നമ്മുടെ അമൂല്യ അന്തരീക്ഷം

ആയിര​ത്തി​ത്തൊ​ള്ളാ​യി​ര​ത്ത​റു​പ​ത്തൊന്ന്‌ മേയ്‌ 4-ന്‌ മാൽകം റോസും വിക്ക്‌ പ്രതറും 34.6 കിലോ​മീ​ററർ ഉയരത്തി​ലേക്കു യാത്ര​ചെ​യ്യു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. അന്ന്‌, ഒരു പുതിയ റെക്കോർഡ്‌ സ്ഥാപി​ക്കു​ന്നത്‌ റോസിന്‌ വലിയ കാര്യ​മ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. വെനീഷൻ ബ്ലൈൻഡ്‌ ശ്രദ്ധാ​പൂർവം നീക്കി ആദ്യമാ​യി ഗോണ്ട​ല​യിൽനി​ന്നു പുറ​ത്തേക്കു നോക്കി​യ​പ്പോൾ കണ്ട ആ ദൃശ്യ​മാണ്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു മതിപ്പു​ള​വാ​ക്കി​യത്‌.

“ഞങ്ങൾ 30,500 മീററർ ഉയരത്തി​ലെ​ത്തി​യ​പ്പോൾ കണ്ട ആ കാഴ്‌ച അതിഗം​ഭീ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു,” അദ്ദേഹം അനുസ്‌മ​രി​ക്കു​ന്നു. അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തി​ലെ വ്യത്യസ്‌ത പാളി​കളെ കുറി​ക്കുന്ന വർണങ്ങൾകണ്ട്‌ റോസ്‌ വിസ്‌മ​യി​ച്ചു​പോ​യി. ഭൂമി​യിൽനിന്ന്‌ ഏതാണ്ട്‌ 16 കിലോ​മീ​റ​റർവരെ ഉയരത്തിൽ കാണ​പ്പെ​ടുന്ന “തിളങ്ങു​ന്ന​തും വെള്ളക​ലർന്ന നീലനി​റ​മു​ള്ള​തു​മായ” ട്രോ​പ്പോ​സ്‌ഫി​യർ ആണ്‌ ആദ്യ​ത്തേത്‌. പിന്നെ, ശൂന്യാ​കാ​ശ​ത്തി​ന്റെ കറുപ്പു​മാ​യി ഒടുവിൽ ചേരു​ന്ന​തു​വരെ ഇരുണ്ടി​രു​ണ്ടു​വ​രുന്ന കടും​നീല സ്‌ട്രാ​റേ​റാ​സ്‌ഫി​യർ ഉണ്ട്‌. “അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തി​ന്റെ അഭൗമ സൗന്ദര്യം​കണ്ട്‌ ഞങ്ങൾ നിശ്ശബ്ദ​ത​യിൽ അത്ഭുതം​കൂ​റി​നി​ന്നു,” നാഷണൽ ജിയോ​ഗ്ര​ഫി​ക്കിൽ റോസ്‌ എഴുതി.

തീർച്ച​യാ​യും, നമ്മുടെ മനോഹര അന്തരീക്ഷം വീക്ഷി​ക്കേണ്ട ഒന്നുതന്നെ.

ജീവൻ പരിര​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു

ഭൂമിയെ ഏതാണ്ട്‌ 80 കിലോ​മീ​ററർ ഉയരത്തിൽ വലയം ചെയ്യുന്ന ഒരു വായു സമു​ദ്ര​മാണ്‌ ഫലത്തിൽ നമ്മുടെ അന്തരീക്ഷം. 50 കോടി കോടി ടണ്ണില​ധി​കം തൂക്കം വരുന്ന അത്‌ സമുദ്ര നിരപ്പിൽ ചതുരശ്ര സെൻറി​മീ​റ​റ​റിന്‌ 1.03 കിലോ​ഗ്രാം ബലം നമ്മുടെ തലമേൽ ചെലു​ത്തു​ന്നു. അതുകൂ​ടാ​തെ നമുക്കു ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കാ​നാ​വില്ല, കാരണം ഈ വായു സമ്മർദ​മാണ്‌ നമ്മുടെ ശരീര​ദ്രാ​വ​കങ്ങൾ ബാഷ്‌പീ​ക​രി​ച്ചു പോകു​ന്ന​തി​നെ തടയു​ന്നത്‌. മനുഷ്യ​ജീ​വന്റെ നിലനിൽപ്പിന്‌ മതിയായ അളവി​ലുള്ള വായു​സ​മ്മർദം അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തി​ന്റെ മുകൾഭാ​ഗ​ത്തില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌ റോസി​നും പ്രതറി​നും മർദം ചെലു​ത്തി​യി​ട്ടുള്ള ബഹിരാ​കാശ വസ്‌ത്രങ്ങൾ ധരി​ക്കേ​ണ്ടി​വന്നു. “കൃത്രിമ മർദമി​ല്ലെ​ങ്കിൽ നമ്മുടെ രക്തം തിളയ്‌ക്കു​ക​യും രക്തവാ​ഹി​നി​ക​ളും അവയവ​ങ്ങ​ളും പൊട്ടു​ക​യും ചെയ്യും,” റോസ്‌ വിവരി​ച്ചു.

തീർച്ച​യാ​യും, ശ്വസനം തുടരാ​നും നമുക്ക്‌ ഈ വായു സമുദ്രം ആവശ്യ​മാണ്‌. എങ്കിലും കാണാൻ കഴിയാ​ത്ത​തു​കൊണ്ട്‌ നമ്മിൽ പലരും അതിനെ നിസ്സാ​ര​മാ​യി എടുക്കു​ന്നു. പുരാതന കാലത്തെ ഒരു മതഭക്തൻ വിലമ​തി​പ്പോ​ടെ ഇപ്രകാ​രം പറയു​ക​യു​ണ്ടാ​യി: “[ദൈവം] എല്ലാവർക്കും ജീവനും ശ്വാസ​വും സകലവും കൊടു​ക്കു”ന്നു.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 17:24, 25.

നമ്മുടെ അന്തരീ​ക്ഷ​മി​ല്ലെ​ങ്കിൽ വായു​വി​ലെ പൊടി​യെ അതിനു​ചു​റ​റും വെള്ളത്തു​ള്ളി​കൾ രൂപീ​കൃ​ത​മാ​ക​ത്ത​ക്ക​വി​ധം ഉയരത്തിൽ പിടി​ച്ചു​നിർത്താൻ ഒരു മാധ്യ​മ​വും ഉണ്ടാവി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ മഴയും ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. നമ്മുടെ അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തിൽ അതില്ലാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലോ സൂര്യന്റെ നേരി​ട്ടുള്ള കിരണ​ങ്ങ​ളേ​ററ്‌ നാം കരിഞ്ഞും രാത്രി​യിൽ മരവി​ച്ചും പോകു​മാ​യി​രു​ന്നു. രാത്രി​യിൽ അമിത​മായ തണുപ്പ്‌ അനുഭ​വ​പ്പെ​ടാ​തി​രി​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം സൂര്യന്റെ ചൂടിൽ കുറച്ച്‌ തടഞ്ഞു​നിർത്തി​ക്കൊണ്ട്‌ അന്തരീക്ഷം ഒരു കമ്പിളി​പു​ത​പ്പു​പോ​ലെ വർത്തി​ക്കു​ന്ന​തിൽ നാം നന്ദിയു​ള്ള​വ​രാണ്‌.

അതുമാ​ത്ര​മല്ല, ഭൂമി​യി​ലെ നിവാ​സി​കൾക്ക്‌ ഉപദ്രവം ചെയ്യുന്ന ഉൽക്കക​ളിൽനിന്ന്‌ അന്തരീക്ഷം സംരക്ഷണം നൽകുന്നു. “ബാഹ്യാ​കാ​ശ​ത്തിൽ നിന്നുള്ള ഖരവസ്‌തു​ക്കൾ ഓരോ ദിവസ​വും അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തി​ന്റെ ബാഹ്യാ​തിർത്തി​യിൽ അനേകാ​യി​രം ടൺ ഭാര​ത്തോ​ടെ വന്നെത്തു​ന്ന​താ​യി കണക്കാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു”വെന്ന്‌ അന്തരീ​ക്ഷ​വു​മാ​യി പരിച​യ​പ്പെടൽ (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന തന്റെ പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ ഹെർബെർട്ട്‌ റിൽ വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ മിക്ക ഉൽക്കക​ളും ഭൂമി​യു​ടെ ഉപരി​ത​ല​ത്തിൽ എത്തുന്ന​തി​നു​മുമ്പ്‌ അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തിൽവെച്ചു ശിഥി​ല​മാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു.

അന്തരീക്ഷം നമ്മുടെ ജീവി​ത​ത്തിന്‌ ആസ്വാ​ദ്യത കൂട്ടുന്നു. അതു നമുക്ക്‌ മനോ​ഹ​ര​മായ നീലാ​കാ​ശ​ങ്ങ​ളും പഞ്ഞി​പോ​ലത്തെ വെള്ളി​മേ​ഘ​ങ്ങ​ളും ഉൻമേ​ഷ​ദാ​യ​ക​മായ മഴയും സൂര്യന്റെ ശോഭാ​യ​മാ​ന​മായ ഉദയാ​സ്‌ത​മ​യ​ങ്ങ​ളും കാഴ്‌ച​വെ​ക്കു​ന്നു. ഇനിയും, അന്തരീ​ക്ഷ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ നമുക്ക്‌ നമ്മുടെ പ്രിയ​പ്പെ​ട്ട​വ​രു​ടെ ശബ്ദം കേൾക്കാ​നാ​വി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു, നമുക്കി​ഷ്ട​പ്പെട്ട സംഗീ​ത​വും ശ്രവി​ക്കാ​നാ​വി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. എന്തു​കൊണ്ട്‌? എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ ശബ്ദതരം​ഗ​ങ്ങൾക്കു സഞ്ചരി​ക്കാൻ ഒരു മാധ്യമം ആവശ്യ​മാണ്‌. വായു ഏററവും നല്ല ശബ്ദവാ​ഹി​യാണ്‌. ബാഹ്യാ​കാ​ശ​ത്തിൽ ശബ്ദം കേൾക്കാ​നാ​വി​ല്ല​ല്ലോ.

ഒരു അത്ഭുത മിശ്രി​തം

പുരാതന നാളു​ക​ളിൽ മനുഷ്യർ അന്തരീ​ക്ഷത്തെ ഒരൊററ പദാർഥ​മാ​യാ​ണു വീക്ഷി​ച്ചത്‌. എന്നാൽ അത്‌ മുഖ്യ​മാ​യും നൈ​ട്ര​ജ​നും ഓക്‌സി​ജ​നും എന്നു പറയുന്ന രണ്ടു പൂരക വാതക​ങ്ങ​ളാൽ നിർമി​ത​മാ​ണെന്ന്‌ പിന്നീട്‌ 18-ാം നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ അവസാ​ന​ത്തിൽ ശാസ്‌ത്രജ്ഞർ കണ്ടുപി​ടി​ച്ചു. അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തി​ന്റെ ഏതാണ്ട്‌ 78 ശതമാനം നൈ​ട്ര​ജ​നും 21 ശതമാനം ഓക്‌സി​ജ​നും ബാക്കി 1 ശതമാനം ആർഗൺ, ജലബാ​ഷ്‌പം, കാർബൺഡൈ ഓക്‌​സൈഡ്‌, നിയോൺ, ഹീലിയം, ക്രിപ്‌റേ​റാൺ, ഹൈ​ഡ്രജൻ, സിനോൺ, ഓസോൺ തുടങ്ങിയ വാതക​ങ്ങ​ളു​മാണ്‌.

നമ്മുടെ ശരീരം ശ്വസന​ത്തി​ലൂ​ടെ ഉള്ളി​ലേ​ക്കെ​ടുത്ത്‌ പ്രാണനെ നിലനിർത്തുന്ന വായു​വാണ്‌ തീർച്ച​യാ​യും ഓക്‌സി​ജൻ. നമ്മുടെ അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തി​ലെ ഓക്‌സി​ജന്റെ അളവ്‌ ഭൂമി​യി​ലെ ജീവന്‌ തികച്ചും പററി​യ​താണ്‌. അത്‌ കാര്യ​മാ​യി കുറഞ്ഞു​പോ​യാൽ നമുക്ക്‌ മന്ദത അനുഭ​വ​പ്പെ​ടു​ക​യും ഒടുവിൽ ബോധം നഷ്ടമാ​കു​ക​യും ചെയ്യും. അതിന്റെ അളവ്‌ വല്ലാതെ കൂടി​പ്പോ​കു​ന്നെ​ങ്കി​ലോ നനഞ്ഞ വൃക്ഷച്ചി​ല്ല​ക​ളും കാട്ടു​പു​ല്ലു​ക​ളും പോലും കത്തു​മെന്നു പറയ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.

നൈ​ട്ര​ജൻ ഓക്‌സി​ജന്റെ ഒരു പരിപൂർണ ലായക​മാണ്‌. എന്നിട്ടും അത്‌ ജീവന്റെ നിലനിൽപ്പിൽ ഏറെക്കു​റെ ക്രിയാ​ത്മ​ക​മായ ഒരു പങ്കുവ​ഹി​ക്കു​ന്നു. ജീവി​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കിൽ എല്ലാ ജീവി​കൾക്കും അത്‌ ആവശ്യ​മാണ്‌. മിന്നലി​ന്റെ​യും ഒരു പ്രത്യേക വർഗം ബാക്ടീ​രി​യ​യു​ടെ​യും സഹായ​ത്തോ​ടെ ചെടി​കൾക്ക്‌ നൈ​ട്രജൻ അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തിൽനി​ന്നു ലഭിക്കു​ന്നു. അങ്ങനെ നമുക്ക്‌ നാം കഴിക്കുന്ന ആഹാര​ത്തിൽനി​ന്നു നൈ​ട്രജൻ ലഭിക്കു​ന്നു.

നമ്മുടെ അന്തരീക്ഷം ഓക്‌സി​ജ​ന്റെ​യും നൈ​ട്ര​ജ​ന്റെ​യും കൃത്യ അനുപാ​തം നിലനിർത്തി​പ്പോ​രു​ന്നത്‌ ഒരത്ഭു​ത​മാണ്‌. അതിസൂക്ഷ്‌മ ജീവി​ക​ളു​ടെ വില​യേ​റിയ പ്രവർത്ത​ന​ത്തി​ന്റെ ഫലമായി നൈ​ട്രജൻ അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തി​ലേക്കു തിരി​ച്ചു​ചെ​ല്ലു​ന്നു. ഓക്‌സി​ജനെ സംബന്ധി​ച്ചെന്ത്‌? തീ കത്തിക്കാ​നും മനുഷ്യ​രു​ടെ​യും മൃഗങ്ങ​ളു​ടെ​യും ശ്വസന​ത്തി​നു​മാ​യി അതു വലിയ അളവു​ക​ളിൽ ഉപയോ​ഗി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. എന്നിട്ടും അന്തരീക്ഷം 21 ശതമാനം എന്ന അളവ്‌ നിലനിർത്തു​ന്നു. എങ്ങനെ? പച്ചില​ക​ളി​ലും ആൽഗക​ളി​ലും നടക്കുന്ന ഒരു രാസ​പ്ര​ക്രി​യ​യായ പ്രകാ​ശ​സം​ശ്ലേ​ഷ​ണ​ത്തി​ലൂ​ടെ. ഈ പ്രക്രിയ അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തി​ലേക്ക്‌ ഓരോ ദിവസ​വും ശതകോ​ടി ടണ്ണില​ധി​കം ഓക്‌സി​ജനെ പുറത്തു​വി​ടു​ന്നു.

പ്രകാ​ശ​സം​ശ്ലേ​ഷണം കാർബൺഡൈ ഓക്‌​സൈഡ്‌ ഇല്ലാതെ നടക്കു​ക​യില്ല. അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തിൽ 0.03 ശതമാനം മാത്ര​മുള്ള ഒരു നാമമാ​ത്ര വാതക​മാണ്‌ കാർബൺഡൈ ഓക്‌​സൈഡ്‌. വളരാ​നും പഴങ്ങൾ, പരിപ്പു​കൾ, ധാന്യങ്ങൾ, പച്ചക്കറി​കൾ എന്നിവ ഉത്‌പാ​ദി​പ്പി​ക്കാ​നു​മാ​യി സസ്യങ്ങൾ പ്രകാ​ശ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം കാർബൺഡൈ ഓക്‌​സൈ​ഡി​നെ​യും ആശ്രയി​ക്കു​ന്നു. നമ്മുടെ ഗ്രഹത്തെ ചൂടു​ള്ള​താ​ക്കി നിർത്ത​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം കാർബൺഡൈ ഓക്‌​സൈഡ്‌ ചൂടിനെ ഭൂമി​യി​ലേക്കു തിരിച്ചു പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. എന്നാൽ തടി, കൽക്കരി, വാതകം, എണ്ണ എന്നിവ​യു​ടെ അമിത കത്തിക്കൽ വഴി കാർബൺഡൈ ഓക്‌​സൈ​ഡി​ന്റെ അളവ്‌ വർധി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ ഒടുവിൽ ജീവൻ നിലച്ചു​പോ​ക​ത്ത​ക്ക​വി​ധം ഭൂമി​യി​ലെ ഊഷ്‌മാവ്‌ അത്രമാ​ത്രം കൂടി​പ്പോ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു. അതേസ​മയം കാർബൺഡൈ ഓക്‌​സൈഡ്‌ തീരെ കുറഞ്ഞു​പോ​കു​ന്നെ​ങ്കിൽ പ്രകാ​ശ​സം​ശ്ലേ​ഷണം നിലയ്‌ക്കു​ക​യും നാം പട്ടിണി കിടക്കു​ക​യും ചെയ്യും.

ഭൂമി​യി​ലെ ജീവൻ ആശ്രയി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന മറെറാ​രു നാമമാ​ത്ര വാതക​മാണ്‌ ഓസോൺ. അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തി​ന്റെ മുകൾഭാ​ഗ​മായ സ്‌ട്രാ​റേ​റാ​സ്‌ഫി​യ​റി​ലുള്ള ഓസോൺ സൂര്യ​നിൽ നിന്നുള്ള അൾട്രാ​വ​യ​ല​ററ്‌ കിരണ​ങ്ങളെ ആഗിരണം ചെയ്യുന്നു. അങ്ങനെ ഭൂമി​യി​ലുള്ള നാം ഈ ഉപദ്ര​വ​ക​ര​മായ അൾട്രാ​വ​യ​ല​ററ്‌ കിരണ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു സംരക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു.

അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ നാം എത്ര കൂടുതൽ അറിയു​ന്നു​വോ അത്ഭുത​പ്പെ​ടാ​നുള്ള കാരണ​വും അത്ര കൂടു​ത​ലാ​യി​രി​ക്കും. അതിലെ നൈ​ട്ര​ജ​ന്റെ​യും ഓക്‌സി​ജ​ന്റെ​യും മററു നാമമാ​ത്ര വാതക​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും സംയോ​ജനം വളരെ കൃത്യ​മാണ്‌. ഭൂമി​യു​ടെ വലിപ്പ​വും സമനില നിലനിർത്താൻ പററി​യ​താണ്‌. ഭൂമി ചെറു​തോ അതിന്റെ ഭാരം കുറവോ ആയിരു​ന്നെ​ങ്കിൽ അതിന്റെ ഗുരു​ത്വാ​കർഷണം തീരെ കുറഞ്ഞു​പോ​കു​ക​യും നമ്മുടെ അമൂല്യ അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തി​ന്റെ നല്ലൊരു ഭാഗം ബാഹ്യാ​കാ​ശ​ത്തി​ലേക്ക്‌ എടുക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്യു​മാ​യി​രു​ന്നു.

“അതേസ​മയം ഭൂമി​യു​ടെ പിണ്ഡം ഇപ്പോൾ ആയിരി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ അൽപ്പം കൂടി​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ വർധിച്ച ഗുരു​ത്വാ​കർഷണ ബലം നിമിത്തം വാതക​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു വലിയ അളവ്‌ ഇവിടെ തങ്ങുമാ​യി​രു​ന്നു. . . . അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തി​ലെ വാതകങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള സൂക്ഷ്‌മ സമനില താളം​തെ​റ​റു​മാ​യി​രു​ന്നു,” ജീവ പരിസ്ഥി​തി (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന ശാസ്‌ത്ര പാഠപു​സ്‌തകം പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ന്നു.

എന്നാൽ ദുഃഖ​ക​ര​മെന്നു പറയട്ടെ, മമനു​ഷ്യ​ന്റെ ആധുനിക ജീവിത ശൈലി നിമിത്തം ഈ “സൂക്ഷ്‌മ സമനില” താളം​തെ​റ​റു​ക​യാണ്‌. ഈ സാഹച​ര്യം എത്ര ഗുരു​ത​ര​മാണ്‌, നമ്മുടെ അമൂല്യ അന്തരീക്ഷം നാശത്തിൽനി​ന്നു സംരക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മെ​ന്നു​ള്ള​തിന്‌ എന്തു പ്രത്യാ​ശ​യാ​ണു​ള്ളത്‌?

[5-ാം പേജിലെ ചതുരം]

സൂര്യാസ്‌തമയങ്ങൾക്കു മനോ​ഹാ​രി​ത​യേ​റു​മ്പോൾ

ആകാശ​ത്തിന്‌, കൺകു​ളിർക്കുന്ന ഒരു നീലിമ ലഭിക്ക​ത്ത​ക്ക​വി​ധ​മാണ്‌ അന്തരീക്ഷം സൂര്യ​കി​ര​ണ​ങ്ങളെ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌. പകലോൻ ചക്രവാ​ള​സീ​മ​യി​ലേക്ക്‌ ഊളി​യി​ടു​മ്പോൾ അതിന്റെ കിരണ​ങ്ങൾക്ക്‌ അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തിൽക്കൂ​ടി കൂടുതൽ ദൂരം സഞ്ചരി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്നു. ഇത്‌ ഉജ്ജ്വല​നി​റ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു വൈവി​ധ്യം തന്നെ സൃഷ്ടി​ക്കു​ന്നു. നഗരവാ​സി​കൾ അവ ഒരിക്ക​ലും കാണാ​നി​ട​യില്ല.

വ്യവസായ നഗരങ്ങൾക്കു മീതെ​യുള്ള സൂര്യാ​സ്‌ത​മ​യങ്ങൾ സാധാരണ മങ്ങിയ​തും ചെമപ്പി​ന്റെ വർണ​ഭേ​ദ​ങ്ങ​ളൊ​ഴി​കെ മററു നിറങ്ങ​ളൊ​ന്നും ഇല്ലാത്ത​തു​മാണ്‌. പ്രദേശം വല്ലാതെ മലിനീ​കൃ​ത​മാ​ണെ​ങ്കിൽ “സൂര്യൻ ഒരു മങ്ങിയ ചെമപ്പു തകിടാ​യി പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടിട്ട്‌ ചക്രവാ​ള​ത്തിൽ എത്തുന്ന​തി​നു മുമ്പു​തന്നെ മങ്ങി​പ്പോ​കു​ന്നു” എന്ന്‌ ന്യൂ സയൻറി​സ്‌ററ്‌ എന്ന ജേർണൽ നിരീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു.

“അസാധാ​ര​ണ​മാം​വി​ധം വ്യക്തവും മാലി​ന്യ​വി​മു​ക്ത​വു​മായ ഒരു അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തിൽ സൂര്യാ​സ്‌തമയ വർണങ്ങൾ വിശേ​ഷാൽ ഉജ്ജ്വല​മാണ്‌. സൂര്യൻ നല്ല മഞ്ഞയും ചുററു​മുള്ള ആകാശം ഓറഞ്ചി​ന്റെ​യും മഞ്ഞയു​ടെ​യും വർണ​ഭേ​ദങ്ങൾ ഉള്ളതു​മാ​യി​രി​ക്കും. സൂര്യൻ ചക്രവാ​ള​ത്തി​നു താഴേക്കു മറയു​മ്പോൾ വർണങ്ങൾ സാധാ​ര​ണ​മാ​യി ഓറഞ്ചിൽനി​ന്നു നീലയാ​യി ക്രമേണ മാറുന്നു. സൂര്യൻ മറഞ്ഞു​ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ലും താഴെ​യുള്ള മേഘങ്ങൾ സൂര്യ​പ്ര​കാ​ശം പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രി​ക്കും.”

മാലി​ന്യ​വി​മു​ക്ത​മായ ഒരു ലോക​ത്തിൽ ആസ്വദി​ക്കാൻ കഴിയുന്ന മനോ​ജ്ഞ​മായ സൂര്യാ​സ്‌ത​മ​യ​ങ്ങ​ളു​ടെ വൈവി​ധ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചൊ​ന്നു സങ്കൽപ്പി​ക്കുക!—വെളി​പ്പാ​ടു 21:3-5.