കാണാ​താ​കുന്ന കുട്ടികൾ—ഈ ദുരന്തം എത്ര വ്യാപ​ക​മാണ്‌?

‘എന്റെ കുട്ടിയെ കാണാ​താ​യി!’

മിക്ക മാതാ​പി​താ​ക്കളെ സംബന്ധി​ച്ചും ഇതി​നെ​ക്കാൾ വലിയ ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​യു​ള​വാ​ക്കുന്ന കാരണങ്ങൾ കുറവാ​യി​രി​ക്കാം. ഭവനങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു കാണാ​താ​കുന്ന കുട്ടി​ക​ളു​ടെ എണ്ണം സംബന്ധിച്ച കൃത്യ​മായ ആഗോള കണക്കൊ​ന്നും സ്ഥാപി​ച്ചെ​ടു​ക്കാൻ കഴിയി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ഈ ദുരന്തം എത്ര വ്യാപ​ക​മാ​ണെന്ന്‌ പല രാജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലെ​യും പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെട്ട റിപ്പോർട്ടു​ക​ളിൽനി​ന്നു നമുക്കു മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ കഴിയും.

ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളിൽ, ഓരോ വർഷവും 5,00,000 മുതൽ 10,00,000-ത്തിലധി​കം വരെ കുട്ടി​കളെ അവരുടെ ഭവനങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു കാണാ​താ​കു​ന്ന​താ​യി അവരെ തരംതി​രി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന വിധമ​നു​സ​രിച്ച്‌ പട്ടിക​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അവരെ കാണാ​താ​കു​ന്നതു കുറച്ചു​കാ​ല​ത്തേ​ക്കോ എന്നെ​ന്നേ​ക്കു​മോ ആയിരി​ക്കാം. വർഷം​തോ​റും ഏതാണ്ട്‌ 1,00,000 കുട്ടികൾ അപ്രത്യ​ക്ഷ​മാ​കു​ന്ന​താ​യി ഇംഗ്ലണ്ട്‌ റിപ്പോർട്ടു ചെയ്യുന്നു. എങ്കിലും സംഖ്യ അതിലും വളരെ​ക്കൂ​ടു​ത​ലാ​ണെ​ന്നാണ്‌ ചിലർ പറയു​ന്നത്‌. ദശസഹ​സ്ര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു കുട്ടി​കളെ കാണാ​താ​യ​താ​യി മുൻ സോവി​യ​ററ്‌ യൂണിയൻ പറയു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. തെക്കേ അമേരി​ക്ക​യിൽ ഈ സംഖ്യ 10,000-ത്തിലധി​കം ആയിരി​ക്കു​ന്ന​താ​യി പറയ​പ്പെ​ടു​ന്നു. ലാററി​ന​മേ​രി​ക്ക​യിൽ ലക്ഷക്കണ​ക്കി​നു കുട്ടികൾ ഈ ദുരന്തത്തെ നേരി​ടു​ന്നു.

ലിൻഡി​പെൻഡെ​ന്റെ​യൽ എഴുതവേ ഇററാ​ലി​യൻ മിനി​സ്‌ട്രി ഓഫ്‌ ദി ഇൻറീ​രി​യ​റി​ന്റെ ഒരു വക്താവ്‌ അവിടത്തെ പ്രശ്‌ന​ത്തി​ന്റെ വ്യാപ്‌തി​യെ​പ്പ​ററി ഇപ്രകാ​രം സൂചി​പ്പി​ച്ചു: “സാധാ​ര​ണ​പോ​ലെ അവർ ഒരു ദിവസം വീട്ടിൽനി​ന്നു പോകു​ന്നു. അവർ സ്‌കൂ​ളി​ലേ​ക്കോ കളിക്കാ​നോ ഒക്കെ പോകു​ന്ന​താണ്‌. എന്നാൽ അവർ മടങ്ങി​വ​രു​ന്നില്ല. അവർ അപ്രത്യ​ക്ഷ​മാ​കു​ന്നു, ഇല്ലായ്‌മ​യി​ലേ​ക്കെ​ന്ന​പോ​ലെ പോയി​മ​റ​യു​ന്നു. ഭഗ്നാശ​രായ കുടും​ബാം​ഗങ്ങൾ അവർക്കു​വേണ്ടി തിരച്ചിൽ നടത്തുന്നു. എന്നാൽ അസ്‌പ​ഷ്ട​മായ സൂചന​ക​ളും അപര്യാ​പ്‌ത​മായ തെളി​വു​ക​ളും കുറച്ചു—നിശ്ചയ​മി​ല്ലാത്ത—ദൃക്‌സാ​ക്ഷി​ക​ളു​മേ​യു​ള്ളൂ.”

“കാണാ​താ​കുന്ന കുട്ടികൾ” എന്ന തലക്കെ​ട്ടിൽ വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ അനേകം വിഭാ​ഗങ്ങൾ ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു​വെന്ന്‌ ഈ പ്രശ്‌ന​ത്തി​ന്റെ വ്യാപ്‌തി സംബന്ധിച്ച ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളി​ലെ അടുത്ത​കാ​ലത്തെ ഒരു പഠനം വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി. അപരി​ചി​ത​രാൽ അപഹരി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന കുട്ടി​ക​ളാണ്‌ ഒരു വിഭാഗം. മറെറാന്ന്‌ കസ്‌റ​റഡി കേസു​ക​ളി​ലെ​പ്പോ​ലെ മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളിൽ ഒരാളാൽ അപഹരി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന കുട്ടി​ക​ളാണ്‌. പിന്നെ മാതാ​പി​താ​ക്കൾക്കോ രക്ഷകർത്താ​ക്കൾക്കോ ഒന്നും ആവശ്യ​മി​ല്ലാ​തെ ഉപേക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന കുട്ടി​ക​ളു​മുണ്ട്‌. ഇനി മറെറാ​രു വലിയ വിഭാ​ഗ​മുണ്ട്‌, ഒളി​ച്ചോ​ടി​പ്പോ​കു​ന്നവർ. ഏതാനും മണിക്കൂർ സമയ​ത്തേ​ക്കോ ഒന്നോ രണ്ടോ ദിവസ​ത്തേ​ക്കോ മാത്രം നഷ്ടപ്പെ​ടു​ന്നവർ അല്ലെങ്കിൽ മറേറ​തെ​ങ്കി​ലും തരത്തിൽ വേർപി​രി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നവർ ഉണ്ട്‌—ഇക്കൂട്ട​രി​ല​ധി​ക​വും അനുവ​ദി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന സമയത്തി​ന​പ്പു​റം പുറത്തു തങ്ങുന്നു അല്ലെങ്കിൽ മാതാ​പി​താ​ക്കൾ അവരുടെ താത്‌പ​ര്യ​ങ്ങളെ തെററി​ദ്ധ​രി​ക്കു​ന്നു. ഇവരിൽ വളരെ, വളരെ കുറച്ചു​പേർ മാത്രമേ ഒരിക്ക​ലും മടങ്ങി​വ​രാ​തെ​യു​ള്ളൂ.

എന്നാൽ കാണാ​താ​കുന്ന കുട്ടി​ക​ളു​ടെ കൂടുതൽ ഗുരു​ത​ര​മായ വിഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ പെടു​ന്ന​വർക്ക്‌ എന്താണ്‌ സംഭവി​ക്കു​ന്നത്‌? ഈ ദുരന്തം സംഭവി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌? ഉണരുക!യുടെ ഈ ലക്കം ദുരന്ത​ത്തി​ന്റെ വിവിധ വശങ്ങൾ പരി​ശോ​ധി​ക്കു​ക​യും അത്‌ എന്നവസാ​നി​ക്കും? എന്ന ചോദ്യ​ത്തിന്‌ ഉത്തരം നൽകു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.