ഞാൻ ഒരു “ധൂർത്ത​പു​ത്രൻ” ആയിരു​ന്നു

മെറോസ്‌ വില്യം സൺഡേ പറഞ്ഞ​പ്ര​കാ​രം

ദൈവത്തെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കാൻ ബാല്യ​ത്തിൽത്തന്നെ എന്നെ പഠിപ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു; എന്നാൽ 18-ാം വയസ്സിൽ ഞാൻ വീടു​വി​ട്ടി​റങ്ങി. പിന്നീ​ടുള്ള 13 വർഷം യേശു​വി​ന്റെ ഉപമയി​ലെ ധൂർത്ത​പു​ത്ര​ന്റേ​തു​പോ​ലു​ള്ളൊ​രു ജീവിതം നയിച്ചു. (ലൂക്കൊസ്‌ 15:11-24) മയക്കു​മ​രു​ന്നു വ്യാപാ​രി​യാ​യി​ത്തീർന്ന ഞാൻ എന്റെ ജീവിതം നശിപ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ജീവി​ത​ഗ​തി​ക്കു മാറ്റം​വ​രു​ത്താ​നും മടങ്ങി​വ​രാ​നും വഴിത്തി​രി​വാ​യത്‌ എന്താ​ണെന്നു ഞാൻ പറയട്ടെ.

ഒരു ക്രിസ്‌തീയ കുടും​ബ​ത്തിൽ, ഒമ്പതു മക്കളിൽ രണ്ടാമ​ത്ത​വ​നാ​യി 1956-ൽ ഞാൻ ജനിച്ചു. തെക്കു​പ​ടി​ഞ്ഞാ​റൻ നൈജീ​രി​യ​യി​ലെ ഇലേഷാ പട്ടണത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു ഞങ്ങളുടെ താമസം. കത്തോ​ലി​ക്ക​നാ​യി ജനിച്ചു​വ​ളർന്ന എന്റെ ഡാഡിക്ക്‌1945-ൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ അങ്കിളിൽനിന്ന്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കിന്നരംa എന്ന പുസ്‌തകം ലഭിച്ചു. അതു വായി​ച്ച​ശേഷം അദ്ദേഹം യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കളെ കണ്ടെത്താൻ അന്വേ​ഷണം ആരംഭി​ച്ചു. 1946-ൽ ഡാഡി സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റു, താമസി​യാ​തെ മമ്മിയും.

കുട്ടി​ക്കാ​ലത്ത്‌ യഹോവ എനിക്ക്‌ എത്രമാ​ത്രം യഥാർഥ​മാ​യി​രു​ന്നെ​ന്നോ! മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളോ​ടൊ​പ്പം എത്ര തീക്ഷ്‌ണ​ത​യോ​ടെ​യാ​ണു ഞാൻ പ്രസം​ഗ​വേ​ല​യിൽ ഏർപ്പെ​ട്ടത്‌, അതെല്ലാം ഇന്നും എന്റെ മനസ്സിൽ തങ്ങിനിൽക്കു​ന്നു. ഡാഡി​യാണ്‌ എന്നെ ബൈബിൾ പഠിപ്പി​ച്ചത്‌. എന്നാൽ ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ, ഞങ്ങളുടെ സഞ്ചാര മേൽവി​ചാ​ര​ക​നായ ഒബാരാ സഹോ​ദ​രന്റെ ഭാര്യ ആലീസും അധ്യയനം എടുത്തി​രു​ന്നു. ഞാൻ ഒരു മുഴു​സമയ ശുശ്രൂ​ഷകൻ ആകണ​മെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളു​ടെ ആഗ്രഹം. എന്നാൽ അതിനു​മു​മ്പു സെക്കൻഡറി സ്‌കൂൾ വിദ്യാ​ഭ്യാ​സം പൂർത്തി​യാ​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ അമ്മ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെട്ടു.

16-ാം വയസ്സിൽ സ്‌കൂ​ളിൽ ചേർന്ന​യു​ട​നെ​തന്നെ ഞാൻ പക്ഷേ, ബൈബിൾ തത്ത്വങ്ങൾ ആദരി​ക്കാത്ത കുട്ടി​ക​ളു​മാ​യി ചങ്ങാത്ത​ത്തി​ലാ​യി. അത്‌ എത്ര ബുദ്ധി​മോ​ശ​മാ​യി​രു​ന്നെ​ന്നോ! ഏറെക്ക​ഴി​യും​മുമ്പ്‌, ഞാൻ പുകവ​ലി​ക്കാ​നും അധാർമിക ജീവിതം നയിക്കാ​നും തുടങ്ങി. പുതിയ ജീവി​ത​രീ​തി ക്രിസ്‌തീയ യോഗ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ ലഭിച്ചി​രുന്ന മാർഗ​നിർദേ​ശ​ങ്ങൾക്കു ചേർച്ച​യി​ല​ല്ലെന്നു തിരി​ച്ച​റിഞ്ഞ ഞാൻ യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കു​ന്ന​തും വീടു​തോ​റു​മുള്ള ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ ഏർപ്പെ​ടു​ന്ന​തും നിറുത്തി. അതു മാതാ​പി​താ​ക്കളെ ദുഃഖ​ത്തി​ലാ​ഴ്‌ത്തി​യെ​ങ്കി​ലും അവരുടെ വികാ​രങ്ങൾ ഞാൻ കണക്കി​ലെ​ടു​ത്തില്ല.

വീടു​വി​ട്ടി​റ​ങ്ങു​ന്നു

സെക്കൻഡറി സ്‌കൂൾ പഠനം ആരംഭിച്ച്‌ രണ്ടു വർഷം കഴിഞ്ഞ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും ഞാൻ വീടു​വി​ട്ടി​റങ്ങി. അയൽപ​ക്കത്തെ കൂട്ടു​കാ​രോ​ടൊ​പ്പം താമസ​മാ​ക്കിയ ഞാൻ പക്ഷേ, ഇടയ്‌ക്കൊ​ക്കെ ആരുമ​റി​യാ​തെ വീട്ടിൽക്ക​ടന്ന്‌ കയ്യിൽക്കി​ട്ടുന്ന ആഹാര​സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളു​മെ​ടു​ത്തു സ്ഥലംവി​ടു​മാ​യി​രു​ന്നു. മനസ്സു​മ​ടുത്ത്‌ ഡാഡി എന്റെ സ്‌കൂൾ ഫീസ്‌ അടയ്‌ക്കാ​തെ​യാ​യി. അങ്ങനെ​യെ​ങ്കി​ലും ഞാൻ നന്നാകു​മെന്ന്‌ അദ്ദേഹം കരുതി.

ഏതായാ​ലും അതിനി​ടെ എനി​ക്കൊ​രു സ്‌കോ​ളർഷിപ്പ്‌ ലഭിച്ചു. സ്‌കോ​ട്ട്‌ലൻഡിൽനിന്ന്‌ എന്റെ സ്‌പോൺസർ സ്‌കൂൾഫീ​സും ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ സമ്മാന​ങ്ങ​ളും കൂട്ടത്തിൽ പണവും അയച്ചു​ത​ന്നി​രു​ന്നു. ഈ കാലയ​ള​വിൽ എന്റെ മറ്റു രണ്ടു സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രും​കൂ​ടെ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളോ​ടൊ​ത്തുള്ള സഹവാസം നിറു​ത്തി​യത്‌ മാതാ​പി​താ​ക്കൾക്കു തീരാ​ദുഃ​ഖ​ത്തി​നു കാരണ​മാ​യി. തിരി​ഞ്ഞു​വ​രാൻ മമ്മി പല പ്രാവ​ശ്യം കരഞ്ഞ​പേ​ക്ഷി​ച്ചു. അപ്പോ​ഴൊ​ക്കെ എനിക്കു വിഷമം തോന്നി​യി​രു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും മാറ്റം​വ​രു​ത്താ​നൊ​ന്നും ഞാൻ തുനി​ഞ്ഞില്ല.

വൻനഗ​ര​ങ്ങ​ളിൽ

1977-ൽ വിദ്യാ​ഭ്യാ​സം പൂർത്തി​യാ​ക്കി​യ​ശേഷം ഞാൻ ലാഗോ​സി​ലേക്കു പോകു​ക​യും ഒരു തൊഴിൽ സമ്പാദി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. കുറച്ചു കാലത്തി​നു​ള്ളിൽ, നിയമ​വി​രു​ദ്ധ​മായ മാർഗ​ത്തി​ലൂ​ടെ കുറേ പണം സ്വരൂ​പിച്ച്‌ ഒരു ടാക്‌സി കാർ വാങ്ങി. കൂടുതൽ പണം വന്നു തുടങ്ങി​യ​തോ​ടെ ഞാൻ മയക്കു​മ​രുന്ന്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​നും തുടങ്ങി. നിശാ​ക്ല​ബു​ക​ളി​ലും വേശ്യാ​ല​യ​ങ്ങ​ളി​ലും ഞാൻ സ്ഥിരം​സ​ന്ദർശ​ക​നാ​യി. ലാഗോ​സി​ലെ ജീവിതം മടുത്തു തുടങ്ങി​യ​തി​നാൽ 1981-ൽ ലണ്ടനി​ലേക്കു പോയി. അവി​ടെ​നി​ന്നു ബെൽജി​യ​ത്തിൽ എത്തിയ ഞാൻ ഫ്രഞ്ച്‌ പഠിക്കു​ക​യും ഒരു റസ്റ്ററന്റിൽ അംശകാ​ലാ​ടി​സ്ഥാ​ന​ത്തിൽ ജോലി​നോ​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും കാറു​ക​ളും ഇലക്‌​ട്രോ​ണിക്‌ ഉപകര​ണ​ങ്ങ​ളും നൈജീ​രി​യ​യി​ലേക്കു കയറ്റി​യ​യ്‌ക്കു​ന്ന​തി​നാണ്‌ എന്റെ സമയത്തിൽ ഏറിയ​പ​ങ്കും ഞാൻ വിനി​യോ​ഗി​ച്ചത്‌.

എന്നെ കണ്ടുമു​ട്ടി ഒരു ബൈബി​ള​ധ്യ​യനം നടത്താൻ അഭ്യർഥി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഡാഡി ബെൽജി​യ​ത്തി​ലെ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ ബ്രാഞ്ച്‌ ഓഫീ​സി​ലേക്ക്‌ എഴുതി. പക്ഷേ സാക്ഷികൾ സന്ദർശി​ച്ച​പ്പോ​ഴൊ​ന്നും അവരെ ശ്രദ്ധി​ക്കാൻ ഞാൻ കൂട്ടാ​ക്കി​യില്ല. ശൂശ്രൂ​ഷ​യ്‌ക്കു​ശേഷം തീറ്റയും കുടി​യും കളിയു​മൊ​ക്കെ​യാ​യി സമയം ചെലവ​ഴി​ച്ചി​രുന്ന മറ്റൊരു മതവി​ഭാ​ഗ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം ഞാൻ ചേർന്നു.

മയക്കു​മ​രു​ന്നു വ്യാപാ​ര​ത്തി​ലേക്ക്‌

1982-ൽ ഞാൻ നൈജീ​രി​യ​യി​ലേക്ക്‌ ഒരു ആഡംബര കാർ കയറ്റി​യ​യ്‌ക്കു​ക​യും അത്‌ കസ്റ്റംസി​ലൂ​ടെ കടന്നു​പോ​കു​ന്നു​വെന്ന്‌ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്താൻ അവിടത്തെ തുറമു​ഖത്ത്‌ എത്തുക​യും ചെയ്‌തു. എന്നാൽ അതിന്റെ കസ്റ്റംസ്‌ ഡ്യൂട്ടി രേഖകൾ വ്യാജ​മാ​ണെന്നു ഓഫീ​സർമാർ കണ്ടെത്തി​യ​തി​നെ തുടർന്ന്‌ 40 ദിവസ​ത്തോ​ളം എനിക്കു കസ്റ്റഡി​യിൽ കഴി​യേ​ണ്ടി​വന്നു. ഏതായാ​ലും ഡാഡി എന്നെ ജാമ്യ​ത്തി​ലി​റക്കി. കേസു നടത്താൻ പണം ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ കുറെ ചരക്കു​മാ​യി—അക്കൂട്ട​ത്തിൽ ഏതാനും കിലോ മരിഹ്വാ​ന​യും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു—ഞാൻ ബെൽജി​യ​ത്തി​ലേക്കു തിരി​കെ​പ്പോ​യി. വ്യാജ രേഖകൾ ചമച്ചു എന്ന കുറ്റാ​രോ​പ​ണ​ത്തിൽനി​ന്നു വിമു​ക്ത​നാ​യ​ശേഷം ഞാൻ മയക്കു​മ​രു​ന്നു വ്യാപാ​ര​ത്തിൽ കാലു​റ​പ്പി​ച്ചു.

ഒരിക്കൽ നെതർലൻഡ്‌സിൽവെച്ച്‌ അറസ്റ്റി​ലാ​യ​തി​നെ തുടർന്ന്‌ ഇമി​ഗ്രേഷൻ ഓഫീ​സർമാർ എന്നെ നൈജീ​രി​യ​യി​ലേ​ക്കുള്ള ഒരു വിമാ​ന​ത്തിൽ തിരി​ച്ച​യച്ചു. മാർഗ​മ​ധ്യേ ഞാൻ മറ്റു മയക്കു​മ​രു​ന്നു വ്യാപാ​രി​കളെ കണ്ടുമു​ട്ടു​ക​യും ഒരു കൂട്ടു​വ്യാ​പാ​ര​ത്തി​നു തുടക്കം​കു​റി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. 1984 ജനുവ​രി​യിൽ ഞാൻ മറ്റൊരു ആഫ്രിക്കൻ രാജ്യ​ത്തേക്കു പോയി. അവിടത്തെ സംസാ​ര​ഭാ​ഷ​യാ​യി​രുന്ന ഫ്രഞ്ച്‌ വഴങ്ങു​മാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ പോലീ​സു​കാർ, സൈനി​കർ, ഇമി​ഗ്രേഷൻ ഓഫീ​സർമാർ എന്നിവ​രു​മാ​യി സൗഹൃദം സ്ഥാപി​ക്കാൻ എനിക്കു വേഗം കഴിഞ്ഞു. ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു കിലോ മരിഹ്വാ​ന അവി​ടേക്കു കടത്താൻ അങ്ങനെ ഞങ്ങൾക്കു സാധിച്ചു.

അറസ്റ്റും ജയിൽവാ​സ​വും

വീണ്ടും ഞാൻ കുഴപ്പ​ത്തിൽ ചെന്നു​ചാ​ടി. വിമാ​ന​ത്താ​വ​ള​ത്തിൽ ചരക്കു കടത്തി​വി​ടാൻ ഞാൻ ഏർപ്പാ​ടു​ചെ​യ്‌തി​രുന്ന ഒരു സൈനി​കോ​ദ്യോ​ഗസ്ഥൻ വരാൻ വൈകു​ക​യും അങ്ങനെ ഞാൻ അറസ്റ്റി​ലാ​കു​ക​യും ചെയ്‌തു. പോലീ​സി​ന്റെ ക്രൂര മർദന​മേറ്റ്‌ ഞാൻ അബോ​ധാ​വ​സ്ഥ​യി​ലാ​യി. ഒടുവിൽ അവർ എന്നെ ഒരു ആശുപ​ത്രി​യിൽ എത്തിച്ചു. ഞാൻ മരിച്ചു​പോ​കു​മെ​ന്നാണ്‌ അവർ കരുതി​യ​തെ​ങ്കി​ലും അങ്ങനെ സംഭവി​ച്ചില്ല. കുറ്റം ചുമത്ത​ലും വിചാ​ര​ണ​യും തടവു​ശി​ക്ഷ​യു​മെ​ല്ലാം അതേ തുടർന്നെത്തി.

തടവു​ശി​ക്ഷ കഴിഞ്ഞു പുറത്തു​വ​ന്ന​പ്പോ​ഴേ​ക്കും, എന്റെ വീടും സ്ഥലവു​മെ​ല്ലാം നോക്കാൻ ഏൽപ്പി​ച്ചി​രുന്ന സുഹൃത്ത്‌ അതെല്ലാം വിറ്റു​പെ​റു​ക്കി കടന്നു​ക​ള​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. ഉപജീ​വ​ന​മാർഗ​മെന്ന നിലയിൽ ഉടൻതന്നെ ഞാൻ മരിഹ്വാ​ന​യു​ടെ ബിസി​നസ്സ്‌ ആരംഭി​ച്ചു. എന്നാൽ പത്തു ദിവസ​ത്തി​നു​ശേഷം വീണ്ടും അറസ്റ്റി​ലാ​കു​ക​യും തുടർന്ന്‌ മൂന്നു മാസം തടവു​ശിക്ഷ അനുഭ​വി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ജയിൽമോ​ചി​ത​നാ​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും ഒരു ജീവച്ഛ​വ​മാ​യി മാറിയ ഞാൻ ഒടുവിൽ എങ്ങനെ​യോ ലാഗോ​സിൽ തിരി​ച്ചെത്തി.

വീണ്ടും ‘ബിസി​ന​സ്സി​ലേക്ക്‌’

ലാഗോ​സി​ലാ​യി​രി​ക്കെ എന്റെ ബിസി​നസ്‌ പാർട്‌ണർമാ​രിൽ ചിലരെ ഞാൻ കണ്ടുമു​ട്ടി. ഇന്ത്യയി​ലേക്കു തിരിച്ച ഞങ്ങൾ അവി​ടെ​നി​ന്നു 6,00,000 ഡോളർ വിലമ​തി​ക്കുന്ന ഹെറോ​യിൻ വാങ്ങിച്ചു. മും​ബൈ​യിൽനി​ന്നു സ്വിറ്റ്‌സർലൻഡി​ലേ​ക്കും അവി​ടെ​നി​ന്നു പോർച്ചു​ഗ​ലി​ലേ​ക്കും ഒടുവിൽ സ്‌പെ​യി​നി​ലേ​ക്കും പോയ ഞങ്ങൾ പിന്നീട്‌ പല വഴിയാ​യി ലാഗോ​സിൽ തിരി​ച്ചെത്തി. ആ ഇടപാ​ടിൽ ഞങ്ങളോ​രു​ത്ത​രും വൻ ലാഭം കൊയ്‌തു. 1984-ന്റെ ഒടുവിൽ ഞാൻ വീണ്ടും കുറച്ച്‌ മയക്കു​മ​രു​ന്നു കയറ്റി​യ​യച്ചു. പത്തു ലക്ഷം ഡോളർ സമ്പാദി​ക്കുക, എന്നിട്ട്‌ ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളിൽ സ്ഥിരതാ​മ​സ​മാ​ക്കുക—ഇതായി​രു​ന്നു എന്റെ സ്വപ്‌നം.

1986-ൽ ഞാൻ, ഉണ്ടായി​രുന്ന പണമെ​ല്ലാം തൂത്തു​പെ​റു​ക്കി ലാഗോ​സിൽനിന്ന്‌ മായം ചേർക്കാത്ത കുറച്ച്‌ ഹെറോ​യിൻ വാങ്ങി മറ്റൊരു രാജ്യത്ത്‌ എത്തിച്ചു. എന്നാൽ ഒരു ചില്ലി​ക്കാ​ശു​പോ​ലും തരാതെ, അത്യാ​ഗ്ര​ഹി​യായ ഒരു വ്യാപാ​രി അതു കൈക്ക​ലാ​ക്കി. ജീവൻ അപകട​ത്തി​ലാ​കു​മെന്നു ഭയന്ന്‌ ആരോ​ടും ഒന്നും പറയാതെ ഞാൻ ലാഗോ​സി​ലേക്കു തിരി​ച്ചു​പോ​ന്നു. സാമ്പത്തി​ക​മാ​യും വൈകാ​രി​ക​മാ​യും ആകെ തകർന്ന ഞാൻ ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചിന്തിച്ചു. ‘എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ എനിക്ക്‌ ഇങ്ങനെ​യെ​ല്ലാം സംഭവി​ക്കു​ന്നത്‌?’, ഞാൻ സ്വയം ചോദി​ച്ചു.

ദൈവ​ത്തി​ങ്ക​ലേക്കു മടങ്ങുന്നു

ഏറെക്ക​ഴി​യും​മുമ്പ്‌ ഒരു രാത്രി​യിൽ, എന്നെ സഹായി​ക്ക​ണ​മേ​യെന്നു ഞാൻ യഹോ​വ​യോ​ടു മുട്ടി​പ്പാ​യി പ്രാർഥി​ച്ചു. തൊട്ട​ടുത്ത ദിവസം അതാ, പ്രായ​മുള്ള ഒരു മനുഷ്യ​നും ഭാര്യ​യും എന്റെ വീട്ടു​വാ​തിൽക്കൽ! അവർ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു. അവർ പറഞ്ഞ​തെ​ല്ലാം ഞാൻ ശ്രദ്ധാ​പൂർവം കേട്ടു, ഒരു മാസി​ക​യും സ്വീക​രി​ച്ചു. “എന്റെ മാതാ​പി​താ​ക്കൾ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളാണ്‌, ആലീസ്‌ ഒബാരാ എനിക്കു ബൈബി​ള​ധ്യ​യനം എടുത്തി​രു​ന്നു,” ഞാൻ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി.

പി. കെ. ഒഗ്‌ബാ​നെഫെ എന്നായി​രു​ന്നു പ്രായ​മുള്ള ആ വ്യക്തി​യു​ടെ പേര്‌. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു, “ഞങ്ങൾക്ക്‌ ഒബാരാ സഹോ​ദ​ര​നെ​യും സഹോ​ദ​രി​യെ​യും നന്നായി അറിയാം. അവർ ഇപ്പോൾ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ ഇവി​ടെ​യുള്ള ബ്രാഞ്ച്‌ ഓഫീ​സിൽ സേവി​ക്കു​ക​യാണ്‌.” അവരെ ചെന്നു​കാ​ണാൻ ആ ദമ്പതികൾ എന്നെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചു. അവരെ വീണ്ടും കാണാൻ കഴിഞ്ഞത്‌ എനിക്കു വളരെ​യേറെ പ്രോ​ത്സാ​ഹനം പകർന്നു. അതിനു​ശേഷം ഒഗ്‌ബാ​നെഫെ സഹോ​ദരൻ എനിക്കു ബൈബി​ള​ധ്യ​യനം ആരംഭി​ച്ചു. താമസി​യാ​തെ ഞാൻ ജീവി​ത​ത്തിൽ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തി​ത്തു​ടങ്ങി. നീണ്ടകാ​ലം മയക്കു​മ​രു​ന്നിന്‌ അടിമ​യാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ അത്‌ അത്ര എളുപ്പ​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. എന്നിരു​ന്നാ​ലും ധാർമിക ശുദ്ധി​യുള്ള ഒരു ജീവിതം നയിക്കാൻ ഞാൻ ദൃഢചി​ത്ത​നാ​യി​രു​ന്നു.

വളരെ​യ​ധി​കം പ്രലോ​ഭ​ന​ങ്ങ​ളും സമ്മർദ​ങ്ങ​ളും എനിക്കു നേരി​ടേ​ണ്ടി​വന്നു. എന്റെ ‘സുഹൃ​ത്തു​ക്കൾ’ വീണ്ടും​വീ​ണ്ടും വീട്ടിൽ വന്ന്‌ പ്രലോ​ഭ​നാ​ത്മ​ക​മായ വാഗ്‌ദാ​നങ്ങൾ വെച്ചു​നീ​ട്ടി. പുകവലി, അധാർമി​കത എന്നീ കാര്യ​ങ്ങ​ളി​ലേക്കു ഞാൻ വീണ്ടും വഴുതി​വീണ ഒരു സമയം​പോ​ലു​മു​ണ്ടാ​യി. പ്രാർഥ​ന​യി​ലൂ​ടെ ഞാൻ എന്റെ ഹൃദയം ദൈവ​മു​മ്പാ​കെ പകർന്നു. എന്നെ വഴി​തെ​റ്റി​ച്ചത്‌ ലൗകിക സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളാ​യ​തി​നാൽ അവർക്ക്‌ ഒരുത​ര​ത്തി​ലും എന്നെ സഹായി​ക്കാ​നാ​വി​ല്ലെന്നു ഞാൻ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. ലാഗോസ്‌ വിട്ടു​പോ​യാൽ മാത്രമേ ആത്മീയ​മാ​യി പുരോ​ഗ​മി​ക്കാൻ സാധി​ക്കു​ക​യു​ള്ളൂ​വെ​ന്നും ഞാൻ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. എന്നാൽ ഇലേഷാ​യി​ലേക്കു പോകാൻ എനിക്കു സങ്കോചം തോന്നി. ഒടുവിൽ, വീട്ടിൽ തിരി​ച്ചു​വ​ന്നോ​ട്ടേ​യെന്നു ചോദി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഞാൻ ഡാഡി​ക്കും ജ്യേഷ്‌ഠ​നും കത്തെഴു​തി.

ഞാൻ തിരി​ച്ചു​വ​രു​ന്ന​തിൽ സന്തോ​ഷ​മേ​യു​ള്ളൂ എന്നായി​രു​ന്നു ഡാഡി​യു​ടെ മറുപടി. സാമ്പത്തിക പിന്തുണ നൽകാ​മെന്നു ജ്യേഷ്‌ഠ​നും ഏറ്റു. അങ്ങനെ മാതാ​പി​താ​ക്കളെ ഉപേക്ഷി​ച്ചു​പോ​യിട്ട്‌ നീണ്ട പത്തു വർഷത്തി​നു​ശേഷം വീണ്ടും ഞാൻ അവരുടെ അരികി​ലെത്തി. എല്ലാവ​രും എന്നെ സ്‌നേ​ഹ​ത്തോ​ടെ സ്വീക​രി​ച്ചു. മമ്മി യഹോ​വ​യ്‌ക്കു നന്ദി പറഞ്ഞു. വൈകു​ന്നേരം ഡാഡി വീട്ടി​ലെത്തി. എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: “യഹോവ നിന്നെ സഹായി​ക്കും.” കുടും​ബാം​ഗങ്ങൾ എല്ലാവ​രും സംഗമിച്ച അവസര​ത്തിൽ നടത്തിയ പ്രാർഥ​ന​യിൽ, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്യാൻ മടങ്ങി​വ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ എന്നെ സഹായി​ക്ക​ണ​മേ​യെന്ന്‌ ഡാഡി യഹോ​വ​യോട്‌ അപേക്ഷി​ച്ചു.

നഷ്ടം നികത്തു​ന്നു

ബൈബിൾ പഠനം തുടർന്ന ഞാൻ സത്വരം ആത്മീയ പുരോ​ഗതി വരുത്തു​ക​യും 1988 ഏപ്രിൽ 24-ന്‌ സ്‌നാ​പ​ന​മേൽക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. സമയം പാഴാ​ക്കാ​തെ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ ഞാൻ സജീവ​മാ​യി. 1989 നവംബർ 1-ന്‌ ഞാൻ പയനിയർ സേവനം അഥവാ മുഴു​സമയ ശുശ്രൂഷ ആരംഭി​ച്ചു. 1995-ൽ, നൈജീ​രി​യ​യിൽ നടത്തപ്പെട്ട ശുശ്രൂ​ഷാ പരിശീ​ലന സ്‌കൂ​ളി​ന്റെ പത്താമത്തെ ക്ലാസ്സിൽ പങ്കെടു​ക്കാ​നുള്ള ക്ഷണം എനിക്കു ലഭിച്ചു. യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ സഭകൾ സന്ദർശി​ക്കുന്ന ഒരു സഞ്ചാര മേൽവി​ചാ​ര​ക​നാ​യി 1998 ജൂ​ലൈ​യിൽ ഞാൻ നിയമി​ത​നാ​യി. ഒരു വർഷത്തി​നു​ശേഷം ഞാൻ രൂത്തിനെ കണ്ടുമു​ട്ടി. രൂത്ത്‌ എന്റെ സഹധർമി​ണി​യും സഞ്ചാര​വേ​ല​യിൽ കൂട്ടാ​ളി​യു​മാ​യി​ത്തീർന്നു.

ഇതേ സമയം മറ്റു കുടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളും ആത്മീയ​മാ​യി നല്ലവണ്ണം പുരോ​ഗ​മി​ച്ചു. യഹോ​വയെ സേവി​ക്കു​ന്നതു നിറു​ത്തി​ക്കളഞ്ഞ എന്റെ ജ്യേഷ്‌ഠൻ സത്യാ​രാ​ധ​ന​യി​ലേക്കു മടങ്ങി​വ​രു​ക​യും സ്‌നാ​പ​ന​മേൽക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ഞങ്ങൾ തിരി​ച്ചു​വ​ന്നതു കാണാൻ ഡാഡിക്കു കഴിഞ്ഞ​ല്ലോ എന്നോർക്കു​മ്പോൾ എനിക്കു വല്ലാത്ത സന്തോഷം തോന്നു​ന്നു. 1993-ൽ മരിക്കു​ന്ന​തു​വ​രെ​യും സഭയിൽ ഒരു ശുശ്രൂ​ഷാ​ദാ​സ​നാ​യി അദ്ദേഹം സന്തോ​ഷ​പൂർവം സേവിച്ചു. മരിക്കു​മ്പോൾ അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ 75 വയസ്സാ​യി​രു​ന്നു. ഇലേഷാ​യിൽത്തന്നെ താമസി​ക്കുന്ന മമ്മി ഇപ്പോ​ഴും തീക്ഷ്‌ണ​ത​യോ​ടെ യഹോ​വയെ സേവി​ക്കു​ന്നു.

പണം സമ്പാദി​ക്കാൻ ഏഷ്യയി​ലും യൂറോ​പ്പി​ലും ആഫ്രി​ക്ക​യി​ലു​മാ​യി മൊത്തം 16 രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ ഞാൻ അലഞ്ഞു​തി​രി​ഞ്ഞു. ഫലമോ? ബൈബിൾ പറയു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, ഞാൻ ബഹുദുഃ​ഖ​ങ്ങൾക്ക്‌ അധീന​നാ​യി​ത്തീർന്നു. (1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 6:9, 10) പിന്തി​രി​ഞ്ഞു നോക്കു​മ്പോൾ, യൗവന​കാ​ല​ത്തി​ല​ധി​ക​വും മയക്കു​മ​രുന്ന്‌, അധാർമി​കത എന്നീ കാര്യ​ങ്ങൾക്കാ​യി ബലിക​ഴി​ച്ച​ല്ലോ എന്നോർത്തു ദുഃഖം തോന്നു​ന്നു. യഹോ​വ​യെ​യും കുടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളെ​യും വേദനി​പ്പി​ച്ച​തി​ലും എനിക്കു ഖേദമുണ്ട്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും സുബോ​ധ​ത്തി​ലേക്കു തിരി​ച്ചു​വ​രാൻ തക്കവണ്ണം ആയുസ്സ്‌ നീട്ടി​ക്കി​ട്ടി​യ​തിൽ ഞാൻ നന്ദിയു​ള്ള​വ​നാണ്‌. യഹോ​വ​യോ​ടു വിശ്വ​സ്‌ത​നാ​യി​രു​ന്നു​കൊണ്ട്‌ എന്നേക്കും അവനെ സേവി​ക്കു​ക​യെ​ന്ന​താണ്‌ എന്റെ ദൃഢനി​ശ്ചയം.

[അടിക്കു​റിപ്പ്‌]

[13-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

താളംതെറ്റിയ കൗമാരം

[15-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

സ്‌നാപനത്തിന്റെ അന്ന്‌

[15-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

രൂത്തുമൊത്ത്‌