ເດັກນ້ອຍແລະໄວລຸ້ນ ເຈົ້າສາມາດມີຊີວິດທີ່ອີ່ມໃຈພໍໃຈໄດ້
“ພະອົງຈະໃຫ້ຂ້ານ້ອຍຮູ້ຈັກທາງແຫ່ງຊີວິດ.”—ຄຳເພງ 16:11
1, 2. ປະສົບການຂອງໂທນີສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເປັນໄປໄດ້ທີ່ຈະປ່ຽນແປງຊີວິດ?
ໂທນີເຕີບໃຫຍ່ມາໂດຍບໍ່ມີພໍ່. ລາວຮຽນຢູ່ຊັ້ນມັດທະຍົມ ແຕ່ລາວກໍບໍ່ມັກຮຽນໜັງສື. ທີ່ຈິງ ລາວຄິດທີ່ຈະອອກໂຮງຮຽນດ້ວຍຊ້ຳ. ວັນເສົາອາທິດ ລາວມັກໄປເບິ່ງໜັງຫຼືມັກໄປຫຼິ້ນກັບໝູ່. ເຖິງວ່າລາວບໍ່ໄດ້ເປັນຄົນທີ່ມັກຄວາມຮຸນແຮງຫຼືເສບຢາ ແຕ່ລາວກໍບໍ່ໄດ້ມີເປົ້າໝາຍໃນຊີວິດ. ລາວບໍ່ແນ່ໃຈວ່າພະເຈົ້າມີແທ້ບໍ. ມື້ໜຶ່ງ ລາວໄດ້ເຈິພະຍານພະເຢໂຫວາສອງຄົນແລະໄດ້ເລົ່າຄວາມສົງໄສເລື່ອງພະເຈົ້າໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຟັງ. ເຂົາເຈົ້າກໍໄດ້ເອົາປຶ້ມ 2 ຫົວໄວ້ໃຫ້ລາວອ່ານຄື ປຶ້ມມີໃຜສ້າງສິ່ງມີຊີວິດບໍ? ແລະປຶ້ມຕົ້ນກຳເນີດຊີວິດ—ຫ້າຄຳຖາມທີ່ໜ້າຄິດ (ບໍ່ມີໃນພາສາລາວ).
2 ຕໍ່ມາພະຍານພະເຢໂຫວາກໍມາຢາມໂທນີອີກ ໂທນີໄດ້ປ່ຽນຄວາມຄິດຈາກໜ້າມືເປັນຫຼັງມື. ລາວໄດ້ອ່ານປຶ້ມນັ້ນຫຼາຍຮອບຈົນປຶ້ມຫຍໍ້. ໂທນີບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ພະເຈົ້າມີແທ້.” ລາວໄດ້ເລີ່ມສຶກສາຄຳພີໄບເບິນແລະຄວາມຄິດຂອງລາວກ່ຽວກັບຊີວິດກໍຄ່ອຍໆປ່ຽນໄປ. ກ່ອນສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ ໂທນີບໍ່ມັກຮຽນໜັງສື ແຕ່ຕໍ່ມາລາວເປັນນັກຮຽນທີ່ດີທີ່ສຸດຄົນໜຶ່ງຂອງໂຮງຮຽນ! ແມ່ນແຕ່ອຳນວຍການໂຮງຮຽນກໍຍັງຮູ້ສຶກປະທັບໃຈ ລາວເວົ້າກັບໂທນີວ່າ: “ເຈົ້າດີຂຶ້ນຫຼາຍເນາະ ທັງໃນຄວາມຄິດແລະຄະແນນຂອງເຈົ້າ. ນີ້ເປັນຍ້ອນເຈົ້າຄົບຫາກັບພະຍານພະເຢໂຫວາບໍ?” ໂທນີບອກວ່າແມ່ນແລ້ວ ແລະລາວກໍໄດ້ບອກສິ່ງທີ່ລາວກຳລັງຮຽນໃຫ້ຜູ້ອຳນວຍການຟັງ. ລາວໄດ້ຮຽນຈົບມັດທະຍົມ ແລະປັດຈຸບັນລາວກໍເປັນໄພໂອເນຍປະຈຳແລະເປັນຜູ້ຊ່ວຍງານຮັບໃຊ້. ໂທນີມີຄວາມສຸກຫຼາຍທີ່ຕອນນີ້ລາວມີພະເຢໂຫວາເປັນພໍ່ທີ່ຮັກລາວ!—ຄຳເພງ 68:5
ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາແລ້ວເຈົ້າຈະປະສົບຜົນສຳເລັດ
3. ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຄຳແນະນຳຫຍັງກັບເດັກນ້ອຍແລະໄວລຸ້ນ?
3 ປະສົບການຂອງໂທນີເຕືອນເຮົາວ່າພະເຢໂຫວາສົນໃຈເດັກນ້ອຍແລະໄວລຸ້ນແທ້ໆ. ພະອົງຢາກໃຫ້ເຈົ້າມີຊີວິດທີ່ອີ່ມໃຈພໍໃຈແລະປະສົບຜົນສຳເລັດແທ້ ດັ່ງນັ້ນ ພະອົງຈຶ່ງແນະນຳວ່າ ໃຫ້ ‘ເຈົ້າລະນຶກຄຶດຮອດພະອົງຜູ້ໄດ້ນິລະມິດສ້າງເຈົ້າເວລາເຈົ້າຍັງໜຸ່ມຢູ່.’ (ຜູ້ເທສະໜາປ່າວປະກາດ 12:1) ນີ້ບໍ່ງ່າຍສະເໝີໄປ ແຕ່ກໍເຮັດໄດ້. ດ້ວຍຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກພະເຢໂຫວາ ເຈົ້າສາມາດປະສົບຜົນສຳເລັດໃນຊີວິດໄດ້ທັງໃນຕອນນີ້ທີ່ຍັງນ້ອຍແລະຕອນທີ່ເປັນຜູ້ໃຫຍ່. ເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ເຂົ້າໃຈເລື່ອງນີ້ດີຂຶ້ນ ເຮົາຈະມາເບິ່ງວ່າສິ່ງໃດຊ່ວຍຊາວອິດສະລາແອນໃຫ້ເອົາຊະນະຊາວການາອານແລ້ວເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນຕາມຄຳສັນຍາ ແລະສິ່ງໃດຊ່ວຍດາວິດໃຫ້ເອົາຊະນະໂຄລີອາດຄົນໂຕຍັກ.
4, 5. ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນສຳຄັນຫຍັງຈາກການທີ່ຊາວອິດສະລາແອນເອົາຊະນະຊາວການາອານ ແລະຈາກການທີ່ດາວິດເອົາຊະນະໂຄລີອາດ? (ເບິ່ງຮູບທຳອິດ)
4 ຕອນທີ່ຊາວອິດສະລາແອນກຳລັງຈະເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນຕາມຄຳສັນຍາ ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຄຳແນະນຳຫຍັງກັບເຂົາເຈົ້າ? ພະອົງໄດ້ບອກເຂົາເຈົ້າໃຫ້ເປັນທະຫານທີ່ເກັ່ງຂຶ້ນ ຫຼືຝຶກຊ້ອມເພື່ອສູ້ຮົບບໍ? ບໍ່. (ພະບັນຍັດ 28:1, 2) ພະອົງບອກເຂົາເຈົ້າໃຫ້ເຊື່ອຟັງແລະໄວ້ວາງໃຈພະອົງ. (ໂຢຊວຍ 1:7-9) ສຳລັບມະນຸດແລ້ວ ຄຳແນະນຳນີ້ອາດເບິ່ງຄືບໍ່ມີເຫດຜົນ ແຕ່ເປັນຄຳແນະນຳທີ່ດີທີ່ສຸດສຳລັບຊາວອິດສະລາແອນ. ພະເຢໂຫວາໄດ້ຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ເອົາຊະນະຊາວການາອານຫຼາຍຕໍ່ຫຼາຍເທື່ອ. (ໂຢຊວຍ 24:11-13) ເພື່ອຈະເຊື່ອຟັງພະເຈົ້າແບບນີ້ໄດ້ກໍຕ້ອງມີຄວາມເຊື່ອ ແລະຄວາມເຊື່ອໃນພະອົງຈະເຮັດໃຫ້ປະສົບຜົນສຳເລັດສະເໝີ. ເລື່ອງນີ້ເປັນຈິງໃນສະໄໝກ່ອນແນວໃດ ໃນສະໄໝນີ້ກໍຍັງເປັນຈິງແນວນັ້ນ.
5 ໂຄລີອາດເປັນນັກຮົບທີ່ເກັ່ງຫຼາຍ. ລາວສູງເກືອບ 3 ແມັດແລະລາວມີອາວຸດຄົບຊຸດ. (1 ຊາເມືອນ 17:4-7) ກົງກັນຂ້າມ ດາວິດມີແຕ່ເຊືອກສຳລັບແກ່ວງຫີນ ແລະຄວາມເຊື່ອໃນພະເຈົ້າເທົ່ານັ້ນ. ຄົນທີ່ບໍ່ມີຄວາມເຊື່ອຄົງຈະຄິດວ່າດາວິດໂງ່ຫຼາຍທີ່ພະຍາຍາມໄປສູ້ກັບໂຄລີອາດ! ແຕ່ທີ່ຈິງແລ້ວ ໂຄລີອາດຕ່າງຫາກທີ່ໂງ່.—1 ຊາເມືອນ 17:48-51
6. ເຮົາຈະພິຈາລະນາຫຍັງໃນບົດຄວາມນີ້?
6 ໃນບົດຄວາມກ່ອນ ເຮົາໄດ້ພິຈາລະນາສິ່ງດີໆ 4 ຢ່າງທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາປະສົບຜົນສຳເລັດໃນຊີວິດແລະມີຄວາມສຸກຫຼາຍຂຶ້ນ. ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າ ເຮົາຕ້ອງສົນໃຈທີ່ຈະໃກ້ຊິດກັບພະເຈົ້າ ຕ້ອງຫາໝູ່ທີ່ຮັກພະເຈົ້າ ຕັ້ງເປົ້າໝາຍທີ່ດີ ແລະເຫັນຄຸນຄ່າອິດສະຫຼະທີ່ພະເຈົ້າໃຫ້ເຮົາ. ໃນບົດຄວາມນີ້ ເຮົາຈະພິຈາລະນາວິທີທີ່ເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຼາຍຂຶ້ນຈາກການເຮັດສິ່ງດີໆເຫຼົ່ານັ້ນ. ເພື່ອຈະເຮັດແບບນີ້ໄດ້ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງຫຼັກການບາງຢ່າງໃນຄຳເພງບົດ 16.
ສົນໃຈທີ່ຈະໃກ້ຊິດກັບພະເຈົ້າ
7. (ກ) ຄົນທີ່ຄິດແບບພະເຈົ້າເປັນຄົນແນວໃດ? (ຂ) “ສ່ວນມູນ” ຂອງດາວິດໝາຍເຖິງຫຍັງ ແລະສົ່ງຜົນຕໍ່ລາວແນວໃດ?
7 ຄົນທີ່ຄິດແບບພະເຈົ້າຈະມີຄວາມເຊື່ອໃນພະເຈົ້າແລະພະຍາຍາມເບິ່ງສິ່ງຕ່າງໆຄືກັບພະອົງເບິ່ງ. ລາວໃຫ້ພະເຢໂຫວາຊີ້ນຳຊີວິດຂອງລາວແລະຕັ້ງໃຈທີ່ຈະເຊື່ອຟັງພະອົງ. (1 ໂກລິນໂທ 2:12, 13) ດາວິດເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີຂອງຄົນທີ່ຄິດແບບພະເຈົ້າ. ລາວຮ້ອງເພງວ່າ: ‘ພະເຢໂຫວາເປັນສ່ວນມູນຂອງຂ້ານ້ອຍ.’ (ຄຳເພງ 16:5) ດາວິດເຫັນຄຸນຄ່າ “ສ່ວນມູນ” ຂອງລາວ ເຊິ່ງໝາຍເຖິງສາຍສຳພັນທີ່ໃກ້ຊິດລະຫວ່າງລາວກັບພະເຈົ້າ ແລະລາວໄດ້ໝາຍເພິ່ງພະອົງ. (ຄຳເພງ 16:1) ຜົນກໍຄື ລາວເວົ້າໄດ້ວ່າ: “ໃຈຂ້ານ້ອຍກໍຊົມຊື່ນຍິນດີ.” ບໍ່ມີສິ່ງໃດທີ່ເຮັດໃຫ້ດາວິດມີຄວາມສຸກຫຼາຍກວ່າການມີສາຍສຳພັນທີ່ໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາ!—ອ່ານຄຳເພງ 16:9, 11
8. ມີສິ່ງໃດແດ່ທີ່ເຮັດໃຫ້ເຈົ້າມີຊີວິດທີ່ອີ່ມໃຈພໍໃຈແທ້ໆ?
8 ຄົນທີ່ສົນໃຈແຕ່ເງິນຄຳແລະຄວາມມ່ວນຊື່ນຈະບໍ່ມີທາງມີຄວາມສຸກເທົ່າດາວິດ. (1 ຕີໂມເຕ 6:9, 10) ພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງຈາກການາດາບອກວ່າ: “ຄວາມສຸກແທ້ບໍ່ໄດ້ມາຈາກສິ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ຮັບໃນຊີວິດ ແຕ່ມາຈາກການທີ່ເຮົາໃຫ້ພະເຢໂຫວາຜູ້ທີ່ໃຫ້ສິ່ງດີທຸກຢ່າງ.” (ຢາໂກໂບ 1:17) ຖ້າເຈົ້າມີຄວາມເຊື່ອໃນພະເຢໂຫວາແລະຮັບໃຊ້ພະອົງ ເຈົ້າຈະມີຊີວິດທີ່ມີຄວາມໝາຍແລະມີຄວາມອີ່ມໃຈພໍໃຈແທ້ໆ. ສະນັ້ນ ເຈົ້າຈະເຮັດແນວໃດເພື່ອຈະມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ? ເຈົ້າຕ້ອງໃຊ້ເວລາກັບພະເຢໂຫວາໂດຍອ່ານຄຳພີໄບເບິນ ສັງເກດເບິ່ງສິ່ງສວຍງາມທີ່ພະອົງສ້າງ ແລະຄິດກ່ຽວກັບຄຸນລັກສະນະຂອງພະອົງ ເຊັ່ນຄວາມຮັກທີ່ພະອົງມີຕໍ່ເຈົ້າ.—ໂລມ 1:20; 5:8
9. ເຈົ້າຈະໃຫ້ຄຳພີໄບເບິນສົ່ງຜົນຕໍ່ຄວາມຄິດຂອງເຈົ້າໄດ້ແນວໃດ?
9 ຄືກັບພໍ່ທີ່ຮັກເຮົາ ບາງຄັ້ງພະເຢໂຫວາໄດ້ວ່າກ່າວແກ້ໄຂເຮົາເມື່ອຈຳເປັນ. ດາວິດເຫັນຄ່າການວ່າກ່າວແກ້ໄຂນີ້ ລາວບອກວ່າ: “ຂ້ານ້ອຍຈະສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາຜູ້ໂຜດເຕືອນສະຕິຂ້ານ້ອຍ. ໃນກາງຄືນໝາກໄຂ່ຫຼັງຂ້ານ້ອຍກໍສັ່ງສອນຂ້ານ້ອຍດ້ວຍ.” (ຄຳເພງ 16:7) ດາວິດຄິດຕຶກຕອງກ່ຽວກັບຄວາມຄິດຂອງພະເຈົ້າແລະເອົາຄວາມຄິດຂອງພະອົງມາເປັນຄວາມຄິດຂອງຕົວເອງ. ດາວິດໃຫ້ຄວາມຄິດຂອງພະເຈົ້າສົ່ງຜົນຕໍ່ລາວ ເຊິ່ງປ່ຽນແປງລາວໃຫ້ເປັນຄົນທີ່ດີຂຶ້ນ. ຖ້າເຈົ້າເຮັດແບບນັ້ນ ຄວາມຮັກທີ່ເຈົ້າມີຕໍ່ພະເຈົ້າແລະຄວາມຕ້ອງການທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ພະເຈົ້າພໍໃຈກໍຈະຫຼາຍຂຶ້ນ. ພີ່ນ້ອງຍິງຊື່ຄລິດສະຕິນບອກວ່າ ເມື່ອລາວໄປຄົ້ນຄວ້າແລະຄິດຕຶກຕອງສິ່ງທີ່ລາວອ່ານ ລາວຮູ້ສຶກວ່າພະເຢໂຫວາຂຽນສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນໃຫ້ລາວ!
10. ຕາມທີ່ໄດ້ຮຽນຈາກເອຊາອີ 26:3 ການມີຄວາມຄິດແບບພະເຈົ້າຈະຊ່ວຍເຈົ້າແນວໃດ?
10 ເມື່ອເຈົ້າຄິດແບບພະເຢໂຫວາ ເຈົ້າກໍຈະເບິ່ງໂລກແລະອະນາຄົດຂອງໂລກຄືກັບທີ່ພະອົງເບິ່ງ. ພະອົງໄດ້ໃຫ້ເຈົ້າມີຄວາມຮູ້ແລະຄວາມເຂົ້າໃຈທີ່ພິເສດ. ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນວ່າພະອົງຢາກໃຫ້ເຈົ້າຮູ້ວ່າອັນໃດຄືສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດໃນຊີວິດ ຕັດສິນໃຈຢ່າງຖືກຕ້ອງ ແລະມີຄວາມໝັ້ນໃຈໃນເລື່ອງອະນາຄົດ! (ອ່ານເອຊາອີ 26:3) ພີ່ນ້ອງຊາຍຊື່ໂຈຊົວທີ່ຢູ່ປະເທດສະຫະລັດອາເມຣິກາບອກວ່າຖ້າເຈົ້າໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາ ເຈົ້າຈະເບິ່ງອອກວ່າອັນໃດສຳຄັນແລະບໍ່ສຳຄັນ.
ເລືອກຄົນທີ່ຈະມາເປັນໝູ່ແທ້
11. ດາວິດເລືອກໝູ່ແນວໃດ?
11 ອ່ານຄຳເພງ 16:3. ດາວິດຮູ້ວິທີເລືອກໝູ່ທີ່ດີ. ລາວເລືອກຄົນທີ່ຮັກພະເຢໂຫວາມາເປັນໝູ່ ແລະນີ້ເຮັດໃຫ້ລາວ “ຊອບໃຈ [“ມີຄວາມສຸກຫຼາຍ,” ລ.ມ.]” ລາວບອກວ່າໝູ່ຂອງລາວເປັນ “ຄົນບໍລິສຸດ” ເພາະເຂົາເຈົ້າພະຍາຍາມເຮັດຕາມມາດຕະຖານທາງດ້ານສິນລະທຳທີ່ບໍລິສຸດຂອງພະເຢໂຫວາ. ຜູ້ຂຽນຄຳເພງອີກຄົນໜຶ່ງກໍຄິດຄືກັນໃນເລື່ອງການເລືອກໝູ່ ລາວຂຽນວ່າ: “ຂ້ານ້ອຍເປັນມິດສະຫາຍແຫ່ງຄົນທັງປວງທີ່ຢ້ານຢຳພະອົງແລະຂອງຜູ້ທີ່ຖືຮັກສາຂໍ້ບັນຍັດທັງຫຼາຍແຫ່ງພະອົງ.” (ຄຳເພງ 119:63) ດັ່ງທີ່ໄດ້ເບິ່ງໃນບົດຄວາມກ່ອນ ເຈົ້າສາມາດເລືອກໝູ່ທີ່ດີຫຼາຍຄົນໄດ້ໃນກຸ່ມຄົນທີ່ຮັກແລະເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ. ແຕ່ໝູ່ຂອງເຈົ້າບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງອາຍຸລຸ້ນດຽວກັນກັບເຈົ້າ.
12. ເປັນຫຍັງດາວິດແລະໂຢນາທານຈຶ່ງເປັນໝູ່ສະໜິດກັນໄດ້?
12 ດາວິດບໍ່ໄດ້ເລືອກສະເພາະແຕ່ຄົນລຸ້ນດຽວກັນມາເປັນໝູ່. ເຈົ້າບອກຊື່ໝູ່ສະໜິດຂອງດາວິດຄົນໜຶ່ງໄດ້ບໍ? ເຈົ້າອາດຈະຄິດເຖິງໂຢນາທານ. ມິດຕະພາບລະຫວ່າງດາວິດກັບໂຢນາທານເປັນມິດຕະພາບໜຶ່ງທີ່ໜ້າປະທັບໃຈທີ່ສຸດທີ່ບັນທຶກໄວ້ໃນຄຳພີໄບເບິນ. ແຕ່ເຈົ້າຮູ້ບໍວ່າໂຢນາທານອາຍຸລື່ນດາວິດຕັ້ງ 30 ປີ? ແລ້ວເປັນຫຍັງເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງເປັນໝູ່ສະໜິດກັນໄດ້? ກໍຍ້ອນເຂົາເຈົ້າມີຄວາມເຊື່ອໃນພະເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້າຍັງນັບຖືກັນແລະກັນ ແລະເຫັນຄ່າຄຸນລັກສະນະທີ່ດີຂອງກັນແລະກັນ ເຊັ່ນ: ຄວາມກ້າຫານ ຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າຕໍ່ສູ້ກັບສັດຕູຂອງພະເຈົ້າ.—1 ຊາເມືອນ 13:3; 14:13; 17:48-50; 18:1
13. ເຈົ້າຈະມີໝູ່ຫຼາຍຂຶ້ນໄດ້ແນວໃດ? ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງ.
13 ຄືກັບດາວິດແລະໂຢນາທານ ເຮົາຈະ “ມີຄວາມສຸກຫຼາຍ, ລ.ມ.” ເມື່ອມີໝູ່ທີ່ຮັກແລະເຊື່ອໃນພະເຢໂຫວາ. ພີ່ນ້ອງຍິງຊື່ເຄຍຣາເຊິ່ງຮັບໃຊ້ພະເຈົ້າຫຼາຍປີບອກວ່າ: “ຂ້ອຍເປັນໝູ່ກັບພີ່ນ້ອງຢູ່ທົ່ວໂລກເຊິ່ງມີພູມຫຼັງແລະວັດທະນາທຳທີ່ຕ່າງກັນ.” ຖ້າເຈົ້າເຮັດຄືກັບເຄຍຣາ ເຈົ້າກໍຈະປະສົບດ້ວຍຕົວເອງວ່າຄຳພີໄບເບິນແລະພະລັງບໍລິສຸດເຮັດໃຫ້ເຮົາເປັນຄອບຄົວໃຫຍ່ຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ຢູ່ທົ່ວໂລກ.
ຕັ້ງເປົ້າໝາຍທີ່ດີ
14. (ກ) ເຈົ້າຈະຕັ້ງເປົ້າໝາຍທີ່ດີໃນຊີວິດໄດ້ແນວໃດ? (ຂ) ໄວລຸ້ນບາງຄົນເວົ້າແນວໃດກ່ຽວກັບເປົ້າໝາຍຂອງເຂົາເຈົ້າ?
14 ອ່ານຄຳເພງ 16:8. ສຳລັບດາວິດແລ້ວການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາເປັນສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດໃນຊີວິດ. ຖ້າເຈົ້າຮຽນແບບດາວິດເມື່ອຕັ້ງເປົ້າໝາຍແລະຄິດກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຈົ້າເຮັດ ເຈົ້າກໍຈະມີຊີວິດທີ່ອີ່ມໃຈພໍໃຈ. ພີ່ນ້ອງຊາຍຊື່ສະຕີເວັນບອກວ່າ: “ການພະຍາຍາມເຮັດຕາມເປົ້າໝາຍແລະເຮັດໄດ້ສຳເລັດ ແລ້ວມາຄິດຫວນຄືນວ່າໄດ້ປັບປຸງຕົວເອງແນວໃດແດ່ ມັນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຄວາມສຸກຫຼາຍ.” ພີ່ນ້ອງຊາຍໄວລຸ້ນຈາກເຢຍລະມັນ ເຊິ່ງຕອນນີ້ຮັບໃຊ້ຢູ່ຕ່າງປະເທດບອກວ່າ: “ເມື່ອຂ້ອຍເຖົ້າ ຂ້ອຍບໍ່ຢາກຄິດຄືນຫຼັງແລ້ວເຫັນວ່າທຸກສິ່ງທີ່ຂ້ອຍເຮັດມາຕະຫຼອດຊີວິດແມ່ນມີແຕ່ເພື່ອຕົວເອງເທົ່ານັ້ນ.” ເຈົ້າຮູ້ສຶກຄືກັບເຂົາເຈົ້າບໍ? ຖ້າເປັນແບບນັ້ນ ຂໍໃຫ້ເຈົ້າໃຊ້ຄວາມສາມາດແລະພອນສະຫວັນຂອງເຈົ້າເພື່ອຍົກຍ້ອງສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາແລະຊ່ວຍເຫຼືອຄົນອື່ນ. (ຄາລາຊີ 6:10) ຂໍໃຫ້ຕັ້ງເປົ້າໝາຍຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ ແລະຂໍພະອົງຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ເຮັດເປົ້າໝາຍນັ້ນສຳເລັດ. ເຈົ້າຈະໝັ້ນໃຈໄດ້ແນ່ນອນວ່າພະອົງຈະຕອບຄຳອະທິດຖານຂອງເຈົ້າ!—1 ໂຢຮັນ 3:22; 5:14, 15
15. ເຈົ້າສາມາດຕັ້ງເປົ້າໝາຍຫຍັງໄດ້ແດ່? (ເບິ່ງຂອບ “ລອງຄິດເຖິງເປົ້າໝາຍເຫຼົ່ານີ້ເບິ່ງ.”)
15 ເຈົ້າສາມາດຕັ້ງເປົ້າໝາຍຫຍັງໄດ້ແດ່? ເຈົ້າລອງອອກຄວາມຄິດເຫັນເປັນຄຳເວົ້າຂອງຕົວເອງໄດ້ບໍໃນການປະຊຸມ? ເປັນໄພໂອເນຍຫຼືຮັບໃຊ້ຢູ່ເບເທນໄດ້ບໍ? ຫຼືລອງຮຽນພາສາໃໝ່ເພື່ອທີ່ຈະປະກາດຂ່າວດີກັບຄົນອື່ນຫຼາຍຂຶ້ນໄດ້ບໍ? ພີ່ນ້ອງຊາຍໄວລຸ້ນຊື່ບາຣາກເຊິ່ງຮັບໃຊ້ເຕັມເວລາບອກວ່າ: “ຂ້ອຍຮູ້ສຶກມີຄວາມສຸກຫຼາຍທີ່ທຸກໆມື້ຂ້ອຍຕື່ນມາແລະຮູ້ວ່າຂ້ອຍໄດ້ໃຊ້ເຫື່ອແຮງທັງໝົດຂອງຂ້ອຍເພື່ອຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ ບໍ່ມີວຽກໃດຈະເຮັດໃຫ້ມີຄວາມສຸກຫຼາຍກວ່ານີ້.”
ເຫັນຄຸນຄ່າອິດສະຫຼະພາບທີ່ພະເຈົ້າໃຫ້ກັບເຈົ້າ
16. ດາວິດຮູ້ສຶກແນວໃດຕໍ່ກົດໝາຍແລະຫຼັກການຂອງພະເຢໂຫວາ ແລະເປັນຫຍັງລາວຈຶ່ງຮູ້ສຶກແບບນັ້ນ?
16 ອ່ານຄຳເພງ 16:2, 4. ຄືກັບທີ່ໄດ້ຮຽນໃນບົດຄວາມກ່ອນ ເມື່ອເຮົາໃຊ້ຊີວິດຕາມກົດໝາຍແລະຫຼັກການຂອງພະເຈົ້າ ເຮົາຈະເປັນອິດສະຫຼະແທ້ໆ. ເຮົາຮຽນຮູ້ທີ່ຈະຮັກສິ່ງທີ່ດີແລະກຽດຊັງສິ່ງທີ່ຊົ່ວ. (ອາໂມດ 5:15) ສິ່ງທີ່ດາວິດບອກເນັ້ນໃຫ້ເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາເປັນແຫຼ່ງທີ່ມາຂອງຄຸນຄວາມດີ. ຄຸນຄວາມດີແມ່ນຄວາມດີເລີດທາງດ້ານສິນລະທຳ. ພະເຢໂຫວາດີໃນທຸກສິ່ງທີ່ພະອົງເຮັດ ແລະສິ່ງທີ່ດີໆທຸກຢ່າງທີ່ເຮົາໄດ້ຮັບກໍລ້ວນແຕ່ມາຈາກພະອົງ. ດາວິດພະຍາຍາມຢ່າງເຕັມທີທີ່ຈະຮຽນແບບພະເຢໂຫວາ ແລະຮັກສິ່ງຕ່າງໆຄືກັບທີ່ພະອົງຮັກ. ແຕ່ດາວິດຍັງຮຽນຮູ້ທີ່ຈະກຽດຊັງສິ່ງທີ່ພະເຈົ້າບອກວ່າຊົ່ວ. ສິ່ງຊົ່ວຢ່າງໜຶ່ງຄື ການໄຫວ້ຮູບເຄົາລົບ ເຊິ່ງໝາຍເຖິງການນະມັດສະການໃຜຫຼືອັນໃດກໍຕາມທີ່ບໍ່ແມ່ນພະເຢໂຫວາ. ການໄຫວ້ຮູບເຄົາລົບຫຼຸດສັກສີຂອງມະນຸດແລະເອົາການຍົກຍ້ອງສັນລະເສີນທີ່ສົມຄວນໃຫ້ພະເຢໂຫວາໄປໃຫ້ກັບຄົນອື່ນຫຼືສິ່ງອື່ນແທນ.—ເອຊາອີ 2:8, 9; ຄຳປາກົດ 4:11
17, 18. (ກ) ດາວິດເວົ້າແນວໃດກ່ຽວກັບຜົນທີ່ບໍ່ດີຂອງການນະມັດສະການພະປອມ? (ຂ) ສິ່ງໃດເຮັດໃຫ້ຜູ້ຄົນໃນປັດຈຸບັນມີ “ຄວາມທຸກລຳບາກມາກຂຶ້ນ”?
17 ໃນສະໄໝທີ່ຂຽນຄຳພີໄບເບິນ ການເຮັດຜິດສິນລະທຳທາງເພດເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງການນະມັດສະການປອມ. (ໂອເຊ 4:13, 14) ຫຼາຍຄົນມັກການນະມັດສະການປອມເພາະເຂົາເຈົ້າມັກເຮັດຜິດສິນລະທຳ ແຕ່ການນະມັດສະການແບບນີ້ເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມສຸກບໍ? ບໍ່! ດາວິດບອກວ່າຜູ້ທີ່ນະມັດສະການພະປອມ “ຈະຖືກຄວາມທຸກລຳບາກມາກຂຶ້ນ.” ເຂົາເຈົ້າເຖິງກັບເອົາລູກຂອງຕົວເອງມາເຜົາເປັນເຄື່ອງບູຊາໃຫ້ພະປອມດ້ວຍຊ້ຳ! (ເອຊາອີ 57:5) ພະເຢໂຫວາກຽດຊັງການກະທຳທີ່ໂຫດຫ້ຽມນີ້ແທ້ໆ. (ເຢເຣມີ 7:31) ຖ້າເຈົ້າມີຊີວິດໃນສະໄໝນັ້ນ ເຈົ້າຄົງຈະດີໃຈແທ້ໆແມ່ນບໍທີ່ພໍ່ແມ່ຂອງເຈົ້ານະມັດສະການພະເຢໂຫວາ!
18 ປັດຈຸບັນ ສາສະໜາປອມຫຼາຍສາສະໜາຍອມຮັບການເຮັດຜິດສິນລະທຳທາງເພດ ເຊິ່ງລວມເຖິງການຮັກຮ່ວມເພດນຳ. ນີ້ເປັນຮູບແບບຊີວິດທີ່ເຮັດໃຫ້ຫຼາຍຄົນຮູ້ສຶກວ່າເຂົາເຈົ້າມີອິດສະຫຼະ ແຕ່ແທ້ໆແລ້ວ ເຂົາເຈົ້າມີ “ຄວາມທຸກລຳບາກມາກຂຶ້ນ.” (1 ໂກລິນໂທ 6:18, 19) ເຈົ້າສັງເກດວ່າເປັນແນວນັ້ນບໍ? ດັ່ງນັ້ນ ເດັກນ້ອຍແລະໄວລຸ້ນເອີຍ ຂໍໃຫ້ເຈົ້າຟັງພະເຢໂຫວາພໍ່ທີ່ຢູ່ໃນສະຫວັນ. ລອງພິສູດດ້ວຍຕົວເອງວ່າການເຊື່ອຟັງພະເຈົ້າເປັນສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດ. ຂໍໃຫ້ຄິດຢ່າງຈິງຈັງເຖິງຜົນເສຍຫາຍຮ້າຍແຮງຈາກການເຮັດຜິດສິນລະທຳ ແລ້ວເຈົ້າຈະເຫັນວ່າຄວາມສຸກຊົ່ວຄາວນັ້ນບໍ່ຄຸ້ມຄ່າເລີຍ. (ຄາລາຊີ 6:8) ໂຈຊົວທີ່ເວົ້າເຖິງໃນກ່ອນໜ້ານີ້ບອກວ່າ: “ເຮົາຈະໃຊ້ອິດສະຫຼະເຮັດຫຍັງກໍໄດ້ທີ່ເຮົາຢາກເຮັດ ແຕ່ຖ້າເຮັດໃນທາງທີ່ຜິດ ມັນກໍຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາບໍ່ມີຄວາມສຸກ.”
19, 20. ຖ້າເດັກນ້ອຍແລະໄວລຸ້ນມີຄວາມເຊື່ອແລະເຮັດຕາມສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາບອກ ເຂົາເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບພອນຫຍັງແດ່?
19 ພະເຍຊູບອກວ່າ: “ຖ້າພວກທ່ານຕັ້ງໝັ້ນຄົງຢູ່ໃນພະຄຳຂອງເຮົາ ທ່ານເປັນລູກສິດອັນແທ້ຂອງເຮົາ ແລະພວກທ່ານຈະຮູ້ຈັກຄວາມຈິງແລະຄວາມຈິງຈະໄຖ່ທ່ານໃຫ້ພົ້ນຈາກເປັນທາດ [ຫຼື “ໃຫ້ເປັນອິດສະຫຼະ,” ລ.ມ.]” (ໂຢຮັນ 8:31, 32) ເຮົາຂອບໃຈພະເຢໂຫວາທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາເປັນອິດສະຫຼະຈາກສາສະໜາປອມ ຄວາມບໍ່ຮູ້ ແລະການເຊື່ອຖືໂຊກລາງ. ເຮົາລໍຖ້າອະນາຄົດທີ່ຈະມີ “ອິດສະລະພາບອັນຮຸ່ງເຮືອງແຫ່ງບັນດາລູກຂອງພະເຈົ້າ.” (ໂລມ 8:21, ທ.ປ.) ຕອນນີ້ເຈົ້າສາມາດມີອິດສະຫຼະໃນລະດັບໜຶ່ງໄດ້ ຖ້າເຈົ້າເຮັດຕາມຄຳສອນຂອງພະຄລິດ. ດັ່ງນັ້ນ ເຈົ້າຈະ “ຮູ້ຈັກຄວາມຈິງ” ບໍ່ພຽງແຕ່ຈາກການຮຽນເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຈາກການໃຊ້ຊີວິດຕາມຄວາມຈິງ.
20 ເດັກນ້ອຍແລະໄວລຸ້ນ ຂໍໃຫ້ເຫັນຄ່າອິດສະຫຼະທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ເຈົ້າແລະໃຊ້ມັນຢ່າງສະຫຼາດ. ອິດສະຫຼະນັ້ນຈະຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ຕັດສິນໃຈທີ່ດີໃນຕອນນີ້ແລະເຮັດໃຫ້ເຈົ້າມີອະນາຄົດທີ່ດີທີ່ສຸດ. ພີ່ນ້ອງຊາຍໄວລຸ້ນຄົນໜຶ່ງບອກວ່າ: “ການໃຊ້ອິດສະຫຼະຢ່າງສະຫຼາດຕັ້ງແຕ່ຍັງນ້ອຍຈະຊ່ວຍເຈົ້າໄດ້ແທ້ໆຕອນທີ່ຕ້ອງຕັດສິນໃຈເລື່ອງທີ່ໃຫຍ່ໆເຊັ່ນ: ຫາວຽກທີ່ເໝາະສົມ ຫຼືເລືອກທີ່ຈະແຕ່ງດອງຫຼືເປັນໂສດໄລຍະໜຶ່ງ.”
21. ເຈົ້າຈະໄດ້ “ຊີວິດອັນແທ້” ໄດ້ແນວໃດ?
21 ໃນໂລກທຸກມື້ນີ້ ຮູບແບບຊີວິດທີ່ຜູ້ຄົນທົ່ວໄປເອີ້ນວ່າດີກໍຢູ່ໄດ້ບໍ່ດົນ. ບໍ່ມີມະນຸດຄົນໃດຮູ້ວ່າມື້ອື່ນຈະເປັນແນວໃດ. (ຢາໂກໂບ 4:13, 14) ດັ່ງນັ້ນ ສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດທີ່ເຈົ້າເຮັດໄດ້ກໍຄືເລືອກສິ່ງທີ່ຈະຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ໄດ້ “ຊີວິດອັນແທ້” ນັ້ນຄືຊີວິດຕະຫຼອດໄປໃນໂລກໃໝ່ທີ່ສວຍງາມຂອງພະເຈົ້າ. (1 ຕີໂມເຕ 6:19) ພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ບັງຄັບໃຜໃຫ້ຮັບໃຊ້ພະອົງ. ເຮົາທຸກຄົນຕ້ອງຕັດສິນໃຈເອົາເອງວ່າຈະເຮັດແນວໃດກັບຊີວິດ. ດັ່ງນັ້ນໃຫ້ພະເຢໂຫວາເປັນ “ສ່ວນມູນ” ຂອງເຈົ້າໂດຍພະຍາຍາມໃກ້ຊິດກັບພະອົງຫຼາຍຂຶ້ນທຸກໆມື້ ແລະເຫັນຄ່າ “ຂອງດີ” ຕ່າງໆທີ່ພະອົງໃຫ້ເຈົ້າ. (ຄຳເພງ 103:5) ຂໍໃຫ້ໝັ້ນໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຈະໃຫ້ເຈົ້າມີຄວາມຍິນດີແລະຄວາມສຸກຢ່າງລົ້ນເຫຼືອຕະຫຼອດໄປ!—ຄຳເພງ 16:11