“സുവർണ ഭൂമി”യായ മ്യാൻമാർ

മ്യാൻമാറിലെ ഉണരുക! ലേഖകൻ

ഒരു മതിൽക്കെ​ട്ടു​പോ​ലെ വർത്തി​ക്കുന്ന പർവത​നി​ര​കൾക്കി​ട​യിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന “സുവർണ ഭൂമി.” ഏഷ്യൻ അയൽരാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ അതിനെ വേർതി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ ഈ പ്രകൃ​തി​ദത്ത അതിർത്തി​യാണ്‌. തെക്കു​പ​ടി​ഞ്ഞാറ്‌ ബംഗാൾ ഉൾക്കട​ലും ആൻഡമാൻ കടലും 2,000-ത്തിലേറെ കിലോ​മീ​റ്റർ വരുന്ന അതിന്റെ തീര​പ്ര​ദേ​ശത്തെ തഴുകു​ന്നു. പടിഞ്ഞാറ്‌ ബംഗ്ലാ​ദേ​ശും ഇന്ത്യയും; വടക്ക്‌ ചൈന; കിഴക്ക്‌ ലാവോ​സും തായ്‌ലൻഡും. മഡഗാ​സ്‌ക​റി​നെ​ക്കാൾ അൽപ്പം വലുതും വടക്കേ അമേരി​ക്കൻ സംസ്ഥാ​ന​മായ ടെക്‌സ​സി​നെ​ക്കാൾ ചെറു​തു​മാണ്‌ അത്‌. ഏതാണ്‌ ഈ ദേശം? മുമ്പ്‌ ബർമ എന്ന്‌ അറിയ​പ്പെ​ട്ടി​രുന്ന മ്യാൻമാർ.

ആദ്യകാല കുടി​യേ​റ്റ​ക്കാർ സുവർണ ഭൂമി എന്നു വിളിച്ച മ്യാൻമാർ പ്രകൃതി വിഭവ​ങ്ങ​ളാൽ സമൃദ്ധ​മാണ്‌. പെ​ട്രോ​ളി​യം, പ്രകൃതി വാതകം, ചെമ്പ്‌, വെളു​ത്തീ​യം, വെള്ളി, ടങ്‌സ്റ്റൺ തുടങ്ങിയ അനേകം ധാതു​ക്ക​ളും നീലക്കല്ല്‌, മരതകം, മാണി​ക്യം, അക്കിക്കല്ല്‌ എന്നിങ്ങ​നെ​യുള്ള അമൂല്യ രത്‌ന​ങ്ങ​ളും ഇവിടെ ധാരാ​ള​മുണ്ട്‌. തേക്ക്‌, ഈട്ടി, പഡൗക്‌ തുടങ്ങിയ അപൂർവ മരങ്ങൾ ഉള്ള ഉഷ്‌ണ​മേ​ഖലാ മഴക്കാ​ടു​ക​ളാണ്‌ മറ്റൊരു നിധി. ഈ വനങ്ങളിൽ കുരങ്ങ്‌, പുലി, കരടി, പോത്ത്‌, ആന തുടങ്ങിയ അനേകം വന്യജ​ന്തു​ക്ക​ളെ​യും കാണാം. എന്നാൽ സുവർണ ഭൂമി​യു​ടെ യഥാർഥ സമ്പത്ത്‌ അവിടത്തെ ജനങ്ങളാണ്‌.

മ്യാൻമാ​റി​ലെ ജനങ്ങൾ

പൊതു​വേ സൗമ്യ​രും ശാന്തരു​മാണ്‌ മ്യാൻമാ​റി​ലെ ജനങ്ങൾ. കൂടാതെ, നല്ല മര്യാ​ദ​യു​ള്ള​വ​രും അതിഥി​പ്രി​യ​രും. അവർ സന്ദർശ​ക​രോട്‌ ബഹുമാ​ന​ത്തോ​ടും ആദര​വോ​ടും കൂടെ ഇടപെ​ടു​ന്നു. കുട്ടികൾ സാധാ​ര​ണ​ഗ​തി​യിൽ മുതിർന്ന​വരെ അങ്കിൾ എന്നും ആന്റി എന്നുമാണ്‌ വിളി​ക്കാറ്‌.

മ്യാൻമാർ സന്ദർശി​ക്കു​ന്നവർ പലപ്പോ​ഴും അവിടത്തെ പ്രായ​മു​ള്ള​വ​രു​ടെ ചുളി​വു​ക​ളി​ല്ലാത്ത മിനു​സ​മുള്ള ചർമത്തെ കുറിച്ച്‌ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ടാ​റുണ്ട്‌. തങ്ങളുടെ ചർമത്തി​ന്റെ രഹസ്യം തനക്കാ വൃക്ഷത്തിൽനി​ന്നു ലഭിക്കുന്ന ഒരുതരം സൗന്ദര്യ​വർധക വസ്‌തു​വാ​ണെന്ന്‌ അവിടത്തെ സ്‌ത്രീ​കൾ പറയുന്നു. വ്യാപ​ക​മാ​യി ഉപയോ​ഗി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന, ഇളം സ്വർണ നിറമുള്ള ഈ വസ്‌തു​വി​ന്റെ പേരും തനക്കാ എന്നുതന്നെ. മരക്കൊ​മ്പി​ന്റെ ഒരു കഷണം വെള്ളം ചേർത്ത്‌ പരന്ന കട്ടിയുള്ള ഒരു കല്ലിൽ ഉരയ്‌ക്കു​മ്പോൾ കിട്ടുന്ന കുഴമ്പു​രൂ​പ​ത്തി​ലുള്ള പദാർഥം സ്‌ത്രീ​കൾ കലാപ​ര​മായ രീതി​യിൽ മുഖത്തു തേച്ചു പിടി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ഈ ലേപന​ത്തിന്‌ ശരീര ധാതു​ക്കളെ സങ്കോ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള കഴിവുണ്ട്‌. മുഖത്തി​നു കുളിർമ നൽകു​ന്ന​തി​നു പുറമേ തനക്കാ ഉഷ്‌ണ​മേ​ഖലാ സൂര്യന്റെ കടുത്ത രശ്‌മി​ക​ളിൽനി​ന്നുള്ള ഒരു സംരക്ഷ​ണ​മാ​യും ഉതകുന്നു.

മ്യാൻമാ​റി​ലെ പുരു​ഷ​ന്മാ​രു​ടെ​യും സ്‌ത്രീ​ക​ളു​ടെ​യും സാധാരണ വേഷം ലുങ്കി​യാണ്‌. ഏകദേശം രണ്ടു മീറ്റർ നീളമുള്ള ഒരു തുണി​യു​ടെ രണ്ടറ്റവും കൂട്ടി​ത്തു​ന്നി, വളരെ എളുപ്പ​ത്തിൽ അത്‌ ഉണ്ടാക്കാം. ലുങ്കി വട്ടത്തിൽ പിടിച്ച്‌ അതിന​ക​ത്തേക്കു കയറിയ ശേഷം സ്‌ത്രീ​കൾ അത്‌ അരയിൽ ചുറ്റി​യെ​ടുത്ത്‌ ബാക്കി വരുന്ന ഭാഗം അരയിൽ കുത്തുന്നു. എന്നാൽ പുരു​ഷ​ന്മാ​രാ​കട്ടെ, അത്‌ രണ്ടു വശത്തു​നി​ന്നും മുന്നി​ലേക്ക്‌ എടുത്ത്‌ അയച്ചു കെട്ടു​ക​യാണ്‌ ചെയ്യാറ്‌. ഒഴുകി കിടക്കുന്ന മാന്യ വസ്‌ത്ര​മായ ലുങ്കി ഉഷ്‌ണ​മേ​ഖ​ല​യിൽ താമസി​ക്കു​ന്ന​വർക്കു വളരെ യോജി​ച്ച​താണ്‌.

മ്യാൻമാ​റി​ലെ കമ്പോ​ളങ്ങൾ സന്ദർശി​ച്ചാൽ അവിടത്തെ ആളുകൾ നല്ല കലാവാ​സന ഉള്ളവരാ​ണെന്നു മനസ്സി​ലാ​കും. പട്ട്‌ നെയ്യു​ന്ന​തി​ലും കൈ​കൊണ്ട്‌ ആഭരണങ്ങൾ പണിയു​ന്ന​തി​ലും മരപ്പണി​യി​ലു​മെ​ല്ലാം അവർ നിപു​ണ​രാണ്‌. തേക്ക്‌, പഡൗക്‌ തുടങ്ങിയ തടികൾ കൊണ്ട്‌ മനുഷ്യൻ, പുലി, കുതിര, പോത്ത്‌, ആന എന്നിവ​യു​ടെ​യെ​ല്ലാം മനോ​ഹ​ര​മായ രൂപങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കു​ന്നു. മേശയു​ടെ മുകൾ ഭാഗം, മുറി തിരി​ക്കാൻ ഉപയോ​ഗി​ക്കുന്ന മറകൾ, കസേരകൾ എന്നിങ്ങനെ നിത്യോ​പ​യോഗ സാധനങ്ങൾ പോലും സങ്കീർണ കൊത്തു​പ​ണി​ക​ളാൽ മോടി​പി​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ നിങ്ങൾക്ക്‌ എന്തെങ്കി​ലും വാങ്ങണ​മെ​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ വില പേശേണ്ടി വരും!

വാർണി​ഷു ചെയ്‌ത മനോ​ഹ​ര​മായ സാധന​സാ​മ​ഗ്രി​കൾ നിർമി​ക്കുന്ന കാര്യ​ത്തി​ലും മ്യാൻമാ​റി​ലെ ജനങ്ങൾ വിദഗ്‌ധ​രാണ്‌. കൊത്തു പണിക​ളോ​ടു​കൂ​ടിയ വൈവി​ധ്യ​മാർന്ന രൂപമാ​തൃ​ക​ക​ളാണ്‌ കോപ്പകൾ, തളികകൾ, പെട്ടികൾ എന്നിങ്ങ​നെ​യുള്ള സാധന​ങ്ങളെ സവി​ശേ​ഷ​ത​യു​ള്ള​താ​ക്കു​ന്നത്‌. ആദ്യം, മുളയു​ടെ ചീളുകൾ വേണ്ട ആകൃതി​യിൽ മിട​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കു​ന്നു. (ഗുണനി​ല​വാ​രം കൂടിയ വസ്‌തു​ക്കൾ നിർമി​ക്കു​ന്നത്‌ മുളയും കുതി​ര​രോ​മ​വും കൂട്ടി മിടഞ്ഞാണ്‌.) ഇതിന്മേൽ തിറ്റ്‌സേ വൃക്ഷത്തി​ന്റെ അഥവാ കോല​രക്കു മരത്തിന്റെ എണ്ണയും എല്ലു​പൊ​ടി കരിച്ച​തും കൂട്ടി ഉണ്ടാക്കുന്ന ഒരു തരം വാർണിഷ്‌ ഏഴു പ്രാവ​ശ്യം​വരെ പൂശുന്നു.

ഈ വാർണിഷ്‌ ഉണങ്ങി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞാൽ പണിക്കാ​രൻ ഉരുക്കു​കൊ​ണ്ടുള്ള ഒരു ഉപകരണം ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ അതിന്മേൽ എന്തെങ്കി​ലും ഒരു ഡിസൈൻ ആലേഖനം ചെയ്യും. പിന്നെ, അൽപ്പം പെയി​ന്റും പോളീ​ഷു​മെ​ല്ലാം പൂശി​ക്ക​ഴി​യു​മ്പോൾ ഒന്നാന്ത​ര​മൊ​രു കരകൗശല വസ്‌തു മാത്രമല്ല വീട്ടിൽ ഉപയോ​ഗ​പ്ര​ദ​മായ ഒരു വസ്‌തു​വും സൃഷ്ടി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു.

മതത്തിന്റെ വൻ സ്വാധീ​നം

മ്യാൻമാ​റി​ലെ ജനങ്ങളിൽ ഏകദേശം 85 ശതമാ​ന​വും ബുദ്ധമ​ത​ക്കാ​രാണ്‌. ബാക്കി​യു​ള്ളവർ പ്രധാ​ന​മാ​യും ഇസ്ലാം മതക്കാ​രും ക്രൈ​സ്‌ത​വ​രു​മാണ്‌. തെക്കു​കി​ഴക്കൻ ഏഷ്യയു​ടെ മിക്ക ഭാഗങ്ങ​ളി​ലെ​യും പോ​ലെ​തന്നെ മ്യാൻമാ​റി​ലും മതം ജനജീ​വി​തത്തെ വലിയ തോതിൽ സ്വാധീ​നി​ക്കു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും അവിടത്തെ ചില മതാചാ​രങ്ങൾ സന്ദർശ​കർക്ക്‌ തീർത്തും അപരി​ചി​തം ആയിരു​ന്നേ​ക്കാം.

ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ബുദ്ധ സന്ന്യാ​സി​മാർ സ്‌ത്രീ​കളെ സ്‌പർശി​ക്കി​ല്ലെന്നു പ്രതിജ്ഞ ചെയ്യുന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ അവരോ​ടുള്ള ആദരവു നിമിത്തം അവരുടെ അടു​ത്തേക്ക്‌ പോകാ​തി​രി​ക്കാൻ സ്‌ത്രീ​കൾ ശ്രദ്ധി​ക്കു​ന്നു. മതാചാ​രങ്ങൾ ബസ്‌ യാത്ര​യോ​ടുള്ള ബന്ധത്തിൽ പോലും ദൃശ്യ​മാണ്‌. “ലക്ഷ്യസ്ഥാ​നത്ത്‌ എപ്പോ​ഴാണ്‌ എത്തുക​യെന്ന്‌ ദയവായി ഡ്രൈ​വ​റോ​ടു ചോദി​ക്ക​രുത്‌” എന്ന്‌ ബസ്സിൽ എഴുതി​വെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ കാണു​മ്പോൾ പാശ്ചാത്യ ദേശത്തു​നി​ന്നുള്ള ഒരു സന്ദർശകൻ അതിശ​യി​ച്ചു പോ​യേ​ക്കാം. ഡ്രൈ​വർമാർ ക്ഷമയി​ല്ലാത്ത യാത്ര​ക്കാ​രു​ടെ ചോദ്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ മറുപടി പറഞ്ഞ്‌ മടുത്ത​തി​നാ​ലാ​ണോ അങ്ങനെ എഴുതി​വെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌? അല്ല! അത്തര​മൊ​രു ചോദ്യം ‘നതുകളെ’ അഥവാ ആത്മാക്കളെ അപ്രീ​തി​പ്പെ​ടു​ത്തു​മെ​ന്നും അവർ ബസ്‌ വൈകി​ക്കു​മെ​ന്നും അവിടത്തെ ബുദ്ധമ​ത​ക്കാർ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു!

മ്യാൻമാ​റി​ന്റെ ചരിത്രം

മ്യാൻമാ​റി​ന്റെ ഏറ്റവും പുരാ​ത​ന​മായ ചരി​ത്രത്തെ കുറി​ച്ചുള്ള വ്യക്തമായ രേഖക​ളില്ല. എന്നാൽ അയൽരാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ നിരവധി ഗോ​ത്രങ്ങൾ ഈ ദേശ​ത്തേക്കു കുടി​യേ​റു​ക​യാണ്‌ ഉണ്ടായത്‌ എന്നു കരുത​പ്പെ​ടു​ന്നു. അതിൽ മോൻ വർഗക്കാ​രാണ്‌ ദേശത്തിന്‌ “സുവർണ ഭൂമി” എന്നർഥ​മുള്ള ‘തൂവു​ണ​ഭൂ​മി’ എന്ന പേർ നൽകി​യത്‌ എന്നു പറയ​പ്പെ​ടു​ന്നു. ടിബെ​റ്റോ-ബർമാ​ക്കാർ ഹിമാ​ല​യ​ത്തി​ന്റെ കിഴക്കു​ഭാ​ഗ​ത്തു​നി​ന്നും തായ്‌ ഗോ​ത്ര​ക്കാർ ഇപ്പോ​ഴത്തെ തെക്കു​പ​ടി​ഞ്ഞാ​റൻ ചൈന​യിൽനി​ന്നും വന്നവരാണ്‌. മ്യാൻമാ​റി​ന്റെ ദുർഘടം പിടിച്ച ഭൂപ്ര​കൃ​തി ഗോ​ത്ര​ങ്ങളെ തമ്മിൽ അകറ്റി നിറുത്തി. ഇന്ന്‌ ഇവിടെ കാണുന്ന അനവധി ഗോ​ത്ര​ങ്ങൾക്കും ഭാഷാ​ക്കൂ​ട്ട​ങ്ങൾക്കും നിദാനം ഇതാണ്‌.

ഇന്ത്യയിൽ പുതു​താ​യി കോളനി സ്ഥാപിച്ച ബ്രിട്ടീ​ഷു​കാർ 19-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ന്റെ ആദ്യം ഇവി​ടേ​ക്കും വന്നുതു​ടങ്ങി. ആദ്യം അവർ ദക്ഷിണ മേഖല​യിൽ വേരു​റ​പ്പി​ക്കു​ക​യും ക്രമേണ മുഴു രാജ്യ​ത്തെ​യും അധീന​ത​യി​ലാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. 1886 ആയപ്പോ​ഴേ​ക്കും അന്ന്‌ ബർമ എന്നറി​യ​പ്പെ​ട്ടി​രുന്ന മ്യാൻമാർ ബ്രിട്ടീഷ്‌ ഇന്ത്യയു​ടെ ഭാഗമാ​യി​ത്തീർന്നി​രു​ന്നു.

രണ്ടാം ലോക​മ​ഹാ​യുദ്ധ കാലത്ത്‌ ഈ ദേശം കടുത്ത പോരാ​ട്ട​ത്തി​നു വേദി​യാ​യി. ഏതാനും മാസങ്ങൾക്കകം, 1942-ൽ ജാപ്പനീസ്‌ സൈന്യം ബ്രിട്ടീ​ഷു​കാ​രെ അവി​ടെ​നി​ന്നും തുരത്തി. തുടർന്ന്‌ കുപ്ര​സിദ്ധ “മരണ റെയിൽപ്പാ​ളം” പണിയ​പ്പെട്ടു. ദുർഘ​ട​മായ വനാന്ത​ര​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ​യും പർവത​പ്ര​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ​യും പണിത 400 കിലോ​മീ​റ്റർ നീളമുള്ള ഈ പാളം ബർമയി​ലെ താംപ്പ്യൂ​സയ പട്ടണ​ത്തെ​യും തായ്‌ലൻഡി​ലെ നോങ്‌ പ്ലാഡുക്ക്‌ പട്ടണ​ത്തെ​യും തമ്മിൽ ബന്ധിപ്പി​ച്ചു. ലോഹ ക്ഷാമം നിമിത്തം മധ്യ മലയയി​ലെ (ഇപ്പോൾ മലേഷ്യ) നിരവധി പാളങ്ങൾ പൊളി​ച്ചാണ്‌ ഈ പാളത്തി​ന്റെ ഭൂരി​ഭാ​ഗ​വും പണിതത്‌. ഈ പദ്ധതി​യു​ടെ ചെറി​യൊ​രു ഭാഗം—ക്വൈ നദിയു​ടെ മുകളി​ലൂ​ടെ​യുള്ള പാലം പണി—പിന്നീട്‌ ജനപ്രീ​തി​യാർജിച്ച ഒരു സിനി​മ​യു​ടെ ഇതിവൃ​ത്ത​മാ​യി​ത്തീർന്നു.

നാനൂറ്‌ ആനകളു​ടെ സഹായ​ത്തോ​ടെ 3,00,000-ത്തിലധി​കം ആളുകൾ—യുദ്ധ തടവു​കാ​രും ഇന്ത്യയി​ലെ​യും ബർമയി​ലെ​യും ജനങ്ങളും—ചേർന്നാണ്‌ പാളം പണിതത്‌. പതിനാ​യി​ര​ക്ക​ണ​ക്കിന്‌ ആളുകൾ പണിക്കി​ട​യിൽ മരിച്ചു. സഖ്യക​ക്ഷി​ക​ളു​ടെ കൂടെ​ക്കൂ​ടെ​യുള്ള ബോം​ബാ​ക്ര​മണം നിമിത്തം ഈ റെയിൽപ്പാ​ളം​കൊണ്ട്‌ വലിയ ഉപയോ​ഗ​മൊ​ന്നും ഉണ്ടായില്ല. ക്രമേണ ഈ പാളം പൂർണ​മാ​യും ഉപേക്ഷി​ക്ക​പ്പെട്ടു. പാളത്തി​ന്റെ മിക്ക ഭാഗങ്ങ​ളും പൊളി​ച്ചു മാറ്റി പിന്നീട്‌ മറ്റിട​ങ്ങ​ളി​ലെ പണിക്കാ​യി ഉപയോ​ഗി​ച്ചു.

ബ്രിട്ടീ​ഷു​കാർ വീണ്ടും പടവെട്ടി 1945-ൽ ഈ രാജ്യം ജപ്പാൻകാ​രു​ടെ കൈയിൽനി​ന്നു തിരി​ച്ചു​പി​ടി​ച്ചു. എന്നാൽ അവരുടെ ഭരണം അധികം നീണ്ടു​നി​ന്നില്ല, 1948 ജനുവരി 4-ന്‌ ബർമ ബ്രിട്ടീഷ്‌ ആധിപ​ത്യ​ത്തിൽനി​ന്നു സ്വാത​ന്ത്ര്യം നേടി. 1989 ജൂൺ 22-ാം തീയതി ഐക്യ​രാ​ഷ്‌ട്രങ്ങൾ മ്യാൻമാർ എന്ന പുതിയ പേരിന്‌ അംഗീ​കാ​രം നൽകി.

സുവർണ തലസ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ നാട്‌

കഴിഞ്ഞ നൂറ്റാ​ണ്ടു​ക​ളിൽ പല പ്രാവ​ശ്യം മ്യാൻമാ​റി​ന്റെ തലസ്ഥാ​ന​ത്തി​നു മാറ്റം വന്നിട്ടുണ്ട്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌ സുവർണ നഗരം എന്നു പൊതു​വേ വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന മാൻഡലേ മ്യാൻമാ​റി​ന്റെ ഹൃദയ​ഭാ​ഗത്തു സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നു. വ്യത്യസ്‌ത കാലഘ​ട്ട​ങ്ങ​ളിൽ പണിത നൂറു​ക​ണ​ക്കിന്‌ പഗോ​ഡ​ക​ളുള്ള 5,00,000 പേർ പാർക്കുന്ന ഈ നഗരമാ​യി​രു​ന്നു ബ്രിട്ടീഷ്‌ അധിനി​വേ​ശ​ത്തി​നു തൊട്ടു മുമ്പത്തെ തലസ്ഥാനം. മിൻഡോൺ രാജാവ്‌ 1857-ൽ തനിക്കും റാണി​മാർക്കു​മാ​യി ഇവിടെ ഒരു വലിയ കൊട്ടാ​രം പണിതത്‌ ഈ നഗരത്തെ ഉന്നത സ്ഥാന​ത്തേക്ക്‌ ഉയർത്തി. 4 ചതുരശ്ര കിലോ​മീ​റ്റ​റുള്ള പഴയ നഗരം 8 മീറ്റർ ഉയരമുള്ള ഒരു മതിൽക്കെ​ട്ടി​നു​ള്ളി​ലാണ്‌ സ്ഥിതി ചെയ്യു​ന്നത്‌. മതിലി​ന്റെ ചുവട്ടി​ലത്തെ വീതി 3 മീറ്ററാണ്‌. ഈ മതിലി​നോ​ടു ചേർന്ന്‌ 70 മീറ്റർ വീതി​യുള്ള ഒരു കിടങ്ങു​മുണ്ട്‌.

ബ്രിട്ടീ​ഷു​കാർ 1885-ൽ മിൻഡോ​ണി​ന്റെ അനന്തരാ​വ​കാ​ശി​യായ തീബൗ രാജാ​വി​നെ ഇന്ത്യയി​ലേക്കു നാടു​ക​ടത്തി. എന്നാൽ അവർ കൊട്ടാ​രം നശിപ്പി​ച്ചില്ല. എങ്കിലും രണ്ടാം ലോക​മ​ഹാ​യുദ്ധ കാലത്ത്‌ കൊട്ടാ​രം പൂർണ​മാ​യി അഗ്നിക്കി​ര​യാ​യി. എന്നാൽ നിശ്ചയ​ദാർഢ്യ​ത്തോ​ടെ മ്യാൻമാ​റി​ലെ ജനങ്ങൾ കൊട്ടാ​ര​ത്തി​ന്റെ​യും അതി​നോ​ടു ചേർന്നു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ചുവപ്പും സ്വർണ​വും കൂടിയ പ്രൗഢ​ഗം​ഭീ​ര​മായ തടി​ക്കെ​ട്ടി​ട​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും തനി പകർപ്പ്‌ അവ സ്ഥിതി​ചെ​യ്‌തി​രുന്ന അതേ സ്ഥാനത്തു തന്നെ പണിതു​യർത്തി. ഇന്ന്‌ ഇവിടം സന്ദർശി​ക്കു​ന്ന​വർക്ക്‌ ഇതു കാണാൻ കഴിയും.

മാൻഡ​ലേ​യിൽനിന്ന്‌ നദി ഒഴുകുന്ന ദിശയിൽ 200 കിലോ​മീ​റ്റർ പോയാൽ പഗാനിൽ എത്തും. ഇതും ഒരു മുൻ തലസ്ഥാ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു. ക്രിസ്‌തു​വർഷ​ത്തി​ന്റെ ആദ്യ സഹസ്രാ​ബ്ദ​ത്തിൽ സ്ഥാപിച്ച ഈ നഗരം 11-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ പ്രൗഢി​യു​ടെ കൊടു​മു​ടി​യിൽ എത്തി. എന്നാൽ വെറും 200 വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം നഗരം ഉപേക്ഷി​ക്ക​പ്പെട്ടു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ഏതാനും ചെറിയ ഗ്രാമ​ങ്ങ​ളി​ലും അവയുടെ പരിസ​ര​ങ്ങ​ളി​ലു​മാ​യി ചിതറി​ക്കി​ട​ക്കുന്ന തകർന്ന നൂറു​ക​ണ​ക്കി​നു ക്ഷേത്ര​ങ്ങ​ളും പഗോ​ഡ​ക​ളും കഴിഞ്ഞ​കാല പ്രൗഢി​യു​ടെ സാക്ഷ്യ​പ​ത്ര​ങ്ങ​ളാണ്‌.

ഇന്നത്തെ തലസ്ഥാ​ന​മായ യാൻഗോൺ (1989 വരെ റംഗൂൺ എന്നായി​രു​ന്നു ഇതിന്റെ ഔദ്യോ​ഗിക പേര്‌) 30 ലക്ഷത്തി​ല​ധി​കം ജനങ്ങൾ പാർക്കുന്ന ഒരു സജീവ നഗരമാണ്‌. കാറു​ക​ളും ബസ്സുക​ളും ഇരുവ​ശ​വും തുറന്ന ടാക്‌സി​ക​ളും ഹോൺ മുഴക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ നിരത്തു​ക​ളി​ലൂ​ടെ ചീറി​പ്പാ​യു​ന്നു. രണ്ടു വശത്തും മരങ്ങൾ നട്ടു പിടി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടുള്ള യാൻഗോ​ണി​ന്റെ വീതി കൂടിയ നിരത്തു​ക​ളി​ലൂ​ടെ പോകു​മ്പോൾ ബ്രിട്ടീഷ്‌ അധിനി​വേ​ശ​ത്തി​ന്റെ ബാക്കി​പ​ത്ര​ങ്ങ​ളായ അനവധി പഴയ കെട്ടി​ടങ്ങൾ കാണാം, ഒപ്പം അംബര​ചും​ബി​ക​ളായ ആധുനിക ഹോട്ട​ലു​ക​ളും ഓഫീസ്‌ കെട്ടി​ട​ങ്ങ​ളും.

കൂടാതെ, 2,500 വർഷം പഴക്കമുള്ള ഷ്വേഡ​ഗോൺ പഗോ​ഡ​യു​ടെ 98 മീറ്റർ ഉയരമുള്ള സ്വർണം പൂശിയ താഴി​ക​ക്കു​ട​വും പോയ നാളു​ക​ളി​ലെ സമൃദ്ധി​യെ​യും വാസ്‌തു​ശിൽപ്പ​കലാ വൈഭ​വ​ത്തെ​യും വിളി​ച്ച​റി​യി​ക്കു​ന്നു. ഏതാണ്ട്‌ 7,000 വജ്രങ്ങ​ളും മറ്റ്‌ അമൂല്യ രത്‌ന​ങ്ങ​ളും ഇതിലു​ണ്ട​ത്രേ! അതിന്റെ അഗ്രം 76 കാരറ്റുള്ള ഒരു വജ്രത്താൽ അലങ്കരി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. മ്യാൻമാ​റി​ലെ പല പഴയ കെട്ടി​ട​ങ്ങ​ളെ​യും പോ​ലെ​തന്നെ ഷ്വേഡ​ഗോ​ണി​നും ഭൂകമ്പ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും യുദ്ധങ്ങ​ളു​ടെ​യും ആഘാതം ഏൽക്കേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ട്‌. അതിനാൽ അതിന്റെ മിക്ക ഭാഗങ്ങ​ളും പുതു​ക്കി​പ്പ​ണി​തി​ട്ടു​ള്ള​വ​യാണ്‌.

എന്നാൽ യാൻഗോ​ണി​ന്റെ യഥാർഥ ആകർഷണം അവിടത്തെ സ്വർണം പൂശിയ സൂലെ പഗോ​ഡ​യാ​ണെന്ന്‌ പറയു​ന്നവർ ഉണ്ട്‌. നാൽപ്പ​ത്താറ്‌ മീറ്റർ ഉയരമുള്ള സൂലെ പഗോ​ഡ​യ്‌ക്ക്‌ 2,000 വർഷം പഴക്കമുണ്ട്‌. നാല്‌ പ്രമുഖ നഗരവീ​ഥി​കൾ വന്നു ചേരുന്ന ജങ്‌ഷ​നിൽ ഒരു ഗതാഗത നിയന്ത്രണ സ്ഥാനമാ​യി അതു നില​കൊ​ള്ളു​ന്നു. പഗോ​ഡ​യ്‌ക്കു ചുറ്റും അനേകം കടകളും കാണാം.

ആത്മീയ സ്വർണം

മൂല്യ​മേ​റിയ സ്വർണത്തെ, ആത്മീയ സ്വർണത്തെ വിലമ​തി​ക്കുന്ന ആളുകളെ അന്വേ​ഷിച്ച്‌ 1914-ൽ രണ്ട്‌ അന്താരാ​ഷ്‌ട്ര ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​കൾ (യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ അന്ന്‌ അങ്ങനെ​യാണ്‌ അറിയ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നത്‌) ഇന്ത്യയിൽനിന്ന്‌ റംഗൂ​ണിൽ എത്തി. 1928-ലും 1930-ലും കൂടുതൽ മിഷന​റി​മാർ എത്തി​ച്ചേർന്നു. 1939 ആയപ്പോ​ഴേ​ക്കും 28 സാക്ഷികൾ അടങ്ങുന്ന മൂന്നു സഭകൾ സ്ഥാപി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു. 1938 വരെ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ ബോം​ബെ​യിൽ പ്രവർത്തി​ച്ചി​രുന്ന ഇന്ത്യാ ബ്രാഞ്ചാണ്‌ അവിടത്തെ വേലയു​ടെ മേൽനോ​ട്ടം വഹിച്ചി​രു​ന്നത്‌. പിന്നീട്‌ ആ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം ഓസ്‌​ട്രേ​ലിയ ബ്രാഞ്ച്‌ ഏറ്റെടു​ത്തു. രണ്ടാം ലോക​മ​ഹാ​യു​ദ്ധ​ത്തി​നു ശേഷം 1947-ൽ മ്യാൻമാ​റി​ന്റെ സ്വന്തം ബ്രാഞ്ച്‌ ഓഫീസ്‌ റംഗൂ​ണിൽ പ്രവർത്തനം ആരംഭി​ച്ചു.

പിന്നീട്‌, 1978 ജനുവ​രി​യിൽ ബ്രാഞ്ച്‌ ഓഫീസ്‌ ഇന്യാ റോഡി​ലേക്കു മാറ്റി. മൂന്നു നിലയുള്ള ഈ ഹെഡ്‌ക്വാർട്ടേ​ഴ്‌സ്‌ കെട്ടി​ട​മാണ്‌ മ്യാൻമാ​റി​ലെ ബെഥേൽ ഭവനം. 52 പേരട​ങ്ങുന്ന ബെഥേൽ കുടും​ബം രാജ്യത്തെ 3,000-ത്തോളം സജീവ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ ആവശ്യ​ങ്ങൾക്കാ​യി കരുതു​ന്ന​തിൽ തിരക്കി​ട്ടു പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്നു. മ്യാൻമാ​റിൽ അനേകം ഗോത്ര ഭാഷകൾ ഉള്ളതി​നാൽ ബ്രാഞ്ചിൽ നടക്കുന്ന ഒരു പ്രധാന വേല പരിഭാ​ഷ​യാണ്‌.

യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ കഠിനാ​ധ്വാ​നം സുവർണ ഭൂമി​യു​ടെ വിഭവ​സ​മൃ​ദ്ധിക്ക്‌ കൂടു​ത​ലാ​യി സംഭാവന ചെയ്യുന്നു. (g01 12/08)

[17-ാം പേജിലെ മാപ്പ്‌]

(പൂർണ​രൂ​പ​ത്തിൽ കാണു​ന്ന​തിന്‌ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രണം നോക്കുക)

ബംഗ്ലാ ദേശ്‌

ഇന്ത്യ

ചൈന

ലാവോസ്‌

തായ്‌ലൻഡ്‌

മ്യാൻമാർ

മാൻഡലേ

പഗാൻ

യാൻഗോൺ

ബംഗാൾ ഉൾക്കടൽ

[കടപ്പാട്‌]

Mountain High Maps® Copyright © 1997 Digital Wisdom, Inc.

[17-ാം പേജിലെ ചിത്രങ്ങൾ]

മുകളിൽനിന്ന്‌: പുരു​ഷ​ന്മാ​രും സ്‌ത്രീ​ക​ളും ധരിക്കു​ന്നത്‌ ലുങ്കി​യാണ്‌; ചെറു​പ്രാ​യ​ക്കാ​ര​നായ ഒരു ബുദ്ധമത സന്ന്യാസി; മുഖത്തു “തനക്കാ” പുരട്ടിയ സ്‌ത്രീ​കൾ

[18-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ഒരു നിലക്കടല പാടത്ത്‌ സാക്ഷീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു

[18-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

തടിയിൽ കൊത്തി​യു​ണ്ടാ​ക്കിയ വസ്‌തു​ക്കൾ പ്രാ​ദേ​ശിക മാർക്ക​റ്റിൽ ലഭ്യമാണ്‌

[കടപ്പാട്‌]

chaang.com

[18-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

മുകൾ ഭാഗം വാർണി​ഷു ചെയ്‌ത മേശയിൽ ഡിസൈൻ ആലേഖനം ചെയ്യുന്നു

[18-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

വാർണിഷു ചെയ്‌ത മനോ​ഹ​ര​മായ ഒരു പാത്രം

[കടപ്പാട്‌]

chaang.com

[20-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

യഹോവയുടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ മ്യാൻമാർ ബ്രാഞ്ച്‌ ഓഫീസ്‌

[16-ാം പേജിലെ ചിത്ര​ങ്ങൾക്ക്‌ കടപ്പാട്‌]

© Jean Leo Dugast/Panos