Adán mëdë Eva kyaj tmëmëdoowdë Dios

Tëgok, naytyuˈugë netyë Eva yajpääty ko ojts myëgajpxyëty tuˈugë tsäˈäny. Ets yajtëëwë: “¿Ti tëyˈäjtën ko Dios të mˈanëˈëmxëdë ko kyaj mbäät xyjëˈxtë tukëˈëyë ujts tëëm?”. Eva ta yˈatsooy: “Mbäädëts njëˈxtë oytyim diˈibëty, per tam tuˈugë ujts kepyë tyëëm diˈibëts kyaj mbäät njëˈxtë. Yëˈko pën njëˈxtëbëts, tats nˈooktët”. Ta ja tsäˈäny jyënany: “Kyaj mˈoogäˈändë. Pën mjëˈxtëp, ta mˈitäˈändë extëmë Dios”. ¿Tëyˈäjtënëdaa extëm jyënany? Kyaj. Andakpë nety, perë Eva myëbëjk. Ko niˈigyë tˈijxy ja ujts tëëm, ta mas niˈigyë tyuktëjkë ja tsojkën parë tjëˈxäˈäny. Ta ojts tjeˈxy ets ta nanduˈun tmooyë Adán. Adán nyijäˈäwëbë nety ko ogäämp pën kyaj tmëmëdoyë Dios, per ojts tjeˈxy oyë nety tjanijawë.

Ja xëëw mä duˈun tyuun jyäjtë, ta Jyobaa ojts tmëgajpxyë Adán mëdë Eva ets dyajtëëy tiko nety të kyamëmëdowëdë. Eva yëˈë tyuknitij ja tsäˈäny, etsë Adán, yëˈë tyuknitij ja Eva. Komë Adán mëdë Eva kyaj nety të myëdowdë, ta Jyobaa yˈëxkajxëdë mä ja lugäärë tsujpë. Ets parë ninäˈä kyanekyjëmbittët, ta Jyobaa tpëjtaky majtskë anklës ets tuˈugë espäädë diˈib yaˈamp.

Jyobaa nan ojts tnigajpxy ko tyukumëdowaampy ja diˈib wyinˈëˈënë Eva. Per kyaj jyantsy yëˈëjëty ja tsäˈäny ojts myëgajpxyëty, pesë Jyobaa kyaj ojts dyajkojˈyë tsäˈäny parë kyäjpxët. Yëˈë tuˈugë axëk anklës diˈib ojts dyajkajpxy ja tsäˈäny parë twinˈëˈëny ja Eva. Tyäˈädë anklës txëwˈaty Mëjkuˈu, Satanás. Mä tiempë myiny kyëdaˈaky, Jyobaa yajkutëgoyaambyë Satanás. Duˈun kyaj tnekywyinˈëënäˈänyë jäˈäy parë ttuktunëdë axëkˈäjtën.