ഭാഗം 5

ശാസ്‌ത്രം—സത്യത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ തുടരുന്ന അന്വേ​ഷ​ണം

ഇരുപതാം നൂററാ​ണ്ടി​ലെ “മായാ​ജാ​ലം” പ്രവർത്ത​ന​ത്തിൽ

പത്തൊൻപ​താം നൂററാ​ണ്ടിൽ അസാധ്യ​മാ​യി കരുതി​യി​രുന്ന “മായാ​ജാ​ലം” ഇരുപ​താം നൂററാ​ണ്ടിൽ യാഥാർഥ്യം ആയിത്തീർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. ഒററ തലമു​റ​ക്കു​ള്ളിൽ, സ്വന്തം മോഡൽ ററി ഫോർഡ്‌ ഓടി​ക്കു​ന്ന​തു​മു​തൽ ചന്ദ്രനിൽ നടക്കുന്ന മനുഷ്യ​നെ വർണ ടെലി​വി​ഷ​നിൽ നിരീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ പുളകാ​സ്വാ​ദ​നം​വരെ മനുഷ്യൻ മുന്നേറി. അസാധാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളാ​യി വീക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു പകരം ശാസ്‌ത്ര-ഉത്‌പാ​ദിത “അത്ഭുതങ്ങൾ” ഇന്നു വളരെ സാധാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളാ​യി വീക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു.

“ഇരുപ​താം നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ പ്രാരംഭ കാലത്തെ ശാസ്‌ത്രീയ നേട്ടങ്ങൾ പട്ടിക​പ്പെ​ടു​ത്താൻപോ​ലും പററാ​ത്ത​വി​ധം ബഹുല​മാണ്‌” എന്ന്‌ ദ ന്യൂ എൻ​സൈ​ക്ലോ​പീ​ഡിയ ബ്രിട്ടാ​നിക്ക സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, “ഓരോ സുപ്ര​ധാന മേഖല​യി​ലും, പുരോ​ഗതി 19-ാം നൂററാ​ണ്ടി​ലെ വിജയ​ക​ര​മായ വിപുല പ്രവർത്ത​ന​ത്തിൽ അടിസ്ഥാ​ന​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു” എന്നു പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ അതു “പുരോ​ഗ​തി​യു​ടെ ഒരു സാധാരണ മാതൃക”യെ പരാമർശി​ക്കു​ന്നു. ശാസ്‌ത്രം സത്യത്തി​നു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള ഒരു തുടരുന്ന അന്വേ​ഷ​ണ​മാ​ണെ​ന്നുള്ള പരമാർഥ​ത്തിന്‌ ഇത്‌ അടിവ​ര​യി​ടു​ന്നു.

സമൂഹ​ങ്ങ​ളാൽ മാററി സ്ഥാപി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു

ആശയങ്ങ​ളും വിവര​ങ്ങ​ളും കൈമാ​റാ​നാ​യി കൂടിവന്ന ശാസ്‌ത്ര​കാ​രൻമാ​രു​ടെ സമൂഹ​ങ്ങ​ളായ ശാസ്‌ത്രീയ സംഘങ്ങൾ 17-ാം നൂററാ​ണ്ടിൽത്തന്നെ രൂപം​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. ഏററവും പുതിയ കണ്ടുപി​ടി​ത്തങ്ങൾ പരസ്യ​മാ​ക്കാ​നാ​യി ഈ സംഘങ്ങൾ അവയുടെ സ്വന്തം സാഹി​ത്യ​ങ്ങൾ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്കാൻപോ​ലും തുടങ്ങി. ഇതു കൂടുതൽ ശാസ്‌ത്രീയ പുരോ​ഗ​തി​ക്കി​ട​യാ​ക്കു​മാ​യി​രുന്ന അടിത്തറ ബലിഷ്‌ഠ​മാ​ക്കു​ന്ന​തി​നു സഹായിച്ച വിവര​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു വിപു​ല​മായ കൈമാ​റ​റ​ത്തി​ലേക്കു നയിച്ചു.

പത്തൊൻപ​താം നൂററാ​ണ്ടാ​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും, സർവക​ലാ​ശാ​ലകൾ ശാസ്‌ത്രീയ ഗവേഷ​ണ​ത്തിൽ ആഴമായി ഉൾപ്പെ​ട്ടു​ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. തുടർന്നു​വന്ന വർഷങ്ങ​ളിൽ അവയുടെ ഗവേഷ​ണ​ശാ​ലകൾ സുപ്ര​ധാന കണ്ടുപി​ടി​ത്തങ്ങൾ നടത്തു​ക​യും ചെയ്‌തു.a ഇരുപ​താം നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ പ്രാരം​ഭ​ത്തിൽ, വ്യവസാ​യ​സ്ഥാ​പ​ന​ങ്ങ​ളും ഗവേഷ​ണ​ശാ​ലകൾ സ്ഥാപി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു, കാല​ക്ര​മ​ത്തിൽ അവിടെ പുതിയ ഔഷധ​ങ്ങ​ളും കൃത്രിമ പദാർഥ​ങ്ങ​ളും (പ്ലാസ്‌റ​റിക്‌ ഉൾപ്പെ​ടെ​യുള്ള) മററ്‌ ഉത്‌പ​ന്ന​ങ്ങ​ളും വികസി​പ്പി​ച്ചെ​ടുത്ത ഇവയിൽനി​ന്നു പൊതു​ജനം പ്രയോ​ജനം അനുഭ​വി​ക്കു​ക​യും ഗവേഷണ സ്ഥാപനങ്ങൾ ദശലക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കി​നു ഡോള​റു​ക​ളു​ടെ ലാഭം കൊയ്യു​ക​യും ചെയ്‌തു.

ഈ ഗവേഷ​ണ​ശാ​ല​ക​ളു​ടെ​യും ഗവേഷ​ണ​സം​ഘ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും സ്ഥാപിക്കൽ വ്യക്തി സംരം​ഭ​ത്തി​നു വിപരീ​ത​മാ​യി സംഘടിത ഗവേഷ​ണ​ത്തി​നുള്ള ഒരു പ്രവണത നിർദേ​ശി​ച്ചു. ചില ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാർ ഏററവും മെച്ചമായ സമീപനം ഇതായി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലെന്ന്‌ അതിശ​യി​ച്ചു​പോ​യി. ആയിര​ത്തി​ത്തൊ​ള്ളാ​യി​ര​ത്തി​മു​പ്പ​ത്തൊ​മ്പ​തിൽ അയർല​ണ്ടു​കാ​ര​നായ ഭൗതിക ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നും എക്‌സ്‌-റേ ക്രിസ്‌റ​റ​ലൊ​ഗ്രാ​ഫ​റു​മായ ജോൺ ഡി. ബെർനൽ പിൻവ​രുന്ന പ്രശ്‌നം ഉന്നയിച്ചു: “ശാസ്‌ത്രം, അവരവ​രു​ടേ​തായ ആന്തരിക വെളിച്ചം പിന്തു​ട​രുന്ന അനുഗൃ​ഹീ​ത​രായ വ്യക്തി​ക​ളു​ടെ ആകസ്‌മി​ക​മായ പ്രവർത്തന ഏകോ​പ​ന​ത്താൽ പുരോ​ഗതി പ്രാപി​ക്ക​ണ​മോ, അതോ പരസ്‌പരം സഹായി​ക്കു​ക​യും വ്യതി​യാ​നം വരുത്താ​വു​ന്ന​തെ​ങ്കി​ലും മുൻകൂ​ട്ടി നിരൂ​പിച്ച ചില പദ്ധതി​ക​ള​നു​സ​രി​ച്ചു തങ്ങളുടെ പ്രവർത്തനം സമന്വ​യി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്ന വിഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളാൽ അഥവാ ജോലി​ക്കാ​രു​ടെ സംഘങ്ങ​ളാൽ പുരോ​ഗതി പ്രാപി​ക്ക​ണ​മോ?”

സങ്കീർണ​ത​യും ഗവേഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ ഉയർന്ന ചെലവും നിമിത്തം സംഘങ്ങ​ളാ​യി പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി ബെർനൽ വാദിച്ചു, പ്രവർത്തനം കേവലം ഉചിത​മാ​യി എങ്ങനെ സംഘടി​പ്പി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു പ്രശ്‌നം എന്നു പറഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ. അദ്ദേഹം ഇപ്രകാ​രം പ്രവചി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി: “ശാസ്‌ത്രീയ ഗവേഷണ മാർഗം കൂട്ടായ പ്രവർത്തനം ആയിത്തീ​രാൻ വർധമാ​ന​മായ രീതി​യിൽ പ്രവണ​ത​യു​ണ്ടാ​കും.” ഇപ്പോൾ, അര നൂററാ​ണ്ടി​ല​ധി​കം കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ, ബെർനൽ പറഞ്ഞതു ശരിയാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നു​ള്ളതു സ്‌പഷ്ട​മാണ്‌. ഇരുപ​താം നൂററാ​ണ്ടി​ലെ ശാസ്‌ത്രീയ “മായാ​ജാല”ത്തെ പ്രവർത്തി​പ്പി​ക്കുന്ന പ്രക്രിയ ത്വരി​ത​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊണ്ട്‌ ആ പ്രവണത തുടർന്നു​പോ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു.

“ദൈവം എന്തെല്ലാ​മാ​ണു പ്രവർത്തി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌!”

മോഴ്‌സ്‌ കോഡി​ന്റെ ഉപജ്ഞാ​താ​വായ സാമു​വേൽ മോഴ്‌സ്‌ ഈ ത്രിപദ ഉത്‌​ക്രോ​ശം 1844, മേയ്‌ 24-ന്‌ 50-ലേറെ കിലോ​മീ​ററർ അകലത്തി​ലേക്കു വിജയ​ക​ര​മാ​യി കമ്പിയ​ടി​ച്ചു. പിൻവന്ന 20-ാം നൂററാ​ണ്ടി​ലെ വാർത്താ​പ്രേഷണ “മായാ​ജാല”ത്തിന്റെ 19-ാം നൂററാ​ണ്ടി​ലെ വേരുകൾ അപ്പോൾ പാകു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

ഏതാണ്ട്‌ 30 വർഷങ്ങൾക്കു​ശേഷം, 1876-ൽ, അലക്‌സാ​ണ്ടർ ഗ്രഹാം ബെൽ തന്റെ സഹായി​യായ തോമസ്‌ വാട്‌സ​നോ​ടൊ​പ്പം ഒരു വാർത്താ​പ്രേ​ഷണി പരീക്ഷി​ച്ചു​നോ​ക്കാൻ തയ്യാ​റെ​ടു​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അപ്പോൾ ബെല്ലിന്റെ കയ്യിൽനിന്ന്‌ അല്‌പം ആസിഡ്‌ തൂകി​പ്പോ​യി. “മി. വാട്‌സൻ, ഇവിടെ വരൂ. എനിക്കു നിങ്ങളെ ആവശ്യ​മുണ്ട്‌,” അദ്ദേഹം വിളി​ച്ചു​പ​റഞ്ഞു. അതു കേവലം സഹായ​ത്തി​നുള്ള ഒരു അഭ്യർഥ​ന​യിൽ അധിക​മായ ഒന്നായി​ത്തീർന്നു. മറെറാ​രു മുറി​യിൽ ഇരിക്കു​ക​യാ​യി​രുന്ന വാട്‌സൻ ഈ സന്ദേശം കേട്ട്‌, അത്‌ ടെലി​ഫോ​ണി​ലൂ​ടെ പ്രേഷണം ചെയ്‌തി​ട്ടു​ള്ള​തിൽ വച്ച്‌ ആദ്യത്തെ തികച്ചും വ്യക്തമായ വാചക​മാ​ണെന്നു തിരി​ച്ച​റിഞ്ഞ്‌ ഓടി​യെത്തി. അന്നുമു​തൽ ഇന്നുവരെ മണിയ​ടി​ക്കുന്ന ടെലി​ഫോ​ണു​കൾ ആളുകളെ ഓടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.

കഴിഞ്ഞ 93 വർഷമാ​യി ശാസ്‌ത്രീയ പരിജ്ഞാ​ന​വും സാങ്കേ​തിക വൈദ​ഗ്‌ധ്യ​വും ജോടി​ചേർന്ന്‌, മുമ്പൊ​രി​ക്ക​ലും സാധി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തി​ട്ടി​ല്ലാത്ത ഒരു ജീവിത നിലവാ​രം എക്കാല​ത്തെ​ക്കാ​ളും കൂടുതൽ ആളുകൾക്കു പ്രദാനം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു. ലോകം അയൽപ​ക്ക​ത്തി​ന്റെ ചുററു​വ​ട്ട​ത്തി​ലേക്ക്‌ ഒതുങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. “അസാധ്യ​മാ​യി​രുന്ന” കാര്യങ്ങൾ സാധാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളാ​യി​ത്തീർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. യഥാർഥ​ത്തിൽ, ടെലി​ഫോ​ണു​ക​ളും ടെലി​വി​ഷ​നു​ക​ളും മോ​ട്ടോർ വാഹന​ങ്ങ​ളും വിമാ​ന​ങ്ങ​ളും—അങ്ങനെ 20-ാം നൂററാ​ണ്ടി​ലെ മറെറ​ന്തൊ​ക്കെ “അത്ഭുതങ്ങൾ” ഉണ്ടോ അതൊക്കെ—മനുഷ്യ​വർഗം അതിന്റെ അസ്‌തി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ അധിക​ഭാ​ഗ​വും ഇവയി​ല്ലാ​തെ​യാ​ണു കഴിഞ്ഞു​കൂ​ടി​യത്‌ എന്നു നാം മറന്നു​പോ​കത്തക്ക വിധം അത്രമാ​ത്രം നമ്മുടെ ലോക​ത്തി​ന്റെ ഒരു ഭാഗമാണ്‌.

ഈ നൂററാണ്ട്‌ ആരംഭി​ച്ച​പ്പോൾ, “ശാസ്‌ത്ര​ത്തി​ന്റെ വിജയ​ഭേ​രി​കൾ അപരി​മി​ത​മാ​യി പരിജ്ഞാ​ന​വും ശക്തിയും വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്യു​ന്ന​താ​യി കാണ​പ്പെട്ടു” എന്ന്‌ ദി എൻ​സൈ​ക്ലോ​പീ​ഡിയ ബ്രിട്ടാ​നിക്ക സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ അതേസ​മ​യത്ത്‌ ഉണ്ടായി​ട്ടുള്ള സാങ്കേ​തിക പുരോ​ഗ​തി​കൾ എല്ലായി​ട​ത്തും തുല്യ അളവിൽ ആസ്വദി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നില്ല, സംശയ​മെ​ന്യേ പ്രയോ​ജ​ന​ക​ര​മാ​യി​രു​ന്ന​താ​യി അവയെ​യെ​ല്ലാം തരംതി​രി​ക്കാൻ കഴിയു​ന്ന​തു​മില്ല. “ഈ വിജയ​ങ്ങൾത്തന്നെ തങ്ങളുടെ സാമൂ​ഹി​ക​വും പ്രാകൃ​തി​ക​വു​മായ പരിസ്ഥി​തി​യിൽ വരുത്തു​മാ​യി​രുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങൾ ആർക്കും തന്നെ മുൻകൂ​ട്ടി കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല” എന്ന്‌ അതു കൂട്ടി​ച്ചേർക്കു​ന്നു.

പ്രശ്‌ന​ങ്ങൾക്ക്‌ കാരണ​മെന്ത്‌?

പ്രപഞ്ചത്തെ മെച്ചമാ​യി മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ നമ്മെ സഹായി​ക്കുന്ന ശാസ്‌ത്ര യാഥാർഥ്യ​ങ്ങ​ളെ​യോ മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ പ്രയോ​ജ​ന​ത്തി​നാ​യി അവയെ ഒരു പ്രാ​യോ​ഗിക രീതി​യിൽ പ്രവർത്തി​പ്പി​ക്കുന്ന സാങ്കേ​തി​ക​വി​ദ്യ​യെ​യോ കുററ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ സാധ്യമല്ല.

ഇവ രണ്ടും—ശാസ്‌ത്ര​വും സാങ്കേ​തി​ക​വി​ദ്യ​യും—വളരെ​ക്കാ​ല​മാ​യി ബന്ധുത്വം ആസ്വദി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. ശാസ്‌ത്ര​വും സാങ്കേ​തി​ക​വി​ദ്യ​യു​ടെ വളർച്ച​യും 1800 മുതൽ (Science and the Rise of Technology Since 1800) എന്ന പുസ്‌തകം പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, “ഇപ്പോൾ പരക്കെ അറിയ​പ്പെ​ടുന്ന അവയുടെ ഉററബന്ധം ഈ അടുത്ത​കാ​ലം​വരെ പൂർണ​മാ​യി സ്ഥാപി​ത​മാ​യി​രു​ന്നില്ല.” വ്യവസായ വിപ്ലവ​ത്തി​ന്റെ പ്രാരംഭ ഭാഗത്തു​പോ​ലും ഈ ബന്ധം ദൃഢമാ​യി​രു​ന്നില്ല എന്നതു സ്‌പഷ്ട​മാണ്‌. പുതു​താ​യി സമ്പാദിച്ച ശാസ്‌ത്രീയ പരിജ്ഞാ​നം പുതിയ ഉത്‌പ​ന്ന​ങ്ങ​ളു​ടെ വികസി​പ്പി​ക്ക​ലി​നു സംഭാവന ചെയ്‌ത​പ്പോൾ തൊഴിൽ പരിച​യ​വും കായിക വൈദ​ഗ്‌ധ്യ​വും സാങ്കേ​തിക തൊഴി​ലി​ലുള്ള പ്രാവീ​ണ്യ​വും അതുതന്നെ ചെയ്‌തു.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, വ്യവസായ വിപ്ലവം തുടങ്ങി​യ​തി​നു​ശേഷം ശാസ്‌ത്രീയ ജ്ഞാനത്തി​ന്റെ സമാഹ​രണം ത്വരി​ത​പ്പെ​ടു​ക​യും അതുവഴി സാങ്കേ​തിക വിദ്യക്കു പ്രവർത്തി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞ ഒരു വിശാ​ല​മായ അടിത്തറ സൃഷ്ടി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. പുതു ജ്ഞാനത്താൽ നിറയ്‌ക്ക​പ്പെട്ട്‌ സാങ്കേ​തി​ക​വി​ദ്യ അധ്വാനം ലഘൂക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നും ആരോ​ഗ്യം മെച്ച​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നും കൂടുതൽ മെച്ചവും സന്തുഷ്ട​വു​മായ ഒരു ലോകം വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​നും ഉള്ള മാർഗങ്ങൾ ആസൂ​ത്രണം ചെയ്യാൻ ശ്രമിച്ചു തുടങ്ങി.

എന്നാൽ സാങ്കേ​തി​ക​വി​ദ്യ അതിന്റെ ആധാര​മാ​യി​രി​ക്കുന്ന ശാസ്‌ത്രീയ പരിജ്ഞാ​ന​ത്തെ​ക്കാൾ മെച്ചമാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയു​ക​യില്ല. ശാസ്‌ത്രീയ പരിജ്ഞാ​നം പ്രമാ​ദ​പൂർണ​മാ​ണെ​ങ്കിൽ അതിൽ അധിഷ്‌ഠി​ത​മായ ഏതു സാങ്കേ​തിക പുരോ​ഗ​തി​യും അതു​പോ​ലെ പിശകു​ള്ള​താ​യി​രി​ക്കും. പലപ്പോ​ഴും ഗണ്യമായ ദോഷം ചെയ്‌ത​തി​നു​ശേഷം മാത്രമേ പാർശ്വ ഫലങ്ങൾ പ്രകട​മാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യു​ള്ളു. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ക്ലോ​റോ​ഫ്‌ളൂ​റോ​കാർബ​ണു​ക​ളോ ഹൈ​ഡ്രോ​കാർബ​ണു​ക​ളോ ഉപയോ​ഗി​ച്ചുള്ള അന്തരീക്ഷ സ്‌​പ്രേ​ക​ളു​ടെ ആവിർഭാ​വം ഒരു ദിനം ഭൂമി​യു​ടെ സംരക്ഷക ഓസോൺ വലയത്തി​നു ഹാനി​വ​രു​ത്തു​മെന്ന്‌ ആർക്കു മുൻകൂ​ട്ടി കാണാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു?

മറെറാ​ന്നും​കൂ​ടെ ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു—ആന്തരം. അർപ്പി​ത​നായ ഒരു ശാസ്‌ത്രജ്ഞൻ വെറും പരിജ്ഞാന തത്‌പ​ര​നും ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ ദശകങ്ങൾതന്നെ ഗവേഷ​ണ​ത്തിൽ ചെലവ​ഴി​ക്കാൻ മനസ്സു​ള്ള​വ​നും ആയിരു​ന്നേ​ക്കാം. എന്നാൽ ലാഭസ​മ്പാ​ദ​ന​ത്തിൽ കൂടുതൽ തത്‌പ​ര​നാ​യി​രു​ന്നേ​ക്കാ​വുന്ന ഒരു ബിസി​ന​സ്സു​കാ​രൻ അറിവു പെട്ടെന്നു പ്രയോ​ഗ​ത്തിൽ കൊണ്ടു​വ​രു​ന്ന​തിന്‌ ആകാം​ക്ഷ​യു​ള്ള​വ​നാണ്‌. പെട്ടെന്നു പ്രയോ​ഗ​ത്തിൽ വരുത്തു​ന്നെ​ങ്കിൽ തനിക്കു രാഷ്‌ട്രീയ നേട്ടം പ്രദാനം ചെയ്‌തേ​ക്കാ​മെന്നു വിചാ​രി​ക്കുന്ന ഏതു രാഷ്‌ട്ര​ത​ന്ത്രജ്ഞൻ സാങ്കേ​തിക വിദ്യ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​മു​മ്പു ദശകങ്ങൾ ക്ഷമയോ​ടെ കാത്തി​രി​ക്കും?

ഭൗതിക ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നായ ആൽബർട്ട്‌ ഐൻസ്‌റ​റീൻ ഇപ്രകാ​രം പറഞ്ഞ​പ്പോൾ അദ്ദേഹം പ്രശ്‌നം തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു: “കെട്ടഴി​ച്ചു​വിട്ട ആററത്തി​ന്റെ ശക്തി നമ്മുടെ ചിന്താ​ഗ​തി​ക​ളൊ​ഴി​കെ എല്ലാത്തി​നെ​യും മാററി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അങ്ങനെ നാം സമാന്ത​ര​മി​ല്ലാത്ത കൊടും​വി​പ​ത്തി​ലേക്ക്‌ ഒഴുകി​പ്പോ​കു​ന്നു.” (ഇററാ​ലി​ക്‌സ്‌ ഞങ്ങളു​ടേത്‌.) അതേ, 20-ാം നൂററാ​ണ്ടി​ലെ “മായാ​ജാ​ലം” ഉളവാ​ക്കിയ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളി​ല​ധി​ക​വും പ്രമാ​ദ​പൂർണ​മായ ശാസ്‌ത്രീയ ജ്ഞാനം നിമി​ത്തം​മാ​ത്രമല്ല പിന്നെ​യോ, സ്വാർഥ താത്‌പ​ര്യ​ങ്ങ​ളാൽ പ്രേരി​ത​മായ സത്വര​വും അനിയ​ന്ത്രി​ത​വു​മായ സാങ്കേ​തി​ക​വി​ദ്യ നിമി​ത്ത​വു​മാ​ണു സംജാ​ത​മാ​യത്‌.

ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌ ഒരു കാര്യം എടുത്താൽ, ശബ്ദവും കാഴ്‌ച​യും വിദൂര സ്ഥലങ്ങളി​ലേക്കു പ്രേഷണം ചെയ്യാൻ കഴിയു​മെന്നു ശാസ്‌ത്രം കണ്ടുപി​ടി​ച്ചു—ടെലി​വി​ഷൻ തന്നെ. സാങ്കേ​തിക വിദ്യ അങ്ങനെ ചെയ്യു​ന്ന​തി​നാ​വ​ശ്യ​മായ സാങ്കേ​തിക വൈദ​ഗ്‌ധ്യം വികസി​പ്പി​ച്ചെ​ടു​ത്തു. എന്നാൽ അശ്ലീല ചിത്ര​ങ്ങ​ളും കൊല​പാ​ത​ക​ത്തി​ന്റെ ക്രൂര​മായ കാഴ്‌ച​ക​ളും സമാധാ​ന​പൂർണ​മായ വിശ്രമ മുറി​ക​ളി​ലേക്കു പ്രേഷണം ചെയ്യു​ന്ന​തിന്‌ ഈ അത്ഭുത​ക​ര​മായ പരിജ്ഞാ​ന​വും സാങ്കേ​തി​ക​വി​ദ്യ​യും ഉപയോ​ഗി​ച്ചത്‌ അത്യാർത്തി​പൂണ്ട വ്യവസാ​യ​ത്തി​ന്റെ​യും ജിജ്ഞാ​സു​ക്ക​ളായ ഉപഭോ​ക്താ​ക്ക​ളു​ടെ​യും ഭാഗത്തെ തെററായ ഒരു ചിന്താ​ഗ​തി​യാ​യി​രു​ന്നു.

അതു​പോ​ലെ, വസ്‌തു​വി​നെ ഊർജ​മാ​ക്കി മാററാൻ കഴിയു​മെന്നു ശാസ്‌ത്രം കണ്ടുപി​ടി​ച്ചു. അങ്ങനെ ചെയ്യു​ന്ന​തി​നാ​വ​ശ്യ​മായ സാങ്കേ​തിക വൈദ​ഗ്‌ധ്യം സാങ്കേ​തിക വിദ്യ വളർത്തി​യെ​ടു​ത്തു. എന്നാൽ ഡമോ​ക്ലീ​സി​ന്റെ വാളു​പോ​ലെ ലോക സമുദാ​യ​ത്തി​ന്റെ തലക്കു​മീ​തെ ഇപ്പോ​ഴും തൂങ്ങി നിൽക്കുന്ന ന്യൂക്ലി​യർ ആയുധങ്ങൾ നിർമി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി ഈ അറിവും സാങ്കേ​തി​ക​വി​ദ്യ​യും ഉപയോ​ഗി​ച്ചതു ദേശീ​യത്വ രാഷ്‌ട്രീ​യ​ത്തി​ന്റെ ഭാഗത്തെ ഒരു തെററായ ചിന്താ​ഗ​തി​യാ​യി​രു​ന്നു.

ശാസ്‌ത്രത്തെ അതിന്റെ സ്ഥാനത്തു നിർത്തൽ

സേവക​രാ​യി​രി​ക്കാൻ രൂപക​ല്‌പന ചെയ്യപ്പെട്ട സാങ്കേ​തി​ക​മാ​യി വികസി​പ്പി​ച്ചെ​ടുത്ത ഉപകര​ണങ്ങൾ യജമാ​നൻമാ​രാ​യി​ത്തീ​രാൻ ആളുകൾ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ അതു വീണ്ടും തെററായ ഒരു ചിന്താ​ഗ​തി​യെ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. ടൈം മാസിക 1983-ൽ ഈ അപകട​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകി. അതു സാധാരണ ചെയ്യാ​റു​ള്ള​തു​പോ​ലെ തലേ വർഷത്തെ പ്രഗല്‌ഭ മനുഷ്യ​നെ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കാ​തെ “ആ വർഷത്തെ മികച്ച യന്ത്ര”മായ കമ്പ്യൂ​ട്ട​റി​നെ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്ത​പ്പോൾതന്നെ.

ടൈം ഇപ്രകാ​രം ന്യായ​വാ​ദം ചെയ്‌തു: “തലക്കു​ള്ളിൽ വച്ചു ചെയ്യാ​റു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാൻ ആളുകൾ കമ്പ്യൂ​ട്ട​റി​നെ ആശ്രയി​ക്കു​മ്പോൾ അവരുടെ തലച്ചോ​റു​കൾക്ക്‌ എന്തു സംഭവി​ക്കു​ന്നു? . . . കമ്പ്യൂ​ട്ട​റി​ന്റെ ഓർമ​യിൽ സംഭരി​ച്ചു​വ​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന ഒരു നിഘണ്ടു​വിന്‌ ഏത്‌ അക്ഷര​ത്തെ​റ​റും അനായാ​സം തിരു​ത്താൻ കഴിയു​മെ​ങ്കിൽ അക്ഷരവി​ന്യാ​സം പഠിക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യ​മെ​ന്താണ്‌? ബുദ്ധി​പ​ര​മായ അഭ്യാ​സ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു മനസ്സിനെ സ്വത​ന്ത്ര​മാ​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ സുപ്ര​ധാന ആശയങ്ങ​ളു​ടെ സമ്പാദ​ന​ത്തി​നാ​യി അത്‌ കുതി​ക്കു​മോ അതോ അലസമാ​യി കൂടുതൽ ടെലി​വി​ഷൻ വിനോ​ദ​ങ്ങ​ളിൽ സമയം ചെലവി​ടു​മോ? . . . കമ്പ്യൂട്ടർ തലച്ചോ​റി​ന്റെ പ്രവർത്ത​നത്തെ യഥാർഥ​ത്തിൽ ഉത്തേജി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​വോ, അതോ അതിന്റെ ജോലി​യിൽ അധിക​വും ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടു മന്ദീഭ​വി​ക്കാൻ അതിനെ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്നു​വോ?”

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ചില ആളുകൾ ശാസ്‌ത്രത്തെ ഫലത്തിൽ ദൈവ​മാ​യി ഉയർത്തി​ക്കൊ​ണ്ടു ശാസ്‌ത്രീയ നേട്ടങ്ങ​ളിൽ അത്ര മതിപ്പു​ള്ള​വ​രാണ്‌. ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നായ അന്തോണി സ്‌ററാൻഡെൻ 1950-ൽ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രിച്ച സയൻസ്‌ ഈസ്‌ എ സേക്രഡ്‌ കൗ എന്ന തന്റെ പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ ഇതു ചർച്ച​ചെ​യ്യു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. നാം കുറെ അതിശ​യോ​ക്തി അനുവ​ദി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽപ്പോ​ലും സ്‌ററാൻഡെൻ പറഞ്ഞതിൽ കഴമ്പുണ്ട്‌: “വെള്ളവ​സ്‌ത്രം ധരിച്ച ഒരു ശാസ്‌ത്രജ്ഞൻ . . . പൊതു​ജ​ന​ത്തി​ന്റെ മുമ്പിൽ ചില പ്രസ്‌താ​വ​നകൾ നടത്തു​മ്പോൾ അദ്ദേഹം പറയു​ന്നതു മനസ്സി​ലാ​കു​ക​യി​ല്ലാ​യി​രി​ക്കാം, എന്നാലും അദ്ദേഹത്തെ വിശ്വ​സി​ക്കു​മെ​ന്നതു തീർച്ച​യാണ്‌. . . . രാജ്യ​ത​ന്ത്ര​ജ്ഞൻമാർ, വ്യവസായ വിദഗ്‌ധർ, മത​വൈ​ദി​കർ, പൗര​മേ​ധാ​വി​കൾ, തത്ത്വചി​ന്ത​കൻമാർ ഇവർ എല്ലാവ​രും ചോദ്യം ചെയ്യ​പ്പെ​ടു​ക​യും വിമർശി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്യുന്നു, എന്നാൽ ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞൻമാർ— ഒരിക്ക​ലും വിമർശി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നില്ല. പൊരു​ത്ത​ക്കേ​ടി​ന്റെ എല്ലാ സാധ്യ​ത​ക​ളെ​യും തള്ളിക്ക​ള​യു​ന്ന​താ​യി തോന്നുന്ന ‘അതു ശാസ്‌ത്രീ​യ​മാ​യി തെളി​യി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​താണ്‌ . . . ’ എന്ന സൂത്ര​വാ​ക്യ​ത്തി​ന്റെ കുത്തക​യു​ള്ള​തു​കൊണ്ട്‌ ശാസ്‌ത്ര​കാ​രൻമാർ ബഹുജന കീർത്തി​യാ​കുന്ന ഗോപു​ര​ത്തി​ന്റെ ഏററവും അഗ്രി​മ​സ്ഥാ​നത്തു നിൽക്കുന്ന ഉത്‌കൃഷ്ട വ്യക്തി​ക​ളാണ്‌.”

ഈ തെററായ ചിന്താ​ഗതി നിമിത്തം, ചില ആളുകൾ ശാസ്‌ത്ര​വും ബൈബി​ളും തമ്മിൽ കാണ​പ്പെ​ടുന്ന വൈപ​രീ​ത്യ​ങ്ങളെ മതപര​മായ “അന്ധവി​ശ്വാ​സ​ത്തി​നു” വിപരീ​ത​മാ​യുള്ള ശാസ്‌ത്രീയ “വിജ്ഞാന”ത്തിന്റെ തെളി​വാ​യി കണക്കാ​ക്കു​ന്നു. ചിലർ ഈ വൈപ​രീ​ത്യ​ങ്ങ​ളെന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​യിൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അസ്‌തി​ത്വ​മി​ല്ലാ​യ്‌മ​ക്കുള്ള തെളി​വു​പോ​ലും കാണുന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ ദൈവ​ത്തി​നല്ല അസ്‌തി​ത്വ​മി​ല്ലാ​ത്തത്‌ പകരം, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വചനത്തെ ദുർവ്യാ​ഖ്യാ​നം ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടു വൈദി​ക​വർഗം ഉളവാ​ക്കി​യി​ട്ടുള്ള സാങ്കല്‌പിക വൈപ​രീ​ത്യ​ങ്ങൾക്കാണ്‌. ഇപ്രകാ​രം അവർ ബൈബി​ളി​ന്റെ ദിവ്യ ലേഖകനെ നിന്ദി​ക്കു​ക​യും അതേസ​മയം ശാസ്‌ത്രീയ സത്യത്തി​നു വേണ്ടി​യുള്ള മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ തുടരുന്ന അന്വേ​ഷ​ണത്തെ ദ്രോ​ഹി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.

കൂടാതെ, ദൈവാ​ത്മാ​വി​ന്റെ ഫലങ്ങൾ അഭ്യസി​ക്കു​ന്ന​തി​നു തങ്ങളുടെ പള്ളിയം​ഗ​ങ്ങളെ പരിശീ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ പരാജ​യ​പ്പെ​ട്ടു​കൊണ്ട്‌, ഈ മതനേ​താ​ക്കൻമാർ വ്യക്തി​പ​ര​മായ സുഖസൗ​ക​ര്യ​ങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി തങ്ങളുടെ സ്വന്തം താത്‌പ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ആളുകൾ മുഖ്യ​മാ​യും ചിന്തി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഇടയാ​ക്കുന്ന സ്വാർഥ​ത​യു​ടെ ഒരു അന്തരീക്ഷം നട്ടുവ​ളർത്തു​ന്നു. ഇതു പലപ്പോ​ഴും മററു​ള്ള​വ​രു​ടെ ചെലവി​ലാണ്‌. സഹമനു​ഷ്യ​രെ നിഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന​തി​നു ശാസ്‌ത്രീയ പരിജ്ഞാ​നത്തെ ദുരു​പ​യോ​ഗ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​ന്റെ അളവോ​ളം​പോ​ലും പോകു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.—ഗലാത്യർ 5:19-23.

വ്യാജ​മ​ത​വും അപൂർണ​മായ മനുഷ്യ രാഷ്‌ട്രീ​യ​വും അത്യാർത്തി​പൂണ്ട വ്യവസാ​യ​വും ആളുകളെ അവർ ഇപ്പോൾ ആയിരി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ “സ്വസ്‌നേ​ഹി​ക​ളും . . . നന്ദിയി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രും . . . ആത്മ നിയ​ന്ത്ര​ണ​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രും” ആയി തെററായ ചിന്താ​ഗ​തി​ക​ളാൽ നയിക്ക​പ്പെ​ടുന്ന അഹംവാ​ദി​ക​ളാ​യി രൂപ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.—2 തിമൊ​ഥെ​യോസ്‌ 3:1-3, NW.

ഇവരെ​ല്ലാ​മാ​ണു ശാസ്‌ത്രം അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി പറയ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന 21-ാം ശതകത്തി​ലെ വെല്ലു​വി​ളി​കൾ സൃഷ്ടി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന ആളുക​ളും സ്ഥാപന​ങ്ങ​ളും. അതു വിജയി​ക്കു​മോ? ഇതിന്റെ ഉത്തരം ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത പതിപ്പിൽ വരുന്ന ഈ പരമ്പര​യു​ടെ അവസാന ഭാഗത്തിൽ വായി​ക്കുക. (g93 6/8)

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[13-ാം പേജിലെ ആകർഷ​ക​വാ​ക്യം]

ശാസ്‌ത്രീയ പരിജ്ഞാ​നം പ്രമാ​ദ​പൂർണ​മാ​ണെ​ങ്കിൽ, അതിൽ അധിഷ്‌ഠി​ത​മായ പുരോ​ഗ​തി​ക​ളും പിശകു​ള്ള​താ​യി​രി​ക്കും

[15-ാം പേജിലെ ആകർഷ​ക​വാ​ക്യം]

എല്ലാ ശാസ്‌ത്രീയ നേട്ടങ്ങ​ളും പ്രയോ​ജ​ന​പ്ര​ദ​ങ്ങളല്ല

[12-ാം പേജിലെ ചിത്ര​ത്തിന്‌ കടപ്പാട്‌]

From the Collections of Henry Ford Museum & Greenfield Village

NASA photo