Црквите се исповедаат

„Папата ја става Црквата на испит.“ „Инквизицијата и антисемитизмот — Црквата ја подготвува својата меа кулпа.“a „Меа кулпа за холокаустот.“ „Методистите им се извинуваат на Индијанците од Далечниот Запад.“

ДАЛИ си читал вакви наслови? Изгледа дека со сѐ поголема зачестеност црквите ја прифаќаат вината и се извинуваат за она што го правеле низ вековите. Медиумите постојано истакнуваат нови меа кулпи од страна на папата.

Кога папата бара прошка

Помеѓу 1980 и 1996, Јован Павле II најмалку 94 пати ‚ги призна историските грешки на Црквата или побара прошка‘ — вели ватиканскиот коментатор Луиџи Акатоли во својата книга Quando il papa chiede perdono (Кога папата бара прошка). Според Акатоли, „во Католичката црква само папата може со право да прави меа кулпа“. А тој тоа и го стори, осврнувајќи се на најконтроверзните страници од католичката историја — Крстоносните походи, војните, поддршката на диктатурите, поделбата во црквите, антисемитизмот, инквизицијата, мафијата и расизмот. Во еден меморандум испратен 1994 до кардиналите (кој некои го сметаат за најважен документ на потификатот), Јован Павле II предложи „генерално и милениумско исповедање на гревовите“.

Неколкумина прелати го следеа примерот на папата. Во декември 1994, италијанскиот весник Il Giornale извести: „Многу американски бискупи се појавија на телевизијата и јавно побараа прошка“. За што? За потценувањето на проблемот со педофилните свештеници, на штета на мнозина млади жртви. Во јануари 1995, весникот La Repubblica извести за еден „гест без преседан во историјата на современиот католицизам“ — му било обрнато внимание на проблемот со молчењето на папата Пие XII во врска со холокаустот. Во јануари 1995, истиот весник извести дека германскиот епископат побарал прошка за „многуте грешки“ на римокатолиците кои ги поддржуваа злосторствата на нацистите. Разни протестантски цркви исто така се подложија на самокритика.

Зошто?

Библијата нѐ охрабрува да бараме прошка кога сме во криво, и мнозина ги фалеа црквите кога тие се подложија себеси на самокритика (Јаков 5:16). Но, зошто црквите го прават ова? Како треба тоа да влијае врз начинот на кој гледаме на нив?

[Фуснота]