ഭാഗം 4

ശാസ്‌ത്രം—സത്യത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ തുടരുന്ന അന്വേ​ഷ​ണം

ശാസ്‌ത്രത്തിന്റെ നവീക​രണം വിപ്ലവ​ത്താൽ

പതി​നെ​ട്ടാം നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ ഉത്തരാർധ​ത്തിൽ ആദ്യം അമേരി​ക്ക​യി​ലും പിന്നെ ഫ്രാൻസി​ലു​മാ​യി വിപ്ലവങ്ങൾ രാഷ്‌ട്രീയ ഭൂപ്ര​ദേ​ശ​ത്തി​ന്റെ രൂപം മാററി​യ​തോ​ടെ ലോകം പ്രക്ഷു​ബ്ധ​മാ​യി. അതേസ​മയം, ഇംഗ്ലണ്ടിൽ മറെറാ​രു​തരം വിപ്ലവം ആരംഭി​ച്ചു, വ്യവസായ വിപ്ലവം. ഇതു വേറൊ​രു തരം വിപ്ലവ​ത്തി​നു വളരെ സംഭാ​വ​ന​ചെ​യ്യു​ക​യു​ണ്ടാ​യി, ശാസ്‌ത്രീ​യ​മായ ഒന്നിന്‌.

പോളിഷ്‌ ബഹിരാ​കാശ ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നായ നിക്കോ​ളോസ്‌ കോപ്പർനി​ക്ക​സും ബെൽജി​യൻ ശരീര ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നായ ആൻഡ്രീസ്‌ വെസാ​ലി​യ​സും ശാസ്‌ത്ര​ചി​ന്തയെ ആഴമായി സ്വാധീ​നിച്ച ഗ്രന്ഥങ്ങൾ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രിച്ച 1540-കൾമുതൽ, ചിലർ ശാസ്‌ത്ര​ത്തി​ന്റെ പുനർജ​ന​ന​ത്തി​നു തീയതി കുറി​ക്കു​ന്നു. മററു​ചി​ലർ ആ മാററം ഉണ്ടായത്‌ അതിലും നേര​ത്തെ​യാ​ണെന്ന്‌, അതായത്‌ ലിയനാ​ദോ ദ വിഞ്ചി ജനിച്ച 1452-ൽ ആണെന്നു സ്ഥാപി​ക്കു​ന്നു, ശാസ്‌ത്ര​ത്തിന്‌ എണ്ണമററ സംഭാ​വ​നകൾ നൽകി​യി​ട്ടുള്ള ഒരു ഗവേഷ​ണ​പ​ടു​വായ ലിയനാ​ദോ വളർത്തി​യെ​ടുത്ത ചില ആശയങ്ങൾ, വിമാ​ന​വും സൈനിക ടാങ്കും പാരച്യൂ​ട്ടും പോലെ നൂററാ​ണ്ടു​കൾക്കു​ശേഷം മുളച്ചു​വന്ന കണ്ടുപി​ടി​ത്ത​ങ്ങ​ളു​ടെ വിത്തു​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു.

എന്നാൽ നാമി​പ്പോൾ മനസ്സി​ലാ​ക്കുന്ന ശാസ്‌ത്രം, “പതി​നേ​ഴും പതി​നെ​ട്ടും നൂററാ​ണ്ടു​കൾവരെ പാശ്ചാ​ത്യ​സ​മൂ​ഹ​ത്തിൽ ഒരു നിലനിൽക്കുന്ന പ്രസ്ഥാനം എന്ന നിലയിൽ വേരു​റ​ച്ചി​രു​ന്നില്ല” എന്നു കൊളം​ബിയ യൂണി​വേ​ഴ്‌സി​റ​റി​യി​ലെ റിട്ട. പ്രൊ​ഫ​സ​റായ എർനസ്‌ററ്‌ നെയ്‌ഗൾ പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ന്നു. ഒരിക്കൽ അത്‌ അങ്ങനെ​യൊന്ന്‌ ആയിത്തീർന്ന​പ്പോൾ, മനുഷ്യ​ച​രി​ത്ര​ത്തി​ലെ ഒരു സുപ്ര​ധാന വഴിത്തി​രിവ്‌ എത്തിക്ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. ദ സൈൻറി​സ്‌ററ്‌ എന്ന പുസ്‌തകം ഇപ്രകാ​രം സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു: ഏതാണ്ട്‌ 1590-നും 1690-നും മധ്യേ ബുദ്ധി​ജീ​വി​ക​ളു​ടെ ഒരു സമൂഹം . . . മറേറ​തൊ​രു 100 വർഷകാ​ല​ഘ​ട്ട​ത്തി​ലും സംഭവി​ക്കാ​ത്ത​വി​ധം ഗവേഷ​ണത്തെ പൂത്തു​ല​യു​മാ​റാ​ക്കി.”

വില്ലൻമാർ വഴിത്താ​രയെ അന്ധകാ​ര​മാ​ക്കു​ന്നു

വികട ശാസ്‌ത്ര​ങ്ങ​ളും തഴച്ചു​വ​ളർന്നു, അവയുടെ അബദ്ധ സിദ്ധാ​ന്തങ്ങൾ വില്ലൻമാ​രു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ യഥാർഥ ശാസ്‌ത്ര​ത്തി​ന്റെ വളർച്ചക്കു വിഘാ​ത​മാ​യി ഭവിച്ചു. സാങ്കല്‌പിക അഗ്നിത​ത്ത്വം (phlogiston theory) ഇവയി​ലൊ​ന്നാണ്‌. “ഫ്‌ളോ​ജി​സ്‌ററൺ” എന്ന ഗ്രീക്കു​പ​ദ​ത്തി​ന്റെ അർഥം “അഗ്നിക്കി​ര​യാ​യത്‌” എന്നാണ്‌. കത്തുപി​ടി​ക്കുന്ന പദാർഥങ്ങൾ കത്തു​മ്പോൾ ഫ്‌ളോ​ജി​സ്‌ററൺ പുറത്തു​വി​ടു​ന്നു എന്നു വിശ്വ​സിച്ച ജോർജ്‌ എർനസ്‌ററ്‌ സ്‌റേ​റാ​ളാണ്‌ 1702-ൽ ഈ സിദ്ധാന്തം അവതരി​പ്പി​ച്ചത്‌. അദ്ദേഹം ഫ്‌ളോ​ജി​സ്‌റ​റ​ണി​നെ ഒരു യഥാർഥ പദാർഥ​മാ​യി കാണു​ന്ന​തി​നു​പ​കരം ഒരു തത്ത്വമാ​യി സങ്കല്‌പി​ച്ചു. എന്നാൽ അതൊരു യഥാർഥ പദാർഥം ആയിരു​ന്നു​വെന്ന വിശ്വാ​സം വർഷങ്ങ​ളാ​യി വളർന്നു​വ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. ആയിര​ത്തെ​ഴു​ന്നൂ​റെ​റ​ഴു​പ​തി​നും 1790-നും ഇടക്ക്‌ ആൻറ്‌വോൺ ലോറാൻ ലവോ​സി​യർ ഈ സിദ്ധാ​ന്ത​ത്തി​ന്റെ വിലയി​ടി​ച്ചു കാണി​ക്കു​ന്ന​തു​വരെ ധാരണ നിലനി​ന്നു.

ദ ബുക്ക്‌ ഓഫ്‌ പോപ്പു​ലർ സയൻസ്‌ ഇപ്രകാ​രം സമ്മതിച്ചു പറയുന്നു: ഫ്‌ളോ​ജി​സ്‌ററൺ സിദ്ധാന്തം “നിശ്ശേഷം തെററാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോ​ഴും, അത്‌ ഒരു കാലം​വരെ പല പ്രാകൃ​തിക പ്രതി​ഭാ​സ​ങ്ങ​ളെ​യും വ്യക്തമാ​യി വിശദീ​ക​രിച്ച പ്രാവർത്തി​ക​മാ​യൊ​രു സിദ്ധാ​ന്ത​ത്തി​ന്റെ ഗുണം ചെയ്‌തു. അതു വർഷങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ തൂക്കി​നോ​ക്കി കുറവു​ള്ള​താ​യി കാണപ്പെട്ട അനവധി ശാസ്‌ത്ര സങ്കല്‌പ​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നുമാ​ത്ര​മാണ്‌.”

രസവാ​ദ​വി​ദ്യ (Alchemy) ആണു മറെറാ​രു വില്ലൻ. ഹറാപ്പ്‌സ്‌ ഇല്ലസ്‌​ട്രേ​റ​റഡ്‌ ഡിക്‌ഷ​ണറി ഓഫ്‌ സയൻസ്‌ അതിനെ “മൂല​ലോ​ഹ​ങ്ങളെ സ്വർണ​മാ​ക്കി മാററാ​നും ആയുസ്സു ദീർഘി​പ്പി​ക്കാ​നും അമർത്ത്യ​ത​യു​ടെ രഹസ്യം കണ്ടുപി​ടി​ക്കാ​നും ലക്ഷ്യമി​ട്ടു നാനാ​പ്ര​കാ​ര​ത്തിൽ അന്വേ​ഷണം നടത്തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന, ക്രിസ്‌താ​ബ്ദ​ത്തി​നു​മുമ്പ്‌ ഉത്ഭവം​കൊണ്ട തത്ത്വശാ​സ്‌ത്ര​ത്തി​ന്റെ​യും ഗൂഢവി​ദ്യ​യു​ടെ​യും രാസ സാങ്കേ​തി​ക​വി​ദ്യ​യു​ടെ​യും ഒരു മിശ്രണം” എന്നു നിർവ​ചി​ക്കു​ന്നു. തിരസ്‌ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ ആൽക്കമി ആധുനിക രസത​ന്ത്ര​ത്തിന്‌ അടിത്ത​റ​പാ​കു​ന്ന​തിൽ സഹായി​ച്ചു, അതു 17-ാം നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ അവസാ​ന​ത്തോ​ടെ പരിണാ​മദശ പൂർത്തി​യായ ഒരു പാഠ്യ​രൂ​പ​മാ​യി​ത്തീർന്നു.

വില്ലൻമാ​രെ​ങ്കി​ലും, ഫ്‌ളോ​ജി​സ്‌ററൺ സിദ്ധാ​ന്ത​ത്തി​നും ആൽക്കമി​ക്കും ചില മൂല്യ​വ​ത്തായ സവി​ശേ​ഷ​തകൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. മത​പ്രേരണ നിമിത്തം ശാസ്‌ത്ര​വി​രുദ്ധ മനോ​ഭാ​വ​ങ്ങളെ ഊട്ടി​വ​ളർത്തിയ മനുഷ്യ​വി​ല്ലൻമാർ പക്ഷേ, അങ്ങനെ ആയിരു​ന്നില്ല. പ്രാപ​ഞ്ചിക കാര്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ​മേൽ പൂർണ അധികാ​രം അവകാ​ശ​പ്പെ​ടുന്ന പ്രകൃ​തി​ശാ​സ്‌ത്ര​വും ദൈവ​ശാ​സ്‌ത്ര​വും തമ്മിലുള്ള കിടമ​ത്സരം, പലപ്പോ​ഴും നഗ്നമായ ഏററു​മു​ട്ട​ലി​ലേക്കു നയിച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌.

ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, പൊ.യു. രണ്ടാം നൂററാ​ണ്ടിൽ, പ്രശസ്‌ത ബഹിരാ​കാശ ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നായ ടോളമി, ജിയോ​സെൻട്രിക്‌ സിദ്ധാന്തം കണ്ടുപി​ടി​ച്ചു, അതായത്‌, ഗ്രഹങ്ങൾ വൃത്താ​കൃ​തി​യിൽ ഭ്രമണം ചെയ്യു​മ്പോൾ, എപ്പി​സൈ​ക്കിൾ എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന വൃത്ത​കേ​ന്ദ്ര​വും മറെറാ​രു വൃത്തത്തി​ന്റെ പരിധി​യി​ലൂ​ടെ ഗതി ചെയ്യുന്നു. ഇതു ഗണിത​ശാ​സ്‌ത്ര പാടവ​ത്തി​ന്റെ പരമോ​ദാ​ഹ​ര​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു, 16-ാം നൂററാ​ണ്ടാ​യ​തോ​ടെ വ്യാപ​ക​മാ​യി അംഗീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു​ക​ഴിഞ്ഞ സൂര്യ​ന്റെ​യും ചന്ദ്ര​ന്റെ​യും ഗ്രഹങ്ങ​ളു​ടെ​യും നക്ഷത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും ആകാശ​ത്തി​ലുള്ള പ്രകട​മായ ചലനത്തിന്‌ ഇതു വിശദീ​ക​ര​ണ​വു​മാ​യി​രു​ന്നു.

കോപ്പർനി​ക്കസ്‌ (1473-1543) ഒരു ബദൽ സിദ്ധാന്തം വികസി​പ്പി​ച്ചു. ഭൂമി​യുൾപ്പെ​ടെ​യുള്ള ഗ്രഹങ്ങൾ സൂര്യനു ചുററും കറങ്ങു​മ്പോൾ സൂര്യൻ നിശ്ചല​മാ​ണെന്ന്‌ അദ്ദേഹം വിശ്വ​സി​ച്ചു. മേലാൽ പ്രപഞ്ച​ത്തി​ന്റെ കേന്ദ്ര​മ​ല്ലാത്ത ഒരു ചലിക്കുന്ന ഭൂമി​യു​ടെ ഈ ആശയം സത്യമാ​ണെ​ങ്കിൽ, അതിനു ദൂരവ്യാ​പ​ക​മായ ഫലങ്ങൾ ഉണ്ടായി​രി​ക്കും. ഇതിനു​ശേഷം നൂറു വർഷം ആകുന്ന​തി​നു​മുമ്പ്‌, ഇററാ​ലി​യൻ ബഹിരാ​കാശ ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നായ ഗലീലി​യോ ഗലീലി ദൂരദർശി​നി​ക​ളി​ലൂ​ടെ നടത്തിയ നിരീ​ക്ഷ​ണങ്ങൾ ഭൂമി സൂര്യനു ചുററും കറങ്ങു​ന്നു​വെ​ന്നുള്ള കോപ്പർനി​ക്ക​സി​ന്റെ സിദ്ധാന്തം തീർച്ച​യാ​യും ശരിയാ​ണെന്ന്‌ അദ്ദേഹത്തെ ബോധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി. പക്ഷേ കത്തോ​ലി​ക്കാ സഭ ഗലീലി​യോ​യു​ടെ വീക്ഷണ​ങ്ങളെ മതവി​രു​ദ്ധ​മെന്ന നിലയിൽ തിരസ്‌ക​രി​ക്കു​ക​യും അവ പിൻവ​ലി​ക്കു​വാൻ നിർബ​ന്ധി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

മതപര​മാ​യ പിശകു​കൾ സഭാപ​ണ്ഡി​തൻമാർ ശാസ്‌ത്ര സത്യങ്ങൾ നിഷേ​ധി​ക്കാ​നി​ട​യാ​ക്കി. ഏതാണ്ടു 360-ഓളം വർഷം കഴിഞ്ഞാ​ണു ഗലീലി​യോ​യെ മതവി​രോ​ധി​യെ​ന്ന​നി​ല​യി​ലുള്ള കുററ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു സഭ വിമു​ക്ത​നാ​ക്കി​യത്‌. എൽ ഒസ്സർവ​റേ​റാർ റൊമാ​നൊ, 1992, നവംബർ 4-ലെ അതിന്റെ ആഴ്‌ച​പ്പ​തി​പ്പിൽ ഗലീലി​യോ​യ്‌ക്കെ​തി​രെ​യുള്ള കേസിൽ പററിയ “നിഗമ​ന​ങ്ങ​ളി​ലെ അബദ്ധം” സമ്മതിച്ചു പറഞ്ഞു.

വില്ലൻമാർ ഇന്നുമുണ്ട്‌

ഇതു​പോ​ലെ, ഈ 20-ാം നൂററാ​ണ്ടിൽ ക്രൈ​സ്‌ത​വ​ലോ​ക​ത്തി​ലെ മതങ്ങൾ സത്യ​ത്തോട്‌ ഒരു സമാന​മായ അനാദ​രവു പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു. ശാസ്‌ത്രീ​യ​വും മതപര​വു​മായ സത്യത്തി​ന്റെ മുൻപിൽവച്ച്‌, തെളി​യി​ക്ക​പ്പെ​ടാത്ത ശാസ്‌ത്രീയ സിദ്ധാ​ന്ത​ങ്ങൾക്കു മുൻതൂ​ക്കം കൊടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ അവർ ഇതു ചെയ്യു​ന്നത്‌. തെളി​യി​ക്കാ​നാ​വാത്ത പരിണാ​മ​സി​ദ്ധാ​ന്ത​മാണ്‌ ഏററവും നല്ല ഉദാഹ​രണം. അടിസ്ഥാ​ന​പ​ര​മാ​യി പറഞ്ഞാൽ, അതു സാരമായ പാകപ്പിഴ പററിയ ശാസ്‌ത്ര“പരിജ്ഞാന”ത്തിന്റെ​യും വ്യാജ​മായ മതപഠിപ്പിക്കലുകളുടെയുംa ജാരസ​ന്ത​തി​യാണ്‌.

ചാൾസ്‌ ഡാർവിൻ, 1859, നവംബർ 24-ന്‌ ഓൺ ദി ഒറിജിൻ ഓഫ്‌ സ്‌പീ​ഷിസ്‌ ബൈ മീൻസ്‌ ഓഫ്‌ നാച്ചുറൽ സെലക്‌ഷൻ എന്ന തന്റെ ഗ്രന്ഥം പ്രസാ​ധനം ചെയ്‌തു. എന്നാൽ പരിണാ​മം എന്ന ആശയം ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ കാലഘ​ട്ട​ത്തി​നു മുമ്പേ ജൻമ​മെ​ടു​ത്ത​താണ്‌. ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ത്തിന്‌, ഗ്രീക്കു തത്ത്വചി​ന്ത​ക​നായ അരിസ്‌റേ​റാ​ട്ടിൽ, മനുഷ്യ​നെ താണതരം ജന്തുജീ​വി​ക​ളിൽനി​ന്നു പരിണ​മി​ച്ചു​വ​രുന്ന ശ്രേണി​യിൽ മുകളി​ലാ​യി ചിത്രീ​ക​രി​ച്ചു. ആദ്യ​മൊ​ക്കെ വൈദി​കർ ഡാർവി​ന്റെ സിദ്ധാ​ന്തത്തെ തിരസ്‌ക​രി​ച്ചു, എന്നാൽ ദ ബുക്ക്‌ ഓഫ്‌ പോപ്പു​ലർ സയൻസ്‌ ഇപ്രകാ​രം എഴുതു​ന്നു: “പരിണാ​മം ഒരു ശാസ്‌ത്രീയ സിദ്ധാ​ന്ത​ത്തെ​ക്കാൾ ഉപരി​യായ എന്തോ ആയിത്തീർന്നു . . . അത്‌ ഒരു പോർവി​ളി​യും ഒരു തത്ത്വശാ​സ്‌ത്ര​വും പോലും ആയിത്തീർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു.” ഏററവും അനു​യോ​ജ്യ​മാ​യ​വ​യു​ടെ അതിജീ​വനം എന്ന ആശയം, ജീവി​ത​ത്തിൽ ഏററവും ഉയർന്ന സ്ഥാന​ത്തെ​ത്താൻ ഉദ്യമി​ക്കുന്ന ആളുകൾക്ക്‌ ആകർഷ​ക​മാ​യി.

വൈദി​ക​വി​രോ​ധം പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ അപ്രത്യ​ക്ഷ​മാ​യി. “ഡാർവി​ന്റെ പരിണാമ സിദ്ധാന്തം കേവലം അംഗീ​കാ​രം മാത്രമല്ല മാറെ​റാ​ലി​കൊ​ള്ളുന്ന പ്രശം​സ​യും കൈവ​രി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. കൂടാതെ 1883-ലെ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ മരണ​ത്തോ​ടെ ഭാവനാ​സ​മ്പ​ന്ന​രും വാഗ്മി​ക​ളു​മായ വൈദി​ക​രിൽ ഏറിയ​പ​ങ്കും പരിണാ​മം തിരു​വെ​ഴു​ത്തി​ന്റെ വ്യക്തമായ ഗ്രാഹ്യ​ത്തോ​ടു പൂർണ​മാ​യും പൊരു​ത്ത​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു എന്ന നിഗമ​ന​ത്തി​ലെ​ത്തി​ച്ചേർന്നു” എന്ന്‌ ദി എൻ​സൈ​ക്ലോ​പീ​ഡിയ ഓഫ്‌ റിലി​ജെൻ പറയുന്നു.

അവർ അപ്രകാ​രം ചെയ്‌തത്‌, ദ ബുക്ക്‌ ഓഫ്‌ പോപ്പു​ലർ സയൻസ്‌-ന്റെ പിൻവ​രുന്ന ഏററു​പ​റ​ച്ചിൽപ്പോ​ലും അവഗണി​ച്ചി​ട്ടാണ്‌: “ജൈവ​പ​രി​ണാമ സിദ്ധാ​ന്ത​ത്തി​ന്റെ ഏററവും അടിയു​റച്ച പിന്തു​ണ​ക്കാർക്കു​പോ​ലും ഡാർവി​ന്റെ മൂല സിദ്ധാ​ന്ത​ത്തിൽ സുവ്യ​ക്ത​മായ പിശകു​ക​ളും വിള്ളലു​ക​ളും ഉണ്ടായി​രു​ന്നെന്നു സമ്മതി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.” “ഡാർവി​ന്റെ മൂല സിദ്ധാ​ന്ത​ത്തി​ന്റെ അധിക​ഭാ​ഗ​വും മാററം​വ​രു​ത്തി​യി​ട്ടു​ള്ള​താണ്‌ അല്ലെങ്കിൽ തള്ളിക്ക​ള​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​താണ്‌” എന്നു പറയു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും, ആ പുസ്‌തകം “മനുഷ്യ​പ്ര​വർത്ത​ന​ത്തി​ന്റെ മിക്കവാ​റും എല്ലാ മേഖല​ക​ളി​ലു​മുള്ള” പരിണാ​മ​ത്തി​ന്റെ “സ്വാധീ​നം വളരെ വലുതാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടുണ്ട്‌ എന്നും ചരി​ത്ര​വും പുരാ​വ​സ്‌തു​ശാ​സ്‌ത്ര​വും മാനവ​വം​ശ​ശാ​സ്‌ത്ര​വും ഈ സിദ്ധാന്തം നിമിത്തം വിപു​ല​മായ മാററ​ങ്ങൾക്കു വിധേ​യ​മാ​യി​ട്ടുണ്ട്‌” എന്നും പറയുന്നു.

ഇന്ന്‌, ചിന്തക​രായ അനേകം ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാർ പരിണാമ സിദ്ധാ​ന്തത്തെ ഗൗരവ​മാ​യി ചോദ്യം ചെയ്യുന്നു. കേം​ബ്രി​ഡ്‌ജ്‌ ഇൻസ്‌റ​റി​റ​റ്യൂട്ട്‌ ഓഫ്‌ തിയെ​റെ​റ​റി​ക്കൽ അസ്‌​ട്രോ​ണ​മി​യു​ടെ സ്ഥാപക​നും അമേരി​ക്കൻ നാഷണൽ അക്കാദമി ഓഫ്‌ സയൻസ​സി​ന്റെ അംഗവും ആയ സർ ഫ്രെഡ്‌ ഹോയിൽ ഏതാണ്ട്‌ 10 വർഷം മുമ്പ്‌ ഇങ്ങനെ എഴുതി: “അപ്രാ​യോ​ഗി​ക​മാ​യി കാണപ്പെട്ട ഒരു സിദ്ധാന്തം ഇത്ര വ്യാപ​ക​മാ​യി വിശ്വ​സി​ക്ക​പ്പെ​ടാൻ ഇടവന്നതു ദുരൂ​ഹ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി ഭാവി​യി​ലെ ശാസ്‌ത്ര ചരി​ത്ര​കാ​രൻമാർ കണ്ടെത്തും എന്നതു സംബന്ധിച്ച്‌ എനിക്കു വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി തെല്ലും സംശയ​മില്ല.”

മമനു​ഷ്യ​ന്റെ നിലനിൽപ്പി​ന്റെ അടിസ്ഥാ​നത്തെ തന്നെ ചോദ്യം ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടു പരിണാ​മം സ്രഷ്ടാ​വിന്‌ അർഹത​പ്പെ​ട്ട​തെ​ല്ലാം അപഹരി​ക്കു​ന്നു. അതു ശാസ്‌ത്രീ​യ​മാണ്‌ എന്നു വ്യാജ​മാ​യി അവകാ​ശ​വാ​ദം ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടു ശാസ്‌ത്രീയ സത്യത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ തുടരുന്ന അന്വേ​ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ വില​കെ​ടു​ത്തു​ന്നു. കമ്മ്യൂ​ണി​സ​ത്തി​ന്റെ ഉയർച്ചക്കു പിൻബലം നൽകാൻ പരിണാ​മ​ത്തെ​യും ‘ഏററവും അനു​യോ​ജ്യ​മാ​യ​വ​യു​ടെ അതിജീ​വ​ന​ത്തെ​യും’ (survival of the fittest) കാൾ മാർക്‌സ്‌ സസന്തോ​ഷം ആശ്ലേഷി​ച്ചു. എന്നാൽ പരിണാ​മം ഏററവും നിന്ദ്യ​മായ തരത്തി​ലുള്ള ഒരു വില്ലനാണ്‌.

ഇരകൾ ആരെല്ലാം?

വികട​ശാ​സ്‌ത്ര സിദ്ധാ​ന്തങ്ങൾ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​തി​ലേക്കു വഴി​തെ​റ​റി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന ആരും​തന്നെ ഒരു ഇരയാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യാണ്‌. എന്നാൽ ശാസ്‌ത്രീയ സത്യങ്ങൾ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​തിൽപ്പോ​ലും ആപത്തു സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ന്നു. ശാസ്‌ത്രീയ വിപ്ലവ​ത്തി​ന്റെ ഫലങ്ങളായ ഗംഭീ​ര​മായ ശാസ്‌ത്രീയ പുരോ​ഗ​തി​കൾ പ്രാപ്യ​മ​ല്ലാ​ത്ത​താ​യി ഇക്കാലത്ത്‌ ഒന്നും ഇല്ലെന്നു വിശ്വ​സി​പ്പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അനേകരെ വഴി​തെ​റ​റി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

ശാസ്‌ത്രീ​യ പുരോ​ഗതി വ്യാജ​മതം ഒരു കാലത്തു പുലർത്തി​പ്പോന്ന ശാസ്‌ത്ര​വി​രുദ്ധ മനോ​ഭാ​വ​ങ്ങൾക്കു തുരങ്കം വയ്‌ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടർന്ന​പ്പോൾ ഈ വിശ്വാ​സം ബലപ്പെട്ടു. വ്യാപാ​ര​ലോ​ക​വും രാഷ്‌ട്രീ​യ​ലോ​ക​വും തങ്ങളുടെ ലക്ഷ്യങ്ങൾ, അവ പണപര​മായ നേട്ടമാ​യാ​ലും ശരി, രാഷ്‌ട്രീയ ശക്തിയു​ടെ സമാഹ​ര​ണ​മാ​യാ​ലും ശരി അവ നേടി​യെ​ടു​ക്കാൻ പ്രയോ​ഗി​ക്കേണ്ട ഒരു ശക്തമായ ആയുധ​മാ​യി ശാസ്‌ത്രത്തെ തിരി​ച്ച​റി​യു​വാൻ തുടങ്ങി.

കൃത്യ​മാ​യി പറഞ്ഞാൽ, ശാസ്‌ത്രീ​യ​ത്വ​ത്തി​നു ജൻമം കൊടു​ത്തു​കൊണ്ട്‌ ശാസ്‌ത്രം സാവധാ​നം ഒരു ദൈവ​മാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. വെബ്‌സ്‌റേ​റ​ഴ്‌സ്‌ നയന്ത്‌ ന്യൂ കൊളി​ജി​യേ​ററ്‌ ഡിക്‌ഷ​ണറി ഇതിനെ “ഗവേഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ എല്ലാ മേഖല​ക​ളി​ലും പ്രയോ​ഗി​ച്ചി​ട്ടുള്ള ശാസ്‌ത്ര​മാർഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ ക്ഷമതയി​ലുള്ള അതിരു​ക​വിഞ്ഞ വിശ്വാ​സം” എന്നു നിർവ​ചി​ക്കു​ന്നു.

പത്തൊൻപ​താം നൂററാണ്ട്‌ അവസാ​ന​ത്തോ​ട​ടു​ത്ത​പ്പോൾ, 20-ാം നൂററാണ്ട്‌ എന്തു കൈവ​രു​ത്തും എന്ന്‌ ആളുകൾ അത്ഭുതം​കൂ​റി. ശാസ്‌ത്ര​ത്തിന്‌ ഉളവാ​ക്കാൻ കഴിയു​മെന്ന്‌ അനേകർ കരുതി​യി​രുന്ന “ഭൂമി​യി​ലെ സാക്ഷാത്‌ സ്വർഗം” അത്‌ സ്ഥാപി​ക്കു​മോ? അതോ അതിന്റെ വില്ലൻമാർ വിപ്ലവ​ത്തി​ന്റെ രണഭൂ​മി​യിൽ കൂടു​ത​ലായ ഇരകളു​ടെ താറു​മാ​റായ ശരീരങ്ങൾ ചിതറു​ന്ന​തിൽ തുടരു​മോ? ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത പതിപ്പിൽ പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടുന്ന “ഇരുപ​താം നൂററാ​ണ്ടി​ലെ ‘മായാ​ജാ​ലം’ പ്രവർത്ത​ന​ത്തിൽ” എന്ന ലേഖനം ഉത്തരം നൽകും. (g93 5⁄22)

[24-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

പ്ലഗ്‌ ഊരു​മ്പോൾ

പത്തൊൻപ​താം നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ പ്രാരം​ഭ​കാ​ല​മായ ഈ അടുത്ത​കാ​ലത്ത്‌, വിദ്യു​ച്ഛക്തി ഒരു രസകര​മായ എന്നാൽ കുറഞ്ഞ പ്രാ​യോ​ഗി​ക​ത​യുള്ള പ്രതി​ഭാ​സ​മാ​യി കരുത​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, എച്ച്‌. സി. ഓർസ്‌റ​റ​ഡും (1777-1851), എം. ഫാര​ഡെ​യും (1791-1867), എ. ആംബെ​യ​റും (1775-1836), ബി. ഫ്രാങ്ക്‌ളി​നും (1706-90) ഉൾപ്പെടെ വ്യത്യസ്‌ത നൂററാ​ണ്ടു​ക​ളിൽനി​ന്നും വിവിധ പശ്ചാത്ത​ല​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും ഉള്ള മനുഷ്യർ നടത്തിയ സുപ്ര​ധാന കണ്ടുപി​ടി​ത്തങ്ങൾ മറിച്ചു തെളി​യി​ക്കു​ക​യും അതുവഴി ഇന്നത്തെ വിദ്യു​ച്ഛക്തി നയിക്കുന്ന ലോക​ത്തിന്‌—പ്ലഗ്‌ ഊരു​മ്പോൾ നിശ്ചല​മാ​കുന്ന ലോക​ത്തിന്‌—അടിത്തറ പാകു​ക​യും ചെയ്‌തു.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[15-ാം പേജിലെ ചിത്രങ്ങൾ]

നിക്കോളോസ്‌ കോപ്പർനി​ക്കസ്‌

ഗലീലിയോ ഗലീലി

[കടപ്പാട്‌]

Photos taken from Giordano Bruno and Galilei (German edition)