫວັງຂອງຂ້ອຍຍັງສົດໃສ” ໃນຕື່ນເຖີດ! 22 ເມສາ 2002.