Не дозволувај сомневањата да ти ја уништат верата

Еден ден мислиш дека имаш добро здравје. Следниот ден се чувствуваш болен. Одеднаш, немаш сила ни енергија. Те боли главата, а телото ти е измачувано од болка. Што се случило? Опасните патогени микроорганизми навлегле во одбранбените системи на твоето тело и нападнале некои витални органи. Ако не се лекуваш, овие микроорганизми, кои те нападнале, можат засекогаш да ти го уништат здравјето — па дури и да те убијат.

СЕ РАЗБИРА, ако немаш добро здравје кога ќе те нападне некоја инфекција, стануваш уште поранлив. Доколку, на пример, телото ти е ослабено поради неисхранетост, твојот отпор „станува толку слаб што дури и најмалата инфекција може да биде смртоносна“, вели авторот Питер Вингејт, кој пишува на теми од областа на медицината.

Во таков случај, кој е тој што би избрал да живее во услови на глад? Ти најверојатно правиш сѐ што можеш за да се храниш добро и да останеш здрав. Веројатно правиш и сѐ што можеш за да не се изложуваш на вирусни или бактериски инфекции. Меѓутоа, дали на ист начин се грижиш и за да останеш ‚здрав во верата‘? (Тит 2:2). Дали, на пример, си буден за опасноста што ја наметнуваат подмолните сомневања? Тие можат многу лесно да ти го нападнат умот и срцето, да ти ја оштетат верата и твојот однос со Јехова. Некои луѓе изгледа не се свесни за оваа опасност. Се оставаат ранливи на сомневања на тој начин што духовно гладуваат. Дали можеби и ти го правиш тоа?

Сомневање — дали е тоа секогаш нешто лошо?

Се разбира, секое сомневање не е лошо. Понекогаш треба привремено да го одложиш прифаќањето на нешто сѐ додека не бидеш сигурен во фактите. Религиозните поттикнувања од типот: треба едноставно да веруваш и не треба да се сомневаш во ништо — се опасни и измамнички. Точно, Библијата вели дека љубовта „сѐ верува“ (1. Коринќаните 13:7). Христијанинот кој е полн со љубов сигурно е спремен да им верува на оние што во минатото се покажале доверливи. Но, Божјата реч нѐ предупредува да не ‚веруваме во секој збор‘ (Пословици 14:15). Понекогаш, досието за минатото на некое лице ни дава оправдана причина за сомневање. „Не му верувај [на оној што зборува измамнички]“, предупредува Библијата, „кога зборува со љубезен глас“ (Пословици 26:24, 25).

Исто така, апостол Јован ги предупредува христијаните во врска со слепото верување. „Не верувајте му на секој инспириран израз“, пишува тој. Наместо тоа, „испитувајте ги инспирираните изрази за да видите дали потекнуваат од Бог“ (1. Јованово 4:1). Еден „израз“, односно учење или мислење, би можело да изгледа како да произлегува од Бог. Но, дали навистина дошло од него? Ако се покаже извесно сомневање или привремено се одложи верувањето, тоа може да биде вистинска заштита бидејќи, како што апостол Јован вели, „многу измамници излегоа во светот“ (2. Јованово 7).

Неосновани сомневања

Да, за да се утврди вистината, честопати е потребно едно чесно, понизно испитување на фактите. Меѓутоа, ова не е исто со тоа да дозволиме во умот и срцето да ни се развијат неосновани, штетни сомневања — сомневања што можат да ги уништат нашите цврсто основани верувања и односи. Ваквото сомневање се дефинира како „несигурност во верувањето или мислењето, која честопати го нарушува донесувањето одлуки“. Се сеќаваш ли како Сатана го заразил умот на Ева со сомневања за Јехова? „Вистина ли е дека Бог рекол да не јадете од ниедно дрво во рајот?“ — прашал тој (Битие 3:1, СП). Несигурноста што ја предизвикало тоа прашање, кое звучело толку наивно, ѝ го нарушило донесувањето одлуки. Тоа е типично за методите на Сатана. Слично на еден писател на клеветничко анонимно писмо, тој вешто користи инсинуација, полувистини и лаги. Сатана уништил безброј здрави, доверливи односи преку подмолни сомневања посеани на ваков начин (Галатите 5:7-9).

Ученикот Јаков јасно го сфатил разорниот ефект на ваквиот вид сомневање. Тој пишува за нашата прекрасна предност слободно да му пристапиме на Бог за помош во време на искушение. ‚Но, предупредува Јаков, кога му се молиш на Бог, ‚постојано барај со вера, не сомневајќи се ни најмалку‘. Сомневањата во нашиот однос со Бог нѐ прават „како морски бран кого ветрот го носи и тера ваму-таму“. Стануваме како „неодлучен човек, неутврден на сите свои патишта“ (Јаков 1:6, 8). Развиваме несигурност во верувањето, а тоа нѐ прави нестабилни. Потоа, како што се случило со Ева, стануваме ранливи на сите видови демонски учења и филозофии.

Да задржиме добро духовно здравје

Тогаш, како да се заштитиме од штетните сомневања? Одговорот е извонредно едноставен: со тоа што цврсто ќе ја отфрлиме сатанската пропаганда и во целост ќе ги користиме Божјите подготовки кои ќе нѐ направат „цврсти во верата“ (1. Петрово 5:8-10).

Апсолутно неопходно е доброто лично духовно хранење. Авторот Вингејт, спомнат претходно, објаснува: „Дури и кога телото одмора, потребен му е постојан доток на енергија за хемиските процеси и за работата на неговите витални органи; а на материјата на многу ткива ѝ треба постојано заменување“. Истото е случај и со нашето духовно здравје. Без постојано духовно хранење, нашата вера, исто како телото без храна, прогресивно ќе се оштетува и на крајот ќе умре. Исус Христос го нагласил тоа кога рекол: „Нема да живее човек само од леб туку и од секоја изјава што излегува од Јеховината уста“ (Матеј 4:4).

Размисли за тоа. Како во почетокот сме изградиле силна вера? „Верата доаѓа од она што се слуша“, пишува апостол Павле (Римјаните 10:17). Тој мисли дека во почетокот верата и довербата во Јехова, во неговите ветувања и во неговата организација сме ги изградиле на тој начин што сме се хранеле од Божјата реч. Се разбира, ние не сме поверувале само слепо во сето она што сме го чуле. Сме постапиле исто како жителите на градот Верија. ‚Секојдневно сме го испитувале внимателно Писмото дали е тоа така‘ (Дела 17:11). ‚Сме се увериле која е добра и прифатлива и совршена волја Божја‘ и сме станале сигурни дека она што сме го чуле е вистина (Римјаните 12:2; 1. Солуњаните 5:21). Оттогаш, веројатно сме ја зајакнувале верата додека сѐ појасно сме гледале дека Божјата реч и неговите ветувања не остануваат неисполнети (Исус Навин 23:14; Исаија 55:10, 11).

Избегнувај духовно гладување

Предизвикот сега е да ја одржиме својата вера и да избегнуваме каква и да било несигурност во верувањето, што може да ја ослаби нашата доверба во Јехова и во неговата организација. За да го сториме тоа, мораме и понатаму секојдневно да го испитуваме Писмото. Апостол Павле предупредува дека „во подоцнежните временски периоди некои [кои во почетокот можеби изгледа дека имаат јака вера] ќе отпаднат од верата, обрнувајќи внимание на заведувачки инспирирани изрази и учења на демони“ (1. Тимотеј 4:1). Ваквите заведувачки изрази и учења создаваат сомневања во умовите на некои и ги отуѓуваат од Бог. Што е заштита за нас? Да продолжиме да ‚се храниме со зборовите на верата и со доброто учење кое тесно го следиме‘ (1. Тимотеј 4:6).

Но, за жал, некои денес избираат да не ‚се хранат со зборовите на верата‘ — дури и кога таквата прехрана е достапна во обилна мера. Како што покажува еден од писателите на книгата Пословици, можно е некој да биде опкружен со добра духовна храна, со духовна гозба, така да се каже, а сепак да не јаде и да не ја вари храната (Пословици 19:24; 26:15).

Тоа е опасно. Авторот Вингејт вели: „Штом телото почнува да ги троши сопствените протеини, неговото здравје почнува да страда“. Кога си изгладнет, твоето тело почнува да ги користи резервите гориво складирани во телото. Кога овие извори ќе се исцрпат, телото почнува да ги троши протеините што се неопходни за постојаниот раст и обновување на ткивото. Виталните органи почнуваат да откажуваат. Тогаш, твоето здравје брзо се влошува.

Тоа, всушност, во духовна смисла се случило со некои во раното христијанско собрание. Тие се обиделе да живеат од своите духовни резерви. Веројатно ја занемариле личната студија, и духовно ослабеле (Евреите 5:12). Апостол Павле објаснил каква е опасноста од тоа кога им напишал на еврејските христијани: „Затоа е неопходно да му обрнеме повеќе од обично внимание на она што сме го чуле, за никогаш да не отпловиме“. Тој знаел колку е лесно да отпловиме во лошите навики ако ‚занемариме едно толку големо спасение‘ (Евреите 2:1, 3).

Интересно е тоа што лице кое страда од неисхранетост не мора секогаш да изгледа болно или слабо. На сличен начин, можеби веднаш не се гледа дека некој страда од духовна изгладнетост. Ти можеш духовно добро да изгледаш, дури и кога не се храниш правилно — но само за кратко! Неизбежно ќе ослабиш духовно, ќе станеш склон кон неосновани сомневања и неспособен да водиш тешка борба за верата (Јуда 3). Самиот знаеш — иако никој друг не го знае тоа — до кој степен лично се храниш духовно.

Затоа, одржувај ја својата лична студија. Енергично бори се против сомневањата. Ако се игнорира нешто што изгледа како безначајна инфекција, ако не се преземе ништо во врска со вознемирувачките сомневања, тоа може да доведе до катастрофални последици (2. Коринќаните 11:3). ‚Дали навистина живееме во последните денови? Можеш ли да веруваш во сѐ што вели Библијата? Дали е ова навистина Јеховина организација?‘ Сатана ќе сака да посее вакви сомневања во твојот ум. Не дозволувај некаков немарен став кон духовното хранење да те направи лесен плен на неговите измамнички учења (Колошаните 2:4-7). Следи го советот што му бил даден на Тимотеј. Биди добар проучувач на „светите списи“ за да можеш да ‚останеш во она што си го научил и во што си убеден да веруваш‘ (2. Тимотеј 3:13-15).

Во тоа можеби ќе ти треба помош. Претходно цитираниот писател понатаму вели: „Со сурово изгладнување, органите за варење можат толку многу да се оштетат поради недостиг на витамини и други неопходни работи што повеќе не ќе можат да преработат ни обична храна ако им се даде. На луѓето во ваква ситуација можеби извесно време ќе им биде потребна храна која бара малку варење“. Потребна е посебна нега за да се излечат последиците од изгладнетост на телото. На сличен начин, на некој што сериозно го занемарил своето лично проучување на Библијата можеби ќе му биде потребна голема помош и охрабрување за повторно да го стекне духовниот апетит. Ако и ти се наоѓаш во таква ситуација, барај некој да ти помогне и радо прифати ја секоја понудена помош за да го обновиш твоето духовно здравје и сила (Јаков 5:14, 15).

‚Не колебај се во недостиг на вера‘

Разгледувајќи ги околностите на патријархот Авраам, некои можеби мислат дека Авраам имал оправдани причини за сомневање. Можеби се чини прилично разумно да се заклучи дека ‚не постоела надеж тој да стане татко на многу нации‘ — и покрај Божјето ветување. Зошто? Па, од чисто човечка гледна точка работите не ветувале баш многу. ‚Тој го зел во обѕир своето тело, сега веќе умртвено, а и мртвилото на Сарината материца‘, вели библискиот запис. Сепак, одлучно одбил да дозволи сомневањата за Бог и за неговите ветувања да пуштат корен во неговиот ум и срце. Апостол Павле пишува: „Не ослабна во верата“, или „не се поколеба во недостиг на вера“. Авраам останал ‚потполно уверен дека [Бог] може и да го направи она што го има ветено‘ (Римјаните 4:18-21). Низ многуте години изградил еден јак, личен, доверлив однос со Јехова. Ги отфрлил сите сомневања што можеле да го ослабнат тој однос.

И ти можеш да го сториш истото ако ‚се држиш и понатаму за образецот на здрави зборови‘ — ако добро се храниш духовно (2. Тимотеј 1:13). Сериозно сфати ја опасноста од сомневањата. Сатана учествува во она што би можело да се нарече духовна бактериолошка војна. Ако го занемариш внесувањето добра духовна храна преку лично проучување на Библијата и преку присуство на христијанските состаноци, стануваш многу ранлив на таквите напади. Добро користи ги богатите и навремени резерви од духовна храна што ги обезбедува „верниот и разборит роб“ (Матеј 24:45). Продолжи да се ‚согласуваш со здравите зборови‘ и остани ‚здрав во верата‘ (1. Тимотеј 6:3; Тит 2:2). Не дозволувај сомневањата да ти ја уништат верата.

[Слики на страница 21]

Колку добро се храниш духовно?