മിഷന​റി​മാർ—വെളി​ച്ച​ത്തി​ന്റെ ഏജൻറൻമാ​രോ അതോ ഇരുളി​ന്റേ​തോ? ഭാഗം 5

ഒരു പുതിയ ലോക​ത്തി​നാ​യുള്ള ഒരു പുതിയ സന്ദേശം

പശ്ചിമാർധ​ഗോ​ളത്തെ പുതിയ ലോകം എന്ന്‌ ആദ്യമാ​യി വിളി​ച്ചത്‌ 16-ാം നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ ആരംഭ​ത്തോ​ട​ടു​ത്താ​യി​രു​ന്നു. 1492-ൽ കൊളം​ബസ്‌ അതു “കണ്ടുപി​ടിച്ച” സമയത്ത്‌ ആളുകൾ അതി​നോ​ട​കം​തന്നെ അവിടെ ജീവി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നും അദ്ദേഹം കണ്ടെത്തി. നൂററാ​ണ്ടു​ക​ളാ​യി അവർ അവിടെ പാർക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ തദ്ദേശ​വാ​സി​ക​ളായ അമേരി​ക്ക​ക്കാർ അന്നു ജീവി​ത​ത്തി​ലാ​ദ്യ​മാ​യി നാമധേയ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ രുചി​യ​റി​ഞ്ഞു. ഈ പുതിയ ലോകത്തെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ഇതിന്റെ അർഥം എന്തായി​രി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു?

നൂററാ​ണ്ടു​ക​ളാ​യി കത്തോ​ലി​ക്കാ സഭ യൂറോ​പ്യൻമാ​രു​ടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ മിക്കവാ​റും സമ്പൂർണ​മായ നിയ​ന്ത്രണം പുലർത്തി​പ്പോ​ന്നി​രു​ന്നു. ഗവൺമെൻറ്‌ ഉൾപ്പെടെ മർത്ത്യ​ശ്ര​മ​ത്തി​ന്റെ എല്ലാ മണ്ഡലങ്ങ​ളി​ലും തന്നെ അത്‌ പ്രമാ​ണങ്ങൾ വയ്‌ക്കു​ക​യും നിയമ​വാഴ്‌ച നടത്തു​ക​യും ചെയ്‌തു. സഭയും രാഷ്‌ട്ര​വും തമ്മിലുള്ള അത്തരം കൂട്ടായ പ്രവർത്തനം, കുരി​ശു​യു​ദ്ധങ്ങൾ പടച്ചു​വിട്ട ആ സഖ്യം, പുതിയ ലോക​ത്തെ​യും വാഴാൻ ഇടയായി.

“പുതിയ ലോക​ത്തി​ന്റെ രക്ഷയ്‌ക്കു വേണ്ടി ദിവ്യ​മാ​യി തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെട്ട ഉപകര​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു സ്‌പെ​യി​നി​ലെ സിംഹാ​സനം” എന്നു 15-ാം നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ അവസാ​ന​മാ​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും സ്‌പാ​നിഷ്‌ രാജാ​ക്കൻമാർ ഉറച്ചു വിശ്വ​സി​ച്ചി​രു​ന്നു എന്ന്‌ ബ്യൂനസ്‌ അയേഴ്‌സി​ലുള്ള എഡൂക്കാ​സി​യോൺ തിയോ​ളോ​ഹി​ക്കാ​യി​ലെ സിഡ്‌നി എച്ച്‌. റൂയി എഴുതു​ന്നു. കണ്ടുപി​ടിത്ത അവകാ​ശങ്ങൾ സ്‌പെ​യി​നി​നും പോർച്ചു​ഗ​ലി​നും വിഭാ​ഗി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ പാപ്പാ​ധി​പ​ത്യം അററ്‌ലാൻറിക്‌ സമു​ദ്ര​ത്തിൽ തെക്കു​വ​ട​ക്കാ​യി ഒരു സാങ്കൽപ്പിക രേഖ വരയ്‌ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ആ രേഖ കുറേ​ക്കൂ​ടെ പടിഞ്ഞാ​ട്ടു മാററി​ക്കൊണ്ട്‌ 1494-ൽ ഇരു ഗവൺമെൻറു​ക​ളും ഒരു ഉടമ്പടി​യിൽ ഒപ്പു​വെച്ചു. അങ്ങനെ, മധ്യ അമേരി​ക്ക​യു​ടെ​യും തെക്കേ അമേരി​ക്ക​യു​ടെ​യും മിക്ക ഭാഗങ്ങ​ളി​ലും കുടി​യേ​റാൻ സ്‌പെ​യിൻ തീരു​മാ​നി​ച്ച​പ്പോൾ പോർച്ചു​ഗീസ്‌ ബ്രസീ​ലി​ലേക്കു നീങ്ങു​ക​യാ​ണു​ണ്ടാ​യത്‌. അതിന്റെ പൂർവ​തീ​രം അപ്പോൾ അതിർത്തി​രേ​ഖ​യു​ടെ കിഴക്കാ​യി​ട്ടാ​ണു കിടന്നത്‌. റൂയി​യു​ടെ അഭി​പ്രാ​യ​പ്ര​കാ​രം, “ആ രാജ്യ​ങ്ങൾക്കുള്ള അധികാ​ര​ത്തിൽ തദ്ദേശീയ ആളുക​ളോ​ടു സുവി​ശേഷം ഘോഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള കടമയും ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു​വെ​ന്നാണ്‌” പാപ്പാ​യു​ടെ കല്‌പ​ന​യു​ടെ അർഥ​മെന്ന്‌ ഇരു രാജ്യ​ങ്ങ​ളും വ്യാഖ്യാ​നി​ച്ചു.

പുതിയ ലോകത്തെ ജയിച്ച​ട​ക്കൽ

1493-ൽ കൊളം​ബസ്‌ നടത്തിയ തന്റെ രണ്ടാമത്തെ സമു​ദ്ര​യാ​ത്ര​യിൽ അദ്ദേഹ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം തദ്ദേശീയ ആളുകളെ മതപരി​വർത്തനം ചെയ്യി​ക്കാൻ വിശേ​ഷാൽ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെട്ട ഒരു സംഘം കത്തോ​ലി​ക്കാ സന്ന്യാ​സി​മാ​രു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അന്നുമു​തൽ പുതിയ ലോകം പിടി​ച്ച​ട​ക്കു​ന്ന​തിൽ യൂറോ​പ്യൻ ജേതാ​ക്ക​ളും മിഷന​റി​മാ​രായ പുരോ​ഹി​തൻമാ​രും തോ​ളോ​ടു​തോൾ ചേർന്നു പ്രവർത്തി​ച്ചു.

ഇന്നു മെക്‌സി​ക്കോ എന്നറി​യ​പ്പെ​ടുന്ന പ്രദേ​ശത്ത്‌ എർനാൻ കോർട്ടെസ്‌ 1519-ൽ എത്തി​ച്ചേർന്നു. അദ്ദേഹ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം ഒരു സൈനിക പുരോ​ഹി​ത​നും മററു പുരോ​ഹി​തൻമാ​രും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. 50 വർഷങ്ങൾക്കു​ള്ളിൽ മിഷന​റി​മാ​രു​ടെ എണ്ണം 800 ആയി വർധി​ച്ചി​രു​ന്നു. ഫ്രാൻസി​സ്‌കോ പിസാ​റോ 1531-ൽ എത്തി​ച്ചേർന്ന പെറു​വിൽ 350 മിഷന​റി​മാ​രും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു.

1493-ൽ പുറ​പ്പെ​ടു​വിച്ച പാപ്പാ​യു​ടെ ശാസനങ്ങൾ ലൗകിക അധികാ​രി​കൾക്കു പിടി​ച്ച​ടക്കൽ ദൗത്യ​ത്തിന്‌ അവരാ​ഗ്ര​ഹിച്ച ധാർമിക ന്യായീ​ക​രണം നൽകു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പിന്തു​ണ​യിൽ തങ്ങൾക്ക്‌ ആശ്രയി​ക്കാൻ കഴിയു​മെന്ന്‌ അവർ വിചാ​രി​ച്ചി​രു​ന്നു, കാരണം കോള​നി​വ​ത്‌ക​രണം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടമാ​ണെന്ന്‌ അവർ കരുതി​പ്പോ​ന്നു. ലൗകിക അധികാ​രി​കളെ പ്രീതി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തിന്‌ ആകാം​ക്ഷാ​ഭ​രി​ത​രാ​യി​രുന്ന സഭാ അധികാ​രി​കൾ കോള​നി​വാ​ഴ്‌ചാ സമ്പ്രദാ​യ​ത്തി​നു നിയമാ​വ​കാ​ശം കൊടു​ക്കാൻ പ്രേരി​ത​രാ​യി. പോർച്ചു​ഗീ​സിൽ ജനിച്ചു​വെ​ങ്കി​ലും ബ്രസീ​ലിൽ വളർന്നു​വന്ന ആന്റോ​ണി​യോ വിയെ​യിറ എന്നു പേരുള്ള 17-ാം നൂററാ​ണ്ടി​ലെ ഒരു ജെസ്യൂട്ട്‌ പുരോ​ഹി​തൻ കോള​നി​വ​ത്‌ക​ര​ണത്തെ വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ പ്രകീർത്തി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. കോള​നി​വ​ത്‌ക​രണം കൂടാതെ സുവി​ശേ​ഷ​ഘോ​ഷണം അസാധ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു എന്ന്‌ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.

തങ്ങളുടെ മതം പ്രചരി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു വേണ്ടി ഒരു ഉപകര​ണ​മാ​യി കോള​നി​വാ​ഴ്‌ചയെ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തിൽ മിഷന​റി​മാർ യാതൊ​രു തെററും കണ്ടില്ല. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ഇത്‌ അവരെ, തന്റെ അനുഗാ​മി​കൾ ഏതിന്റെ ഭാഗമാ​യി​രി​ക്ക​രു​തെന്ന്‌ യേശു പറഞ്ഞു​വോ ആ ലോക​ത്തി​ന്റെ അവിഭാ​ജ്യ​ഘ​ട​ക​മാ​ക്കി​ത്തീർത്തു.—യോഹ​ന്നാൻ 17:16.

മതപരി​വർത്തനം ചെയ്യിക്കൽ

“അമേരി​ക്കൻ ഇന്ത്യാ​ക്കാ​രു​ടെ പഴഞ്ചൻ മതസ​മ്പ്ര​ദാ​യ​ങ്ങ​ളും ബാഹ്യ​മായ പ്രകട​ന​ങ്ങ​ളും പിഴു​തു​ക​ള​യു​ന്ന​തിന്‌” ആദ്യം തുടക്ക​മി​ട്ടത്‌ ക്രൈ​സ്‌ത​വ​ലോ​ക​ത്തി​ലെ മിഷന​റി​മാ​രാ​യി​രു​ന്നു എന്ന്‌ റൂയി അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു. അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ കൂട്ടി​ച്ചേർത്തു: “വേണ്ടി​വ​ന്ന​പ്പോൾ ബലപ്ര​യോ​ഗം നടത്തി​യെ​ങ്കി​ലും, പുരോ​ഹി​തൻമാ​രു​ടെ നേരി​ട്ടുള്ള സമീപനം വഴിയുള്ള സമാധാ​ന​പ​ര​മായ മാർഗ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ​യാ​ണു പല അമേരി​ക്കൻ ഇന്ത്യാ​ക്കാ​രെ​യും മതപരി​വർത്തനം ചെയ്യി​ച്ചത്‌.”

വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ ബലപ്ര​യോ​ഗം ഒരിക്ക​ലും ന്യായീ​ക​രി​ക്കാ​വു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നില്ല എന്ന്‌ ചില മിഷന​റി​മാർ വിശ്വ​സി​ക്കു​ക​തന്നെ ചെയ്‌തു, തീർച്ച. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ഒരു സ്‌പാ​നിഷ്‌ ഡൊമി​നി​ക്കൻ മിഷന​റി​യും പുരോ​ഹി​ത​നു​മായ ബർത്തോ​ലോ​മേ ഡേ ലാസ്‌ കേസാസ്‌ എന്നു പേരുള്ള ഒരാൾ അവർ അവലം​ബിച്ച നിഷ്‌ഠൂര രീതി​ക​ളോ​ടു വിസമ്മതം കാട്ടി. [അമേരി​ക്കൻ] ഇന്ത്യാ​ക്കാർക്കു വേണ്ടി സ്‌പെ​യി​നി​ലെ ഗവൺമെൻറി​നോട്‌ അദ്ദേഹം നിരന്തരം അഭ്യർഥ​നകൾ നടത്തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു, അക്കാര​ണ​ത്താൽ ആ ഗവൺമെൻറ്‌ അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ “ഇന്ത്യാ​ക്കാ​രു​ടെ രക്ഷാപു​രു​ഷൻ” എന്ന പേര്‌ നൽകി. എന്നാൽപ്പോ​ലും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ശ്രമങ്ങൾക്കു സമ്മിശ്ര പ്രതി​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളാ​ണു ലഭിച്ചത്‌. കുരി​ശു​യു​ദ്ധം നടത്തു​ന്നവൻ, പ്രവാ​ചകൻ, ദൈവ​ദാ​സൻ, ദർശകൻ എന്നിങ്ങനെ ചിലർ അദ്ദേഹത്തെ വിളി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി; എന്നാൽ മററു ചിലരാ​കട്ടെ, രാജ്യ​ദ്രോ​ഹി, ചിത്ത​ഭ്രമം ബാധി​ച്ചവൻ, അരാജ​ക​പ​ക്ഷ​ക്കാ​രൻ, മുൻമാർക്‌സി​സ്‌റ​റു​കാ​രൻ എന്നും.

പഴഞ്ചൻ സമ്പ്രദാ​യ​ങ്ങളെ പിഴു​തു​ക​ള​യു​ക​യെന്ന ലക്ഷ്യം പിന്നീട്‌ ഉപേക്ഷി​ക്ക​പ്പെട്ടു. നിർബ​ന്ധ​ത്തി​നു വഴങ്ങി ക്രിസ്‌ത്യാ​നി എന്ന പേരു സ്വീക​രി​ക്കാൻ തദ്ദേശീ​യർ സമ്മതി​ച്ചാൽ തങ്ങളുടെ പുറജാ​തീയ വിശ്വാ​സ​ങ്ങ​ളും സമ്പ്രദാ​യ​ങ്ങ​ളും നിലനിർത്താൻ അവർ അനുവ​ദി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മാ​യി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ, “പെറു​വി​ലുള്ള സീയെറാ ഇന്ത്യക്കാ​രു​ടെ ഇടയിലെ അനേകം ക്രിസ്‌തീയ ഉത്സവങ്ങ​ളിൽ വിസ്‌മ​രി​ക്ക​പ്പെട്ട ഇൻകാ വിശ്വാ​സ​ങ്ങ​ളു​ടെ ശിഷ്ടാ​ചാ​രങ്ങൾ ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു” എന്ന്‌ മനുഷ്യ​നും സങ്കൽപ്പ​വും മന്ത്രവാ​ദ​വും (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന പുസ്‌തകം പറയുന്നു. മെക്‌സി​ക്കോ​യി​ലെ ഇന്ത്യാ​ക്കാർ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​ത്തിൽനിന്ന്‌ “തങ്ങളുടെ സ്വന്തം ആത്മീയ​വും ആചാര​പ​ര​വു​മായ ആവശ്യ​ങ്ങൾക്കി​ണ​ങ്ങുന്ന ഘടകങ്ങൾ” സ്വീക​രിച്ച്‌ “തങ്ങളുടെ പൂർവിക വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ ഘടകങ്ങ​ളു​മാ​യി ലയിപ്പി​ച്ചു” എന്ന്‌ ദ കേം​ബ്രി​ഡ്‌ജ്‌ ഹിസ്‌റ​ററി ഓഫ്‌ ലാററിൻ അമേരിക്ക വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു.

ലക്ഷക്കണ​ക്കി​നു തദ്ദേശ അമേരി​ക്ക​ക്കാർ മാമ്മോ​ദീസ മുങ്ങി​യെ​ന്നതു സത്യമാണ്‌. എന്നാൽ അവരു​ടെ​മേൽ അടി​ച്ചേൽപ്പി​ക്ക​പ്പെട്ട “ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വം” കേവലം ഉപരി​പ്ല​വ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഉറച്ച വിശ്വാ​സം കെട്ടി​പ്പ​ടു​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രുന്ന ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ അടിസ്ഥാന സംഗതി​കൾ അവരെ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അൽപ്പം​പോ​ലും സമയം ചെലവ​ഴി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടില്ല. ദ കേം​ബ്രി​ഡ്‌ജ്‌ ഹിസ്‌റ​ററി ഓഫ്‌ ലാററിൻ അമേരിക്ക ഇപ്രകാ​രം അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു: “പ്രത്യ​ക്ഷ​ത്തിൽ ഉത്സാഹ​ത്തോ​ടെ പുതിയ വിശ്വാ​സത്തെ കൈ​ക്കൊണ്ട ഇന്ത്യാ​ക്കാർ അപ്പോ​ഴും തങ്ങളുടെ പഴയ വിഗ്ര​ഹ​ങ്ങളെ രഹസ്യ​മാ​യി പൂജി​ച്ചു​പോ​ന്നി​രു​ന്നു എന്നതു സംബന്ധിച്ച അമ്പരപ്പി​ക്കുന്ന സൂചനകൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു.” വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, “ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളു​ടെ ദൈവം” പ്രതി​ക​രി​ക്കാൻ പരാജ​യ​പ്പെ​ട്ടെ​ങ്കി​ലോ എന്നോർത്ത്‌ ചില ഇന്ത്യാ​ക്കാർ “ക്രിസ്‌തീയ” ബലിപീ​ഠ​ങ്ങൾക്കു പിന്നിൽ പുറജാ​തീയ വിഗ്ര​ഹങ്ങൾ പ്രതി​ഷ്‌ഠി​ച്ചു. ബഹുഭാ​ര്യാ​ത്വം പോലെ ദീർഘ​കാ​ലം നിലവി​ലി​രുന്ന ആചാര​രീ​തി​കൾ ഉപേക്ഷി​ക്കുന്ന കാര്യ​ത്തിൽ അവർ പുറ​കോ​ട്ടാ​യി​രു​ന്നു.

ക്രിസ്‌തീ​യ മിഷന​റി​മാർ പ്രവർത്തി​ക്കാൻ ഒരുവൻ പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ചി​രുന്ന വിധത്തിൽ റോമൻ കത്തോ​ലി​ക്കാ സഭാവി​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളി​ലുള്ള അംഗങ്ങൾ എപ്പോ​ഴും പ്രവർത്തി​ച്ചി​രു​ന്നില്ല. സഭാവി​ഭാ​ഗങ്ങൾ തമ്മിൽ വഴക്കുകൾ സാധാ​ര​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. തങ്ങളുടെ നയങ്ങളും പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളും നിമിത്തം പ്രത്യേ​കി​ച്ചും വിമർശി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടതു ജെസ്യൂട്ട്‌ പുരോ​ഹി​തൻമാ​രാ​യി​രു​ന്നു. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, 1759-ൽ അവർ ബ്രസീ​ലിൽനി​ന്നു ബഹിഷ്‌ക​രി​ക്ക​പ്പെട്ടു.

പ്രൊ​ട്ട​സ്‌റ​റൻറ്‌ മിഷന​റി​മാ​രു​ടെ വരവ്‌ കാര്യ​ങ്ങൾക്കു കാര്യ​മായ മാററ​മൊ​ന്നും വരുത്തി​യില്ല. മിഷനറി നിരകൾ വർധി​ച്ച​തോ​ടെ നാമമാ​ത്ര ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​ത്തി​ന്റെ പ്രത്യേ​ക​ത​യായ അനൈ​ക്യ​വും വർധിച്ചു. സാമ്രാ​ജ്യ​ത്വ​വാ​ഴ്‌ചയെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ച​തി​ന്റെ പേരിൽ കത്തോ​ലി​ക്കർ പ്രൊ​ട്ട​സ്‌റ​റൻറു​കാ​രെ കുററ​പ്പെ​ടു​ത്തി; പുറജാ​തീയ വിശ്വാ​സങ്ങൾ പ്രചരി​പ്പി​ച്ചെ​ന്നും ആളുകളെ ദാരി​ദ്ര്യ​ത്തിൽ നിർത്തി​യ​തിന്‌ ഉത്തരവാ​ദി​ക​ളാ​യി​രു​ന്നെ​ന്നും പറഞ്ഞ്‌ പ്രൊ​ട്ട​സ്‌റ​റൻറു​കാർ കത്തോ​ലി​ക്കരെ കുററ​പ്പെ​ടു​ത്തി. ഈ ആരോ​പ​ണ​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ന്നും പതിരി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ക്രൈ​സ്‌ത​വ​ലോ​ക​ത്തി​ലെ മിഷന​റി​മാർ, കത്തോ​ലി​ക്ക​രും പ്രൊ​ട്ട​സ്‌റ​റൻറു​കാ​രും, യേശു​വി​ന്റെ മാതൃക പിന്തു​ട​രു​ന്ന​തിൽ പരാജ​യ​പ്പെട്ടു.

പുതിയ ലോക​ത്തി​ലു​ട​നീ​ളം “സ്‌പാ​നിഷ്‌-ഫ്രഞ്ച്‌-ബ്രിട്ടീഷ്‌ ഗവൺമെൻറു​ക​ളു​ടെ കോള​നി​വാ​ഴ്‌ച​യു​ടെ ഒരു കരമെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ മതപരി​വർത്തനം മുന്നോ​ട്ടു നീളു​ക​തന്നെ ചെയ്‌തു” എന്നു മതവി​ജ്ഞാ​ന​കോ​ശം (ഇംഗ്ലീഷ്‌) പറയുന്നു. സ്‌പെ​യി​നും പോർച്ചു​ഗീ​സും തങ്ങളുടെ ശ്രദ്ധ ലാററി​ന​മേ​രി​ക്ക​യിൽ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ച​പ്പോൾ ഫ്രാൻസും ബ്രിട്ട​നും കൂടുതൽ താത്‌പ​ര്യം കാട്ടി​യതു പിന്നീട്‌ ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളും കാനഡ​യും ആയിത്തീർന്ന പ്രദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലാ​യി​രു​ന്നു.a

ലാററി​ന​മേ​രി​ക്ക​യി​ലെ ആ മിഷന​റി​മാ​രെ​പ്പോ​ലെ ഫ്രഞ്ച്‌, ബ്രിട്ടീഷ്‌ മിഷന​റി​മാർ തെററായ കാര്യ​ങ്ങൾക്കു മുൻതൂ​ക്കം നൽകു​ക​യും രാഷ്‌ട്രീയ കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽ ഉൾപ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്‌തു. അതു​കൊണ്ട്‌, “കാനഡ​യി​ലെ ഫ്രഞ്ച്‌ യുഗത്തി​ന്റെ അവസാ​ന​ത്തോ​ടെ ഇന്ത്യാ​ക്കാ​രെ മതപരി​വർത്തനം ചെയ്യി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ ഫ്രാൻസി​നോട്‌ അവരെ കൂടുതൽ കൂറു​ള്ള​വ​രാ​ക്കി മാററു​ന്ന​തി​ലാണ്‌ ആ മിഷന​റി​മാർ കൂടുതൽ വിജയം വരിച്ചത്‌” എന്നു മതവി​ജ്ഞാ​ന​കോ​ശം അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു.

ദൈവ​ത്തി​നു വേണ്ടി​യോ സ്വർണ​ത്തി​നു വേണ്ടി​യോ?

ആദ്യകാ​ലത്തെ ജേതാ​ക്ക​ളു​ടെ “ലക്ഷ്യം ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തെ വ്യാപി​പ്പി​ക്കൽ ആയിരു​ന്നു” എന്ന്‌ ചിലർ അവകാ​ശ​പ്പെ​ട്ടേ​ക്കാം. എന്നാൽ കൂടുതൽ വാസ്‌ത​വി​ക​ബോ​ധ​ത്തോ​ടെ ദ കേം​ബ്രി​ഡ്‌ജ്‌ ഹിസ്‌റ​ററി ഓഫ്‌ ലാററിൻ അമേരിക്ക ഇപ്രകാ​രം പറയുന്നു: “സർവോ​പരി, അവരാ​ഗ്ര​ഹി​ച്ചതു സ്വർണ​മാ​യി​രു​ന്നു.” ഒരിക്കൽ മതപരി​വർത്തനം ചെയ്‌തു​ക​ഴി​ഞ്ഞാൽ ഇന്ത്യാ​ക്കാർ “സ്വമന​സ്സാ​ലെ വളരെ​യ​ധി​കം സ്വർണം നിക്ഷേ​പി​ക്കു​മെന്നു കരുതി​യി​രു​ന്നു.”

അങ്ങനെ ക്രൈ​സ്‌ത​വ​ലോ​ക​ത്തി​ലെ ചില മിഷന​റി​മാർ ദുഷ്ടമായ ആന്തരങ്ങൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്ന​വ​രു​ടെ കരങ്ങളി​ലെ വഴക്കമുള്ള ഉപകര​ണ​ങ്ങ​ളാ​യി മാറി. നേരത്തെ പരാമർശി​ച്ച​തു​പോ​ലെ, ഇതു തിരി​ച്ച​റിഞ്ഞ യൂറോ​പ്യ​രിൽ ആദ്യത്തെ ആളായി​രു​ന്നു ബർത്തോ​ലോ​മേ ഡേ ലാസ്‌ കേസാസ്‌. ദ ന്യൂ എൻ​സൈ​ക്ലോ​പീ​ഡിയ ബ്രിട്ടാ​നിക്ക 1542-ൽ അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ എഴുതി​യ​താ​യി ഉദ്ധരി​ക്കു​ന്നു: “അത്രയ​ധി​കം ആളുകളെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ കൊല്ലു​ക​യും നശിപ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌ത​തി​ന്റെ കാരണം സ്വർണ​ക്കൊ​തി​യാ​ലും വളരെ ഹ്രസ്വ​മായ ഒരു കാലയ​ള​വി​നു​ള്ളിൽ സമ്പന്നരാ​കാ​നുള്ള ആഗ്രഹ​ത്താ​ലും അവർ പ്രേരി​ത​രാ​യി​രു​ന്നു എന്നതാണ്‌.”

ആത്മീയ പ്രബു​ദ്ധ​ത​യു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലാ​ണെ​ങ്കിൽ യൂറോ​പ്യൻ ജേതാക്കൾ ഒരു നേട്ടവും കൈവ​രി​ച്ചില്ല. കോർട്ടെസ്‌ മെക്‌സി​ക്കോ​യെ ആക്രമി​ച്ച​പ്പോൾ “പ്രാകൃത മനുഷ്യർ അവിടം കയ്യടക്കി​യ​താ​യി അദ്ദേഹം കണ്ടെത്തി, അവരുടെ പക്കൽ അദ്ദേഹ​മാ​ണു സംസ്‌കാ​ര​വും ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വ​വും കൊ​ണ്ടെ​ത്തി​ച്ചത്‌” എന്ന്‌ ക്രിസ്‌തീയ വിശ്വാ​സ​പ്ര​തി​വാ​ദി​കൾ അവകാ​ശ​പ്പെ​ടു​ന്നു​വെന്ന്‌ ജെയിംസ്‌ എ. മിഷ്‌നർ മെക്‌സി​ക്കോ എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിൽ പറയുന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, പൊ.യു. [പൊതു​യു​ഗം] 900-ത്തിൽപ്പോ​ലും മെക്‌സി​ക്കോ​യി​ലെ ഇന്ത്യാ​ക്കാർ “പ്രാകൃ​ത​ര​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു​വെന്ന്‌ മിഷ്‌നർ പറയുന്നു, എന്നാൽ തങ്ങളുടെ അത്ഭുതാ​വ​ഹ​മായ സംസ്‌കാ​രം പരിര​ക്ഷി​ക്കുന്ന കാര്യ​ത്തിൽ അവർ വളരെ തണുപ്പൻ മനോ​ഭാ​വ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ യഥാർഥ പ്രാകൃ​ത​സ്വ​ഭാ​വ​മു​ള്ളവർ തങ്ങളെ കീഴട​ക്കാൻ അവർ അനുവ​ദി​ച്ചു.” ഈ “യഥാർഥ പ്രാകൃ​ത​സ്വ​ഭാ​വ​മു​ള്ളവർ” ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​രിൽ ചിലരാ​യി​രു​ന്നു.

ഒരു ഒരുക്ക​വേല

താൻ ‘കല്‌പി​ച്ചതു ഒക്കെയും പ്രമാ​ണി​പ്പാൻ തക്കവണ്ണം ഉപദേ​ശി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു ശിഷ്യ​രാ​ക്കി​ക്കൊൾവാൻ’ യേശു നൽകിയ നിർദേ​ശ​ങ്ങളെ ക്രൈ​സ്‌ത​വ​ലോ​ക​ത്തി​ലെ മിഷന​റി​മാർ അനുസ​രി​ച്ചില്ല. (മത്തായി 28:19, 20) പുതു​താ​യി മതപരി​വർത്തനം ചെയ്‌തവർ ദൈവാ​ത്മാ​വി​ന്റെ ഫലം പുറ​പ്പെ​ടു​വി​ക്കാൻ അഭ്യസി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടില്ല. അവർ ഏകവി​ശ്വാ​സ​ത്തിൽ ഐക്യ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നില്ല.

ക്രൈ​സ്‌ത​വ​ലോ​ക​ത്തി​ലെ മിഷന​റി​മാ​രിൽ ആത്മാർഥ​ത​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​വർക്കു പോലും വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗം ഭവിച്ച ഒരുതരം ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വം പ്രചരി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ മെച്ചമാ​യി ഒന്നും ചെയ്യാ​നാ​യില്ല. പുതിയ ലോക​ത്തിൽ ചൊരിഞ്ഞ “പ്രകാശം” തീർത്തും മങ്ങിയ​താ​യി​രു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ഒരളവു​വരെ ബൈബിൾ നൽകു​ക​വഴി ക്രൈ​സ്‌ത​വ​ലോ​ക​ത്തി​ലെ മിഷന​റി​മാർ അന്ത്യകാ​ലത്തു നടക്കു​മെന്ന്‌ യേശു പ്രവചിച്ച മർമ​പ്ര​ധാ​ന​മായ മിഷനറി വേലയ്‌ക്കു വേണ്ടി ഒരു ഒരുക്കൽ വേല അനുഷ്‌ഠി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. (മത്തായി 24:14) ആ മിഷനറി വേല അത്യപൂർവ​മായ ഒരു പ്രചര​ണ​പ്ര​വർത്ത​ന​മാ​യി​രി​ക്കും, ക്രിസ്‌തീയ ചരി​ത്ര​ത്തിൽ നടന്നി​ട്ടു​ള്ള​തിൽ വെച്ച്‌ ഏററവും വിജയ​പ്ര​ദ​മാ​യത്‌, എല്ലാ ജനതക​ളി​ലെ​യും ആളുകൾക്കു പ്രയോ​ജനം ചെയ്യു​ന്നത്‌. ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത ലക്കത്തിൽ, “ഇന്നു യഥാർഥ ശിഷ്യരെ ഉളവാക്കൽ” എന്ന ലേഖന​ത്തിൽ അതേക്കു​റി​ച്ചു വായി​ക്കുക.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[21-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

യൂറോപ്യൻ ജേതാ​ക്ക​ളോ​ടൊ​പ്പം മിഷന​റി​മാർ അമേരി​ക്ക​ക​ളിൽ എത്തി​ച്ചേർന്നു

[കടപ്പാട്‌]

From the book Die Helden der christlichen Kirche