ഗീതം 13

ക്രിസ്‌തീയ സമർപ്പണം

(പുറപ്പാടു 39:⁠30)

1. ഗാം-ഭീ-ര്യ-മേ-റും പ്ര-പ-ഞ്ചം

യ-ഹോ-വ സൃ-ഷ്ടി-ക്കെ,

ഭൂ-വാ-നം തൃ-ക്കൈ-വേ-ല-യായ്‌

തൻ സ്വ-ന്ത-മ-ല്ല-യോ.

താൻ ജീ-വ-ശ്വാ-സം പ-കർ-ന്നു

കാ-ട്ടി തൻ സൃ-ഷ്ടി-യെ

തൻ സ്വ-ന്ത-മാം സർ-വ-തിൻ സ്‌തു-തി,

ആ-രാ-ധ-നാ യോ-ഗ്യ-ന്നായ്‌.

2. പ്രാ-ചീ-ന ജാ-തി ഇ-സ്രാ-യേൽ,

സീ-നാ-യി-ങ്കൽ ചൊ-ല്ലി:

‘യ-ഹോ-വ തൻ പ്ര-മാ-ണം മോ-

ദാൽ ഞ-ങ്ങൾ കാ-ത്തീ-ടാം.’

അ-വർ-ക്കു വ-ല്ല-ഭ-ന-വൻ;

ആ-ഴി-യിൽ ര-ക്ഷി-ക്കെ,

സ-മർ-പ്പി-ത ജ-ന-മാ-യെ-ന്നും

നിൽ-ക്കേ-ണ്ടി-യി-രു-ന്ന-വർ.

3. സ്‌നാ-നം ചെ-യ്‌തേ-ശു ജ-ല-ത്തിൽ

നീ-തി നി-വർ-ത്തി-പ്പാൻ,

ദൈ-വേ-ഷ്ടം ചെ-യ്‌വാ-നായ്‌ സ്വ-യം

അർ-പ്പി-ച്ചു വി-നീ-തം.

ദി-വ്യാ-ഭി-ഷി-ക്ത സു-ത-നായ്‌

യോർ-ദ്ദാ-ങ്കൽ നി-ന്ന-വൻ,

വി-ശ്വ-സ്‌ത-മായ്‌ സേ-വ ചെ-യ്‌തി-ടാൻ

ദൈ-വ-ത്തിൻ നി-യു-ക്ത-നായ്‌.

4. ഞ-ങ്ങൾ വ-രു-ന്നു യ-ഹോ-വേ,

നിൻ നാ-മ സ്‌തു-തി-ക്കായ്‌.

സ്വ-ത്യാ-ഗം ചെ-യ്‌തു താ-ഴ്‌മ-യോ-

ടർ-പ്പി-പ്പൂ ജീ-വി-തം.

നീ ഏ-ക-ജാ-ത-നെ നൽ-കി,

മ-റു-വി-ല-യേ-കാൻ.

മ-രി-ക്കി-ലും ജീ-വി-ച്ചീ-ടി-ലും,

നി-ന്ന-ടി-മ-കൾ ഞ-ങ്ങൾ.