ബൈബി​ളി​ന്റെ വീക്ഷണം

സന്ന്യാസം ജ്ഞാനത്തി​ന്റെ താക്കോ​ലോ?

“മഹർഷി​മാർ ഇരുമ്പു വിലങ്ങു​ക​ളും ചങ്ങലക​ളും കുത്തി​ക്കൊ​ള്ളുന്ന അരപ്പട്ട​ക​ളും മുള്ളുള്ള കഴുത്തു​പ​ട്ട​ക​ളും ധരിച്ചു . . . മറ്റു ചിലർ മുള്ളു​ക​ളി​ലും ചൊറി​യ​ണ​ത്തി​ലും കിടന്നു​രു​ണ്ടു, പ്രാണി​ക​ളു​ടെ കടി ഏറ്റുവാ​ങ്ങി, ശരീരം തീകൊ​ണ്ടു പൊള്ളി​ച്ചു, മുറി​വു​കൾ കുത്തി​പ്പ​ഴു​പ്പി​ച്ചു. അൽപ്പഭ​ക്ഷണം പതിവാ​ക്കി. ഇതിലും കടന്ന കാര്യങ്ങൾ ചെയ്‌ത​വ​രുണ്ട്‌, അവർ ചീഞ്ഞതോ അറപ്പു​ള​വാ​ക്കു​ന്ന​തോ ആയ ആഹാര​സാ​ധ​നങ്ങൾ മാത്രം തിന്നു.”—എഡിത്ത്‌ സൈമ​ണി​ന്റെ വിശു​ദ്ധ​ന്മാർ (ഇംഗ്ലീഷ്‌).

ഇവർ സന്ന്യാ​സി​മാ​രാ​യി​രു​ന്നു. ഇവർ ഇങ്ങനെ സ്വയം ദ്രോ​ഹി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌? “ഇന്ദ്രിയ സുഖങ്ങ​ളോ ഭൗതിക ആഡംബ​ര​ങ്ങ​ളോ ഇല്ലാത്ത വളരെ ലളിത​മായ ഒരു ജീവിതം യഥാർഥ ജ്ഞാനത്തിന്‌ അനിവാ​ര്യ​മാ​ണെന്ന്‌ സോ​ക്ര​ട്ടീ​സി​ന്റെ (പൊ.യു.മു. അഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ട്‌) കാലം​മു​ത​ലെ​ങ്കി​ലും പരക്കെ മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു”വെന്ന്‌ ഫോർ ദ സെയ്‌ക്‌ ഓഫ്‌ ദ വേൾഡ്‌—ദ സ്‌പി​രിറ്റ്‌ ഓഫ്‌ ബുദ്ധിസ്റ്റ്‌ ആൻഡ്‌ ക്രിസ്റ്റ്യൻ മൊണ​സ്റ്റി​സി​സം എന്ന പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ ഗ്രന്ഥകർത്താ​ക്കൾ വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. ഇന്ദ്രി​യ​നി​ഗ്രഹം ആത്മീയ​ബോ​ധം വർധി​പ്പി​ക്കു​മെ​ന്നും അത്‌ യഥാർഥ പ്രബു​ദ്ധ​ത​യ്‌ക്കി​ട​യാ​ക്കു​മെ​ന്നും സന്ന്യാ​സി​മാർ വിചാ​രി​ച്ചു.

സന്ന്യാ​സ​ത്തെ കൃത്യ​മാ​യി നിർവ​ചി​ക്കുക ബുദ്ധി​മു​ട്ടാണ്‌. ചിലരെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം അതു കേവലം ആത്മശി​ക്ഷണം അല്ലെങ്കിൽ ആത്മത്യാ​ഗ​മാണ്‌. ആദിമ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ അത്തരം സദ്‌ഗു​ണ​ങ്ങൾക്കു മൂല്യം കൽപ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു. (ഗലാത്യർ 5:22, 23; കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 3:5) യേശു​ക്രി​സ്‌തു​തന്നെ ഭൗതി​കത്വ ജീവി​ത​രീ​തി​യു​ടെ ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​ക​ളി​ല്ലാത്ത ലളിത​മായ ഒരു ജീവിതം ശുപാർശ ചെയ്‌തു. (മത്തായി 6:19-33) എങ്കിലും സന്ന്യാസം മിക്ക​പ്പോ​ഴും അർഥമാ​ക്കു​ന്നത്‌ മുകളിൽ വർണി​ച്ച​തു​പോ​ലുള്ള വളരെ കർക്കശ​വും പലപ്പോ​ഴും അതിരു​ക​ട​ന്ന​തു​മായ നടപടി​ക​ളെ​യാണ്‌. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ സന്ന്യാ​സി​ക​ളു​ടെ ഇത്തരം നടപടി​കൾ—പ്രത്യേ​കി​ച്ചും ഏറെ അതിരു​ക​ടന്നവ—ജ്ഞാനത്തി​ന്റെ താക്കോ​ലാ​ണോ?

തെറ്റായ ധാരണ​ക​ളിൽ അധിഷ്‌ഠി​തം

സന്ന്യാ​സ​ത്തി​നു രൂപം​കൊ​ടു​ത്തി​ട്ടുള്ള തത്ത്വചി​ന്ത​ക​ളി​ലൊ​ന്നാണ്‌ ഭൗതി​ക​വ​സ്‌തു​ക്ക​ളും ശാരീ​രിക സുഖങ്ങ​ളും അവയിൽത്തന്നെ തെറ്റാ​ണെ​ന്നും അതു​കൊണ്ട്‌ അവ ആത്മീയ പുരോ​ഗ​തി​ക്കു തടസ്സമാ​ണെ​ന്നു​മുള്ള ആശയം. മനുഷ്യന്‌ ദേഹവും ആത്മാവും ഉണ്ടെന്നുള്ള പരക്കെ അംഗീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന വിശ്വാ​സ​മാണ്‌ സന്ന്യാ​സ​ത്തി​നു നിദാ​ന​മായ മറ്റൊരു ധാരണ. ഭൗതിക ശരീരം ആത്മാവി​ന്റെ തടവറ​യാ​ണെ​ന്നും ജഡം അതിന്റെ ശത്രു​വാ​ണെ​ന്നും സന്ന്യാ​സി​മാർ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു.

ബൈബിൾ എന്താണു പറയു​ന്നത്‌? ഭൂമിയെ സൃഷ്ടി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ താനു​ണ്ടാ​ക്കി​യ​തെ​ല്ലാം—ഭൗതി​ക​വും പ്രാപ​ഞ്ചി​ക​വു​മായ സകല സൃഷ്ടി​ക​ളും—“എത്രയും നല്ല”താണെന്നു ദൈവം പറഞ്ഞു​വെന്ന്‌ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ കാണി​ക്കു​ന്നു. (ഉല്‌പത്തി 1:31) സ്‌ത്രീ​യും പുരു​ഷ​നും ഏദെൻ തോട്ട​ത്തിൽ ഭൗതിക സംഗതി​കൾ ആസ്വദി​ക്കാ​നാണ്‌ ദൈവം ഉദ്ദേശി​ച്ചത്‌. ഏദെൻ എന്നതിന്റെ അർഥം തന്നെ “ഉല്ലാസം” അഥവാ “ആനന്ദം” എന്നാണ്‌. (ഉല്‌പത്തി 2:8, 9) പൂർണ​രാ​യി​രുന്ന ആദാമും ഹവ്വായും പാപം ചെയ്യു​ന്ന​തു​വരെ തങ്ങളുടെ സ്രഷ്ടാ​വു​മാ​യി നല്ലൊരു ബന്ധം ആസ്വദി​ച്ചി​രു​ന്നു. എന്നാൽ അവർ പാപം ചെയ്‌ത​പ്പോൾമു​തൽ അപൂർണത ദൈവ​ത്തി​നും മനുഷ്യ​നും ഇടയ്‌ക്ക്‌ ഒരു പ്രതി​ബ​ന്ധ​മാ​യി​ത്തീർന്നു. എങ്കിലും, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ധാർമിക നിയമ​ങ്ങ​ളോ​ടുള്ള ചേർച്ച​യിൽ ഉചിത​മായ മാനു​ഷിക ആഗ്രഹ​ങ്ങളെ തൃപ്‌തി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തോ ദൈവദത്ത ശാരീ​രിക സുഖങ്ങൾ ആസ്വദി​ക്കു​ന്ന​തോ ഒരിക്ക​ലും ദൈവ​ത്തി​നും അവന്റെ ആരാധ​കർക്കു​മി​ട​യിൽ ആശയവി​നി​മയ പ്രതി​ബന്ധം സൃഷ്ടി​ക്കു​ക​യില്ല!—സങ്കീർത്തനം 145:16.

കൂടാതെ, പൊടി​യിൽനി​ന്നു സൃഷ്ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​നും മാംസം​കൊ​ണ്ടു​ണ്ടാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​നു​മായ മനുഷ്യൻ ഒരു ദേഹി ആണെന്ന്‌ ബൈബിൾ വ്യക്തമാ​യി പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു. ഭൗതിക ശരീര​ത്തി​നു​ള്ളിൽ ബന്ധനത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കുന്ന അമൂർത്ത​വും അമർത്യ​വു​മായ ഒന്നാണ്‌ ദേഹി അല്ലെങ്കിൽ ആത്മാവ്‌ എന്നും ദൈവ​വു​മാ​യി അടുത്ത ബന്ധത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽനിന്ന്‌ ജഡം ഒരുവനെ ഏതോ​വി​ധേന തടയു​ന്നു​വെ​ന്നു​മുള്ള ആശയങ്ങളെ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ പിന്താ​ങ്ങു​ന്നില്ല.—ഉല്‌പത്തി 2:7.

വ്യക്തമാ​യും, സന്ന്യാസം എന്ന ആശയം ദൈവ​വു​മാ​യുള്ള മനുഷ്യ​ബ​ന്ധ​ത്തി​ന്റെ വികല​മായ ഒരു ചിത്ര​മാണ്‌ വരച്ചു​കാ​ട്ടു​ന്നത്‌. ചില നാമധേയ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ അടിസ്ഥാന ബൈബിൾ സത്യങ്ങ​ളെ​ക്കാൾ വഞ്ചനാ​ത്മ​ക​മായ മനുഷ്യ തത്ത്വചി​ന്തകൾ ഇഷ്ടപ്പെ​ടു​മെന്ന്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലൊസ്‌ മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകി. (1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 4:1-5) അത്തരം ചിന്താ​ഗതി പുലർത്തിയ ചില​രെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഒരു മതചരി​ത്ര​കാ​രൻ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “ജഡം തിന്മയാ​ണെ​ന്നും . . . മനുഷ്യ​ന്റെ ആത്മാവ്‌ ജഡത്തിന്റെ കെട്ടു​പാ​ടിൽനിന്ന്‌ സ്വത​ന്ത്ര​മാ​യേ തീരൂ എന്നുമുള്ള വിശ്വാ​സം മാംസം കഴിക്കു​ന്ന​തും ലൈം​ഗി​ക​ബ​ന്ധ​ത്തി​ലേർപ്പെ​ടു​ന്ന​തും മറ്റും വിലക്കുന്ന കർക്കശ​മായ രീതി​യി​ലുള്ള ഒരു സന്ന്യാ​സ​ത്തി​നി​ട​യാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. വിശേ​ഷാ​ലുള്ള മതചട​ങ്ങി​നു വിധേ​യ​രായ പെർഫെ​ക്‌റ്റിക്ക്‌ അഥവാ ശ്രേഷ്‌ഠ ‘പൂർണർ’ക്ക്‌ മാത്രമേ ഇത്‌ അനുഷ്‌ഠി​ക്കാൻ കഴിയൂ.” ഈ ചിന്താ​രീ​തിക്ക്‌ ബൈബി​ളി​ന്റെ യാതൊ​രു പിൻബ​ല​വു​മില്ല. ആദിമ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ അങ്ങനെ വിശ്വ​സി​ച്ചി​രു​ന്നു​മില്ല.—സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 5:15-19; 1 കൊരി​ന്ത്യർ 7:4, 5; എബ്രായർ 13:4.

സന്ന്യാസം ആവശ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നില്ല

യേശു​വും അവന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രും സന്ന്യാ​സി​ക​ളാ​യി​രു​ന്നില്ല. അവർ വിവിധ പരി​ശോ​ധ​ന​ക​ളും ഉപദ്ര​വ​ങ്ങ​ളും സഹിച്ചു. എന്നാൽ ഈ ഉപദ്ര​വങ്ങൾ ഒരിക്ക​ലും അവർ സ്വയം ഏൽപ്പി​ച്ച​വ​യാ​യി​രു​ന്നില്ല. വഞ്ചനാ​ത്മ​ക​മായ മാനു​ഷിക തത്ത്വചി​ന്തകൾ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​ലെ സത്യത്തിൽനിന്ന്‌ വഴി​തെ​റ്റിച്ച്‌ അന്യാ​യ​വും അതിരു​ക​ട​ന്ന​തു​മായ നടപടി​ക​ളി​ലേക്കു നയി​ച്ചേ​ക്കാ​മെ​ന്ന​തി​നാൽ ജാഗ്ര​ത​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലൊസ്‌ അവർക്കു മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകി. പൗലൊസ്‌ “ശരീര പീഡ”യെക്കു​റിച്ച്‌ എടുത്തു​പ​റ​യു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. അവൻ പറഞ്ഞു: “തീർച്ച​യാ​യും, അവയൊ​ക്കെ​യും സ്വേച്ഛാ​രാ​ധ​ന​യി​ലും കപടമായ താഴ്‌മ​യി​ലും ശരീര പീഡയാ​ലും ജ്ഞാനത്തി​ന്റെ ബാഹ്യ​രൂ​പം മാത്രം ഉള്ളവയാ​കു​ന്നു; ജഡാഭി​ലാ​ഷം അടക്കു​വാൻ ഒരു പ്രകാ​ര​ത്തി​ലും ഉപകരി​ക്കു​ക​യില്ല.” (കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 2:8, 23, NW) സന്ന്യാസം പ്രത്യേക വിശു​ദ്ധി​യോ യഥാർഥ പ്രബു​ദ്ധ​ത​യോ കൈവ​രു​ത്തു​ന്നില്ല.

ക്രിസ്‌തീ​യ അനുസ​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ ഗതി കഠിന​പ്ര​യ​ത്‌ന​ത്തെ​യും ആത്മശി​ക്ഷ​ണ​ത്തെ​യും അർഥമാ​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നതു സത്യം​തന്നെ. (ലൂക്കൊസ്‌ 13:24; 1 കൊരി​ന്ത്യർ 9:27) ദൈവ​പ​രി​ജ്ഞാ​നം സമ്പാദി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഒരുവൻ കഠിന​ശ്രമം ചെയ്യണം. (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 2:1-6) കൂടാതെ, “മോഹ​ങ്ങൾക്കും ഭോഗ​ങ്ങൾക്കും” അധീന​രും “ദൈവ​പ്രി​യ​മി​ല്ലാ​തെ ഭോഗ​പ്രിയ”രും ആയിരി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​തി​രെ ബൈബിൾ ശക്തമായ മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകുന്നു. (തീത്തൊസ്‌ 3:3; 2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 3:4, 5) എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ഈ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു ഭാഗങ്ങൾ സന്ന്യാ​സാ​നു​ഷ്‌ഠാ​ന​ത്തിന്‌ അനുമതി നൽകു​ന്നില്ല. പൂർണ​മ​നു​ഷ്യ​നായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു ഭക്ഷണപാ​നീ​യങ്ങൾ, സംഗീതം, നൃത്തം എന്നിവ ഉൾപ്പെട്ട സന്തോ​ഷാ​വ​സ​രങ്ങൾ ആസ്വദി​ച്ചു.—ലൂക്കൊസ്‌ 5:29; യോഹ​ന്നാൻ 2:1-10.

യഥാർഥ ജ്ഞാനം ന്യായ​യു​ക്ത​മാണ്‌, അത്‌ അതിരു​വി​ട്ടു പോകു​ന്നില്ല. (യാക്കോബ്‌ 3:17, NW) ജീവി​ത​ത്തിൽ അനേക സന്തോ​ഷങ്ങൾ ആസ്വദി​ക്കാ​നുള്ള പ്രാപ്‌തി​യോ​ടെ​യാണ്‌ യഹോ​വ​യാം ദൈവം നമ്മുടെ ഭൗതി​ക​ശ​രീ​ര​ങ്ങളെ സൃഷ്ടി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. നാം സന്തുഷ്ട​രാ​യി​രി​ക്കാൻ അവൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. അവന്റെ വചനം നമ്മോട്‌ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “ജീവപ​ര്യ​ന്തം സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്ന​തും സുഖം അനുഭ​വി​ക്കു​ന്ന​തും അല്ലാതെ ഒരു നന്മയും മനുഷ്യർക്കു ഇല്ല എന്നു ഞാൻ അറിയു​ന്നു. ഏതു മനുഷ്യ​നും തിന്നു കുടിച്ചു തന്റെ സകല​പ്ര​യ​ത്‌നം​കൊ​ണ്ടും സുഖം അനുഭ​വി​ക്കു​ന്ന​തും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ദാനം ആകുന്നു.”—സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 3:12, 13.

[20-ാം പേജിലെ ചിത്ര​ത്തിന്‌ കടപ്പാട്‌]

വിശുദ്ധ ജെറോം ഗുഹയിൽ /The Complete Woodcuts of Albrecht Dürer/Dover Publications, Inc.