ഇടയനും ആടുകളും

ഒരു ഇടയന്റെ ജീവിതം പൊതു​വേ ബുദ്ധി​മു​ട്ടു നിറഞ്ഞ​താ​യി​രു​ന്നു. ചൂടും തണുപ്പും സഹിക്കണം, രാത്രി​ക​ളിൽ ഉറക്കമി​ള​ച്ചി​രി​ക്കണം. (ഉൽ 31:40; ലൂക്ക 2:8) സിംഹം, ചെന്നായ്‌, കരടി എന്നീ ഇരപി​ടി​യ​ന്മാ​രിൽനി​ന്നും കള്ളന്മാ​രിൽനി​ന്നും ആട്ടിൻപ​റ്റത്തെ സംരക്ഷി​ക്കുക (ഉൽ 31:39; 1ശമു 17:34-36; യശ 31:4; ആമോ 3:12; യോഹ 10:10-12), ആടുകൾ ചിതറി​പ്പോ​കാ​തെ നോക്കുക (1രാജ 22:17), കാണാ​തെ​പോയ ആടുകളെ തേടി കണ്ടെത്തുക (ലൂക്ക 15:4) എന്നിവ​യെ​ല്ലാം ഇടയന്റെ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​മാ​യി​രു​ന്നു. ആരോ​ഗ്യ​മി​ല്ലാത്ത ആട്ടിൻകു​ട്ടി​ക​ളെ​യും ക്ഷീണിച്ച്‌ തളർന്ന​വ​യെ​യും അദ്ദേഹം തന്റെ കൈയി​ലോ (യശ 40:11) തോള​ത്തോ എടുക്കും. രോഗ​മു​ള്ള​തി​നെ​യും പരിക്കു​പ​റ്റി​യ​തി​നെ​യും ശുശ്രൂ​ഷി​ച്ചി​രു​ന്ന​തും ഇടയനാണ്‌. (യഹ 34:3, 4; സെഖ 11:16) ബൈബിൾ പലപ്പോ​ഴും ഇടയന്മാ​രെ​യും അവർ ചെയ്‌തി​രുന്ന ജോലി​യെ​യും കുറിച്ച്‌ ആലങ്കാ​രി​ക​മാ​യി പറഞ്ഞി​ട്ടുണ്ട്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌ തന്റെ ആടുകളെ, അതായത്‌ തന്റെ ജനത്തെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തോ​ടെ പരിപാ​ലി​ക്കുന്ന ഒരു ഇടയനാ​യി യഹോ​വയെ ബൈബിൾ വരച്ചു​കാ​ട്ടു​ന്നു. (സങ്ക 23:1-6; 80:1; യിര 31:10; യഹ 34:11-16; 1പത്ര 2:25) ‘വലിയ ഇടയൻ’ (എബ്ര 13:20) എന്നും ‘മുഖ്യ​യി​ടയൻ’ എന്നും ബൈബിൾ വിളി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന യേശു​വി​ന്റെ മാർഗ​നിർദേ​ശ​ത്തിൻകീ​ഴിൽ ക്രിസ്‌തീ​യ​സ​ഭ​യി​ലെ മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാർ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ആട്ടിൻകൂ​ട്ടത്തെ മേയ്‌ക്കു​ന്നു. മനസ്സോ​ടെ​യും അതീവ​താ​ത്‌പ​ര്യ​ത്തോ​ടെ​യും നിസ്സ്വാർഥ​മാ​യാണ്‌ അവർ അതു ചെയ്യു​ന്നത്‌.—1പത്ര 5:2-4