ബൈബി​ളി​ന്റെ വീക്ഷണം

സത്യ​ക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കു ദിവ്യ​സം​ര​ക്ഷണം പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാൻ കഴിയു​മോ?

സഹ ആരാധ​കർക്കു ദുരി​താ​ശ്വാ​സ സാധനങ്ങൾ എത്തിച്ചു​കൊ​ടു​ക്കാൻ, ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ—പ്രാർഥ​ന​ക്കു​ശേഷം—തങ്ങൾ കൊല്ല​പ്പെ​ടാൻ സാധ്യ​ത​യു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന, യുദ്ധബാ​ധിത പ്രദേ​ശ​ത്തു​കൂ​ടെ ഒന്നിനു പിറകെ ഒന്നായി കടന്നു​പോ​യി. യുദ്ധത്തി​ലേർപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന സൈന്യ​ങ്ങളെ വളരെ അത്ഭുത​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊണ്ട്‌ അവർ സുരക്ഷി​ത​രാ​യി എത്തേണ്ടി​ടത്ത്‌ എത്തി. ദൈവ​ദൂ​തൻ അവരെ സംരക്ഷി​ച്ചോ?

അനേക​വർഷ​ങ്ങ​ളാ​യി ശുശ്രൂ​ഷ​ക​രാ​യി സേവി​ച്ചു​പോന്ന ഒരു ക്രിസ്‌തീയ ദമ്പതികൾ വീടു​തോ​റു​മുള്ള സുവി​ശേ​ഷി​ക്കൽ വേലയിൽ ഏർപ്പെ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നി​ടത്ത്‌ ഒരു വിമാനം തകർന്നു​വീ​ണു മരിച്ചു. ആ നിർണാ​യക നിമി​ഷ​ത്തിൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ദൂതൻ അവരെ​യോ വിമാ​ന​ത്തെ​യോ മറ്റെവി​ടേ​ക്കെ​ങ്കി​ലും നയിക്കാ​ഞ്ഞ​തെ​ന്തു​കൊണ്ട്‌?—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 8:26 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.

ഈ സംഭവ​ങ്ങളെ താരത​മ്യം​ചെ​യ്‌തു​കൊണ്ട്‌, നാം ഇപ്രകാ​രം ചോദി​ച്ചേ​ക്കാം: ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​മ്പോൾ ചില ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ മരിക്കു​ന്ന​തെ​ന്തു​കൊണ്ട്‌, അതേസ​മയം മറ്റുള്ളവർ പലപ്പോ​ഴും അത്യന്തം അപകട​ക​ര​മായ സാഹച​ര്യ​ത്തിൽ അതിജീ​വി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്തു​കൊണ്ട്‌? വിശേ​ഷിച്ച്‌ ഈ നിർണാ​യ​ക​മായ “അന്ത്യനാ​ളു​ക​ളിൽ” ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കു ദിവ്യ​സം​ര​ക്ഷണം പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാൻ കഴിയു​മോ?—2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 3:1.

ദിവ്യ​സം​ര​ക്ഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യം

യഹോ​വ​യാം ദൈവം തന്റെ ജനത്തെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​മെ​ന്നും സംരക്ഷി​ക്കു​മെ​ന്നും വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു. (പുറപ്പാ​ടു 19:3-6; യെശയ്യാ​വു 54:17) ക്രിസ്‌തീയ സഭ ശൈശ​വാ​വ​സ്ഥ​യി​ലാ​യി​രുന്ന ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ ശ്രദ്ധേ​യ​മായ വിധത്തിൽ അവൻ അപ്രകാ​രം ചെയ്‌തു. എല്ലാത്തരം അത്ഭുത​ങ്ങ​ളും ബഹുല​മാ​യി​രു​ന്നു. യേശു ആയിര​ങ്ങളെ പോഷി​പ്പി​ക്കാൻ ഭക്ഷണം വർധി​പ്പി​ച്ചു; അവനും അവന്റെ അനുഗാ​മി​ക​ളും എല്ലാത്തരം രോഗി​ക​ളെ​യും വൈക​ല്യ​മു​ള്ള​വ​രെ​യും സൗഖ്യ​മാ​ക്കി, ഭൂതബാ​ധി​ത​രിൽനിന്ന്‌ അമാനുഷ ആത്മാക്കളെ പുറത്താ​ക്കി, മരിച്ച​വരെ ഉയിർപ്പി​ക്കു​ക​പോ​ലും ചെയ്‌തു. ദിവ്യ​സം​ര​ക്ഷ​ണ​ത്തിൻകീ​ഴിൽ പുതു​താ​യി ചിറകു​മു​ളച്ച ആ സഭ വളരു​ക​യും വേരു​റ​യ്‌ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. എങ്കിലും, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ എല്ലാ സ്‌പഷ്ട​മായ പിന്തു​ണ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും വിശ്വ​സ്‌ത​രായ ഒട്ടനവധി ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ അകാല​മ​ര​ണ​ത്തി​നി​ര​യാ​യി.—സങ്കീർത്തനം 90:10 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.

സെബദി​യു​ടെ പുത്ര​ന്മാ​രായ യാക്കോ​ബി​ന്റെ​യും യോഹ​ന്നാ​ന്റെ​യും കാര്യ​മെ​ടു​ക്കുക. പത്രോ​സി​നോ​ടൊ​പ്പം ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ ഏറ്റവു​മ​ടുത്ത സ്‌നേ​ഹി​ത​ന്മാ​രു​ടെ​യി​ട​യിൽ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രാ​യി തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെട്ട അവരും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു.a എന്നാൽ പൊ. യു. (പൊതു​യു​ഗം) 44-ാമാണ്ടിൽ യാക്കോബ്‌ രക്തസാ​ക്ഷി​ത്വം വരിച്ചു; അതേസ​മയം അവന്റെ സഹോ​ദ​ര​നായ യോഹ​ന്നാൻ ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ന്റെ അവസാ​ന​ത്തോ​ളം ജീവി​ച്ചി​രു​ന്നു. രണ്ടു​പേ​രും ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്‌തി​രു​ന്നു​വെ​ന്നതു സ്‌പഷ്ട​മാണ്‌. യോഹ​ന്നാൻ ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കവെ, യാക്കോബ്‌ മരിക്കാൻ അനുവ​ദി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തെ​ന്തു​കൊണ്ട്‌?

സർവശ​ക്ത​നാ​യ ദൈവ​ത്തി​നു തീർച്ച​യാ​യും യാക്കോ​ബി​ന്റെ ജീവനെ രക്ഷിക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള കഴിവു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, യാക്കോ​ബി​ന്റെ രക്തസാ​ക്ഷി​ത്വ​ത്തി​നു​ശേഷം അധികം താമസി​യാ​തെ യഹോ​വ​യു​ടെ ദൂതൻ പത്രോ​സി​നെ മരണത്തിൽനി​ന്നു രക്ഷിക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ദൂതൻ യാക്കോ​ബി​നെ വിടു​വി​ക്കാ​ഞ്ഞ​തെ​ന്തു​കൊണ്ട്‌?—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 12:1-11.

ദൈ​വോ​ദ്ദേശ്യ നിർവ​ഹ​ണ​ത്തിൽ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു

ദിവ്യ​സം​ര​ക്ഷണം നൽക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തെ​ന്തു​കൊ​ണ്ടെന്നു ഗ്രഹി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌, അതു കേവലം വ്യക്തികൾ ദീർഘ​മാ​യി ജീവി​ക്കാൻ ഇടയാ​ക്കു​ന്ന​തി​നല്ല പിന്നെ​യോ ദൈ​വോ​ദ്ദേശ്യ നിർവ​ഹ​ണ​മെന്ന വളരെ​യേറെ പ്രധാ​ന​മാ​യൊ​രു സംഗതി​യെ സംരക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നാണ്‌ അതു നൽക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തെന്നു നാം മനസ്സി​ലാ​ക്കണം. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ആ ഉദ്ദേശ്യ സാക്ഷാ​ത്‌കാ​ര​ത്തോട്‌ അടുത്തു ബന്ധപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​തി​നാൽ ക്രിസ്‌തീയ സഭയുടെ മൊത്ത​ത്തി​ലുള്ള അതിജീ​വ​ന​ത്തിന്‌ ഉറപ്പു​നൽക​പ്പെ​ടു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ക്രിസ്‌തു തന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രോട്‌ അവരുടെ വിശ്വാ​സം നിമിത്തം വ്യക്തി​ക​ളെന്ന നിലയിൽ അവർക്കു മരണത്തെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കാൻ കഴിയ​ണ​മെന്നു തുറന്നു പറഞ്ഞു. ഇതു പ്രസ്‌താ​വി​ച്ച​തി​നു​ശേഷം യേശു അത്ഭുത​ക​ര​മായ വിടു​ത​ലി​നെയല്ല, മറിച്ച്‌ ‘അവസാ​ന​ത്തോ​ള​മുള്ള സഹിച്ചു​നിൽപ്പി​നെ’ ഊന്നി​പ്പ​റഞ്ഞു. (മത്തായി 24:9, 13) ചില വ്യക്തി​കളെ സംരക്ഷി​ച്ചു, അതേസ​മയം മറ്റു ചിലരെ സംരക്ഷി​ച്ചില്ല എന്ന വസ്‌തുത ദൈവം പക്ഷപാ​തി​ത്വ​മു​ള്ള​വ​നാ​ണെന്നു സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നില്ല. ആത്യന്തി​ക​മാ​യി മുഴു​മ​നു​ഷ്യ​വർഗ​ത്തി​നും പ്രയോ​ജ​കീ​ഭ​വി​ക്കുന്ന തന്റെ ഉദ്ദേശ്യ നിർവ​ഹ​ണ​ത്തി​നാ​യി ഏറ്റവും യോജിച്ച സ്ഥാനത്താ​യി​രുന്ന വ്യക്തിയെ ദൈവം ഉപയോ​ഗി​ച്ചെ​ന്നു​മാ​ത്രം.

ദൈവി​ക​സേ​വ​ന​ത്തിൽ അകാല മരണം ഒരു യഥാർഥ സാധ്യ​ത​യാ​യ​തു​കൊണ്ട്‌, ദൈവാ​രാ​ധന നിമിത്തം മരണത്തി​നു വിധി​ക്ക​പ്പെട്ട മൂന്നു വിശ്വസ്‌ത എബ്രാ​യ​രു​ടെ അതേ സന്തുലിത മനോ​ഭാ​വം ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കണം. ബാബി​ലോൻ രാജാ​വി​നോട്‌ അവർ ഇപ്രകാ​രം പറഞ്ഞു: “ഞങ്ങൾ സേവി​ക്കുന്ന ദൈവ​ത്തി​ന്നു ഞങ്ങളെ വിടു​വി​പ്പാൻ കഴിയു​മെ​ങ്കിൽ, അവൻ ഞങ്ങളെ എരിയുന്ന തീച്ചൂ​ള​യിൽനി​ന്നും രാജാ​വി​ന്റെ കയ്യിൽനി​ന്നും വിടു​വി​ക്കും. അല്ലെങ്കി​ലും ഞങ്ങൾ രാജാ​വി​ന്റെ ദേവന്മാ​രെ സേവി​ക്ക​യില്ല. രാജാവു നിർത്തിയ സ്വർണ്ണ​ബിം​ബത്തെ നമസ്‌ക​രി​ക്ക​യു​മില്ല എന്നു അറിഞ്ഞാ​ലും.”—ദാനീ​യേൽ 3:17, 18.

തന്റെ ഉദ്ദേശ്യ നിർവ​ഹ​ണ​ത്തി​ലെ അവരുടെ മർമ​പ്ര​ധാ​ന​മായ പങ്കു നിമിത്തം യഹോവ പത്രോ​സി​ന്റെ​യും യോഹ​ന്നാ​ന്റെ​യും ജീവനെ സംരക്ഷി​ച്ചു. ഇടയവേല ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടു സഭയെ ‘ഉറപ്പി​ക്കാൻ’ പത്രോ​സി​നെ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു; രണ്ടു നിശ്വസ്‌ത ബൈബിൾ പുസ്‌ത​ക​ങ്ങ​ളു​ടെ എഴുത്തും അതിൽ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. (ലൂക്കൊസ്‌ 22:32) യോഹ​ന്നാൻ അഞ്ചു ബൈബിൾ പുസ്‌ത​കങ്ങൾ എഴുതി; അവൻ ആദിമ സഭയിൽ ഒരു “തൂണും” ആയിരു​ന്നു.—ഗലാത്യർ 2:9; യോഹ​ന്നാൻ 21:15-23.

തന്റെ സേവക​രു​ടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ എപ്പോൾ, ഏതു രീതി​യിൽ ഇടപെ​ടു​മെന്നു യഹോവ കൃത്യ​മാ​യി എങ്ങനെ തീരു​മാ​നി​ക്കു​ന്നു​വെന്നു മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​യുക അസാധ്യ​മാണ്‌. “ലോകാ​വ​സാ​ന​ത്തോ​ളം എല്ലാനാ​ളും” തന്റെ അനുഗാ​മി​ക​ളോ​ടു​കൂ​ടെ താൻ ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​മെന്നു ക്രിസ്‌തു വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തി​ട്ടുണ്ട്‌ എന്നതാണ്‌ ആകെക്കൂ​ടെ തിട്ടമാ​യി പ്രസ്‌താ​വി​ക്കാ​വു​ന്നത്‌. (മത്തായി 28:20) പ്രത്യേ​കി​ച്ചും, പ്രസം​ഗ​വേ​ല​യു​ടെ ദൂത നേതൃ​ത്വം മുഖാ​ന്തരം അവൻ ‘നമ്മോ​ടു​കൂ​ടെ’ ആയിരി​ക്കും. (മത്തായി 13:36-43; വെളി​പ്പാ​ടു 14:6) ഈ പൊതു​വായ സൂചന​കൾക്കു​പു​റമേ കൃത്യ​മാ​യി ദിവ്യ​സ​ഹാ​യം എങ്ങനെ പ്രകട​മാ​കു​മെ​ന്നോ ആർക്കു ദിവ്യ​സം​ര​ക്ഷണം ലഭിക്കു​മെ​ന്നോ മുൻകൂ​ട്ടി​ക്കാ​ണാൻ നമുക്കു കഴിയു​ക​യില്ല. തനിക്കു ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സംരക്ഷ​ണ​വും മാർഗ​നിർദേ​ശ​വും ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​ട്ടു​ള്ള​താ​യി ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നിക്ക്‌ അനുഭ​വ​പ്പെ​ടു​ന്നെ​ങ്കി​ലെന്ത്‌? ഇതു നിർണാ​യ​ക​മാ​യി തെളി​യി​ക്കാ​നോ നിഷേ​ധി​ക്കാ​നോ കഴിയു​ക​യി​ല്ലാ​ത്ത​തു​കൊണ്ട്‌, അത്തരത്തി​ലുള്ള ഒരുവന്റെ ആത്മാർഥ​മായ അവകാ​ശ​വാ​ദ​ങ്ങളെ ആരും വിധി​ക്ക​രുത്‌.

ദൈവം നിർദ​യ​നോ?

ദൈവം ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളു​ടെ മരണത്തെ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന വസ്‌തുത അവൻ ഒരുതരം നിർദ​യ​നാ​ണെന്നു കാണി​ക്കു​ന്നു​വോ? ഒരിക്ക​ലു​മില്ല. (സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 9:11) കേവലം കുറച്ചു വർഷങ്ങ​ളോ ദശകങ്ങൾപോ​ലു​മോ അല്ല, മറിച്ച്‌ നിത്യ​മാ​യി നമ്മുടെ ജീവനെ കാത്തു​സൂ​ക്ഷി​ക്കാ​നാ​യി യഹോവ പ്രവർത്തി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. തന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ക​യോ തന്നോ​ട​ടു​ത്തു​വ​രു​ക​യോ ചെയ്യുന്ന ഓരോ വ്യക്തി​യു​ടെ​യും നിത്യ​ക്ഷേ​മ​ത്തെ​പ്രതി ഉന്നത വീക്ഷണ​കോ​ണ​ത്തിൽനിന്ന്‌ അവൻ കരുനീ​ക്കം നടത്തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. (മത്തായി 18:14 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) അവന്റെ ഉദ്ദേശ്യ നിവൃത്തി, ഈ വ്യവസ്ഥി​തി​യിൽ നമ്മുടെ യാതന​ക്കി​ട​യാ​ക്കി​യി​ട്ടുള്ള എന്തി​ന്റെ​യും—മരണത്തി​ന്റെ​പോ​ലും—പൂർണ​മായ നിർമാർജ​നത്തെ അർഥമാ​ക്കും. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇടപെ​ട​ലു​കൾ സങ്കീർണ​വും പൂർണ​വു​മാണ്‌, തന്മൂലം അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ ഇപ്രകാ​രം ഉദ്‌ഘോ​ഷി​ക്കാൻ പ്രേരി​ത​നാ​യി: “ഹാ, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ധനം, ജ്ഞാനം, അറിവു എന്നിവ​യു​ടെ ആഴമേ! അവന്റെ ന്യായ​വി​ധി​കൾ എത്ര അപ്ര​മേ​യ​വും അവന്റെ വഴികൾ എത്ര അഗോ​ച​ര​വും ആകുന്നു.”—റോമർ 11:33.

ദൈവ​സ്‌നേ​ഹ​ത്തിൽനി​ന്നു നമ്മെ വേർപെ​ടു​ത്താൻ യാതൊ​ന്നി​നും കഴിയാ​ത്ത​തു​കൊണ്ട്‌, ‘എനിക്കു ദിവ്യ​സം​ര​ക്ഷ​ണ​മു​ണ്ടാ​കു​മോ?’ എന്നല്ല മറിച്ച്‌ ‘എനിക്കു യഹോ​വ​യു​ടെ അനു​ഗ്ര​ഹ​മു​ണ്ടോ?’എന്ന ചോദ്യം ഓരോ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യും ചോദി​ക്കണം. നമുക്ക്‌ അതു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ, ഈ വ്യവസ്ഥി​തി​യിൽ നമുക്ക്‌ എന്തുസം​ഭ​വി​ക്കു​ന്നു​വെന്നു പരിഗ​ണി​ക്കാ​തെ അവൻ നമുക്കു നിത്യ​ജീ​വൻ നൽകും. ഒരു നിത്യ​മായ പൂർണ ജീവ​നോ​ടു താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​മ്പോൾ ഈ വ്യവസ്ഥി​തി​യി​ലെ ഏതൊരു കഷ്ടപ്പാ​ടും—മരണം​പോ​ലും—“നൊടി​നേ​ര​ത്തേ​ക്കു​ള്ള​തും ലഘുവു​മാ​ണെ​ന്നും” തോന്നും.—2 കൊരി​ന്ത്യർ 4:17.

[അടിക്കു​റിപ്പ്‌]